Γιατί θυμήθηκαν τον πράκτορα της ΕΥΠ μετά από τόσα χρόνια;
Την Τρίτη 2 Δεκεμβρίου η εφημερίδα «Turkiye Today» δημοσίευσε ένα μεγάλο ρεπορτάζ για τον Σάββα Καλεντερίδη, πρώην επιχειρησιακό πράκτορα της ΕΥΠ, που έδρασε ποικιλοτρόπως στην Τουρκία τη δεκαετία του ‘90.
Ο στρατιωτικός αναλυτής και συγγραφέας, Σάββας Καλεντερίδης, απάντησε στο δημοσίευμα της εφημερίδας «Turkiye Today», που τον εμφανίζει ως εχθρό της Τουρκίας.
Τον χαρακτηρίζει μάλιστα ως άνθρωπο που τρέφει για διάφορους λόγους βαθύ μίσος για την Τουρκία, ενώ του προσάπτει μια έντονη εχθρότητα για τη γείτονα χώρα από τότε που ήταν παιδί.
«Λόγω της υπηρεσίας μου στο στράτευμα και την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών δεν με ήξερε κανένας.
Δεν μιλούσα με κανέναν και λόγω της φύσης της δουλειάς που έκανα.
Δεν φταίω εγώ που απέκτησα δημοσιότητα ούτε την επιδιώκω», ανέφερε.
«Επειδή στην Τουρκία σε δύσκολες συνθήκες και όταν ήμουν σε ασφυκτικό κλοιό κατέβασα ό,τι βιβλίο υπήρχε ιστορίας και πολιτικής, διάβασα την ιστορία της Τουρκίας και την παρακολουθώ.
Η εμπειρία και τα 6 χρόνια στην Τουρκία μου έδωσαν τη δυνατότητα να εκτιμώ τι θέλουν οι Τούρκοι, τις προθέσεις τους κλπ.
Επειδή αυτό αποκαλύπτεται, αυτό τους ενοχλεί.
Το άρθρο αυτό δεν το έγραψε δημοσιογράφος.
Έβαλαν κάτω δεδομένα κι έβγαλαν το ψυχογράφημά μου», πρόσθεσε.
Η προσπάθεια αποδόμησης χαρακτήρα του Σάββα Καλεντερίδη συνεχίζεται όμως το ερώτημα που αυτόματα γεννιέται όταν κάποιος διαβάσει το συγκεκριμένο ρεπορτάζ είναι ένα.
Έχουν περάσει τριάντα δύο χρόνια από την εποχή που ο πρώην πράκτορας της ΕΥΠ άρχισε να δρα στην Τουρκία και είκοσι έξι από την απαγωγή του Ocalan στο Ναϊρόμπι της Κένυας και την παράδοσή του σε πράκτορες της ΜΙΤ.
Γιατί οι Τούρκοι συνεχίζουν να ασχολούνται με τον Σάββα Καλεντερίδη μετά από τόσα χρόνια;
Ο Σάββας Καλεντερίδης δεν είναι απλώς ένας απόστρατος αξιωματικός. Είναι ο άνθρωπος που, εδώ και 30 χρόνια, προειδοποιεί με πείσμα και τεκμηρίωση για την πραγματική φύση του τουρκικού βαθέος κράτους και του κεμαλικού-εθνικιστικού μπλοκ που το ελέγχει.
Το 1998-99, όταν η Ελλάδα παραλίγο να παραδώσει τον Ocalan στην Τουρκία και να γίνει συνένοχη σε μια πολιτική δολοφονία, ο Καλεντερίδης ήταν ο μόνος που αντιστάθηκε ανοιχτά, αρνήθηκε να εκτελέσει διαταγές και τελικά αποτάχθηκε γι’ αυτό. Τότε οι περισσότεροι τον έλεγαν «γραφικό» ή «εθνικιστή».
Σήμερα, το 2025, η ίδια η τουρκική αντιπολίτευση (CHP, İyi Parti, ακόμα και τμήματα του κουρδικού κινήματος) χαρακτηρίζει ανοιχτά τον Ερντογάν «εθνικό εχθρό» και το καθεστώς του «συμμαχία ισλαμιστών με το βαθύ κράτος των κεμαλιστών στρατηγών».
Οι ίδιοι οι Τούρκοι λένε πια αυτά που ο Καλεντερίδης έλεγε από το ’90 και τον χλεύαζαν γι’ αυτά στην Ελλάδα.
Και το πιο τραγικό; Αν η Ελλάδα είχε ακούσει τον Καλεντερίδη από τη δεκαετία του ’90 και μετά:
- Δεν θα είχε υπογράψει τη Μαδρίτη το ’97
- Δεν θα είχε αποστρατιωτικοποιήσει τα νησιά του Αιγαίου
- Δεν θα είχε αποδεχθεί το «γκριζάρισμα» και τις γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ
- Δεν θα είχε αφήσει την Τουρκία να αναπτύξει ανενόχλητη στόλο drones, S-400 και εγχώρια αμυντική βιομηχανία
Κυρίως όμως: αν η Δύση (και πρωτίστως η Ελλάδα) είχε στηρίξει έμπρακτα το κουρδικό κίνημα αντί να το θυσιάζει για να «μη θυμώσει» η Τουρκία, σήμερα η Τουρκία δεν θα είχε καν στρατό να απειλεί.
Το κουρδικό αντάρτικο, με λίγη μόνο πραγματική βοήθεια, θα είχε αποδυναμώσει τον τουρκικό στρατό σε βαθμό που να μην μπορεί να παίζει τον ρόλο του περιφερειακού μπράβου που παίζει τώρα.
Από την αρχή της δράσης του και διαθέτοντας μια μοναδική επικοινωνιακή ιδιότητα, ο Έλληνας αξιωματικός κινήθηκε μεθοδικά και επιλεκτικά στοχεύοντας συγκεκριμένους στόχους.
Έτσι στρατολόγησε σταδιακά τρεις αξιωματικούς των «γειτόνων» μας σε αυτές τις αποστολές που καλύπτονται από τον χαρακτηρισμό «άκρως απόρρητη» και ελάχιστοι είχαν γνώση τους. Ήταν χάρη σε αυτή την επιχείρηση που η Ελλάδα απέκτησε διεξοδικά χαρτογραφημένες δεκάδες τουρκικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις και βάσεις στα παράλια της Μικράς Ασίας.
Επίσης είχαμε στην κατοχή μας για μεγάλο χρονικό διάστημα τους απόρρητους κώδικες επικοινωνίας της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
www.bankingnews.gr
Ο στρατιωτικός αναλυτής και συγγραφέας, Σάββας Καλεντερίδης, απάντησε στο δημοσίευμα της εφημερίδας «Turkiye Today», που τον εμφανίζει ως εχθρό της Τουρκίας.
Τον χαρακτηρίζει μάλιστα ως άνθρωπο που τρέφει για διάφορους λόγους βαθύ μίσος για την Τουρκία, ενώ του προσάπτει μια έντονη εχθρότητα για τη γείτονα χώρα από τότε που ήταν παιδί.
«Λόγω της υπηρεσίας μου στο στράτευμα και την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών δεν με ήξερε κανένας.
Δεν μιλούσα με κανέναν και λόγω της φύσης της δουλειάς που έκανα.
Δεν φταίω εγώ που απέκτησα δημοσιότητα ούτε την επιδιώκω», ανέφερε.
«Επειδή στην Τουρκία σε δύσκολες συνθήκες και όταν ήμουν σε ασφυκτικό κλοιό κατέβασα ό,τι βιβλίο υπήρχε ιστορίας και πολιτικής, διάβασα την ιστορία της Τουρκίας και την παρακολουθώ.
Η εμπειρία και τα 6 χρόνια στην Τουρκία μου έδωσαν τη δυνατότητα να εκτιμώ τι θέλουν οι Τούρκοι, τις προθέσεις τους κλπ.
Επειδή αυτό αποκαλύπτεται, αυτό τους ενοχλεί.
Το άρθρο αυτό δεν το έγραψε δημοσιογράφος.
Έβαλαν κάτω δεδομένα κι έβγαλαν το ψυχογράφημά μου», πρόσθεσε.
Η προσπάθεια αποδόμησης χαρακτήρα του Σάββα Καλεντερίδη συνεχίζεται όμως το ερώτημα που αυτόματα γεννιέται όταν κάποιος διαβάσει το συγκεκριμένο ρεπορτάζ είναι ένα.
Έχουν περάσει τριάντα δύο χρόνια από την εποχή που ο πρώην πράκτορας της ΕΥΠ άρχισε να δρα στην Τουρκία και είκοσι έξι από την απαγωγή του Ocalan στο Ναϊρόμπι της Κένυας και την παράδοσή του σε πράκτορες της ΜΙΤ.
Γιατί οι Τούρκοι συνεχίζουν να ασχολούνται με τον Σάββα Καλεντερίδη μετά από τόσα χρόνια;
Ο Σάββας Καλεντερίδης δεν είναι απλώς ένας απόστρατος αξιωματικός. Είναι ο άνθρωπος που, εδώ και 30 χρόνια, προειδοποιεί με πείσμα και τεκμηρίωση για την πραγματική φύση του τουρκικού βαθέος κράτους και του κεμαλικού-εθνικιστικού μπλοκ που το ελέγχει.
Το 1998-99, όταν η Ελλάδα παραλίγο να παραδώσει τον Ocalan στην Τουρκία και να γίνει συνένοχη σε μια πολιτική δολοφονία, ο Καλεντερίδης ήταν ο μόνος που αντιστάθηκε ανοιχτά, αρνήθηκε να εκτελέσει διαταγές και τελικά αποτάχθηκε γι’ αυτό. Τότε οι περισσότεροι τον έλεγαν «γραφικό» ή «εθνικιστή».
Σήμερα, το 2025, η ίδια η τουρκική αντιπολίτευση (CHP, İyi Parti, ακόμα και τμήματα του κουρδικού κινήματος) χαρακτηρίζει ανοιχτά τον Ερντογάν «εθνικό εχθρό» και το καθεστώς του «συμμαχία ισλαμιστών με το βαθύ κράτος των κεμαλιστών στρατηγών».
Οι ίδιοι οι Τούρκοι λένε πια αυτά που ο Καλεντερίδης έλεγε από το ’90 και τον χλεύαζαν γι’ αυτά στην Ελλάδα.
Και το πιο τραγικό; Αν η Ελλάδα είχε ακούσει τον Καλεντερίδη από τη δεκαετία του ’90 και μετά:
- Δεν θα είχε υπογράψει τη Μαδρίτη το ’97
- Δεν θα είχε αποστρατιωτικοποιήσει τα νησιά του Αιγαίου
- Δεν θα είχε αποδεχθεί το «γκριζάρισμα» και τις γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ
- Δεν θα είχε αφήσει την Τουρκία να αναπτύξει ανενόχλητη στόλο drones, S-400 και εγχώρια αμυντική βιομηχανία
Κυρίως όμως: αν η Δύση (και πρωτίστως η Ελλάδα) είχε στηρίξει έμπρακτα το κουρδικό κίνημα αντί να το θυσιάζει για να «μη θυμώσει» η Τουρκία, σήμερα η Τουρκία δεν θα είχε καν στρατό να απειλεί.
Το κουρδικό αντάρτικο, με λίγη μόνο πραγματική βοήθεια, θα είχε αποδυναμώσει τον τουρκικό στρατό σε βαθμό που να μην μπορεί να παίζει τον ρόλο του περιφερειακού μπράβου που παίζει τώρα.
Από την αρχή της δράσης του και διαθέτοντας μια μοναδική επικοινωνιακή ιδιότητα, ο Έλληνας αξιωματικός κινήθηκε μεθοδικά και επιλεκτικά στοχεύοντας συγκεκριμένους στόχους.
Έτσι στρατολόγησε σταδιακά τρεις αξιωματικούς των «γειτόνων» μας σε αυτές τις αποστολές που καλύπτονται από τον χαρακτηρισμό «άκρως απόρρητη» και ελάχιστοι είχαν γνώση τους. Ήταν χάρη σε αυτή την επιχείρηση που η Ελλάδα απέκτησε διεξοδικά χαρτογραφημένες δεκάδες τουρκικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις και βάσεις στα παράλια της Μικράς Ασίας.
Επίσης είχαμε στην κατοχή μας για μεγάλο χρονικό διάστημα τους απόρρητους κώδικες επικοινωνίας της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών