γράφει : Απόστολος Σκουμπούρης
Πέντε χρόνια από το έγκλημα στη Marfin και ακόμη καμιά σοβαρή εξέλιξη δεν υπάρχει στην υπόθεση τιμωρίας όσων έσπασαν τα τζάμια και έκαψαν ζωντανούς εργαζόμενους που δεν απεργούσαν...
Πέντε χρόνια και ακόμα τίποτα! Οι δολοφόνοι της Marfin κυκλοφορούν ανάμεσά μας, ίσως κάνουν ακόμη… ακτιβισμό επανάστασης και ίσως μάχονται ακόμη για τα… δικαιώματά τους, εργασιακά, πολιτικά και άλλα!
Ήταν 5 Μαΐου του 2010, μεσημέρι, ημέρα απεργίας της ΕΣΗΕΑ, η οποία ανεκλήθη το απόγευμα λόγω των δραματικών γεγονότων που ξεπερνούσαν… εργασιακά δικαιώματα, αιτήματα, μισθούς και άλλα τέτοια!
Μια από τις πλέον ογκώδεις και… παθιασμένες συγκεντρώσεις των τελευταίων ετών, στους πρώτους μήνες της «μνημονιακής» εποχής στην Ελλάδα, εξελίχθηκε σε τραγωδία.
Λίγο μετά τις 14:00 το μεσημέρι, διαδηλωτές σπάνε τη βιτρίνα της τράπεζας Marfin (οι εργαζόμενοί της δε συμμετείχαν στην απεργία) στην οδό Σταδίου και πετούν στο εσωτερικό της μολότοφ. Αρχικά κανείς δεν εκτιμά τον κίνδυνο.
Το «σώμα» των διαδηλωτών αγνοεί τη φλεγόμενη βιτρίνα, περνώντας δίπλα από το νεοκλασικό της Σταδίου, φωνάζοντας συνθήματα.
Νεαροί διαδηλωτές στη θέα των καλοντυμένων τραπεζοϋπάλληλων απαντούν με χειρονομίες φωνάζοντας συνθήματα ενάντια στο κεφάλαιο και τις τράπεζες.
Η φωτιά φουντώνει σταδιακά, οδηγώντας τους εργαζόμενους σε προσπάθεια «δραπέτευσης» από το φλεγόμενο κτήριο.
Οι αντιδράσεις των διαδηλωτών κλιμακώθηκαν. Εκείνοι που νωρίτερα έκαναν χειρονομίες, τώρα χλεύαζαν τους υπαλλήλους φωνάζοντας «να καείτε ζωντανοί, ρε!».
Τρεις +1 ζωές χάθηκαν. Μέσα στο κτήριο οι πυροσβέστες εντόπισαν τον 36χρονο Επαμεινώνδα Τσάκαλη στις σκάλες μεταξύ α' και β' ορόφου.
Την 35χρονη Παρασκευή Ζούλια στο γραφείο της στον β΄ όροφο. Η 32χρονη Αγγελική Παπαθανασοπούλου, η οποία ήταν έγκυος, εντοπίστηκε λίγα εκατοστά από την μπαλκονόπορτα όπου προσπάθησε να φτάσει. Ο θάνατος και των τριών προήλθε από ασφυξία λόγω του καπνού.
Η πληροφορία για νεκρούς στο κτίριο της Μarfin μεταδόθηκε πρώτα από το BBC, επιβεβαιώθηκε από την Πυροσβεστική και σύντομα κυκλοφόρησε μεταξύ των διαδηλωτών. Τότε ανεκλήθη και η απεργία των δημοσιογράφων από την ΕΣΗΕΑ.
Η ντροπή για τη δημοκρατία μας και η… συνενοχή στο έγκλημα
Αποτελεί ντροπή για την Τηλεοπτική Δημοκρατία μας και τον αυτισμό μας σε όλα τα επίπεδα η μη απονομή δικαιοσύνης στο ειδεχθές (ταξικό;) έγκλημα της Marfin…
Ντροπή και όνειδος για τους «ακτιβιστές» της δημοκρατίας που έξω από τη Marfin καθυστερούσαν τα ασθενοφόρα που είχαν κληθεί για διάσωση φωνάζοντας (ορισμένοι εξ αυτών) «να καείτε, να καείτε, σε τράπεζα δουλεύετε»… Ντροπή σε όλους μας, μα πιο πολύ σε εκείνους!
Εκείνους τους… επαναστάτες που έσπασαν τα τζάμια, πέταξαν τις μολότοφ και δεν έχουν το θάρρος (πραγματικών επαναστατών) ώστε να παραδοθούν και να ζητήσουν συγγνώμη! Όντως, η υπόθεση του εγκλήματος της Marfin – ακριβώς λόγο της… ταξικής απόχρωσης που ορισμένοι του έδωσαν στην αυτιστική και άρρωστη δημοκρατία μας - αποτελεί μια πολύ σκοτεινή και επονείδιστη στιγμή της μεταπολίτευσης.
Y.Γ.: Όπως έγραψε εύστοχα ένας φίλος «η στιγμή που η κοινωνική ανοχή και η πολιτική νομιμοποίηση ακραίων μορφών διαμαρτυρίας, οδήγησε στην φριχτή δολοφονία τριών (συν ένα αγέννητο βρέφος) ανθρώπων. Το έγκλημα αυτό δυστυχώς δεν χωράει στο ιδεολογικό αφήγημα των «καλών αγωνιστών» και των «κακών καταπιεστών», γι' αυτό τόσο η κοινωνία όσο και το πολιτικό-μιντιακό σύστημα, προτιμούν να το αγνοούν! Το έγκλημα αυτό δεν πρέπει να ξεχαστεί ποτέ και οι φυσικοί αυτουργοί πρέπει να συλληφθούν και να οδηγηθούν στη φυλακή. Το οφείλουμε στους νεκρούς».
Γιατί, έτσι κι αλλιώς, το όνειδος – κάτι σαν… βουβή συνενοχή - θα «δέρνει» τις ψυχές μας για πολλά χρόνια…
Πρώτη ενημέρωση: 08:15, Τετάρτη 6 Μαίου 2015
www.bankingnews.gr
Ήταν 5 Μαΐου του 2010, μεσημέρι, ημέρα απεργίας της ΕΣΗΕΑ, η οποία ανεκλήθη το απόγευμα λόγω των δραματικών γεγονότων που ξεπερνούσαν… εργασιακά δικαιώματα, αιτήματα, μισθούς και άλλα τέτοια!
Μια από τις πλέον ογκώδεις και… παθιασμένες συγκεντρώσεις των τελευταίων ετών, στους πρώτους μήνες της «μνημονιακής» εποχής στην Ελλάδα, εξελίχθηκε σε τραγωδία.
Λίγο μετά τις 14:00 το μεσημέρι, διαδηλωτές σπάνε τη βιτρίνα της τράπεζας Marfin (οι εργαζόμενοί της δε συμμετείχαν στην απεργία) στην οδό Σταδίου και πετούν στο εσωτερικό της μολότοφ. Αρχικά κανείς δεν εκτιμά τον κίνδυνο.
Το «σώμα» των διαδηλωτών αγνοεί τη φλεγόμενη βιτρίνα, περνώντας δίπλα από το νεοκλασικό της Σταδίου, φωνάζοντας συνθήματα.
Νεαροί διαδηλωτές στη θέα των καλοντυμένων τραπεζοϋπάλληλων απαντούν με χειρονομίες φωνάζοντας συνθήματα ενάντια στο κεφάλαιο και τις τράπεζες.
Η φωτιά φουντώνει σταδιακά, οδηγώντας τους εργαζόμενους σε προσπάθεια «δραπέτευσης» από το φλεγόμενο κτήριο.
Οι αντιδράσεις των διαδηλωτών κλιμακώθηκαν. Εκείνοι που νωρίτερα έκαναν χειρονομίες, τώρα χλεύαζαν τους υπαλλήλους φωνάζοντας «να καείτε ζωντανοί, ρε!».
Τρεις +1 ζωές χάθηκαν. Μέσα στο κτήριο οι πυροσβέστες εντόπισαν τον 36χρονο Επαμεινώνδα Τσάκαλη στις σκάλες μεταξύ α' και β' ορόφου.
Την 35χρονη Παρασκευή Ζούλια στο γραφείο της στον β΄ όροφο. Η 32χρονη Αγγελική Παπαθανασοπούλου, η οποία ήταν έγκυος, εντοπίστηκε λίγα εκατοστά από την μπαλκονόπορτα όπου προσπάθησε να φτάσει. Ο θάνατος και των τριών προήλθε από ασφυξία λόγω του καπνού.
Η πληροφορία για νεκρούς στο κτίριο της Μarfin μεταδόθηκε πρώτα από το BBC, επιβεβαιώθηκε από την Πυροσβεστική και σύντομα κυκλοφόρησε μεταξύ των διαδηλωτών. Τότε ανεκλήθη και η απεργία των δημοσιογράφων από την ΕΣΗΕΑ.
Η ντροπή για τη δημοκρατία μας και η… συνενοχή στο έγκλημα
Αποτελεί ντροπή για την Τηλεοπτική Δημοκρατία μας και τον αυτισμό μας σε όλα τα επίπεδα η μη απονομή δικαιοσύνης στο ειδεχθές (ταξικό;) έγκλημα της Marfin…
Ντροπή και όνειδος για τους «ακτιβιστές» της δημοκρατίας που έξω από τη Marfin καθυστερούσαν τα ασθενοφόρα που είχαν κληθεί για διάσωση φωνάζοντας (ορισμένοι εξ αυτών) «να καείτε, να καείτε, σε τράπεζα δουλεύετε»… Ντροπή σε όλους μας, μα πιο πολύ σε εκείνους!
Εκείνους τους… επαναστάτες που έσπασαν τα τζάμια, πέταξαν τις μολότοφ και δεν έχουν το θάρρος (πραγματικών επαναστατών) ώστε να παραδοθούν και να ζητήσουν συγγνώμη! Όντως, η υπόθεση του εγκλήματος της Marfin – ακριβώς λόγο της… ταξικής απόχρωσης που ορισμένοι του έδωσαν στην αυτιστική και άρρωστη δημοκρατία μας - αποτελεί μια πολύ σκοτεινή και επονείδιστη στιγμή της μεταπολίτευσης.
Y.Γ.: Όπως έγραψε εύστοχα ένας φίλος «η στιγμή που η κοινωνική ανοχή και η πολιτική νομιμοποίηση ακραίων μορφών διαμαρτυρίας, οδήγησε στην φριχτή δολοφονία τριών (συν ένα αγέννητο βρέφος) ανθρώπων. Το έγκλημα αυτό δυστυχώς δεν χωράει στο ιδεολογικό αφήγημα των «καλών αγωνιστών» και των «κακών καταπιεστών», γι' αυτό τόσο η κοινωνία όσο και το πολιτικό-μιντιακό σύστημα, προτιμούν να το αγνοούν! Το έγκλημα αυτό δεν πρέπει να ξεχαστεί ποτέ και οι φυσικοί αυτουργοί πρέπει να συλληφθούν και να οδηγηθούν στη φυλακή. Το οφείλουμε στους νεκρούς».
Γιατί, έτσι κι αλλιώς, το όνειδος – κάτι σαν… βουβή συνενοχή - θα «δέρνει» τις ψυχές μας για πολλά χρόνια…
Πρώτη ενημέρωση: 08:15, Τετάρτη 6 Μαίου 2015
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών