Δεν συμφωνώ με όσους λένε ότι το τρέχον κοινωνικό-οικονομικό σύστημα «δεν είναι αποτελεσματικό».
Αντιθέτως, πρόκειται για το πιο αποτελεσματικό σύστημα για αυτούς που το «τρέχουν». Το πιο αποτελεσματικό σύστημα από πλευράς καταστολής της κοινωνίας ενάντια στην όποια αδικία, επειδή βρήκε την αξία-«κλειδί» για να ξυπνήσει τον χειρότερο εαυτό των ανθρώπων. Επίσης μιλάμε για τη μορφή του νεοφιλελευθερισμού τώρα, διότι επί δεκαετίες διαβρώνεται ·προφανώς αν ξεκινούσε έτσι τη δεκαετία του 1970, δεν θα είχε επικρατήσει, και ο σοσιαλιστικός καπιταλισμός θα συνέχιζε να κυριαρχεί.
Πριν πεις «πάντα υπήρχαν αυτά» που θα διαβάσεις παρακάτω, ας τονιστεί ότι κρίνουμε με βάση τις εκάστοτε δυνατότητες της ανθρωπότητας. Ποτέ η ανθρωπότητα δεν είχε τις τεχνολογικές δυνατότητες που έχει σήμερα. Το τίμημα ωστόσο για αυτή την πρόοδο, το πληρώνουμε όλοι. Και εξηγώ.
Στην Αρχαία Αθήνα η πνευματικότητα ήταν η υπέρτατη αξία. Στην Αρχαία Ελλάδα γενικότερα, υπέρτατη αξία ήταν η γενναιότητα και η υστεροφημία. Στην Αρχαία Αίγυπτο, υπέρτατη αξία ήταν η γνώση. Στον πολιτισμό των Βίκινγκς, υπέρτατη αξία ήταν η εξερεύνηση και η περιπέτεια. Και η λίστα συνεχίζεται φθάνοντας στο σήμερα.
Η αντίστοιχη υπέρτατη αξία του σήμερα, στον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό, είναι το ΚΕΡΔΟΣ.
Το κέρδος γενικότερα, όχι μόνο το οικονομικό. Το κέρδος στη ζωή μας, μετατρέπεται σε λογική «η ζωή μου, ο θάνατός σου» για την πλειοψηφία. Ο συνάδελφος στη δουλειά έγινε εχθρός, ο γείτονας έγινε απειλή. Ερωτικές σχέσεις και φιλίες μετατράπηκαν συμφέρον και επιχείρηση. Η Τέχνη μετατράπηκε ένα μέσο για χρήματα.
Γιατί λοιπόν είναι τόσο αποτελεσματικό; Γιατί καταφέρνει να «καθαρίσει» το όποιο ψήγμα αντίδρασης από την κοινωνία. Είναι παράδοξο ότι κάποτε οι άνθρωποι εναντιώθηκαν στη σκλαβιά, στον ναζισμό, στην απολυταρχία, συλλογικά, η κοινωνία ως ένα ·και κέρδισαν.
Αυτό το σύστημα κλείνει δημιουργικούς και άξιους ανθρώπους στα καβούκια τους, είτε επειδή έχουν απελπιστεί με την ανθρώπινη βλακεία στις ημέρες μας, είτε υπό τον φόβο ότι μπορεί να μπλέξουν χωρίς καν να φταίνε. Αυτό το σύστημα μας έβαλε να τρωγόμαστε μεταξύ μας (εξ ου και μοντέρνοι φεμινισμοί, woke κουλτούρες κλπ.), να έχουμε την προσοχή μας σε ψεύτικες ζωές των social media και να αποτραβηχτούμε από την πραγματική ζωή, την πραγματική ευημερία, να παρακολουθούμε και να έχουμε εν μέρει αποδεχθεί γενοκτονίες όπως αυτή που πραγματοποιείται στη Γάζα.
Ποια είναι η λύση εκτός από έναν αναπόφευκτο γενικευμένο πόλεμο που θα αναγκάσει τον πλανήτη σε επανεκκίνηση;
Ένα υβρίδιο, ενδεχομένως.
Λέγεται σοσιαλιστικός καπιταλισμός χωρίς διαφθορά, ή «σκανδιναβικό μοντέλο».
Αν πρόκειται ούτως ή άλλως να έχουμε από πάνω μας έναν υπέρτατο καπιταλιστή, τότε αυτός ο καπιταλιστής ας είναι ένα αδιάφθορο και δημοκρατικό κράτος.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών