Επίσης πράξη υποτέλειας πρέπει να θεωρηθεί και η υποχώρηση από την πάγια θέση της χώρας για ονομαστική διαγραφή τμήματος του χρέους εφόσον η χώρα κάλυπτε τις υποχρεώσεις της αναφορικά με τον περιορισμό των ελλειμμάτων
Δεν μπορεί να υπάρξει διαπραγμάτευση εάν τα δυο μέρη δεν είναι ισοϋψή ενώ όταν δεν υφίσταται αυτή η θεμελιώδη αρχή δεν μπορεί να υπάρξει σοβαρή διαπραγμάτευση εάν οι διαπραγματευτές της αδύναμης πλευράς δεν έχουν το ανάλογο κύρος και την σοβαρότητα που απαιτούν οι περιστάσεις.
Διαπραγματευτική ικανότητα δεν μπορούν να έχουν άνθρωποι που διακατέχονται από αυταπάτες και ψευδαισθήσεις , ούτε άνθρωποι που βρίσκονται σε σύγχυση .
Η αστάθεια και η ανερμάτιστη προσέγγιση του μεταμνημονιακού περιβάλλοντος από το οικονομικό επιτελείο και την κυβέρνηση γενικότερα όπως ήταν αναμενόμενο δεν θα μπορούσε να είχε χειρότερη κατάληξη .
Η καθαρή έξοδος από τα μνημόνια συνοψίζεται σε αυξημένη εποπτεία, με ελέγχους ανά τρίμηνο , διάρκεια 42 ετών , από τις 20 Αυγούστου 2018 έως τα τέλη του 2060.
Η έξοδος από την λιτότητα συνοψίζεται σε πρωτογενή πλεονάσματα της τάξεως του 3,5% έως το 2022 και 2,2% έως το 2060 ενώ το οικονομικό επιτελείο προπαγάνδιζε για επίπεδα της τάξεως του 2% για την μετά του 2022 εποχή.
Η απαγκίστρωση από το ΔΝΤ που επίσης προπαγάνδιζε η κυβέρνηση δεν θα επιτευχθεί και το ταμείο θα παραμείνει στο πρόγραμμα εξέλιξη θετική μιας και είναι ο μοναδικός φορέας που υποστηρίζει την ονομαστική διαγραφή μέρους του χρέους ώστε αυτό να καταστεί και σε μακροπρόθεσμη βάση βιώσιμο .
Η περίπτωση του ΔΝΤ αποτελεί άλλη μια σοβαρή διάσταση της ανερμάτιστης προσέγγισης που έχει η κυβέρνηση σχετικά με το δημόσιο χρέος αφού συμφώνησε στην προοπτική μερικής αποπληρωμής του δάνειου του κατά 3 δις € και όχι ολικής όπως επιτάσσει το υψηλό κόστος αποπληρωμής του στο ύψος 3,8%.
Σε ότι αφορά το σημαντικότερο για την κυβερνητική προπαγάνδα τμήμα της συμφωνίας για το δημόσιο χρέος , μέσω της επιμήκυνσης της ωρίμανσης –λήξης και της περιόδου χάριτος για την καταβολή τόκων κατά μια δεκαετία για τα δάνεια του EFSF , πράγμα που σημαίνει ότι η τοκοχρεολυτική εξυπηρέτηση του θα ξεκινήσει το 2033 αντί του 2023, το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι δεν υπάρχει πιο ανέντιμο πράγμα από το μεταθέτει μια κυβέρνηση τα βάρη στις επόμενες γενεές.
Από αυτή την κίνηση όφελος έχουν μόνο οι δανειστές οι οποίοι καρπώνονται το δεύτερο μετά το ΔΝΤ υψηλότερο επιτόκιο, της τάξεως του 2,5%.
Να θυμίσουμε ότι τα δάνεια του EFSF φθάνουν στο ύψος των 96,6 δισ € έναντι συνολικού χρέους 235 δις € , ήτοι αποτελούν το 41% του συνολικού δημοσίου χρέους.
Προσωπικά πιστεύουμε ότι η επιμήκυνση του χρέους χωρίς σημαντική μείωση του επιτοκίου δεν εξυπηρετεί το εθνικό συμφέρον και τους Έλληνες φορολογουμένους και ως εκ τούτου πρέπει να θεωρηθεί άκρως αντεθνική πράξη.
Επίσης πράξη υποτέλειας πρέπει να θεωρηθεί και η υποχώρηση από την πάγια θέση της χώρας για ονομαστική διαγραφή τμήματος του χρέους εφόσον η χώρα κάλυπτε τις υποχρεώσεις της αναφορικά με τον περιορισμό των ελλειμμάτων κάτι για το οποίο είχαν δεσμευτεί οι εταίροι και δανειστές μας από τον Νοέμβριο του 2012 , όπως και από την πρόταση της Γαλλίας για σύνδεση της αποπληρωμής του δημοσίου χρέους με βάση την μεγέθυνση του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος .
Σε ότι αφορά τέλος το κεφαλαιακό απόθεμα των 24,5 δις € που θα διαμορφωθεί με την καταβολή 15 δις € στα πλαίσια της τελευταίας δόσης του τρίτου προγράμματος και από τα υφιστάμενα διαθέσιμα της χώρας και που καλύπτει τα χρεολυσία των επόμενων δυο ετών σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί δείκτης ασφάλειας .
Όλα θα κριθούν από την οπτική γωνία που οι αγορές θα βλέπουν την Ελλάδα το διάστημα που αυτή θα ζητά χρήματα.
Η περίπτωση της Αργεντινής που ενώ έχει κεφαλαιακό απόθεμα 50 δις δολαρίων βλέπει το νόμισμα της να κατρακυλά και την εμπιστοσύνη των επενδυτών μακράν των προσδοκιών της δείχνει τι θα συμβεί εάν για κάποιο λόγο χρειαστεί να αντλήσουμε χρήματα από το κεφαλαιακό απόθεμα.
www.bankingnews.gr
Διαπραγματευτική ικανότητα δεν μπορούν να έχουν άνθρωποι που διακατέχονται από αυταπάτες και ψευδαισθήσεις , ούτε άνθρωποι που βρίσκονται σε σύγχυση .
Η αστάθεια και η ανερμάτιστη προσέγγιση του μεταμνημονιακού περιβάλλοντος από το οικονομικό επιτελείο και την κυβέρνηση γενικότερα όπως ήταν αναμενόμενο δεν θα μπορούσε να είχε χειρότερη κατάληξη .
Η καθαρή έξοδος από τα μνημόνια συνοψίζεται σε αυξημένη εποπτεία, με ελέγχους ανά τρίμηνο , διάρκεια 42 ετών , από τις 20 Αυγούστου 2018 έως τα τέλη του 2060.
Η έξοδος από την λιτότητα συνοψίζεται σε πρωτογενή πλεονάσματα της τάξεως του 3,5% έως το 2022 και 2,2% έως το 2060 ενώ το οικονομικό επιτελείο προπαγάνδιζε για επίπεδα της τάξεως του 2% για την μετά του 2022 εποχή.
Η απαγκίστρωση από το ΔΝΤ που επίσης προπαγάνδιζε η κυβέρνηση δεν θα επιτευχθεί και το ταμείο θα παραμείνει στο πρόγραμμα εξέλιξη θετική μιας και είναι ο μοναδικός φορέας που υποστηρίζει την ονομαστική διαγραφή μέρους του χρέους ώστε αυτό να καταστεί και σε μακροπρόθεσμη βάση βιώσιμο .
Η περίπτωση του ΔΝΤ αποτελεί άλλη μια σοβαρή διάσταση της ανερμάτιστης προσέγγισης που έχει η κυβέρνηση σχετικά με το δημόσιο χρέος αφού συμφώνησε στην προοπτική μερικής αποπληρωμής του δάνειου του κατά 3 δις € και όχι ολικής όπως επιτάσσει το υψηλό κόστος αποπληρωμής του στο ύψος 3,8%.
Σε ότι αφορά το σημαντικότερο για την κυβερνητική προπαγάνδα τμήμα της συμφωνίας για το δημόσιο χρέος , μέσω της επιμήκυνσης της ωρίμανσης –λήξης και της περιόδου χάριτος για την καταβολή τόκων κατά μια δεκαετία για τα δάνεια του EFSF , πράγμα που σημαίνει ότι η τοκοχρεολυτική εξυπηρέτηση του θα ξεκινήσει το 2033 αντί του 2023, το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι δεν υπάρχει πιο ανέντιμο πράγμα από το μεταθέτει μια κυβέρνηση τα βάρη στις επόμενες γενεές.
Από αυτή την κίνηση όφελος έχουν μόνο οι δανειστές οι οποίοι καρπώνονται το δεύτερο μετά το ΔΝΤ υψηλότερο επιτόκιο, της τάξεως του 2,5%.
Να θυμίσουμε ότι τα δάνεια του EFSF φθάνουν στο ύψος των 96,6 δισ € έναντι συνολικού χρέους 235 δις € , ήτοι αποτελούν το 41% του συνολικού δημοσίου χρέους.
Προσωπικά πιστεύουμε ότι η επιμήκυνση του χρέους χωρίς σημαντική μείωση του επιτοκίου δεν εξυπηρετεί το εθνικό συμφέρον και τους Έλληνες φορολογουμένους και ως εκ τούτου πρέπει να θεωρηθεί άκρως αντεθνική πράξη.
Επίσης πράξη υποτέλειας πρέπει να θεωρηθεί και η υποχώρηση από την πάγια θέση της χώρας για ονομαστική διαγραφή τμήματος του χρέους εφόσον η χώρα κάλυπτε τις υποχρεώσεις της αναφορικά με τον περιορισμό των ελλειμμάτων κάτι για το οποίο είχαν δεσμευτεί οι εταίροι και δανειστές μας από τον Νοέμβριο του 2012 , όπως και από την πρόταση της Γαλλίας για σύνδεση της αποπληρωμής του δημοσίου χρέους με βάση την μεγέθυνση του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος .
Σε ότι αφορά τέλος το κεφαλαιακό απόθεμα των 24,5 δις € που θα διαμορφωθεί με την καταβολή 15 δις € στα πλαίσια της τελευταίας δόσης του τρίτου προγράμματος και από τα υφιστάμενα διαθέσιμα της χώρας και που καλύπτει τα χρεολυσία των επόμενων δυο ετών σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί δείκτης ασφάλειας .
Όλα θα κριθούν από την οπτική γωνία που οι αγορές θα βλέπουν την Ελλάδα το διάστημα που αυτή θα ζητά χρήματα.
Η περίπτωση της Αργεντινής που ενώ έχει κεφαλαιακό απόθεμα 50 δις δολαρίων βλέπει το νόμισμα της να κατρακυλά και την εμπιστοσύνη των επενδυτών μακράν των προσδοκιών της δείχνει τι θα συμβεί εάν για κάποιο λόγο χρειαστεί να αντλήσουμε χρήματα από το κεφαλαιακό απόθεμα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών