Σχετικά Άρθρα
Lacalle: Παραμένουμε όλοι bullish - Oι αγορές δεν είναι έτοιμες για μια σοβαρή κρίση
Lacalle: Έχουμε εισέλθει σε έναν ψυχρό, ακήρυχτο νομισματικό πόλεμο
Την ανησυχία του για το γεγονός ότι η τρέχουσα σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής, προκειμένου να τιθασευτεί ο πληθωρισμός, θα πάρει υποχρεωτικά μεγάλες διαστάσεις, ειδικά επειδή δεν συνοδεύεται από παράλληλη μείωση των κρατικών δαπανών, και θα πλήξει τον αραγωγικό τομέα, τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς και τις επιχειρήσεις, εκφράζει με άρθρό του ο γνωστός οικονομόλογος Daniel Lacalle.
Αναλυτικότερα ο Lacalle γράφει:
Υιοθετώντας τη ρητορική του «γερακιού», ο πρόεδρος της Fed Jerome Powell εξέπεμψε μια αυστηρή προειδοποίηση την περασμένη Παρασκευή:
«Με τον πληθωρισμό να ξεπερνά το 2% και την αγορά εργασίας εξαιρετικά σφιχτή, δεν θα σταματήσουμε στο ουδέτερο επιτόκιο».
Τι σημαίνει αυτό;
Ότι η Fed θα κάνει ό,τι χρειάζεται για να μειώσει τον πληθωρισμό εάν η αγορά εργασίας παραμείνει ισχυρή.
Το αποφασιστικό μήνυμα του Powell είχε ισχυρές επιπτώσεις στις αγορές, οδηγώντας σε πτώση των μετοχών και των άλλων ριψοκίνδυνων περιουσιακών στοιχείων και ενισχύοντας εκ νέου το δολάριο σε βάρος των πιο αδύναμων νομισμάτων.
Η Fed γνωρίζει ότι ο πληθωρισμός είναι ένα νομισματικό φαινόμενο και ότι πρέπει να διορθώσει το λάθος που έγινε το 2020 όταν αυξήθηκε δραματικά η προσφορά χρήματος και βρέθηκαν τα επιτόκια σε ιστορικά χαμηλά.
Ο πληθωρισμός είναι η καταστροφή της αγοραστικής δύναμης ενός νομίσματος.
Μία ή δύο τιμές μπορεί να αυξηθούν λόγω κάποιου εξωγενούς παράγοντα, αλλά όλες οι τιμές δεν μπορούν να ανέβουν ταυτόχρονα εάν η συνολική προσφορά χρήματος σε μια οικονομία είναι αμετάβλητη.
Ωστόσο, η Fed ενδέχεται να είναι υπερβολικά εφησυχασμένη ως προς την ισχύ της οικονομίας και επικίνδυνα αισιόδοξη ως προς τη ρευστότητα στις αγορές.
Το νομισματικό τσουνάμι
Είναι αδύνατο να δημιουργήσεις ένα νομισματικό τσουνάμι με περικοπές επιτοκίων και διοχετεύοντας τρισεκατομμύρια νέα δολάρια στην οικονομία και να περιμένεις ότι θα διορθώσεις με μια αύξηση επιτοκίων.
Ακόμη χειρότερα, είναι αδύνατο να κάνεις ομαλή προσγείωση με έναν υπερθερμασμένο κινητήρα.
Το νομισματικό τσουνάμι της περιόδου 2020-2021 δεν ήταν έργο μόνο της Fed, αλλά όλων των κεντρικών τραπεζών των αναπτυγμένων οικονομιών.
Επομένως, είναι ακόμα χειρότερο.
Ο Powell θέλει να πιστεύει ότι αυτά τα πολλαπλά νομισματικά τσουνάμι που δημιουργήθηκαν είναι δυνατό να τεθούν υπό έλεγχο χωρίς ζημιά σε μια φουσκωμένη και υπερχρεωμένη οικονομία.
Ο ρόλος των δημοσιονομικών ελλειμμάτων
Όμως οι προσδοκίες του δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα.
Η πρώτη πρόκληση που αντιμετωπίζει ο πρόεδρος της Fed είναι ότι οι αυξήσεις των επιτοκίων δεν αρκούν για να θέσουν υπό έλεγχο τον πληθωρισμό.
Οι αυξήσεις επιτοκίων μειώνουν την αύξηση της δημιουργίας νέου χρήματος, αλλά δεν είναι δυνατό να περιορίσουν τη δημιουργία νέου χρήματος που προέρχεται από την επεκτακτική δημοσιονομική πολιτική.
Με δυο λόγια την ώρα που ο Powell παλεύει να θέσει υπό έλεγχο τον πληθωρισμό, οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Ευρώπης εξακολουθούν να αυξάνουν την προσφορά χρήματος αυξάνοντας τις δαπάνες και τα δημοσιονομικά ελλείμματά τους.
Ο κίνδυνος για τη ρευστότητα, σε ΗΠΑ και Ευρωζώνη
Η δεύτερη πρόκληση που έχει να αντιμετωπίσει ο πρόεδρος της Fed είναι η ρευστότητα.
Ενώ η προσφορά χρήματος παγκοσμίως παραμένει σταθερή, η υποτίμηση των βασικών νομισμάτων έναντι του αμερικανικού δολαρίου δημιουργεί δύο αρνητικές ροές: πρώτον, ταχύτερη καταστροφή της αγοραστικής δύναμης των κατόχων των άλλων, πλην δολαρίου, νομισμάτων και εκροές κεφαλαίων από τις παγκόσμιες οικονομίες προς το αμερικανικό δολάριο.
Υπό αυτές τις συνθήκες οι κεντρικές τράπεζες που δεν μπορούν να είναι αρκετά επιθετικές στη σύσφιξη της πολιτικής τους.
Στην ευρωζώνη, για παράδειγμα, ο ρυθμός αύξησης της προσφοράς χρήματος (Μ2) παραμένει πολύ υψηλότερος από ό,τι στα χρόνια του λεγόμενου μπαζούκα του Draghi, ωστόσο η ρευστότητα εξαφανίζεται ταχύτατα στις κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων με υψηλότερο κίνδυνο, στα ομόλογα υψηλών αποδόσεων και στα μη εξασφαλισμένα δάνεια.
Το πρόβλημα του περιορισμού της ρευστότητας στον τραπεζικό δανεισμό είναι ήδη εμφανές στην αμερικανική οικονομία που χρειάζεται ακόμη δύο τρισεκατομμύρια δολάρια σε προγράμματα reverse repo.
Το Reuters προειδοποίησε ότι «η Η Fed θα πρέπει να γνωρίζει ότι τα μαζικά προγράμματα reverse repo δεν αποτελούν ένδειξη επαρκούς λειτουργίας των αγορών, αλλά προειδοποιητικό σημάδι έλλειψης εμπιστοσύνης που μπορεί να δημιουργήσει πιστωτική κρίση σε αυτό που εξακολουθεί να είναι μια θάλασσα ρευστότητας».
Φανταστείτε το: Η ρευστότητα εξαφανίζεται για το πιστωτικό σύστημα λόγω προηγούμενης πλεονάζουσας ρευστότητας που δημιουργήθηκε μετά από χρόνια εκτύπωσης χρήματος.
Αδύναμες οι προοπτικές της αμερικανικής και ευρωπαϊκής οικονομίας
Ο Powell και η Fed μπορεί επίσης να είναι υπερβολικά εφησυχασμένοι σχετικά με τις προοπτικές της παγκόσμιας και της αμερικανικής οικονομίας.
Ο δείκτης PMI, τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, υποδεικνύει αδυναμία.
Επιπλέον, ο παγκόσμιος μεταποιητικός PMI σημειώνει πτώση από τον περασμένο Μάρτιο και περνά σταδιακά σε έδαφος συρρίκνωσης.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται στις 51,3 μονάδες, όντας 50 το επίπεδο συρρίκνωσης, και η ζώνη του ευρώ στις 49,7, ήδη σε συρρίκνωση.
Ο κορυφαίος δείκτης οικονομικής δραστηριότητας του ΟΟΣΑ συρρικνώνεται επίσης εδώ και τρεις μήνες στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η καταναλωτική εμπιστοσύνη, με βάση το δείκτη του Πανεπιστημίου του Μίτσιγκαν έχει αναπηδήσει μόνο από ένα πολύ χαμηλό επίπεδο.
Αν δούμε όλους τους κορυφαίους δείκτες για την οικονομία των ΗΠΑ, δείχνουν αδυναμία και αυξημένο πληθωρισμό.
Αν δεν μαζευτούν και τα δημόσια ελλείμματα, πάμε για μακρόχρονο επίμονο πληθωρισμό
Ο Powell δεν μπορεί να κάνει θαύματα.
Δεν υπάρχει τρόπος με τον οποίο οι αυξήσεις επιτοκίων από μόνες τους θα λύσουν το πρόβλημα του πληθωρισμού εάν οι κυβερνήσεις συνεχίσουν να δημιουργούν ελλείμματα.
Ο Powell και οι άλλοι αξιωματούχοι της Fed θα πρέπει να ανησυχούν σοβαρά ότι αν η σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής επιτρέπει τη διαιώνιση των αυξημένων κρατικών δαπανών, τότε οι μόνοι που θα πληρώσουν το κόστος αυτής της νομισματικής σύσφιξης θα είναι ο παραγωγικός τομέας, οι οικογένειες και οι επιχειρήσεις.
Θα έχουμε λιγότερη ανάπτυξη, περισσότερους φόρους και πιθανώς πιο επίμονο πληθωρισμό για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
.www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών