Του Πέτρου Στεριώτη (CEO Εταιρίας Παροχής Επενδυτικών Υπηρεσιών και υποψήφιος Διδάκτορας στα Χρηματοοικονομικά)
Στις παγκόσμιες και διασυνδεδεμένες χρηματιστηριακές αγορές, το «μάτι του κυκλώνα» στράφηκε εντός ολίγων μόνο ημερών από τα προβλήματα κάποιων πιστωτικών ιδρυμάτων στις ΗΠΑ προς αυτά της Ευρώπης, με τη συστημική σημασία της Credit Suisse να είναι πολύ μεγαλύτερη από την αντίστοιχη των Silicon Valley Bank και Signature Bank.
Εν μέσω κινδύνου να διαχυθεί η αστάθεια σε ευρύτερα τμήματα του χρηματοπιστωτικού Συστήματος, οι μεγάλες Κεντρικές Τράπεζες κάνουν αυτό που ευρέως αναμενόταν, δηλαδή να προβούν σε δηλώσεις και πράξεις στήριξης των χρηματοπιστωτικών Ιδρυμάτων που εποπτεύουν.
Οι μετοχικές Αγορές έχουν πλέον να "ζυγίσουν" την συνέπεια των νομισματικών Αρχών στην καταπολέμηση του Πληθωρισμού, η οποία -μέσω των επιτοκιακών αυξήσεων- δρα ουσιαστικά ως αντίβαρο στις όποιες κινήσεις διάσωσης των αδύναμων κρίκων του τραπεζικού συστήματος.
Ως γνωστόν, άλλωστε, οι στρατηγικές σύσφιγξης δεν διευκολύνουν τις αγορές χρήματος και κεφαλαίου, γενικά, πόσω μάλλον εν μέσω κρίσης.
Οι επιπτώσεις των επιτοκιακών αυξήσεων στα τραπεζικά χαρτοφυλάκια, σε ό,τι αφορά τόσο τα ομόλογα όσο και τις δανειοδοτήσεις προς τις οικονομικές μονάδες δεν είναι πλήρως αποτιμημένες.
Η ανάγκη των Κεντρικών Τραπεζών να καταπολεμήσουν την άνοδο των τιμών παραμένει αμείωτη, με τον δομικό Πληθωρισμό στην Ευρωζώνη να βρίσκεται σε πολυετή υψηλά, μακριά από τον καταστατικό στόχο του 2%, κάτι που σημαίνει ότι οι επόμενες αποφάσεις της ΕΚΤ θα είναι ιδιαίτερα δύσκολες.
Η ίδια η ΕΚΤ είχε φέρει τον εαυτό της σε ιδιαίτερα άβολη θέση, καθώς είχε δεσμευτεί σε περαιτέρω σκλήρυνση της επιτοκιακής της γραμμής κατά μισή ποσοστιαία μονάδα, αλλά τα γεγονότα (βλ. Credit Suisse) την πρόλαβαν.
Κρίσιμη, λοιπόν, εκτιμούμε, η διατήρηση ευελιξίας από τις Κεντρικές Τράπεζες, οι οποίες όμως οφείλουν να διατηρούν την αξιοπιστία των λεγομένων τους.
Σε αυτά τα πλαίσια, η εν εξελίξει μείωση των τιμών της Ενέργειας γίνεται δεκτή με ανακούφιση. Το μινι «κραχ» στο Αργό Πετρέλαιο αποτυπώνει την έλλειψη εμπιστοσύνης στην πορεία της Παγκόσμιας Οικονομίας αλλά και την αποστροφή των Χρηματιστών προς την ανάληψη νέων ρίσκων.
Μια και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, οι λύσεις (έστω και προσωρινού τύπου) φαίνεται να βρίσκονται γρηγορότερα, στην Ευρωπαϊκή ήπειρο η Credit Suisse είναι πολύ μεγάλη για να αφεθεί να πτωχεύσει (too big to fail) καθώς τα παθήματα της Τραπεζικής Κρίσης του 2008 φαίνεται να έχουν γίνει μαθήματα - χωρίς, φυσικά, να αποκλείεται το ενδεχόμενο νέων "ατυχημάτων" και λαθών.
Η βραχυπρόθεσμη σύγκριση των μετοχών με τα κρατικά ομόλογα και τον Χρυσό, επιδεικνύει ξεκάθαρα την προτίμηση των επενδυτών προς τις λεγόμενες ασφαλείς τοποθετήσεις.
Τα κέρδη των βραχυπρόθεσμων ομολόγων υψηλής διαβάθμισης τον Μάρτιο είναι εντυπωσιακά, με τις αποδόσεις των αμερικάνικων τίτλων διετούς διάρκειας να έχουν σημειώσει μία από τις μεγαλύτερες "βουτιές" των τελευταίων ετών.
Eκτιμούμε ότι η άνοδος της Πέμπτης για τον Dow-Jones είχε περισσότερο τα χαρακτηριστικά ενός ράλι ανακούφισης, καθώς -για την ώρα- αποφεύγονται τα χειρότερα και οι Επενδυτές δείχνουν πιο "έτοιμοι" να ακούσουν και άλλες αρνητικές ειδήσεις.
Το πρώτο μισό της συνεδρίασης της Παρασκευής "ακύρωσε" μεγάλο μέρος αυτών των κερδών, με τους κυριότερους δείκτες της μικρομεσαίας κεφαλαιοποίησης ειδικότερα να δείχνουν ότι δεν μπορούν να συντηρήσουν εύκολα το θετικό momentum.
Όταν «χτυπούν τα margin calls» δύσκολη οπωσδήποτε η διατήρηση της νηφαλιότητας στο σύνολο του «ταμπλό», με κάποιους επενδυτές να προχωρούν σε πανικόβλητα κλεισίματα θέσεων προς αναζήτηση ρευστότητας.
Σε ό,τι αφορά τις περιφερειακές Αγορές, θα λέγαμε ότι «όταν μαλώνουν τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια», ενώ αναμένεται η συνέχιση των «αναταράξεων εισαγωγής» και της υψηλής μεταβλητότητας.
Οι επόμενες χρηματιστηριακές συνεδριάσεις δεν μπορούν παρά να κινηθούν σε περιβάλλον ομιχλώδες και παρ'οτι δεν βρισκόμαστε στο 2008, εκτιμούμε ότι καθώς βγαίνουν όλο και νέοι "σκελετοί από τα ντουλάπια", οι επενδυτές δεν μπορούν να νιώσουν ακόμη αρκετά ήσυχοι ώστε να προγραμματίσουν τη μακρά διακράτηση αγοραστικών θέσεων.
Εν κατακλείδι, αρκεί ακόμη και μία είδηση ή φημολογία για να αλλάξει την ενδοημερήσια τάση των Αγορών.
Υπό αυτό το πρίσμα, οι επενδυτές καλούνται να σιγουρέψουν τη διατήρηση ρευστότητας αλλά και την αξιοποίηση των θεμελιωδώς υπερβολικών «νότιων» κινήσεων, με στόχο να βελτιώνουν την ποιότητα του χαρτοφυλακίου τους.
O Πέτρος Στεριώτης είναι CEO Εταιρίας Παροχής Επενδυτικών Υπηρεσιών και υποψήφιος Διδάκτορας στα Χρηματοοικονομικά (email: thetradingstrategist@yahoo.com)
www.bankingnews.gr
Εν μέσω κινδύνου να διαχυθεί η αστάθεια σε ευρύτερα τμήματα του χρηματοπιστωτικού Συστήματος, οι μεγάλες Κεντρικές Τράπεζες κάνουν αυτό που ευρέως αναμενόταν, δηλαδή να προβούν σε δηλώσεις και πράξεις στήριξης των χρηματοπιστωτικών Ιδρυμάτων που εποπτεύουν.
Οι μετοχικές Αγορές έχουν πλέον να "ζυγίσουν" την συνέπεια των νομισματικών Αρχών στην καταπολέμηση του Πληθωρισμού, η οποία -μέσω των επιτοκιακών αυξήσεων- δρα ουσιαστικά ως αντίβαρο στις όποιες κινήσεις διάσωσης των αδύναμων κρίκων του τραπεζικού συστήματος.
Ως γνωστόν, άλλωστε, οι στρατηγικές σύσφιγξης δεν διευκολύνουν τις αγορές χρήματος και κεφαλαίου, γενικά, πόσω μάλλον εν μέσω κρίσης.
Οι επιπτώσεις των επιτοκιακών αυξήσεων στα τραπεζικά χαρτοφυλάκια, σε ό,τι αφορά τόσο τα ομόλογα όσο και τις δανειοδοτήσεις προς τις οικονομικές μονάδες δεν είναι πλήρως αποτιμημένες.
Η ανάγκη των Κεντρικών Τραπεζών να καταπολεμήσουν την άνοδο των τιμών παραμένει αμείωτη, με τον δομικό Πληθωρισμό στην Ευρωζώνη να βρίσκεται σε πολυετή υψηλά, μακριά από τον καταστατικό στόχο του 2%, κάτι που σημαίνει ότι οι επόμενες αποφάσεις της ΕΚΤ θα είναι ιδιαίτερα δύσκολες.
Η ίδια η ΕΚΤ είχε φέρει τον εαυτό της σε ιδιαίτερα άβολη θέση, καθώς είχε δεσμευτεί σε περαιτέρω σκλήρυνση της επιτοκιακής της γραμμής κατά μισή ποσοστιαία μονάδα, αλλά τα γεγονότα (βλ. Credit Suisse) την πρόλαβαν.
Κρίσιμη, λοιπόν, εκτιμούμε, η διατήρηση ευελιξίας από τις Κεντρικές Τράπεζες, οι οποίες όμως οφείλουν να διατηρούν την αξιοπιστία των λεγομένων τους.
Σε αυτά τα πλαίσια, η εν εξελίξει μείωση των τιμών της Ενέργειας γίνεται δεκτή με ανακούφιση. Το μινι «κραχ» στο Αργό Πετρέλαιο αποτυπώνει την έλλειψη εμπιστοσύνης στην πορεία της Παγκόσμιας Οικονομίας αλλά και την αποστροφή των Χρηματιστών προς την ανάληψη νέων ρίσκων.
Μια και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, οι λύσεις (έστω και προσωρινού τύπου) φαίνεται να βρίσκονται γρηγορότερα, στην Ευρωπαϊκή ήπειρο η Credit Suisse είναι πολύ μεγάλη για να αφεθεί να πτωχεύσει (too big to fail) καθώς τα παθήματα της Τραπεζικής Κρίσης του 2008 φαίνεται να έχουν γίνει μαθήματα - χωρίς, φυσικά, να αποκλείεται το ενδεχόμενο νέων "ατυχημάτων" και λαθών.
Η βραχυπρόθεσμη σύγκριση των μετοχών με τα κρατικά ομόλογα και τον Χρυσό, επιδεικνύει ξεκάθαρα την προτίμηση των επενδυτών προς τις λεγόμενες ασφαλείς τοποθετήσεις.
Τα κέρδη των βραχυπρόθεσμων ομολόγων υψηλής διαβάθμισης τον Μάρτιο είναι εντυπωσιακά, με τις αποδόσεις των αμερικάνικων τίτλων διετούς διάρκειας να έχουν σημειώσει μία από τις μεγαλύτερες "βουτιές" των τελευταίων ετών.
Eκτιμούμε ότι η άνοδος της Πέμπτης για τον Dow-Jones είχε περισσότερο τα χαρακτηριστικά ενός ράλι ανακούφισης, καθώς -για την ώρα- αποφεύγονται τα χειρότερα και οι Επενδυτές δείχνουν πιο "έτοιμοι" να ακούσουν και άλλες αρνητικές ειδήσεις.
Το πρώτο μισό της συνεδρίασης της Παρασκευής "ακύρωσε" μεγάλο μέρος αυτών των κερδών, με τους κυριότερους δείκτες της μικρομεσαίας κεφαλαιοποίησης ειδικότερα να δείχνουν ότι δεν μπορούν να συντηρήσουν εύκολα το θετικό momentum.
Όταν «χτυπούν τα margin calls» δύσκολη οπωσδήποτε η διατήρηση της νηφαλιότητας στο σύνολο του «ταμπλό», με κάποιους επενδυτές να προχωρούν σε πανικόβλητα κλεισίματα θέσεων προς αναζήτηση ρευστότητας.
Σε ό,τι αφορά τις περιφερειακές Αγορές, θα λέγαμε ότι «όταν μαλώνουν τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια», ενώ αναμένεται η συνέχιση των «αναταράξεων εισαγωγής» και της υψηλής μεταβλητότητας.
Οι επόμενες χρηματιστηριακές συνεδριάσεις δεν μπορούν παρά να κινηθούν σε περιβάλλον ομιχλώδες και παρ'οτι δεν βρισκόμαστε στο 2008, εκτιμούμε ότι καθώς βγαίνουν όλο και νέοι "σκελετοί από τα ντουλάπια", οι επενδυτές δεν μπορούν να νιώσουν ακόμη αρκετά ήσυχοι ώστε να προγραμματίσουν τη μακρά διακράτηση αγοραστικών θέσεων.
Εν κατακλείδι, αρκεί ακόμη και μία είδηση ή φημολογία για να αλλάξει την ενδοημερήσια τάση των Αγορών.
Υπό αυτό το πρίσμα, οι επενδυτές καλούνται να σιγουρέψουν τη διατήρηση ρευστότητας αλλά και την αξιοποίηση των θεμελιωδώς υπερβολικών «νότιων» κινήσεων, με στόχο να βελτιώνουν την ποιότητα του χαρτοφυλακίου τους.
O Πέτρος Στεριώτης είναι CEO Εταιρίας Παροχής Επενδυτικών Υπηρεσιών και υποψήφιος Διδάκτορας στα Χρηματοοικονομικά (email: thetradingstrategist@yahoo.com)
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών