Mises Institute: Η εκτίναξη του κρατικού χρέους λόγω πανδημίας απειλεί ευθέως τις καταθέσεις

Το παγκόσμιο χρέος αναμένεται να ανέλθει στο επίπεδο ρεκόρ των 277 τρισεκατομμυρίων δολαρίων μέχρι το τέλος του 2020, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Διεθνών Οικονομικών.
Το συνολικό χρέος των αναπτυγμένων αγορών –κυβέρνησης, επιχειρήσεων και νοικοκυριών– αυξήθηκε στο 432% του ΑΕΠ το τρίτο τρίμηνο.
Το χρέος αναδυόμενων αγορών προς το ΑΕΠ έφτασε σχεδόν το 250% το τρίτο τρίμηνο, με την Κίνα να φτάνει το 335% και για το έτος ο λόγος αναμένεται να φθάσει περίπου το 365% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της μαζικής αύξησης των 15 τρισεκατομμυρίων δολαρίων σε ένα έτος προέρχεται από την αντίδραση της κυβέρνησης και των εταιρειών στην πανδημία.
Ωστόσο, πρέπει να θυμόμαστε ότι το συνολικό ποσό του χρέους είχε ήδη φτάσει σε επίπεδα ρεκόρ το 2019, πριν από οποιαδήποτε πανδημία και σε μια περίοδο ανάπτυξης, όπως επισημαίνει σε ανάλυσή του ο διακεκριμένος οικονομολόγος Daniel Lacalle σε ανάλυσή του για το Mises Institute.

Μη παραγωγικό το χρέος των 277 τρισεκατομμυρίων δολαρίων

Οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν τον άνευ προηγουμένου δημοσιονομικό χώρο για να διαιωνίσουν τις φουσκωμένες τρέχουσες δαπάνες, οι οποίες δεν δημιουργούν πραγματική οικονομική απόδοση, οπότε το πιθανό αποτέλεσμα είναι ότι το χρέος θα συνεχίσει να αυξάνεται μετά το τέλος της πανδημικής κρίσης και ότι το επίπεδο ανάπτυξης και παραγωγικότητας που επιτυγχάνεται δεν θα είναι αρκετό για τη μείωση της οικονομικής επιβάρυνσης των δημόσιων λογαριασμών.
Σε αυτό το πλαίσιο, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ παρουσίασε έναν οδικό χάρτη για αυτό που ονομαζόταν «η Μεγάλη Επαναφορά».
Είναι ένα σχέδιο που στοχεύει να εκμεταλλευτεί την τρέχουσα ευκαιρία να «διαμορφώσει μια οικονομική ανάκαμψη και τη μελλοντική κατεύθυνση των παγκόσμιων σχέσεων, των οικονομιών και των προτεραιοτήτων».
Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, ο κόσμος πρέπει επίσης να προσαρμοστεί στην τρέχουσα πραγματικότητα «κατευθύνοντας την αγορά σε πιο δίκαια αποτελέσματα, διασφαλίζοντας ότι οι επενδύσεις στοχεύουν στην αμοιβαία πρόοδο, συμπεριλαμβανομένης της επιτάχυνσης των φιλικών προς το περιβάλλον επενδύσεων, και [ξεκινώντας] μια τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, δημιουργία ψηφιακής οικονομικής και δημόσιας υποδομής.

Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις προσαρμόζονται, οι κυβερνήσεις είναι το πρόβλημα

Βλέπουμε σε πραγματικό χρόνο την απόδειξη ότι οι επιχειρήσεις προσαρμόζονται γρήγορα και παρέχουν καλύτερα αγαθά και υπηρεσίες σε προσιτές τιμές για όλους επιτυγχάνοντας ένα επίπεδο προόδου στους περιβαλλοντικούς στόχους και την ευημερία που θα ήταν αδιανόητο εάν οι κυβερνήσεις ήταν υπεύθυνες.
Αυτή η κρίση δείχνει ότι ο κόσμος έχει ξεφύγει από τον κίνδυνο της έλλειψης και του υπερπληθωρισμού χάρη σε έναν ιδιωτικό τομέα που έχει ξεπεράσει όλες τις προσδοκίες σε μια φαινομενικά ανυπόστατη κρίση.
Το συνολικό μήνυμα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ ακούγεται πολλά υποσχόμενο.
Μόνο τρεις λέξεις χαλούν ολόκληρο το θετικό μήνυμα: «κατευθύνοντας την αγορά».
Ο κίνδυνος των κυβερνήσεων να πάρουν αυτές τις ιδέες για να προωθήσουν τον μαζικό παρεμβατισμό δεν είναι μικρός.
Η ιδέα του Great Reset αγκαλιάστηκε γρήγορα από τις πιο γραφειοκρατικές και κυβερνητικές παρεμβάσεις ως επικύρωση των αυξανόμενων κυβερνητικών επιπτώσεων στην οικονομία.
Ωστόσο, αυτό είναι λάθος.
Η ιδέα ότι οι κυβερνήσεις θα προωθήσουν ένα οικονομικό σύστημα που μειώνει τον πληθωρισμό, βελτιώνει τον ανταγωνισμό και ενδυναμώνει τους πολίτες είναι κάτι παραπάνω από απροσδιόριστο.
Ως εκ τούτου, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ δεν μπορεί να αγνοήσει τον κίνδυνο κυβερνητικής παρέμβασης σε αυτήν την ιδέα μιας Μεγάλης Επαναφοράς που δεν χρειάζεται να επιβληθεί, όπως έχει ήδη τεθεί εδώ και χρόνια.
Η τεχνολογία, ο ανταγωνισμός και οι ανοιχτές αγορές θα κάνουν περισσότερα για την αειφορία, την κοινωνική ευημερία και το περιβάλλον από την κυβερνητική δράση, γιατί ακόμη και οι κυβερνήσεις με τις καλύτερες προθέσεις θα προσπαθήσουν να υπερασπιστούν με οποιοδήποτε κόστος τρία πράγματα που έρχονται σε αντίθεση με τα καλοπροαίρετα μηνύματα του Παγκόσμιου  Οικονομικό φόρουμ: οι κυβερνήσεις θα συνεχίσουν να προσπαθούν να υπερασπιστούν τους εθνικούς πρωταθλητές τους, τον αυξανόμενο πληθωρισμό και τον μεγαλύτερο έλεγχο της οικονομίας.
Αυτά τα τρία πράγματα έρχονται σε αντίθεση με την ιδέα ενός νέου κόσμου με καλύτερα και πιο προσιτά αγαθά και υπηρεσίες για όλους, με καλύτερη ευημερία, χαμηλότερη ανεργία και έναν ακμάζοντα ιδιωτικό τομέα υψηλής παραγωγικότητας.
Πρέπει πάντα να ανησυχούμε για τις καλοπροαίρετες ιδέες όταν οι πρώτες που τις αγκαλιάζουν είναι αυτές που είναι ενάντια στην ελευθερία και τον ανταγωνισμό.

www.bankingnews.gr