Αν η οικονομία περιπέσει σε ύφεση, αυτό θα οφείλεται σε χρόνια κυβερνητικής υπερβολής…
Οι παράλογες νεοκεϋνσιανές πολιτικές που εφαρμόστηκαν από την κυβέρνηση Biden - Harris δημιούργησαν πληθωρισμό και χρέος ρεκόρ, με δύο στόχους: να αυξηθούν το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) και οι θέσεις εργασίας.
Το ίδιο έκαναν οι κυβερνήσεις των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, με αποτέλεσμα μια αλησμόνητη κρίση χρέους, από την οποία η ελληνική οικονομίας δεν έχει ακόμη εξέλθε, ανέφερε σε ανάλυσή του ο γνωστός οικονομολόγος Daniel Lacalle.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τον αναλυτή, η αμερικανική οικονομία υπερθερμάνθηκε λόγω της τεράστιας αύξησης των κρατικών δαπανών, της πλαστής μείωσης των ποσοστών ανεργίας με τη δημιουργία θέσεων εργασίας στον δημόσιο τομέα και της εκτόξευσης του ομοσπονδιακού χρέους.
Το θεμέλιο της νεοκεϋνσιανής οικονομικής θεωρίας βασίζεται στην ιδέα ότι η οικονομία πρέπει να δίνει προτεραιότητα στις κρατικές δαπάνες – κάτι, όμως, που οδηγεί σε πλήρη σοσιαλισμό.
Όταν η οικονομία αναπτύσσεται, οι κρατικές δαπάνες αυξάνονται γιατί, υποτίθεται, είναι ώρα για δανεισμό και ανάπτυξη.
Όταν η οικονομία υπερθερμαίνεται και, κατόπιν, εισέρχεται σε ύφεση, οι κρατικές δαπάνες πρέπει και πάλι να αυξηθούν για να στηριχθεί η ανάπτυξη. Βλέπετε;
Το μέγεθος του κράτους στην οικονομία αυξάνεται τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά την ύφεση.
Οι φόροι ανεβαίνουν συνεχώς, αλλά το χρέος αυξάνεται γρηγορότερα - οικονομία με ανεστραμμένη λογική.
Η κυβέρνηση Biden - Harris ακολούθησε τις πολιτικές των σοσιαλιστών της Ελλάδας, της Ισπανίας και της Γαλλίας προεκλογικά πριν από κρίσεις στις χώρες τους.
Όπως ανέφερε, Lacalle, η στρατηγική περιλαμβάνει τον τεχνητό πληθωρισμό του ΑΕΠ μέσω υπερβολικών κρατικών δαπανών, τη δημιουργία ανεξέλεγκτων ελλειμμάτων κατά τη διάρκεια οικονομικής ανάκαμψης και τον εξωραϊσμό της απασχόλησης μέσω θέσεων εργασίας στον δημόσιο τομέα που χρηματοδοτούνται από χρέος.
Στη διαδικασία αυτή, η εκτύπωση χρήματος προκαλεί πληθωρισμό, τον υψηλότερο των τελευταίων δεκαετιών.
Γιατί να το κάνει αυτό μια κυβέρνηση;
• Πρώτον, για να παρουσιάσει τεχνηέντως αυξημένα στοιχεία για το ΑΕΠ και την απασχόληση.
• Δεύτερον, για να κατηγορήσει για τον πληθωρισμό τα σούπερ μάρκετ, τις εταιρείες και οποιονδήποτε άλλον εκτός από την κυβέρνηση, η οποία τυπώνει χρήματα και επεκτείνεται δημοσιονομικά χωρίς έλεγχο.
• Τρίτον, για να χρεώσει την έκρηξη του χρέους στην επερχόμενη κυβέρνηση, που θα επιχειρήσει να περιορίσει τις δαπάνες και τα επίπεδα χρέους.
• Τέταρτον, αν κέρδιζε τις εκλογές και ξεσπούσε η ύφεση, θα υποσχόταν αύξηση των δαπανών και φόρων και θα δικαιολογούσε ακόμη υψηλότερο δημόσιο χρέος, επικαλούμενη "έκτακτες" περιστάσεις.
Στρατηγική
Σύμφωνα με τον Lacalle, τώρα που η ομάδα Harris - Waltz έχασε τις εκλογές, οι Δημοκρατικοί μπορούν να κατηγορήσουν τον Trump και τον Vance για την ύφεση που οι ίδιοι έχουν προκαλέσει.
Αν ο Trump πέσει στην παγίδα να διατηρήσει υψηλά τις κυβερνητικές δαπάνες και τους φόρους, θα κατηγορηθεί για το νέο χρέος και το έλλειμμα.
Αν δεν το κάνει, θα κατηγορηθεί για την επιδείνωση του δημόσιου τομέα και την οικονομική συρρίκνωση.
Ένα από τα πιο κοινά λάθη των κεντροδεξιών κυβερνήσεων στις ανεπτυγμένες οικονομίες είναι η έλλειψη θάρρους να μειώσουν τις δαπάνες και τους φόρους, και να αποκαταστήσουν την οικονομική λογική, βάζοντας τον ιδιωτικό τομέα και τις παραγωγικές επενδύσεις στο οικονομικό προσκήνιο.
Είναι πιο άνετο να αυξάνουν συνεχώς τις κυβερνητικές δαπάνες, να διατηρούν υψηλά τους φόρους και να μεταβιβάζουν το βάρος στον επόμενο.
Κάνοντάς το αυτό, τα κεντροδεξιά κόμματα, ακόμη κι αν βρίσκονται στην εξουσία, χάνουν.
Δείτε το παράδειγμα του Ηνωμένου Βασιλείου όταν οι Συντηρητικοί αποφάσισαν να υιοθετήσουν σοσιαλδημοκρατικές πολιτικές.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να υπερασπιστούν το δολάριο και να δώσουν προτεραιότητα στην ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα για να εφαρμόσουν πραγματικές πολιτικές ανάπτυξης.
Μετά από τρεις δεκαετίες πολιτικών που δίνουν έμφαση στη ζήτηση και έχουν διογκώσει το χρέος, ήρθε η ώρα για πολιτικές που δίνουν έμφαση στην προσφορά και την ανάπτυξη.
Η αυξημένη κρατική δαπάνη οδηγεί στην έκδοση περισσότερων νομισματικών μονάδων και μια τεχνητή επιτάχυνσης της κυκλοφορίας του χρήματος.
Οι κεϋνσιανοί παρεμβατιστές προτείνουν υψηλότερους φόρους για τη μείωση της περίσσειας του χρήματος στο σύστημα.
Επομένως, το μέγεθος του κράτους στην οικονομία αυξάνεται τόσο σε περιόδους ανάπτυξης όσο και σε περιόδους ύφεσης, διαβρώνοντας την ικανότητα επένδυσης και αποταμίευσης.
Ο δρόμος προς τη στασιμότητα. Αυτό οδηγεί σε επίμονο πληθωρισμό, χαμηλότερους πραγματικούς μισθούς και οικονομική στασιμότητα.
Έτσι, μια ύφεση που προκύπτει από τον έλεγχο των κρατικών δαπανών και του χρέους δεν είναι αρνητική.
Είναι απλώς η εκδήλωση της προηγούμενης υπερβολής. Η μείωση των φόρων και η περικοπή των υπερβολών των τελευταίων ετών σε κρατικές θέσεις εργασίας και δαπάνες θα κάνουν το ΑΕΠ πιο υγιές.
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η αύξηση του ομοσπονδιακού χρέους έχει υπερβεί ακόμη και την ονομαστική ανάπτυξη του ΑΕΠ, και μάλιστα με σημαντικό περιθώριο.
Ο περιορισμός αυτής της πορείας προς την καταστροφή είναι ουσιαστική πολιτική.
Είναι καλύτερο να έχουμε μια σύντομη και υγιή ύφεση αν προκύπτει από χαμηλότερες κρατικές δαπάνες και πιο ελκυστικούς φόρους παρά να διατηρούμε την ανάπτυξη του ΑΕΠ με χρέος και μη παραγωγικές δαπάνες.
Μια σύντομη ύφεση μπορεί να είναι θετική. Είναι σαν τη διαδικασία απώλειας βάρους και άσκησης μετά από υπερβολική κατανάλωση ζάχαρης και αλκοόλ.
Η οικονομία θα γίνει ισχυρότερη αν ο ιδιωτικός τομέας ενδυναμωθεί, και η επακόλουθη ανάπτυξη θα είναι πιο παραγωγική και βιώσιμη.
Είναι απαραίτητο ο επόμενος υπουργός Οικονομικών να μιλήσει για τις απαραίτητες προσαρμογές που απαιτεί η οικονομία και την πραγματικότητα της βόμβας που κληρονομήθηκε από τη διοίκηση Biden.
Η οικονομική πολιτική Biden ήταν μια ανεστραμμένη προσέγγιση της οικονομίας, και οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται στρατηγικές προσφοράς για να αποκαταστήσουν την παραγωγικότητα, τον πλούτο και την πραγματική ευημερία.
Η μείωση των ελλειμμάτων και του χρέους με υψηλότερους φόρους είναι απαράδεκτη επιλογή.
Από τη μία, δεν υπάρχει φορολογικό μέτρο που να μπορεί να εξαλείψει το τρέχον έλλειμμα των 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Επιπλέον, τα φορολογικά έσοδα ακολουθούν κυκλικό μοτίβο, ενώ οι δημόσιες δαπάνες είναι ετήσιες και ενοποιημένες.
Επομένως, η χρήση φόρων για τη μείωση του χρέους αποτυγχάνει πάντα.
Υγιές χρήμα και υπεύθυνος κυβερνητικός προϋπολογισμός, υποστηριζόμενος από χαμηλότερους φόρους και μειωμένα γραφειοκρατικά έξοδα είναι οι μόνες επιλογές για να ενισχυθεί η οικονομία της Αμερικής.
«Ο σοσιαλισμός θα ήταν καταστροφικός. Ο συντηρητικός Κεϋνσιανισμός θα ήταν άχρηστος.
Οι Η.Π.Α. πρέπει να μάθουν το μάθημα από τα πρόσφατα παραδείγματα του Ηνωμένου Βασιλείου και των χωρών της Ε.Ε., και να αποφύγουν την παγίδα του δεξιού σοσιαλισμού.
Ο μόνος τρόπος για να ξεφύγουν οι Η.Π.Α. από τη φαινομενικά αναπόφευκτη κρίση χρέους και νομίσματος είναι να μειώσουν τις δαπάνες, να περιορίσουν τους φόρους, να ενισχύσουν την ανάπτυξη μέσω ιδιωτικών επενδύσεων και αυξανόμενων πραγματικών μισθών, και να ενισχύσουν το δολάριο μειώνοντας το χρέος και υιοθετώντας μια ορθή νομισματική πολιτική» κατέληξε ο Lacalle.
www.bankingnews.gr
Το ίδιο έκαναν οι κυβερνήσεις των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, με αποτέλεσμα μια αλησμόνητη κρίση χρέους, από την οποία η ελληνική οικονομίας δεν έχει ακόμη εξέλθε, ανέφερε σε ανάλυσή του ο γνωστός οικονομολόγος Daniel Lacalle.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τον αναλυτή, η αμερικανική οικονομία υπερθερμάνθηκε λόγω της τεράστιας αύξησης των κρατικών δαπανών, της πλαστής μείωσης των ποσοστών ανεργίας με τη δημιουργία θέσεων εργασίας στον δημόσιο τομέα και της εκτόξευσης του ομοσπονδιακού χρέους.
Το θεμέλιο της νεοκεϋνσιανής οικονομικής θεωρίας βασίζεται στην ιδέα ότι η οικονομία πρέπει να δίνει προτεραιότητα στις κρατικές δαπάνες – κάτι, όμως, που οδηγεί σε πλήρη σοσιαλισμό.
Όταν η οικονομία αναπτύσσεται, οι κρατικές δαπάνες αυξάνονται γιατί, υποτίθεται, είναι ώρα για δανεισμό και ανάπτυξη.
Όταν η οικονομία υπερθερμαίνεται και, κατόπιν, εισέρχεται σε ύφεση, οι κρατικές δαπάνες πρέπει και πάλι να αυξηθούν για να στηριχθεί η ανάπτυξη. Βλέπετε;
Το μέγεθος του κράτους στην οικονομία αυξάνεται τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά την ύφεση.
Οι φόροι ανεβαίνουν συνεχώς, αλλά το χρέος αυξάνεται γρηγορότερα - οικονομία με ανεστραμμένη λογική.
Η κυβέρνηση Biden - Harris ακολούθησε τις πολιτικές των σοσιαλιστών της Ελλάδας, της Ισπανίας και της Γαλλίας προεκλογικά πριν από κρίσεις στις χώρες τους.
Όπως ανέφερε, Lacalle, η στρατηγική περιλαμβάνει τον τεχνητό πληθωρισμό του ΑΕΠ μέσω υπερβολικών κρατικών δαπανών, τη δημιουργία ανεξέλεγκτων ελλειμμάτων κατά τη διάρκεια οικονομικής ανάκαμψης και τον εξωραϊσμό της απασχόλησης μέσω θέσεων εργασίας στον δημόσιο τομέα που χρηματοδοτούνται από χρέος.
Στη διαδικασία αυτή, η εκτύπωση χρήματος προκαλεί πληθωρισμό, τον υψηλότερο των τελευταίων δεκαετιών.
Γιατί να το κάνει αυτό μια κυβέρνηση;
• Πρώτον, για να παρουσιάσει τεχνηέντως αυξημένα στοιχεία για το ΑΕΠ και την απασχόληση.
• Δεύτερον, για να κατηγορήσει για τον πληθωρισμό τα σούπερ μάρκετ, τις εταιρείες και οποιονδήποτε άλλον εκτός από την κυβέρνηση, η οποία τυπώνει χρήματα και επεκτείνεται δημοσιονομικά χωρίς έλεγχο.
• Τρίτον, για να χρεώσει την έκρηξη του χρέους στην επερχόμενη κυβέρνηση, που θα επιχειρήσει να περιορίσει τις δαπάνες και τα επίπεδα χρέους.
• Τέταρτον, αν κέρδιζε τις εκλογές και ξεσπούσε η ύφεση, θα υποσχόταν αύξηση των δαπανών και φόρων και θα δικαιολογούσε ακόμη υψηλότερο δημόσιο χρέος, επικαλούμενη "έκτακτες" περιστάσεις.
Στρατηγική
Σύμφωνα με τον Lacalle, τώρα που η ομάδα Harris - Waltz έχασε τις εκλογές, οι Δημοκρατικοί μπορούν να κατηγορήσουν τον Trump και τον Vance για την ύφεση που οι ίδιοι έχουν προκαλέσει.
Αν ο Trump πέσει στην παγίδα να διατηρήσει υψηλά τις κυβερνητικές δαπάνες και τους φόρους, θα κατηγορηθεί για το νέο χρέος και το έλλειμμα.
Αν δεν το κάνει, θα κατηγορηθεί για την επιδείνωση του δημόσιου τομέα και την οικονομική συρρίκνωση.
Ένα από τα πιο κοινά λάθη των κεντροδεξιών κυβερνήσεων στις ανεπτυγμένες οικονομίες είναι η έλλειψη θάρρους να μειώσουν τις δαπάνες και τους φόρους, και να αποκαταστήσουν την οικονομική λογική, βάζοντας τον ιδιωτικό τομέα και τις παραγωγικές επενδύσεις στο οικονομικό προσκήνιο.
Είναι πιο άνετο να αυξάνουν συνεχώς τις κυβερνητικές δαπάνες, να διατηρούν υψηλά τους φόρους και να μεταβιβάζουν το βάρος στον επόμενο.
Κάνοντάς το αυτό, τα κεντροδεξιά κόμματα, ακόμη κι αν βρίσκονται στην εξουσία, χάνουν.
Δείτε το παράδειγμα του Ηνωμένου Βασιλείου όταν οι Συντηρητικοί αποφάσισαν να υιοθετήσουν σοσιαλδημοκρατικές πολιτικές.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να υπερασπιστούν το δολάριο και να δώσουν προτεραιότητα στην ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα για να εφαρμόσουν πραγματικές πολιτικές ανάπτυξης.
Μετά από τρεις δεκαετίες πολιτικών που δίνουν έμφαση στη ζήτηση και έχουν διογκώσει το χρέος, ήρθε η ώρα για πολιτικές που δίνουν έμφαση στην προσφορά και την ανάπτυξη.
Η αυξημένη κρατική δαπάνη οδηγεί στην έκδοση περισσότερων νομισματικών μονάδων και μια τεχνητή επιτάχυνσης της κυκλοφορίας του χρήματος.
Οι κεϋνσιανοί παρεμβατιστές προτείνουν υψηλότερους φόρους για τη μείωση της περίσσειας του χρήματος στο σύστημα.
Επομένως, το μέγεθος του κράτους στην οικονομία αυξάνεται τόσο σε περιόδους ανάπτυξης όσο και σε περιόδους ύφεσης, διαβρώνοντας την ικανότητα επένδυσης και αποταμίευσης.
Ο δρόμος προς τη στασιμότητα. Αυτό οδηγεί σε επίμονο πληθωρισμό, χαμηλότερους πραγματικούς μισθούς και οικονομική στασιμότητα.
Έτσι, μια ύφεση που προκύπτει από τον έλεγχο των κρατικών δαπανών και του χρέους δεν είναι αρνητική.
Είναι απλώς η εκδήλωση της προηγούμενης υπερβολής. Η μείωση των φόρων και η περικοπή των υπερβολών των τελευταίων ετών σε κρατικές θέσεις εργασίας και δαπάνες θα κάνουν το ΑΕΠ πιο υγιές.
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η αύξηση του ομοσπονδιακού χρέους έχει υπερβεί ακόμη και την ονομαστική ανάπτυξη του ΑΕΠ, και μάλιστα με σημαντικό περιθώριο.
Ο περιορισμός αυτής της πορείας προς την καταστροφή είναι ουσιαστική πολιτική.
Είναι καλύτερο να έχουμε μια σύντομη και υγιή ύφεση αν προκύπτει από χαμηλότερες κρατικές δαπάνες και πιο ελκυστικούς φόρους παρά να διατηρούμε την ανάπτυξη του ΑΕΠ με χρέος και μη παραγωγικές δαπάνες.
Μια σύντομη ύφεση μπορεί να είναι θετική. Είναι σαν τη διαδικασία απώλειας βάρους και άσκησης μετά από υπερβολική κατανάλωση ζάχαρης και αλκοόλ.
Η οικονομία θα γίνει ισχυρότερη αν ο ιδιωτικός τομέας ενδυναμωθεί, και η επακόλουθη ανάπτυξη θα είναι πιο παραγωγική και βιώσιμη.
Είναι απαραίτητο ο επόμενος υπουργός Οικονομικών να μιλήσει για τις απαραίτητες προσαρμογές που απαιτεί η οικονομία και την πραγματικότητα της βόμβας που κληρονομήθηκε από τη διοίκηση Biden.
Η οικονομική πολιτική Biden ήταν μια ανεστραμμένη προσέγγιση της οικονομίας, και οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται στρατηγικές προσφοράς για να αποκαταστήσουν την παραγωγικότητα, τον πλούτο και την πραγματική ευημερία.
Η μείωση των ελλειμμάτων και του χρέους με υψηλότερους φόρους είναι απαράδεκτη επιλογή.
Από τη μία, δεν υπάρχει φορολογικό μέτρο που να μπορεί να εξαλείψει το τρέχον έλλειμμα των 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Επιπλέον, τα φορολογικά έσοδα ακολουθούν κυκλικό μοτίβο, ενώ οι δημόσιες δαπάνες είναι ετήσιες και ενοποιημένες.
Επομένως, η χρήση φόρων για τη μείωση του χρέους αποτυγχάνει πάντα.
Υγιές χρήμα και υπεύθυνος κυβερνητικός προϋπολογισμός, υποστηριζόμενος από χαμηλότερους φόρους και μειωμένα γραφειοκρατικά έξοδα είναι οι μόνες επιλογές για να ενισχυθεί η οικονομία της Αμερικής.
«Ο σοσιαλισμός θα ήταν καταστροφικός. Ο συντηρητικός Κεϋνσιανισμός θα ήταν άχρηστος.
Οι Η.Π.Α. πρέπει να μάθουν το μάθημα από τα πρόσφατα παραδείγματα του Ηνωμένου Βασιλείου και των χωρών της Ε.Ε., και να αποφύγουν την παγίδα του δεξιού σοσιαλισμού.
Ο μόνος τρόπος για να ξεφύγουν οι Η.Π.Α. από τη φαινομενικά αναπόφευκτη κρίση χρέους και νομίσματος είναι να μειώσουν τις δαπάνες, να περιορίσουν τους φόρους, να ενισχύσουν την ανάπτυξη μέσω ιδιωτικών επενδύσεων και αυξανόμενων πραγματικών μισθών, και να ενισχύσουν το δολάριο μειώνοντας το χρέος και υιοθετώντας μια ορθή νομισματική πολιτική» κατέληξε ο Lacalle.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών