Ο ευτελισμός και του Συντάγματος

Όσοι είχαν την πραγματική ατυχία να παρακολουθήσουν την τριήμερη συνεδρίαση στο Κοινοβούλιο αναφορικά με τη Συνταγματική Αναθεώρηση, θα κατανόησαν ότι σε αυτή τη χώρα «όλα τριγύρω αλλάζουνε, κι όλα τα ίδια μένουν».
Εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων κατέστη απόλυτα σαφές ότι οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του λαού το μόνο για το οποίο ενδιαφέρονται είναι είτε να διατηρήσουν την καρέκλα της εξουσίας είτε να την κατακτήσουν.
Τυπικά –και μακάρι να ήταν και ουσιαστικά- η διαδικασία της Συνταγματικής Αναθεώρησης αποτελεί το ύψιστο κοινοβουλευτικό έργο, με τις προτάσεις να πρέπει να γίνονται με απώτερο στόχο την «ευθυγράμμιση» του Συντάγματος στα νέα δεδομένα της κοινωνίας και της εποχής.
Κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση «έπαιξαν» και με το Σύνταγμα, στήνοντας παιχνίδια με τον αριθμό των βουλευτών που θα ψηφίσει τα άρθρα που βρίσκονται προς αναθεώρηση.
Στόχος η επόμενη Βουλή να μην μπορεί να περάσει κάποια εξ αυτών των άρθρων με απλή πλειοψηφία αλλά με ενισχυμένη.
Δικαιολογία γι’ αυτή τη στάση;
Η επόμενη κυβέρνηση να μπορεί να ελεγχθεί από την αντιπολίτευση και να μην περάσει ό,τι θέλει.
Δηλαδή με απλά λόγια κάθε κυβέρνηση καταθέτει προτάσεις όχι βάσει των αναγκών της χώρας και του πολιτεύματος αλλά βάσει των δικών της συμφερόντων.
Ή τουλάχιστον αυτό καταλαβαίνουμε εμείς οι αδαείς περί των βαθύτερων πολιτικών κινήτρων.
Επιπρόσθετα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κάλεσε τον πρωθυπουργό και τους κυβερνητικούς βουλευτές να ψηφίσουν δύο άρθρα στα οποία δεν συμφωνούν, με αντάλλαγμα οι βουλευτές της ΝΔ να ψηφίσουν όποια άρθρα θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και εάν δεν συμφωνούν.
Αυτό το αποκάλεσε συναίνεση, ευτελίζοντας ακόμη και αυτήν τη λέξη.
Συμπέρασμα;
Ακόμη και όταν καλούνται να επιτελέσουν το μέγιστο κοινοβουλευτικό τους έργο, οι πολιτικοί μας ταγοί αποδεικνύουν ότι είναι «λίγοι», αλλά αυτό καλύτερα θα ήταν να το σκεφθούν όσοι τους έστειλαν στον Ναό της Δημοκρατίας.

www.bankingnews.gr