Οι κεντρικές τράπεζες θα πρέπει να γίνουν σαν την Apple ή τη Microsoft αν θέλουν να είναι βιώσιμες, αναφέρει με ανάλυσή του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Σε αυτό το πλαίσιο προκρίνει μια συνεργασία ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.
Πιο συγκεκριμένα, ο κόσμος σήμερα χαρακτηρίζεται από ένα διπλό νομισματικό σύστημα, το οποίο περιλαμβάνει χρήματα που εκδίδονται ιδιωτικά -ήτοι από τράπεζες όλων των τύπων, εταιρείες τηλεπικοινωνιών ή εξειδικευμένους παρόχους πληρωμών- που βασίζονται σε μια βάση χρημάτων τα οποία εκδίδονται από τις κεντρικές τράπεζες.
Αν και δεν είναι τέλειο, αυτό το σύστημα προσφέρει σημαντικά πλεονεκτήματα, όπως καινοτομία και ποικιλία προϊόντων, που παρέχονται κυρίως από τον ιδιωτικό τομέα και σταθερότητα και αποτελεσματικότητα, που διασφαλίζονται από τον δημόσιο τομέα.
Είναι λοιπόν φυσικό, όταν αναδύεται μια νέα τεχνολογία, να ρωτάμε πώς θα εξελιχθεί το σημερινό διπλό νομισματικό σύστημα, αναφέρει το ΔΝΤ.
Ωστόσο, εύλογα μπορεί κάποιος να διερωτηθεί αν, όταν προκύψει το ψηφιακό νόμισμα της κεντρικής τράπεζας, θα αντικατασταθούν οι ιδιώτες πάροχοι ή μια συνύπαρξη είναι δυνατή…
Σύμφωνα με το Ταμείο, και οι δύο τομείς, ιδιωτικός και δημόσιος, μπορούν να συνυπάρξουν και να αλληλοσυμπληρώνονται, στον βαθμό που οι κεντρικές τράπεζες ανανεώσουν τα κανονιστικά τους πλαίσια.
Συνύπαρξη ιδιωτικού και δημόσιου τομέα
Τα χρήματα του ιδιωτικού τομέα που μπορούν να εξαργυρωθούν με σταθερή ονομαστική αξία σε νόμισμα κεντρικής τράπεζας γίνονται ένα σταθερό αποθεματικό αξίας.
Δέκα δολάρια σε τραπεζικό λογαριασμό μπορούν να ανταλλαχθούν με έναν λογαριασμό δέκα δολαρίων.
Το παράδειγμα μπορεί να φαίνεται προφανές, αλλά κρύβει σύνθετα θεμέλια:
υγιή ρύθμιση και εποπτεία, κυβερνητικά backstops όπως ασφάλιση καταθέσεων και έσχατη λύση δανειστή, καθώς και μερική ή πλήρη υποστήριξη στα αποθεματικά της κεντρικής τράπεζας.
Επιπλέον, τα ιδιωτικά εκδοθέντα χρήματα γίνονται ένα αποτελεσματικό μέσο πληρωμής, στον βαθμό που μπορούν να εξαργυρωθούν σε νόμισμα κεντρικής τράπεζας.
Εν ολίγοις, η επιλογή εξαργύρωσης στο νόμισμα της κεντρικής τράπεζας είναι απαραίτητη για τη σταθερότητα, τη διαλειτουργικότητα, την καινοτομία και την ποικιλομορφία των ιδιωτικών χρημάτων, είτε πρόκειται για τραπεζικό λογαριασμό είτε για κάτι άλλο.
Ένα σύστημα με απλά χρήματα θα ήταν πολύ επικίνδυνο.
Τα νομίσματα των κεντρικών τραπεζών θα υποστούν πιέσεις
Τα ψηφιακά νομίσματα που εκδίδονται από τις κεντρικές τράπεζες θα είναι τόσο δελεαστικά που θα επισκιάσουν τα χρήματα που εκδίδονται ιδιωτικά;
Ή θα επιτρέψουν την καινοτομία του ιδιωτικού τομέα;
Τα ψηφιακά νομίσματα της κεντρικής τράπεζας πρέπει να είναι παρόμοια με ένα έξυπνο τηλέφωνο και το λειτουργικό του σύστημα.
Σε βασικό επίπεδο, είναι μια τεχνολογία διακανονισμού που επιτρέπει την αποθήκευση και μεταφορά χρημάτων.
Σε άλλο επίπεδο, είναι μια μορφή χρημάτων με συγκεκριμένη λειτουργικότητα και εμφάνιση, σαν ένα λειτουργικό σύστημα.
Οι κεντρικές τράπεζες θα πρέπει, επομένως, να γίνουν περισσότερο σαν την Apple ή τη Microsoft για να διατηρήσουν τα χρήματα που εκδίδουν την κυρίαρχη και προτιμώμενη μορφή ψηφιακού χρήματος.
Επιπλέον, οι ανάγκες και οι προσδοκίες των χρηστών είναι πιθανό να εξελιχθούν πολύ πιο γρήγορα και απρόβλεπτα στην ψηφιακή εποχή.
Αυτές οι ανάγκες μπορεί να απαιτούν νέα χαρακτηριστικά χρήματος και συνεπώς συχνά αρχιτεκτονικούς επανασχεδιασμούς και ποικιλομορφία.
Οι πιέσεις θα προέλθουν και από την πλευρά της προσφοράς.
Ο ιδιωτικός τομέας θα συνεχίσει να καινοτομεί.
Θα εμφανιστούν νέα σχήματα eMoney και stablecoin.
Καθώς αυξάνεται η ζήτηση για αυτά τα προϊόντα, οι ρυθμιστικές αρχές θα προσπαθήσουν να περιορίσουν τους κινδύνους.
Και αναπόφευκτα θα προκύψει το ερώτημα: πώς θα αλληλεπιδρούν αυτές οι μορφές χρήματος με τα ψηφιακά νομίσματα που θα εκδίδουν οι κεντρικές τράπεζες;
Θα υπάρξουν ξεχωριστά ή κάποια θα ενσωματωθούν σε ένα διπλό νομισματικό σύστημα;
Μια συνεργασία είναι πιθανή
Η τεχνολογική αλλαγή είναι πρόκληση για τις κεντρικές τράπεζες.
Ωστόσο, η συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα είναι δυνατή.
Πρώτον, ένα ψηφιακό νόμισμα μπορεί να σχεδιαστεί για να ενθαρρύνει τον ιδιωτικό τομέα να καινοτομήσει πάνω του.
Δεύτερον, ορισμένες κεντρικές τράπεζες μπορούν να επιτρέψουν τη συνύπαρξη άλλων μορφών ψηφιακού χρήματος - όπως τα παράλληλα λειτουργικά συστήματα.
Στο μεταξύ, θα ήταν αυτή η νέα μορφή ψηφιακού χρήματος ένα σταθερό απόθεμα αξίας;
Ναι, εάν μπορούσε να εξαργυρωθεί σε νόμισμα κεντρικής τράπεζας (ψηφιακό ή μη ψηφιακό).
Εν κατακλείδι, εάν και όταν οι χώρες «προχωρήσουν» με τα ψηφιακά νομίσματα της κεντρικής τράπεζας, θα πρέπει να εξετάσουν πώς να αξιοποιήσουν τον ιδιωτικό τομέα.
Το σημερινό διπλό νομισματικό σύστημα μπορεί να επεκταθεί στην ψηφιακή εποχή.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών