Η ομαλοποίηση της πολιτικής της ΕΚΤ δεν θα εκτροχιάσει την προσπάθεια μείωσης του χρέους, αλλά θα αποδυναμώσει την βιωσιμότητα του χρέους και τον δημοσιονομικό χώρο
Μια μετατόπιση των προσδοκιών για τη νομισματική πολιτική ως αποτέλεσμα του αυξημένου πληθωρισμού προκάλεσε αύξηση του κόστους χρηματοδότησης σε ολόκληρη τη ζώνη του ευρώ, αλλά ιδιαίτερα στην Ιταλία (σταθερή προοπτική - Baa3), Ισπανία (σταθερή προοπτική - Baa1) και Πορτογαλία (σταθερή προοπτική - Baa2).
Αυτή η μετατόπιση θα αναστρέψει μέρος της βελτίωσης των δεικτών βιωσιμότητας χρέους που ξεκίνησε μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, σχολιάζει στην τελευταία έκθεση της η Moody's.
Σε αυτό το πλαίσιο ο οίκος αξιολόγησης επισημαίνει τις δύο προϋποθέσεις ώστε να μην προκληθεί νέα κρίση χρέους στην Ευρωζώνη.
Σύμφωνα με τον ίδιο, υπό τον όρο ότι οι χώρες διατηρούν την εμπιστοσύνη των επενδυτών και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) δεν αναγκαστεί σε ραγδαίες αυξήσεις επιτοκίων, θα χρειαστεί χρόνος μέχρι τα υψηλότερα επιτόκια να οδηγήσουν σε υψηλότερες πληρωμές τόκων, δεδομένης της σχετικά μεγάλης διάρκειας του χρέους αυτών των χωρών.
Η υγιής οικονομική ανάπτυξη σε ονομαστικούς όρους θα πρέπει επίσης να εξασφαλίσει τη συνέχιση της απομόχλευσης, αναφέρει ο οίκος.
Υπάρχουν περιθώρια στο χρέος της Νότιας Ευρώπης
Το αυξανόμενο κόστος χρηματοδότησης θα πάρει χρόνο για να τροφοδοτηθεί με υψηλότερες πληρωμές τόκων.
Οι αποδόσεις έχουν φτάσει σε επίπεδα που δεν έχουν παρατηρηθεί από το 2018, αλλά εξακολουθούν να είναι χαμηλά με βάση τα ιστορικά πρότυπα, σύμφωνα με τη Moody's.
Αν και το υψηλότερο χρέος και τα δημοσιονομικά ελλείμματα διατηρήσουν τις δανειακές ανάγκες αυξημένες φέτος, οι αποτελεσματικές στρατηγικές διαχείρισης του χρέους στην Ισπανία και την Πορτογαλία για τη λήξη του χρέους από το 2012 θα επιβραδύνουν οποιαδήποτε σημαντική μετακύλιση στις πληρωμές τόκων.
Στην πραγματικότητα, οι χώρες της Νότιας Ευρώπης συνεχίζουν να αναχρηματοδοτούν το χρέος που λήγει με επιτόκια κάτω από το μέσο κόστος του χρέους τους.
Έτσι, το χρέος που συνδέεται με τον πληθωρισμό στην Ισπανία και την Ιταλία θα προκαλέσει επιδείνωση των δεικτών βιωσιμότητας του χρέους τους μόλις φέτος.
Επενδυτική εμπιστοσύνη
Σύμφωνα με τη Moody's, η αλλαγή της σύνθεσης των ομολογιούχων θα αυξήσει την έκθεση σε φυγή επενδυτών.
Το τέλος των αγορών περιουσιακών στοιχείων της ΕΚΤ θα οδηγήσει σε σταδιακή μετατόπιση της σύνθεσης των κατόχων κρατικού χρέους προς κατόχους του ιδιωτικού τομέα που είναι πιο ευαίσθητοι στον κίνδυνο.
Οι χώρες της Νότιας Ευρώπης ήταν βασικοί δικαιούχοι των αγορών ομολόγων της ΕΚΤ, ιδιαίτερα τα τελευταία δύο χρόνια όταν οι αγορές περιουσιακών στοιχείων υπερέβαιναν κατά πολύ τις καθαρές εκδόσεις ομολόγων.
Τα δάνεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όμως, θα μειώσουν την πρόσθετη προσφορά ιταλικών και πορτογαλικών ομολόγων σε σύγκριση με την Ισπανία.
Η αύξηση των spread μπορεί να βοηθήσει στην προσέλκυση επενδυτών, αλλά οι χώρες θα εκτεθούν περισσότερο σε κινδύνους που μπορεί να τρομάξουν τους επενδυτές.
Περιορίζεται ο δημοσιονομικός χώρος
Το υψηλότερο κόστος χρηματοδότησης δεν θα επιβραδύνει ουσιαστικά τη μείωση του χρέους, αλλά θα μειώσει τον δημοσιονομικό χώρο, σύμφωνα με τη Moody's.
Η σχετικά ισχυρή ονομαστική ανάπτυξη λόγω των μεγάλων εισροών κεφαλαίων της ΕΕ και του υψηλότερου πληθωρισμού θα αντισταθμίσει το αυξανόμενο κόστος των επιτοκίων και θα στηρίξει τη διαρκή μείωση του χρέους.
Σε αυτό το πλαίσιο, μια ταχύτερη από την αναμενόμενη αύξηση των επιτοκίων ή ασθενέστερη από την αναμενόμενη ανάπτυξη θα μπορούσε να εκτροχιάσει τη μείωση του χρέους επειδή οι χώρες της Νότιας Ευρώπης πιθανότατα θα συνεχίσουν να παρουσιάζουν πρωτογενή ελλείμματα.
Σε αυτό το πλαίσιο, η ικανότητά τους να παρέχουν πρόσθετη στήριξη στην οικονομία χωρίς αύξηση του χρέους θα ήταν πιο περιορισμένη.
Αυξάνονται οι αποδόσεις
Το κόστος χρηματοδότησης αυξάνεται σε ολόκληρη τη ζώνη του ευρώ αφού η ΕΚΤ ανακοίνωσε ότι θα τερματίσει το πρόγραμμα αγοράς περιουσιακών στοιχείων τον Ιούλιο και θα αυξήσει τα επιτόκια σύντομα στη συνέχεια.
Η Moody's, αναμένει ότι η ΕΚΤ θα αυξήσει το επιτόκιο καταθέσεων κατά 0,25 μονάδες βάσης από τον Ιούλιο, φθάνοντας στο 0,5% έως τα μέσα του 2023.
Οι χώρες της Νότιας Ευρώπης έχουν ήδη δει σημαντική αύξηση των αποδόσεων.
Στην πραγματικότητα, τα spreads των γερμανικών ομολόγων αυξήθηκαν κατά περίπου 100 μ.β. από τα χαμηλά πανδημίας, φθάνοντας σε επίπεδα που παρατηρήθηκαν τελευταία φορά το 2018 (αν εξαιρέσουμε την προσωρινή απότομη αύξηση κατά την έναρξη της πανδημίας).
Οι χώρες της Νότιας Ευρώπης ήταν μερικοί από τους μεγαλύτερους δικαιούχους της ποσοτικής χαλάρωσης (QE), η οποία οδήγησε σε έντονη συμπίεση του κόστους χρηματοδότησής τους, η οποία πλέον αντιστρέφεται σιγά σιγά.
Το υψηλότερο χρέος καθώς και τα μεγάλα δημοσιονομικά ελλείμματα ως αποτέλεσμα της πανδημίας θα διατηρήσουν τις δανειακές ανάγκες αυξημένες στο 25% περίπου του ΑΕΠ στην Ιταλία και στο 19% στην Ισπανία και την Πορτογαλία.
Αν και η ομαλοποίηση της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ θα αυξήσει το κόστος δανεισμού του δημοσίου, οποιαδήποτε αύξηση των επιτοκίων πιθανότατα θα τροφοδοτήσει αργά τις υψηλότερες πληρωμές τόκων.
Η μέση διάρκεια του χρέους των κυβερνήσεων της Νότιας Ευρώπης είναι μεταξύ επτά και οκτώ ετών, κλειδώνοντας το ευνοϊκό κόστος χρηματοδότησης που συνόδευε το QE για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η Πορτογαλία και η Ισπανία έχουν παρατείνει επιτυχώς τη λήξη του χρέους τους από το 2013 κατά 1,9 και 2,5 έτη, αντίστοιχα.
Αντίθετα, η Ιταλία δεν κατάφερε να βελτιώσει τη ληκτότητα του χρέους της, το οποίο έχει μέση διάρκεια περίπου επτά χρόνια, όχι πολύ διαφορετικό από το 2010.
Αν και αυτό είναι παρόμοιο με την Πορτογαλία, το γεγονός ότι έχει το υψηλότερο χρέος στην η ζώνη του ευρώ αυξάνει τη σχετική έκθεσή της σε υψηλότερα κόστη αναχρηματοδότησης.
www.bankingnews.gr
Αυτή η μετατόπιση θα αναστρέψει μέρος της βελτίωσης των δεικτών βιωσιμότητας χρέους που ξεκίνησε μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, σχολιάζει στην τελευταία έκθεση της η Moody's.
Σε αυτό το πλαίσιο ο οίκος αξιολόγησης επισημαίνει τις δύο προϋποθέσεις ώστε να μην προκληθεί νέα κρίση χρέους στην Ευρωζώνη.
Σύμφωνα με τον ίδιο, υπό τον όρο ότι οι χώρες διατηρούν την εμπιστοσύνη των επενδυτών και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) δεν αναγκαστεί σε ραγδαίες αυξήσεις επιτοκίων, θα χρειαστεί χρόνος μέχρι τα υψηλότερα επιτόκια να οδηγήσουν σε υψηλότερες πληρωμές τόκων, δεδομένης της σχετικά μεγάλης διάρκειας του χρέους αυτών των χωρών.
Η υγιής οικονομική ανάπτυξη σε ονομαστικούς όρους θα πρέπει επίσης να εξασφαλίσει τη συνέχιση της απομόχλευσης, αναφέρει ο οίκος.
Υπάρχουν περιθώρια στο χρέος της Νότιας Ευρώπης
Το αυξανόμενο κόστος χρηματοδότησης θα πάρει χρόνο για να τροφοδοτηθεί με υψηλότερες πληρωμές τόκων.
Οι αποδόσεις έχουν φτάσει σε επίπεδα που δεν έχουν παρατηρηθεί από το 2018, αλλά εξακολουθούν να είναι χαμηλά με βάση τα ιστορικά πρότυπα, σύμφωνα με τη Moody's.
Αν και το υψηλότερο χρέος και τα δημοσιονομικά ελλείμματα διατηρήσουν τις δανειακές ανάγκες αυξημένες φέτος, οι αποτελεσματικές στρατηγικές διαχείρισης του χρέους στην Ισπανία και την Πορτογαλία για τη λήξη του χρέους από το 2012 θα επιβραδύνουν οποιαδήποτε σημαντική μετακύλιση στις πληρωμές τόκων.
Στην πραγματικότητα, οι χώρες της Νότιας Ευρώπης συνεχίζουν να αναχρηματοδοτούν το χρέος που λήγει με επιτόκια κάτω από το μέσο κόστος του χρέους τους.
Έτσι, το χρέος που συνδέεται με τον πληθωρισμό στην Ισπανία και την Ιταλία θα προκαλέσει επιδείνωση των δεικτών βιωσιμότητας του χρέους τους μόλις φέτος.
Επενδυτική εμπιστοσύνη
Σύμφωνα με τη Moody's, η αλλαγή της σύνθεσης των ομολογιούχων θα αυξήσει την έκθεση σε φυγή επενδυτών.
Το τέλος των αγορών περιουσιακών στοιχείων της ΕΚΤ θα οδηγήσει σε σταδιακή μετατόπιση της σύνθεσης των κατόχων κρατικού χρέους προς κατόχους του ιδιωτικού τομέα που είναι πιο ευαίσθητοι στον κίνδυνο.
Οι χώρες της Νότιας Ευρώπης ήταν βασικοί δικαιούχοι των αγορών ομολόγων της ΕΚΤ, ιδιαίτερα τα τελευταία δύο χρόνια όταν οι αγορές περιουσιακών στοιχείων υπερέβαιναν κατά πολύ τις καθαρές εκδόσεις ομολόγων.
Τα δάνεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όμως, θα μειώσουν την πρόσθετη προσφορά ιταλικών και πορτογαλικών ομολόγων σε σύγκριση με την Ισπανία.
Η αύξηση των spread μπορεί να βοηθήσει στην προσέλκυση επενδυτών, αλλά οι χώρες θα εκτεθούν περισσότερο σε κινδύνους που μπορεί να τρομάξουν τους επενδυτές.
Περιορίζεται ο δημοσιονομικός χώρος
Το υψηλότερο κόστος χρηματοδότησης δεν θα επιβραδύνει ουσιαστικά τη μείωση του χρέους, αλλά θα μειώσει τον δημοσιονομικό χώρο, σύμφωνα με τη Moody's.
Η σχετικά ισχυρή ονομαστική ανάπτυξη λόγω των μεγάλων εισροών κεφαλαίων της ΕΕ και του υψηλότερου πληθωρισμού θα αντισταθμίσει το αυξανόμενο κόστος των επιτοκίων και θα στηρίξει τη διαρκή μείωση του χρέους.
Σε αυτό το πλαίσιο, μια ταχύτερη από την αναμενόμενη αύξηση των επιτοκίων ή ασθενέστερη από την αναμενόμενη ανάπτυξη θα μπορούσε να εκτροχιάσει τη μείωση του χρέους επειδή οι χώρες της Νότιας Ευρώπης πιθανότατα θα συνεχίσουν να παρουσιάζουν πρωτογενή ελλείμματα.
Σε αυτό το πλαίσιο, η ικανότητά τους να παρέχουν πρόσθετη στήριξη στην οικονομία χωρίς αύξηση του χρέους θα ήταν πιο περιορισμένη.
Αυξάνονται οι αποδόσεις
Το κόστος χρηματοδότησης αυξάνεται σε ολόκληρη τη ζώνη του ευρώ αφού η ΕΚΤ ανακοίνωσε ότι θα τερματίσει το πρόγραμμα αγοράς περιουσιακών στοιχείων τον Ιούλιο και θα αυξήσει τα επιτόκια σύντομα στη συνέχεια.
Η Moody's, αναμένει ότι η ΕΚΤ θα αυξήσει το επιτόκιο καταθέσεων κατά 0,25 μονάδες βάσης από τον Ιούλιο, φθάνοντας στο 0,5% έως τα μέσα του 2023.
Οι χώρες της Νότιας Ευρώπης έχουν ήδη δει σημαντική αύξηση των αποδόσεων.
Στην πραγματικότητα, τα spreads των γερμανικών ομολόγων αυξήθηκαν κατά περίπου 100 μ.β. από τα χαμηλά πανδημίας, φθάνοντας σε επίπεδα που παρατηρήθηκαν τελευταία φορά το 2018 (αν εξαιρέσουμε την προσωρινή απότομη αύξηση κατά την έναρξη της πανδημίας).
Οι χώρες της Νότιας Ευρώπης ήταν μερικοί από τους μεγαλύτερους δικαιούχους της ποσοτικής χαλάρωσης (QE), η οποία οδήγησε σε έντονη συμπίεση του κόστους χρηματοδότησής τους, η οποία πλέον αντιστρέφεται σιγά σιγά.
Το υψηλότερο χρέος καθώς και τα μεγάλα δημοσιονομικά ελλείμματα ως αποτέλεσμα της πανδημίας θα διατηρήσουν τις δανειακές ανάγκες αυξημένες στο 25% περίπου του ΑΕΠ στην Ιταλία και στο 19% στην Ισπανία και την Πορτογαλία.
Αν και η ομαλοποίηση της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ θα αυξήσει το κόστος δανεισμού του δημοσίου, οποιαδήποτε αύξηση των επιτοκίων πιθανότατα θα τροφοδοτήσει αργά τις υψηλότερες πληρωμές τόκων.
Η μέση διάρκεια του χρέους των κυβερνήσεων της Νότιας Ευρώπης είναι μεταξύ επτά και οκτώ ετών, κλειδώνοντας το ευνοϊκό κόστος χρηματοδότησης που συνόδευε το QE για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η Πορτογαλία και η Ισπανία έχουν παρατείνει επιτυχώς τη λήξη του χρέους τους από το 2013 κατά 1,9 και 2,5 έτη, αντίστοιχα.
Αντίθετα, η Ιταλία δεν κατάφερε να βελτιώσει τη ληκτότητα του χρέους της, το οποίο έχει μέση διάρκεια περίπου επτά χρόνια, όχι πολύ διαφορετικό από το 2010.
Αν και αυτό είναι παρόμοιο με την Πορτογαλία, το γεγονός ότι έχει το υψηλότερο χρέος στην η ζώνη του ευρώ αυξάνει τη σχετική έκθεσή της σε υψηλότερα κόστη αναχρηματοδότησης.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών