Περισσότερο από εμφανής η αχίλλειος πτέρνα του Ισραήλ…
(upd) Οι εικασίες σχετικά με το πού θα χτυπήσει το Ιράν ή οι πληρεξούσιοί του, αντί αντιποίνων για τις πρόσφατες δολοφονίες του ηγέτη της Hamas, Ismail Haniyeh, και του βουλευτή της Hezbollah, Fuad Shukr, δίνουν και παίρνουν…
Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο γνωστός ιστότοπος γεωπολιτικού ενδιαφέροντος National Interest, παρότι συζητούνται πολλά σενάρια, όλα παραμένουν εικασίες – αν και υπάρχει ένα σενάριο το οποίο χρήζει ιδιαίτερης εξέτασης.
Αυτήν τη φορά το Ιράν δεν ενδιαφέρεται να χτυπήσει το Ισραήλ για να κάνει απλά επίδειξη δύναμης, όπως έκανε τον περασμένο Απρίλιο.
Αντίθετα, θέλει προκαλέσει σημαντικό πόνο και ζημιά στους Ισραηλινούς.
Όμως, αντιμετωπίζει ένα μεγάλο πρόβλημα: παρότι μπορεί να προκαλέσει ζημιά σε ένα πρώτο χτύπημα, δεν έχει τα στρατιωτικά μέσα και την ικανότητα να προστατευθεί από τυχόν αντίποινα είτε του Ισραήλ είτε των ΗΠΑ – πόσω μάλλον από ένα πλήγμα συνδυασμένων πυρών.
Επομένως, το καλύτερο σενάριο προϋποθέτει ένα χτύπημα σε κατεχόμενη από το Ισραήλ περιοχή, π.χ. στη στενή λωρίδα γης που «κόβει» τη Γάζα από τη Δυτική Όχθη, που θα προκαλούσε τέτοιες αλυσιδωτές αντιδράσεις, ώστε το Τελ Αβίβ να μην μπορεί να απαντήσει με μια άμεση ή αποτελεσματική αντεπίθεση.
Αυτή η ισραηλινή επικράτεια, περίπου πενήντα οκτώ μίλια μήκους, χωρίζει περίπου 2,7 εκατομμύρια Άραβες στη Δυτική Όχθη από περίπου 1,8 εκατομμύρια Άραβες στη Γάζα.
Σε αυτήν την περιοχή, οι Ισραηλινοί έχουν πολυάριθμες στρατιωτικές βάσεις για να εξασφαλίσουν την προστασία τους.
Το Ιράν θα μπορούσε να στοχοποιήσει αυτές τις στρατιωτικές βάσεις, ελπίζοντας ότι η συσσωρευμένη δυσαρέσκεια και ο θυμός στη Δυτική Όχθη θα οδηγήσουν σε εξέγερση κατά των Ισραηλινών.
Ένας δείκτης ότι το Ιράν θα χτυπήσει αυτή την περιοχή είναι ότι σε λίστα με στόχους που δημοσιεύουν τα ιρανικά μέσα ενημέρωσης τέσσερις από τις επτά στρατιωτικές βάσεις του Ισραήλ βρίσκονται σε αυτή τη λωρίδα.
Αχίλλειος πτέρνα
Το Ιράν υπολογίζει ότι τυχόν ξεσηκωμός στη Δυτική Όχθη, σε συνδυασμό με τη σύγκρουση στη Γάζα και τις εντάσεις με τη Hezbollah στα βόρεια, θα διαμορφώσουν μια μη διαχειρίσιμη εις βάρος του Ισραήλ.
Με άλλα λόγια, το Ιράν θεωρεί αυτή τη λωρίδα γης ως την αχίλλειο πτέρνα των Ισραηλινών.
Ασκώντας στρατιωτική πίεση σε αυτήν την περιοχή, θα δημιουργήσει ένα άνοιγμα για την πολιτοφυλακή της Hamas στη Γάζα και τις φατρίες στη Δυτική Όχθη, οι οποίες αν συνδεθούν θα δημιουργήσουν περισσότερα προβλήματα σε έναν κουρασμένο IDF.
Μια τέτοιου είδους επίθεση θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την επιμελητεία και την χερσαία επικοινωνία μεταξύ του Bορρά και του Nότου του Ισραήλ, εγείροντας μεγάλα υλικοτεχνικά εμπόδια.
Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι το Ιράν προσπαθεί να εξοπλίσει τη Δυτική Όχθη.
Τις προηγούμενες ημέρες έγινε προσπάθεια να περάσουν όπλα μέσω Ιορδανών λαθρέμπορων ή μέσω μη επανδρωμένων αεροσκαφών, συχνά με τη βοήθεια της Hezbollah και του Σύρου αντιπροσώπου τους, της Ταξιαρχίας Imam Hussein.
Υπάρχει πιθανότητα το Ιράν να έχει ήδη καταφέρει να μεταφέρει λαθραία όπλα στη Δυτική Όχθη.
Μετά από μια τέτοια επίθεση, το Ιράν ελπίζει ότι αυτή η κατάσταση θα πυροδοτήσει εκτεταμένη βία.
Το επόμενο βήμα
Σε αυτό το σενάριο, το επόμενο βήμα του Ιράν θα είναι να αφήσει τη Hezbollah να προκαλέσει χάρος κρατώντας απασχολημένο τον ισραηλινό στρατό ενώ το ίδιο, αφού ανασυνταχθεί, θα επιδιώξει να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις.
Ωστόσο, το δίλημμα που αντιμετωπίζουν οι Ιρανοί είναι ότι δεν υπάρχει εγγύηση ότι, σε ένα τέτοιο σενάριο, δεν εισέλθουν στον πόλεμο οι ΗΠΑ.
Αν οι Αμερικανοί εμπλακούν, το Ισραήλ θα αντιμετώπιζε τις αναταραχές στη Δυτική Όχθη, τη Γάζα και στο δικό του έδαφος, και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα επιτίθεντο άμεσα στο Ιράν.
Αυτή η αβεβαιότητα είναι μια σημαντική πρόκληση για τους Φρουρούς της Επανάστασης, ειδικά δεδομένων των επερχόμενων εκλογών στις ΗΠΑ.
Η έλλειψη ανταπόκρισης ή μια αδύναμη απάντηση στην προστασία ενός σημαντικού συμμάχου των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή θα μπορούσε να έχει μεγάλο πολιτικό κόστος για το κόμμα του Προέδρου Biden και την υποψήφια των Δημοκρατικών, την Kamala Harris.
Η λύση
Σύμφωνα με το National Interest, σε ένα τέτοιο σενάριο, λύση θα μπορούσε να είναι οι σιίτες πληρεξούσιοι να εξαπολύσουν επιθέσεις εναντίον των δυνάμεων των ΗΠΑ στο Ιράκ, τη Συρία και την Ιορδανία.
Αναμφισβήτητα, αυτό το μέρος των αντιποίνων έχει ήδη ξεκινήσει.
Ωστόσο, όταν πρόκειται για επίθεση κατά των αμερικανικών στρατευμάτων, οι πληρεξούσιοι του Ιράν στη Συρία μπορεί να αναδειχθούν ως βασικοί παίκτες, καθώς τα στρατεύματα των ΗΠΑ στο al-Tanf στην επαρχία Χομς της Συρίας είναι πολύ πιο ευάλωτα σε σύγκριση με αυτά στο Ιράκ.
Εν τω μεταξύ, οι Houthi θα συνεχίσουν τις επιθέσεις τους κατά του Ισραήλ, χτυπώντας το λιμάνι του Εϊλάτ, κλιμακώνοντας ταυτόχρονα τις επιθέσεις τους στην Ερυθρά Θάλασσα και προκαλώντας εκτίναξη στα ναύλα και οικονομική πίεση στη Δύση.
Από την άλλη, παρότι όλες αυτές οι ενέργειες μπορεί να ασκήσουν πίεση στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ, η χρήση πληρεξουσίων εξακολουθεί να μην επιλύει το κύριο πρόβλημα του Ιράν: την ασυμμετρία ισχύος μεταξύ του ίδιου και της ισραηλινο-αμερικανικής σχέσης.
Σε αυτό το πλαίσιο, το Ιράν πρέπει να είναι προσεκτικό.
Οποιαδήποτε απερίσκεπτη χρήση πληρεξούσιων θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια σοβαρή απάντηση, θέτοντας σε κίνδυνο το δίκτυο πληρεξουσίων που χτίζει εδώ και τέσσερις δεκαετίες.
Αυτό δεν θα έβλαπτε μόνο το Ιράν αλλά και τους βασικούς διεθνείς εταίρους του, την Κίνα και τη Ρωσία.
Η σύγκρουση στην Ερυθρά Θάλασσα θα αύξανε το κόστος του εμπορίου για την Κίνα, η οποία έχει ήδη διαμαρτυρηθεί στο Ιράν.
Επιπλέον, η χρήση πληρεξουσίων στη Συρία θα μπορούσε να προκαλέσει ένα μεγάλο πλήγμα κατά του καθεστώτος Άσαντ, θέτοντας εν αμφιβόλω τις προσπάθειες και τα κέρδη της Ρωσίας στη Συρία.
Αυτός μπορεί να είναι ένας από τους λόγους πίσω από την ξαφνική επίσκεψη του Ρώσου Γραμματέα του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, Sergei Shoigu, καταλήγει το National Interest.
www.bankingnews.gr
Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο γνωστός ιστότοπος γεωπολιτικού ενδιαφέροντος National Interest, παρότι συζητούνται πολλά σενάρια, όλα παραμένουν εικασίες – αν και υπάρχει ένα σενάριο το οποίο χρήζει ιδιαίτερης εξέτασης.
Αυτήν τη φορά το Ιράν δεν ενδιαφέρεται να χτυπήσει το Ισραήλ για να κάνει απλά επίδειξη δύναμης, όπως έκανε τον περασμένο Απρίλιο.
Αντίθετα, θέλει προκαλέσει σημαντικό πόνο και ζημιά στους Ισραηλινούς.
Όμως, αντιμετωπίζει ένα μεγάλο πρόβλημα: παρότι μπορεί να προκαλέσει ζημιά σε ένα πρώτο χτύπημα, δεν έχει τα στρατιωτικά μέσα και την ικανότητα να προστατευθεί από τυχόν αντίποινα είτε του Ισραήλ είτε των ΗΠΑ – πόσω μάλλον από ένα πλήγμα συνδυασμένων πυρών.
Επομένως, το καλύτερο σενάριο προϋποθέτει ένα χτύπημα σε κατεχόμενη από το Ισραήλ περιοχή, π.χ. στη στενή λωρίδα γης που «κόβει» τη Γάζα από τη Δυτική Όχθη, που θα προκαλούσε τέτοιες αλυσιδωτές αντιδράσεις, ώστε το Τελ Αβίβ να μην μπορεί να απαντήσει με μια άμεση ή αποτελεσματική αντεπίθεση.
Αυτή η ισραηλινή επικράτεια, περίπου πενήντα οκτώ μίλια μήκους, χωρίζει περίπου 2,7 εκατομμύρια Άραβες στη Δυτική Όχθη από περίπου 1,8 εκατομμύρια Άραβες στη Γάζα.
Σε αυτήν την περιοχή, οι Ισραηλινοί έχουν πολυάριθμες στρατιωτικές βάσεις για να εξασφαλίσουν την προστασία τους.
Το Ιράν θα μπορούσε να στοχοποιήσει αυτές τις στρατιωτικές βάσεις, ελπίζοντας ότι η συσσωρευμένη δυσαρέσκεια και ο θυμός στη Δυτική Όχθη θα οδηγήσουν σε εξέγερση κατά των Ισραηλινών.
Ένας δείκτης ότι το Ιράν θα χτυπήσει αυτή την περιοχή είναι ότι σε λίστα με στόχους που δημοσιεύουν τα ιρανικά μέσα ενημέρωσης τέσσερις από τις επτά στρατιωτικές βάσεις του Ισραήλ βρίσκονται σε αυτή τη λωρίδα.
Αχίλλειος πτέρνα
Το Ιράν υπολογίζει ότι τυχόν ξεσηκωμός στη Δυτική Όχθη, σε συνδυασμό με τη σύγκρουση στη Γάζα και τις εντάσεις με τη Hezbollah στα βόρεια, θα διαμορφώσουν μια μη διαχειρίσιμη εις βάρος του Ισραήλ.
Με άλλα λόγια, το Ιράν θεωρεί αυτή τη λωρίδα γης ως την αχίλλειο πτέρνα των Ισραηλινών.
Ασκώντας στρατιωτική πίεση σε αυτήν την περιοχή, θα δημιουργήσει ένα άνοιγμα για την πολιτοφυλακή της Hamas στη Γάζα και τις φατρίες στη Δυτική Όχθη, οι οποίες αν συνδεθούν θα δημιουργήσουν περισσότερα προβλήματα σε έναν κουρασμένο IDF.
Μια τέτοιου είδους επίθεση θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την επιμελητεία και την χερσαία επικοινωνία μεταξύ του Bορρά και του Nότου του Ισραήλ, εγείροντας μεγάλα υλικοτεχνικά εμπόδια.
Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι το Ιράν προσπαθεί να εξοπλίσει τη Δυτική Όχθη.
Τις προηγούμενες ημέρες έγινε προσπάθεια να περάσουν όπλα μέσω Ιορδανών λαθρέμπορων ή μέσω μη επανδρωμένων αεροσκαφών, συχνά με τη βοήθεια της Hezbollah και του Σύρου αντιπροσώπου τους, της Ταξιαρχίας Imam Hussein.
Υπάρχει πιθανότητα το Ιράν να έχει ήδη καταφέρει να μεταφέρει λαθραία όπλα στη Δυτική Όχθη.
Μετά από μια τέτοια επίθεση, το Ιράν ελπίζει ότι αυτή η κατάσταση θα πυροδοτήσει εκτεταμένη βία.
Το επόμενο βήμα
Σε αυτό το σενάριο, το επόμενο βήμα του Ιράν θα είναι να αφήσει τη Hezbollah να προκαλέσει χάρος κρατώντας απασχολημένο τον ισραηλινό στρατό ενώ το ίδιο, αφού ανασυνταχθεί, θα επιδιώξει να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις.
Ωστόσο, το δίλημμα που αντιμετωπίζουν οι Ιρανοί είναι ότι δεν υπάρχει εγγύηση ότι, σε ένα τέτοιο σενάριο, δεν εισέλθουν στον πόλεμο οι ΗΠΑ.
Αν οι Αμερικανοί εμπλακούν, το Ισραήλ θα αντιμετώπιζε τις αναταραχές στη Δυτική Όχθη, τη Γάζα και στο δικό του έδαφος, και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα επιτίθεντο άμεσα στο Ιράν.
Αυτή η αβεβαιότητα είναι μια σημαντική πρόκληση για τους Φρουρούς της Επανάστασης, ειδικά δεδομένων των επερχόμενων εκλογών στις ΗΠΑ.
Η έλλειψη ανταπόκρισης ή μια αδύναμη απάντηση στην προστασία ενός σημαντικού συμμάχου των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή θα μπορούσε να έχει μεγάλο πολιτικό κόστος για το κόμμα του Προέδρου Biden και την υποψήφια των Δημοκρατικών, την Kamala Harris.
Η λύση
Σύμφωνα με το National Interest, σε ένα τέτοιο σενάριο, λύση θα μπορούσε να είναι οι σιίτες πληρεξούσιοι να εξαπολύσουν επιθέσεις εναντίον των δυνάμεων των ΗΠΑ στο Ιράκ, τη Συρία και την Ιορδανία.
Αναμφισβήτητα, αυτό το μέρος των αντιποίνων έχει ήδη ξεκινήσει.
Ωστόσο, όταν πρόκειται για επίθεση κατά των αμερικανικών στρατευμάτων, οι πληρεξούσιοι του Ιράν στη Συρία μπορεί να αναδειχθούν ως βασικοί παίκτες, καθώς τα στρατεύματα των ΗΠΑ στο al-Tanf στην επαρχία Χομς της Συρίας είναι πολύ πιο ευάλωτα σε σύγκριση με αυτά στο Ιράκ.
Εν τω μεταξύ, οι Houthi θα συνεχίσουν τις επιθέσεις τους κατά του Ισραήλ, χτυπώντας το λιμάνι του Εϊλάτ, κλιμακώνοντας ταυτόχρονα τις επιθέσεις τους στην Ερυθρά Θάλασσα και προκαλώντας εκτίναξη στα ναύλα και οικονομική πίεση στη Δύση.
Από την άλλη, παρότι όλες αυτές οι ενέργειες μπορεί να ασκήσουν πίεση στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ, η χρήση πληρεξουσίων εξακολουθεί να μην επιλύει το κύριο πρόβλημα του Ιράν: την ασυμμετρία ισχύος μεταξύ του ίδιου και της ισραηλινο-αμερικανικής σχέσης.
Σε αυτό το πλαίσιο, το Ιράν πρέπει να είναι προσεκτικό.
Οποιαδήποτε απερίσκεπτη χρήση πληρεξούσιων θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια σοβαρή απάντηση, θέτοντας σε κίνδυνο το δίκτυο πληρεξουσίων που χτίζει εδώ και τέσσερις δεκαετίες.
Αυτό δεν θα έβλαπτε μόνο το Ιράν αλλά και τους βασικούς διεθνείς εταίρους του, την Κίνα και τη Ρωσία.
Η σύγκρουση στην Ερυθρά Θάλασσα θα αύξανε το κόστος του εμπορίου για την Κίνα, η οποία έχει ήδη διαμαρτυρηθεί στο Ιράν.
Επιπλέον, η χρήση πληρεξουσίων στη Συρία θα μπορούσε να προκαλέσει ένα μεγάλο πλήγμα κατά του καθεστώτος Άσαντ, θέτοντας εν αμφιβόλω τις προσπάθειες και τα κέρδη της Ρωσίας στη Συρία.
Αυτός μπορεί να είναι ένας από τους λόγους πίσω από την ξαφνική επίσκεψη του Ρώσου Γραμματέα του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, Sergei Shoigu, καταλήγει το National Interest.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών