Για να αποθαρρύνουν τη διαρκώς αυξανόμενη ναυτική ισχύ της Κίνας, οι ΗΠΑ πρέπει να επεκτείνουν γρήγορα τον στόλο τους μέσω ενός σύγχρονου Naval Act, υιοθετώντας μεγάλες μαζικές παραγγελίες και καινοτόμες μεταρρυθμίσεις στη ναυπήγηση πλοίων, ώστε να ενισχυθεί η δυναμικότητα και η ταχύτητα παραγωγής.
Ηχηρό καμπανάκι κινδύνου χτυπάει στις ΗΠΑ ο Brent D. Sadler, ανώτερος ερευνητικός συνεργάτης για τον Ναυτικό Πόλεμο και τις Προηγμένες Τεχνολογίες στο Allison Center for National Security του The Heritage Foundation, αναφορικά με το ενδεχόμενο ναυτικού πολέμου στον Ειρηνικό Ωκεανό μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας στα επόμενα χρόνια.
Στο άρθρο του, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό The National Interest, ο ειδικός επισημαίνει πως το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ χρειάζεται περισσότερα πλοία και μαζικές παραγγελίες για να καλύψει το κενό που δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια με την Κίνα σε αυτό το κομμάτι, ένα νέο Naval Act αντίστοιχο με αυτό που πραγματοποίησε ο πρόεδρος Franklin D. Roosevelt to 1938.
Αναλυτικά το άρθρο:
Ένα σημαντικό ποσό χρημάτων θα μπορούσε να δαπανηθεί για την παραγγελία πολεμικών πλοίων τον επόμενο χρόνο. Ωστόσο, πρέπει επίσης να εργαστούμε για να αντιστρέψουμε την απόσυρση πολλών πολεμικών πλοίων που συνέβη επί Προεδρίας Biden.
Αυτή η αναστροφή είναι ακόμη πιο απαραίτητη αν σκεφτεί κανείς τι έχει προταθεί για το οικονομικό έτος 2026: την προμήθεια μόλις 19 πολεμικών πλοίων. Αυτό είναι εντελώς ανεπαρκές δεδομένων των αυξανόμενων κινδύνων που αντιμετωπίζουμε από τους αντιπάλους μας.
Η Αμερική χρειάζεται περισσότερα πολεμικά πλοία για να υπερασπιστεί τον εαυτό της
Νομίζετε ότι η Κίνα είναι καλός γείτονας; Μέχρι στιγμής φέτος, δοκίμασε μια τεράστια κινητή προβλήτα για εισβολή στην Ταϊβάν, αποβίβασε δυνάμεις στο Sandy Cay των Φιλιππίνων και διατηρεί μεγάλης κλίμακας προκλητικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Στενό της Ταϊβάν. Καθώς ο δεκαετής εκσυγχρονισμός και η επέκταση των ενόπλων δυνάμεών της προχωρούν με ταχύ ρυθμό, από 395 πολεμικά πλοία σήμερα σε στόλο 435 σύγχρονων πολεμικών πλοίων έως το 2030, υπάρχουν ελάχιστοι λόγοι για το Πεκίνο να μη δοκιμάζει τα όρια.
Όταν το έθνος μας αντιμετώπισε αναθεωρητικούς εχθρούς τη δεκαετία του 1930, ο Πρόεδρος και το Κογκρέσο εφάρμοσαν το Naval Act, το οποίο δημιούργησε τις συνθήκες για βιομηχανική επέκταση, επιτρέποντας στο οπλοστάσιο της δημοκρατίας να κερδίσει τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όπως και τη δεκαετία του 1930, έτσι και τώρα χρειαζόμαστε ένα νέο Naval Act για να αναβιώσουμε τη ναυπήγηση πολεμικών πλοίων πριν να είναι πολύ αργά.
Σήμερα, το Ναυτικό μας παρατάσσει 293 πολεμικά πλοία, σύμφωνα με τον πιο πρόσφατο Δείκτη Στρατιωτικής Ισχύος, τα οποία γερνούν γρήγορα και πλησιάζουν την απόσυρση, ενώ ο στόλος έχει ήδη κριθεί ως υπερβολικά αδύναμος. Επιπλέον, σύμφωνα με το πιο πρόσφατο σχέδιο στόλου του 2023, το Ναυτικό υπολείπεται ενός αεροπλανοφόρου, 19 επιθετικών υποβρυχίων, δύο καταδρομικών/αντιτορπιλικών και 47 φρεγατών. Υπάρχει κίνδυνος στη διατήρηση του στάτους κβο.
Η Αμερική χρειάζεται ένα νέο Naval Act
Ένα Naval Act σήμερα, όπως και το 1938, μπορεί να αυξήσει τη δυνατότητα ναυπήγησης του έθνους για έναν πιθανό πόλεμο με την Κίνα. Μια τέτοια δέσμευση προστατεύει τα ναυπηγεία από
μεταβαλλόμενους και καθυστερημένους προϋπολογισμούς που έχουν καθυστερήσει τις αναγκαίες επενδύσεις σε ικανότητα παραγωγής.
Ένα σύγχρονο Naval Act, αντηχώντας την ιστορική επιτυχία του έθνους στην προετοιμασία για πόλεμο στον Ειρηνικό, θα πυροδοτούσε ουσιαστική δράση. Αυτή η ανάπτυξη θα τροφοδοτούνταν από παραγγελίες για περισσότερα πολεμικά πλοία ήδη σε παραγωγή. Αυτή η ζήτηση θα ενίσχυε την επέκταση των ναυπηγείων, κάτι κρίσιμο εάν ο πόλεμος με την Κίνα καταστεί αναπόφευκτος ήδη από το 2027.
Η παραγγελία πλοίων σε πολλαπλάσια ποσότητα, γνωστή ως μαζικές παραγγελίες, προσφέρει αποδοτικότητες που οδηγούν σε εξοικονόμηση. Πρόσφατη εμπειρία δείχνει εξοικονόμηση έως και 15%. Το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου σημειώνει ότι το κόστος των πλοίων αυξήθηκε κατά 10% και πλέον καθώς προχωρούσε η ναυπήγηση και καθυστερούσαν οι παραδόσεις.
Αυτή η κατάσταση συνεχίζεται εν μέρει επειδή τα ναυπηγεία και το Ναυτικό ενθαρρύνονται να υποβάλλουν προσφορές με χαμηλότερο αρχικό κόστος. Είναι πολύ καλύτερο να κλειδώνεται το κόστος, ακόμη κι αν είναι υψηλότερο εξαρχής, από το να υποφέρουμε από εξοργιστικές και πολιτικά μη βιώσιμες αυξήσεις και καθυστερήσεις λόγω ελλείψεων εργατικού δυναμικού και περιορισμών στα ναυπηγεία.
Ένα Naval Act σήμερα θα χρηματοδοτούσε μια μεγάλη παραγγελία πολεμικών πλοίων βάσει του πιο πρόσφατου σχεδίου ναυπήγησης του Future Years Defense Program (FYDP), το οποίο περιλαμβάνει: 10 αντιτορπιλικά, 7 φρεγάτες, 10 επιθετικά υποβρύχια, 4 υποβρύχια βαλλιστικών πυραύλων, 3 αποβατικά πλοία μεταφοράς, 1 αποβατικό αεροπλανοφόρο και 6 πλοία ανεφοδιασμού. Συνολικό κόστος σε δολάρια του οικονομικού έτους 2025: $150,56 δισ.
Αυτό είναι πολύ μεγάλο ποσοστό του προϋπολογισμού του Υπουργείου Άμυνας για να ενταχθεί στο τυπικό National Defense Authorization Act, γεγονός που καθιστά σκόπιμο ένα ξεχωριστό νομοσχέδιο. Δεδομένου ότι το Κογκρέσο έχει ιστορικό στήριξης της ναυπήγησης πολεμικών πλοίων, φαίνεται να υπάρχει πολιτική διάθεση για αναβίωση των προσπαθειών του έθνους.
Πώς μπορεί το Ναυτικό να αντέξει οικονομικά τόσα νέα πολεμικά πλοία;
Ωστόσο, για να μπορέσουν το Ναυτικό και τα ναυπηγεία να λάβουν τις καλύτερες τεχνικές αποφάσεις και επενδύσεις κεφαλαίου, χρειάζεται ένας νέος μηχανισμός σύναψης συμβάσεων: Shipyard Accountability and Workforce Support (SAWS). Αυτή δεν είναι νέα προσέγγιση για μεγάλα, κεφαλαιουχικά έργα στον ιδιωτικό τομέα, αλλά δεν είναι ο τρόπος που το Κογκρέσο και το Ναυτικό διαχειρίζονται σήμερα τη ναυπήγηση.
Το SAWS επιτρέπει στο Ναυτικό να εξουσιοδοτεί κονδύλια για μελλοντικές ετήσιες προμήθειες πλοίων προς τα ναυπηγεία, αυξάνοντας έτσι την ικανότητα και το εργατικό δυναμικό εν όψει των προγραμματισμένων παραγγελιών, κάτι που βοηθά να αποφεύγονται καθυστερήσεις και υπερβάσεις κόστους. Φυσικά, αυτό πρέπει να συνοδεύεται από ισχυρότερη λογοδοσία για τα ναυπηγεία που υστερούν.
Επιπλέον, το Κογκρέσο εξετάζει το Building SHIPS for America Act για να αναβιώσει τον υποτονικό τομέα εμπορικής ναυπήγησης. Αυτό το νομοσχέδιο βρίσκεται σήμερα σε επιτροπή και μια ιδέα που θα έπρεπε να εφαρμοστεί και στη ναυπήγηση πολεμικών πλοίων είναι ένας Distributed Profits Tax. Θα επιβραβεύει τα ναυπηγεία με απαλλαγή φόρων επί των κερδών που επανεπενδύονται στο εργατικό δυναμικό ή στις υποδομές, καλύπτοντας μια κρίσιμη ανάγκη για αύξηση των δυνατοτήτων.
Καθώς το Κογκρέσο συζητά το «Μεγάλο Όμορφο Νομοσχέδιο» του Προέδρου, θα πρέπει να εξεταστεί σοβαρά και μια μια «Μεγάλη Όμορφη Μαζική Παραγγελία» πολεμικών πλοίων. Μετά από 30 χρόνια υποεπένδυσης και την Κίνα να δρα ολοένα και πιο τολμηρά, χρειάζονται καινοτόμες δράσεις άμεσα.
Ένα νέο Naval Act είναι η «Mεγάλη, Όμορφη Mαζική Παραγγελία» που μπορεί να προετοιμάσει τη ναυπήγηση πολεμικών πλοίων για έναν πιθανό πόλεμο αυτή τη δεκαετία.
www.bankingnews.gr
Στο άρθρο του, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό The National Interest, ο ειδικός επισημαίνει πως το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ χρειάζεται περισσότερα πλοία και μαζικές παραγγελίες για να καλύψει το κενό που δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια με την Κίνα σε αυτό το κομμάτι, ένα νέο Naval Act αντίστοιχο με αυτό που πραγματοποίησε ο πρόεδρος Franklin D. Roosevelt to 1938.
Αναλυτικά το άρθρο:
Ένα σημαντικό ποσό χρημάτων θα μπορούσε να δαπανηθεί για την παραγγελία πολεμικών πλοίων τον επόμενο χρόνο. Ωστόσο, πρέπει επίσης να εργαστούμε για να αντιστρέψουμε την απόσυρση πολλών πολεμικών πλοίων που συνέβη επί Προεδρίας Biden.
Αυτή η αναστροφή είναι ακόμη πιο απαραίτητη αν σκεφτεί κανείς τι έχει προταθεί για το οικονομικό έτος 2026: την προμήθεια μόλις 19 πολεμικών πλοίων. Αυτό είναι εντελώς ανεπαρκές δεδομένων των αυξανόμενων κινδύνων που αντιμετωπίζουμε από τους αντιπάλους μας.
Η Αμερική χρειάζεται περισσότερα πολεμικά πλοία για να υπερασπιστεί τον εαυτό της
Νομίζετε ότι η Κίνα είναι καλός γείτονας; Μέχρι στιγμής φέτος, δοκίμασε μια τεράστια κινητή προβλήτα για εισβολή στην Ταϊβάν, αποβίβασε δυνάμεις στο Sandy Cay των Φιλιππίνων και διατηρεί μεγάλης κλίμακας προκλητικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Στενό της Ταϊβάν. Καθώς ο δεκαετής εκσυγχρονισμός και η επέκταση των ενόπλων δυνάμεών της προχωρούν με ταχύ ρυθμό, από 395 πολεμικά πλοία σήμερα σε στόλο 435 σύγχρονων πολεμικών πλοίων έως το 2030, υπάρχουν ελάχιστοι λόγοι για το Πεκίνο να μη δοκιμάζει τα όρια.
Όταν το έθνος μας αντιμετώπισε αναθεωρητικούς εχθρούς τη δεκαετία του 1930, ο Πρόεδρος και το Κογκρέσο εφάρμοσαν το Naval Act, το οποίο δημιούργησε τις συνθήκες για βιομηχανική επέκταση, επιτρέποντας στο οπλοστάσιο της δημοκρατίας να κερδίσει τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όπως και τη δεκαετία του 1930, έτσι και τώρα χρειαζόμαστε ένα νέο Naval Act για να αναβιώσουμε τη ναυπήγηση πολεμικών πλοίων πριν να είναι πολύ αργά.
Σήμερα, το Ναυτικό μας παρατάσσει 293 πολεμικά πλοία, σύμφωνα με τον πιο πρόσφατο Δείκτη Στρατιωτικής Ισχύος, τα οποία γερνούν γρήγορα και πλησιάζουν την απόσυρση, ενώ ο στόλος έχει ήδη κριθεί ως υπερβολικά αδύναμος. Επιπλέον, σύμφωνα με το πιο πρόσφατο σχέδιο στόλου του 2023, το Ναυτικό υπολείπεται ενός αεροπλανοφόρου, 19 επιθετικών υποβρυχίων, δύο καταδρομικών/αντιτορπιλικών και 47 φρεγατών. Υπάρχει κίνδυνος στη διατήρηση του στάτους κβο.
Η Αμερική χρειάζεται ένα νέο Naval Act
Ένα Naval Act σήμερα, όπως και το 1938, μπορεί να αυξήσει τη δυνατότητα ναυπήγησης του έθνους για έναν πιθανό πόλεμο με την Κίνα. Μια τέτοια δέσμευση προστατεύει τα ναυπηγεία από
μεταβαλλόμενους και καθυστερημένους προϋπολογισμούς που έχουν καθυστερήσει τις αναγκαίες επενδύσεις σε ικανότητα παραγωγής.
Ένα σύγχρονο Naval Act, αντηχώντας την ιστορική επιτυχία του έθνους στην προετοιμασία για πόλεμο στον Ειρηνικό, θα πυροδοτούσε ουσιαστική δράση. Αυτή η ανάπτυξη θα τροφοδοτούνταν από παραγγελίες για περισσότερα πολεμικά πλοία ήδη σε παραγωγή. Αυτή η ζήτηση θα ενίσχυε την επέκταση των ναυπηγείων, κάτι κρίσιμο εάν ο πόλεμος με την Κίνα καταστεί αναπόφευκτος ήδη από το 2027.
Η παραγγελία πλοίων σε πολλαπλάσια ποσότητα, γνωστή ως μαζικές παραγγελίες, προσφέρει αποδοτικότητες που οδηγούν σε εξοικονόμηση. Πρόσφατη εμπειρία δείχνει εξοικονόμηση έως και 15%. Το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου σημειώνει ότι το κόστος των πλοίων αυξήθηκε κατά 10% και πλέον καθώς προχωρούσε η ναυπήγηση και καθυστερούσαν οι παραδόσεις.
Αυτή η κατάσταση συνεχίζεται εν μέρει επειδή τα ναυπηγεία και το Ναυτικό ενθαρρύνονται να υποβάλλουν προσφορές με χαμηλότερο αρχικό κόστος. Είναι πολύ καλύτερο να κλειδώνεται το κόστος, ακόμη κι αν είναι υψηλότερο εξαρχής, από το να υποφέρουμε από εξοργιστικές και πολιτικά μη βιώσιμες αυξήσεις και καθυστερήσεις λόγω ελλείψεων εργατικού δυναμικού και περιορισμών στα ναυπηγεία.
Ένα Naval Act σήμερα θα χρηματοδοτούσε μια μεγάλη παραγγελία πολεμικών πλοίων βάσει του πιο πρόσφατου σχεδίου ναυπήγησης του Future Years Defense Program (FYDP), το οποίο περιλαμβάνει: 10 αντιτορπιλικά, 7 φρεγάτες, 10 επιθετικά υποβρύχια, 4 υποβρύχια βαλλιστικών πυραύλων, 3 αποβατικά πλοία μεταφοράς, 1 αποβατικό αεροπλανοφόρο και 6 πλοία ανεφοδιασμού. Συνολικό κόστος σε δολάρια του οικονομικού έτους 2025: $150,56 δισ.
Αυτό είναι πολύ μεγάλο ποσοστό του προϋπολογισμού του Υπουργείου Άμυνας για να ενταχθεί στο τυπικό National Defense Authorization Act, γεγονός που καθιστά σκόπιμο ένα ξεχωριστό νομοσχέδιο. Δεδομένου ότι το Κογκρέσο έχει ιστορικό στήριξης της ναυπήγησης πολεμικών πλοίων, φαίνεται να υπάρχει πολιτική διάθεση για αναβίωση των προσπαθειών του έθνους.
Πώς μπορεί το Ναυτικό να αντέξει οικονομικά τόσα νέα πολεμικά πλοία;
Ωστόσο, για να μπορέσουν το Ναυτικό και τα ναυπηγεία να λάβουν τις καλύτερες τεχνικές αποφάσεις και επενδύσεις κεφαλαίου, χρειάζεται ένας νέος μηχανισμός σύναψης συμβάσεων: Shipyard Accountability and Workforce Support (SAWS). Αυτή δεν είναι νέα προσέγγιση για μεγάλα, κεφαλαιουχικά έργα στον ιδιωτικό τομέα, αλλά δεν είναι ο τρόπος που το Κογκρέσο και το Ναυτικό διαχειρίζονται σήμερα τη ναυπήγηση.
Το SAWS επιτρέπει στο Ναυτικό να εξουσιοδοτεί κονδύλια για μελλοντικές ετήσιες προμήθειες πλοίων προς τα ναυπηγεία, αυξάνοντας έτσι την ικανότητα και το εργατικό δυναμικό εν όψει των προγραμματισμένων παραγγελιών, κάτι που βοηθά να αποφεύγονται καθυστερήσεις και υπερβάσεις κόστους. Φυσικά, αυτό πρέπει να συνοδεύεται από ισχυρότερη λογοδοσία για τα ναυπηγεία που υστερούν.
Επιπλέον, το Κογκρέσο εξετάζει το Building SHIPS for America Act για να αναβιώσει τον υποτονικό τομέα εμπορικής ναυπήγησης. Αυτό το νομοσχέδιο βρίσκεται σήμερα σε επιτροπή και μια ιδέα που θα έπρεπε να εφαρμοστεί και στη ναυπήγηση πολεμικών πλοίων είναι ένας Distributed Profits Tax. Θα επιβραβεύει τα ναυπηγεία με απαλλαγή φόρων επί των κερδών που επανεπενδύονται στο εργατικό δυναμικό ή στις υποδομές, καλύπτοντας μια κρίσιμη ανάγκη για αύξηση των δυνατοτήτων.
Καθώς το Κογκρέσο συζητά το «Μεγάλο Όμορφο Νομοσχέδιο» του Προέδρου, θα πρέπει να εξεταστεί σοβαρά και μια μια «Μεγάλη Όμορφη Μαζική Παραγγελία» πολεμικών πλοίων. Μετά από 30 χρόνια υποεπένδυσης και την Κίνα να δρα ολοένα και πιο τολμηρά, χρειάζονται καινοτόμες δράσεις άμεσα.
Ένα νέο Naval Act είναι η «Mεγάλη, Όμορφη Mαζική Παραγγελία» που μπορεί να προετοιμάσει τη ναυπήγηση πολεμικών πλοίων για έναν πιθανό πόλεμο αυτή τη δεκαετία.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών