Ένα παλιό σοβιετικό ανέκδοτο περιγράφει μια ιδιαίτερη μέθοδο για την εξόντωση των κοριών.
Σε ένα διαμέρισμα, τα έντομα είχαν φτάσει τους ενοίκους στα όριά τους· καμία λύση δεν έφερνε αποτέλεσμα. Τότε ο ιδιοκτήτης σκέφτηκε ένα παράδοξο σχέδιο: άπλωσε δόλωμα στο τραπέζι της κουζίνας, έσβησε τα φώτα και φώναξε «Πάμε σινεμά!». Οι κοριοί, νομίζοντας ότι οι ένοικοι είχαν φύγει, ξεμύτισαν — και μέσα στο σκοτάδι ο άνθρωπος άρχισε να χτυπά με βαριοπούλα το τραπέζι. Άλλοτε σκότωνε περισσότερα, άλλοτε λιγότερα έντομα· το αποτέλεσμα όμως ήταν πάντα το ίδιο: το επόμενο πρωί χρειαζόταν νέο τραπέζι.
Το ανέκδοτο αυτό ξαναήρθε στη μνήμη εξαιτίας της εκστρατείας του Trump «κατά των βενεζουελανών ναρκοκαρτέλ».
Η συγκέντρωση αμερικανικών ναυτικών δυνάμεων απέναντι από τη Βενεζουέλα —με το αεροπλανοφόρο USS Gerald Ford, αντιτορπιλικά με κατευθυνόμενους πυραύλους, μοίρες μαχητικών και δύναμη πεζοναυτών— θυμίζει περισσότερο προσπάθεια να χτυπηθούν «κοριοί με βαριοπούλα στο σκοτάδι».
Ο πόλεμος αυτός δύσκολα θα αποδώσει στον στόχο του, αλλά το «τραπέζι» —η ειρήνη και η σταθερότητα στην περιοχή— κινδυνεύει να καταρρεύσει.
Η Επιχείρηση South Spear (Νότιο Δόρυ), όπως την ονόμασε ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Πιτ Χέγκσετ, θεωρείται ότι μπορεί να περιλαμβάνει αεροπορικά πλήγματα στη βενεζουελανή επικράτεια, καθώς οι ΗΠΑ έχουν ήδη κλείσει τον εναέριο χώρο γύρω από το Πουέρτο Ρίκο. Εάν ακουστούν οι πρώτες εκρήξεις, ολόκληρη η Καραϊβική ενδέχεται να μετατραπεί σε ζώνη αμερικανικού στρατιωτικού ελέγχου — μια περιοχή όπου βρίσκονται και σύμμαχοι του Καράκας, όπως η Κούβα και η Νικαράγουα.
Το φάντασμα...
Κάποιοι αναρωτιούνται αν είναι το «φάντασμα» του προέδρου Τζέιμς Μονρόε που εμπνέει τη σημερινή αμερικανική πολιτική.
Το Δόγμα Μονρό, που διατύπωσε ο Αμερικανός ηγέτης πριν από δύο αιώνες, υποστήριζε ότι οι αμερικανικές ήπειροι έπρεπε να παραμείνουν κλειστές σε νέες αποικιοκρατικές βλέψεις και ότι κάθε εξωτερική παρέμβαση στη Λατινική Αμερική αποτελούσε εχθρική πράξη κατά των ΗΠΑ.
Όμως οι καιροί έχουν αλλάξει.
Σήμερα, δεν είναι ευρωπαϊκές δυνάμεις που ενισχύουν τη Βενεζουέλα, αλλά παγκόσμιοι παίκτες όπως η Κίνα, η Ινδία και η Ρωσία.
Αυτό δείχνει ότι η πίεση της Ουάσιγκτον δεν αφορά τόσο τα καρτέλ ναρκωτικών, όσο τον αυξανόμενο γεωπολιτικό ρόλο του Πεκίνου και της Μόσχας στην αμερικανική ήπειρο.
Ο Ντόναλντ Τραμπ, με την γνωστή έφεσή του στη δραματοποίηση, φαντάζεται κινεζικές και ρωσικές σημαίες στη γειτονιά του και ξένες δυνάμεις στα σύνορα του Τέξας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στα 200 χρόνια της, η Δοξασία Μονρό σπάνια εφαρμόστηκε επιτυχώς.
Οι ΗΠΑ δεν κατόρθωσαν ούτε να κρατήσουν την Κούβα υπό τον έλεγχό τους, ούτε να αποτρέψουν τη Νικαράγουα από το να ανατρέψει τον αμερικανόφιλο Σομόζα. Στη Λατινική Αμερική δύσκολα βρίσκει κανείς χώρα που να ευγνωμονεί δημόσια τις αμερικανικές παρεμβάσεις.
Το σύνθημα «Αμερική για τους Αμερικανούς» μπορεί να αναβιώσει στην πολιτική ρητορική της Ουάσιγκτον, όμως εάν επανέλθουν και οι τακτικές «βαριοπούλας κατά των κοριών», η ευθύνη για τυχόν κατάρρευση της περιφερειακής σταθερότητας θα ανήκει αναπόφευκτα στην κυβέρνηση Trump.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών