Πόσο σίγουρη είναι τελικά η προμήθειά τους;
Μεγάλη είναι η κινητικότητα που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα στην Τουρκία στο θέμα του νέου μαχητικού, με την αρμόδια αρχή, το υφυπουργείο αμυντικής βιομηχανίας (SSM) να διοργανώνει συνάντηση με τη βρετανική αμυντική βιομηχανία, κυρίως με τις BAE Systems και την Rolls Royce, για να σχεδιάσουν το μέλλον της προσπάθειας…
Σχεδόν παράλληλα, οι Τούρκοι ξεκινούν υποτίθεται προσπάθεια διασύνδεσης των μαχητικών πέμπτης γενιάς F-35 Lightning II της Lockheed Martin, με σκοπό να διασυνδέσουν τον πλούτο των πληροφοριών που προσφέρουν στον χρήστη οι αισθητήρες του στο κεντρικό σύστημα της τουρκικής Αεροπορίας, όπως υποτίθεται κάνουν με όλα τα συστήματα.
Επίσης, διαρροές θέλουν τους Τούρκους να επιθυμούν τον αποκλεισμό τόσο της αμερικανικής Αεροπορίας (USAF) όσο και της κατασκευάστριας εταιρίας, από το να γίνεται κοινωνός ευαίσθητων πληροφοριών που αφορούν την τουρκική εθνική ασφάλεια. Προφανώς οι Τούρκοι ματαιοπονούν, εκτός κι αν θέτουν το θέμα έχοντας δεύτερες σκέψεις, στις οποίες θα αναφερθούμε παρακάτω.
Το βέβαιο είναι, ότι οι τουρκικές ανησυχίες, ακόμα κι αν ακούγονται εύλογες, δεν ταιριάζουν και πολύ ανάμεσα σε συμμάχους, αλλά κυρίως όταν πρόκειται για το πλέον διαβαθμισμένο τεχνολογικά οπλικό σύστημα που έχει παράξει και διαθέσει μέχρι σήμερα στη διεθνή αγορά, η αμερικανική αμυντική βιομηχανία.
Εν ολίγοις, όσο και να γκρινιάξουν οι Τούρκοι, δεν πρόκειται να ικανοποιηθούν, ενώ ακόμα και η μερική ικανοποίηση της χώρας αποκλείεται, εξαιτίας του ανοιχτά εχθρικού ισλαμικού καθεστώτος της Άγκυρας, η οποία τύποις μόνο παραμένει πλέον στους κόλπου της Ατλαντικής Συμμαχίας, όσο και να μη θέλουν να το παραδεχθούν, για λόγους κατανοητούς, οι δυτικοί «σύμμαχοι» των Τούρκων.
Κατά συνέπεια, εάν κανείς συνδυάσει τις προαναφερθείσες πληροφορίες, συν την εκτίμηση αρκετών, ότι η διασύνδεση όλων των αεροπορικών συστημάτων της Τουρκίας είναι κάτι τεχνικά αδύνατον χωρίς τους πηγαίους κώδικες (source codes) είτε της Ρωσίας, είτε των ΗΠΑ.
Δηλαδή, ακόμα και αν οι Αμερικανοί αποφάσιζαν να δώσουν «και τα κλειδιά» ακόμα της Αμερικής στους Τούρκους, η απουσία των πηγαίων κωδίκων των S-400, πάλι θα καθιστούσε το έργο, σύμφωνα πάντα με αυτούς τους αναλυτές, αδύνατο.
Τι μπορεί να συμβαίνει άραγε;
Μήπως η ανάθεση του σχετικού έργου στην Aselasan και την Havelsan, στόχο έχει τη μερική έστω «απαγκίστρωση» της Τουρκίας από τις δεσμεύσεις της περί προμήθειας 100 και πλέον μαχητικών αεροσκαφών F-35; Αλλιώς η όλη ιστορία θα θυμίζει τον σκύλο που κυνηγάει την ουρά του…
Μήπως η τουρκική ηγεσία έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι στη σημερινή συγκυρία η δοκιμαζόμενη οικονομία της χώρας, η οποία παρότι παρουσιάζεται σχεδόν ως «οικονομική υπερδύναμη», δεν αντέχει την έκθεση σε μια τέτοια δαπάνη;
Μήπως ο μεγαλοϊδεατικός στόχος του Ερντογάν να παρουσιάσει το τουρκικό «σούπερ» μαχητικό το 2023 στην εκατοστή επέτειο από την ίδρυση της Τουρκικής «Δημοκρατίας» αποκτά πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα με βάση εσωτερικούς πολιτικούς υπολογισμούς και σημαντικά κονδύλια θα κατευθυνθούν σε αυτό το πρόγραμμα;
Δεν κόλλησαν από δίπλα οι Βρετανοί χωρίς να έχουν μυριστεί πολύ χρήμα… άρα, το κεντρικό επιχείρημα είναι μήπως οι Τούρκοι έχουν δεύτερες σκέψεις για τη μαζική προμήθεια F-35A. Θα μπορούσαν να ισχύει ένα από τα ανωτέρω, ή κάποιος συνδυασμός τους.
Ενδεχομένως, θα μπορούσε να εικάσει κανείς ότι τόσο για λόγους ανάγκης όσο και για λόγους ουσίας, ίσως επιχειρήσουν να επικεντρωθούν στα F-35 βραχείας ή/και κάθετης από-προσνήωσης για το αεροπλανοφόρο που ναυπηγούν με τους Ισπανούς, κάτι το οποίο εξυπηρετεί αρκούντως τον μεγαλοϊδεατισμό του Ερντογάν. Και της ισλαμικής παρέας του.
Πέραν όμως του μεγαλοϊδεατισμού, η εμπλοκή των Βρετανών στο πρόγραμμα του νέου μαχητικού, θα μπορούσε να οδηγήσει στην ανάπτυξη μιας παραλλαγής π.χ. του JAS-39 Gripen (αν και δεν μοιάζει εάν ισχύουν έστω και λίγο οι καλλιτεχνικές απεικονίσεις που έχουν δοθεί από την TAI), με στοιχεία από την απαράμμιλη ευελιξία του EF-2000 Typhoon, δυο προγράμματα στα οποία υπάρχει βρετανική εμπλοκή, με τη διαφορά ότι οι Τούρκοι θα είναι 100% κύριοι της τεχνολογίας. Άρα καθίσταται, έστω θεωρητικά μέχρι τώρα, πολύ ελκυστικό «πακέτο» για τους Τούρκους.
Πέραν αυτού, θα μπορούν να το προωθήσουν στη διεθνή αγορά, ενδεχομένως μαζί με τους Βρετανούς ή μόνοι τους με μερικές δεσμεύσεις για εξαιρέσεις (π.χ. Αργεντινή λόγω της διένεξης για τις νήσους Φόκλαντ), ενώ η κάλυψη των αναγκών της τουρκικής Αεροπορίας να οδηγήσει σε μια επικερδή και επωφελή για την τουρκική βιομηχανία δραστηριότητα, χωρίς να αποχωρήσουν και εντελώς από το F-35.
Επαναλαμβάνουμε και υπογραμμίζουμε, ότι όλα τα ανωτέρω είναι εικασίες, παρότι στηρίζονται σε συγκεκριμένες πληροφορίες που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας. Ωστόσο, μια ψύχραιμη ματιά παρέχει ενδείξεις ότι κάτι δεν πάει καλά.
Προσθέτοντας μάλιστα και μια πινελιά από τη «συνωμοτική παράνοια» και το κλασικό σύνδρομο καταδίωξης -έναντι όλων- που κατατρύχει τους ισλαμιστές, η υπόθεση του F-35 προσφέρεται για την ανάπτυξη θεωριών συνωμοσίας στην Τουρκία, ότι το μαχητικό μπορεί να αποδειχθεί ένα ευφάνταστο σχέδιο των «κακών – στο όριο του διαβολικού – Αμερικάνων» και να χρησιμοποιηθεί ως Δούρειος Ίππος για την καταστροφή της «μπουγιούκ» χώρας τους εκ των έσω… μην εκπλαγούμε κιόλας αν δούμε να το γράφει ο γνωστός στη Γενί Σαφάκ κάποια στιγμή!
www.bankingnews.gr
Σχεδόν παράλληλα, οι Τούρκοι ξεκινούν υποτίθεται προσπάθεια διασύνδεσης των μαχητικών πέμπτης γενιάς F-35 Lightning II της Lockheed Martin, με σκοπό να διασυνδέσουν τον πλούτο των πληροφοριών που προσφέρουν στον χρήστη οι αισθητήρες του στο κεντρικό σύστημα της τουρκικής Αεροπορίας, όπως υποτίθεται κάνουν με όλα τα συστήματα.
Επίσης, διαρροές θέλουν τους Τούρκους να επιθυμούν τον αποκλεισμό τόσο της αμερικανικής Αεροπορίας (USAF) όσο και της κατασκευάστριας εταιρίας, από το να γίνεται κοινωνός ευαίσθητων πληροφοριών που αφορούν την τουρκική εθνική ασφάλεια. Προφανώς οι Τούρκοι ματαιοπονούν, εκτός κι αν θέτουν το θέμα έχοντας δεύτερες σκέψεις, στις οποίες θα αναφερθούμε παρακάτω.
Το βέβαιο είναι, ότι οι τουρκικές ανησυχίες, ακόμα κι αν ακούγονται εύλογες, δεν ταιριάζουν και πολύ ανάμεσα σε συμμάχους, αλλά κυρίως όταν πρόκειται για το πλέον διαβαθμισμένο τεχνολογικά οπλικό σύστημα που έχει παράξει και διαθέσει μέχρι σήμερα στη διεθνή αγορά, η αμερικανική αμυντική βιομηχανία.
Εν ολίγοις, όσο και να γκρινιάξουν οι Τούρκοι, δεν πρόκειται να ικανοποιηθούν, ενώ ακόμα και η μερική ικανοποίηση της χώρας αποκλείεται, εξαιτίας του ανοιχτά εχθρικού ισλαμικού καθεστώτος της Άγκυρας, η οποία τύποις μόνο παραμένει πλέον στους κόλπου της Ατλαντικής Συμμαχίας, όσο και να μη θέλουν να το παραδεχθούν, για λόγους κατανοητούς, οι δυτικοί «σύμμαχοι» των Τούρκων.
Κατά συνέπεια, εάν κανείς συνδυάσει τις προαναφερθείσες πληροφορίες, συν την εκτίμηση αρκετών, ότι η διασύνδεση όλων των αεροπορικών συστημάτων της Τουρκίας είναι κάτι τεχνικά αδύνατον χωρίς τους πηγαίους κώδικες (source codes) είτε της Ρωσίας, είτε των ΗΠΑ.
Δηλαδή, ακόμα και αν οι Αμερικανοί αποφάσιζαν να δώσουν «και τα κλειδιά» ακόμα της Αμερικής στους Τούρκους, η απουσία των πηγαίων κωδίκων των S-400, πάλι θα καθιστούσε το έργο, σύμφωνα πάντα με αυτούς τους αναλυτές, αδύνατο.
Τι μπορεί να συμβαίνει άραγε;
Μήπως η ανάθεση του σχετικού έργου στην Aselasan και την Havelsan, στόχο έχει τη μερική έστω «απαγκίστρωση» της Τουρκίας από τις δεσμεύσεις της περί προμήθειας 100 και πλέον μαχητικών αεροσκαφών F-35; Αλλιώς η όλη ιστορία θα θυμίζει τον σκύλο που κυνηγάει την ουρά του…
Μήπως η τουρκική ηγεσία έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι στη σημερινή συγκυρία η δοκιμαζόμενη οικονομία της χώρας, η οποία παρότι παρουσιάζεται σχεδόν ως «οικονομική υπερδύναμη», δεν αντέχει την έκθεση σε μια τέτοια δαπάνη;
Μήπως ο μεγαλοϊδεατικός στόχος του Ερντογάν να παρουσιάσει το τουρκικό «σούπερ» μαχητικό το 2023 στην εκατοστή επέτειο από την ίδρυση της Τουρκικής «Δημοκρατίας» αποκτά πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα με βάση εσωτερικούς πολιτικούς υπολογισμούς και σημαντικά κονδύλια θα κατευθυνθούν σε αυτό το πρόγραμμα;
Δεν κόλλησαν από δίπλα οι Βρετανοί χωρίς να έχουν μυριστεί πολύ χρήμα… άρα, το κεντρικό επιχείρημα είναι μήπως οι Τούρκοι έχουν δεύτερες σκέψεις για τη μαζική προμήθεια F-35A. Θα μπορούσαν να ισχύει ένα από τα ανωτέρω, ή κάποιος συνδυασμός τους.
Ενδεχομένως, θα μπορούσε να εικάσει κανείς ότι τόσο για λόγους ανάγκης όσο και για λόγους ουσίας, ίσως επιχειρήσουν να επικεντρωθούν στα F-35 βραχείας ή/και κάθετης από-προσνήωσης για το αεροπλανοφόρο που ναυπηγούν με τους Ισπανούς, κάτι το οποίο εξυπηρετεί αρκούντως τον μεγαλοϊδεατισμό του Ερντογάν. Και της ισλαμικής παρέας του.
Πέραν όμως του μεγαλοϊδεατισμού, η εμπλοκή των Βρετανών στο πρόγραμμα του νέου μαχητικού, θα μπορούσε να οδηγήσει στην ανάπτυξη μιας παραλλαγής π.χ. του JAS-39 Gripen (αν και δεν μοιάζει εάν ισχύουν έστω και λίγο οι καλλιτεχνικές απεικονίσεις που έχουν δοθεί από την TAI), με στοιχεία από την απαράμμιλη ευελιξία του EF-2000 Typhoon, δυο προγράμματα στα οποία υπάρχει βρετανική εμπλοκή, με τη διαφορά ότι οι Τούρκοι θα είναι 100% κύριοι της τεχνολογίας. Άρα καθίσταται, έστω θεωρητικά μέχρι τώρα, πολύ ελκυστικό «πακέτο» για τους Τούρκους.
Πέραν αυτού, θα μπορούν να το προωθήσουν στη διεθνή αγορά, ενδεχομένως μαζί με τους Βρετανούς ή μόνοι τους με μερικές δεσμεύσεις για εξαιρέσεις (π.χ. Αργεντινή λόγω της διένεξης για τις νήσους Φόκλαντ), ενώ η κάλυψη των αναγκών της τουρκικής Αεροπορίας να οδηγήσει σε μια επικερδή και επωφελή για την τουρκική βιομηχανία δραστηριότητα, χωρίς να αποχωρήσουν και εντελώς από το F-35.
Επαναλαμβάνουμε και υπογραμμίζουμε, ότι όλα τα ανωτέρω είναι εικασίες, παρότι στηρίζονται σε συγκεκριμένες πληροφορίες που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας. Ωστόσο, μια ψύχραιμη ματιά παρέχει ενδείξεις ότι κάτι δεν πάει καλά.
Προσθέτοντας μάλιστα και μια πινελιά από τη «συνωμοτική παράνοια» και το κλασικό σύνδρομο καταδίωξης -έναντι όλων- που κατατρύχει τους ισλαμιστές, η υπόθεση του F-35 προσφέρεται για την ανάπτυξη θεωριών συνωμοσίας στην Τουρκία, ότι το μαχητικό μπορεί να αποδειχθεί ένα ευφάνταστο σχέδιο των «κακών – στο όριο του διαβολικού – Αμερικάνων» και να χρησιμοποιηθεί ως Δούρειος Ίππος για την καταστροφή της «μπουγιούκ» χώρας τους εκ των έσω… μην εκπλαγούμε κιόλας αν δούμε να το γράφει ο γνωστός στη Γενί Σαφάκ κάποια στιγμή!
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών