Αυτές οι χώρες έχουν υποστεί τις συνέπειες της δικής τους επιτυχίας λόγω της μαζικής αστικοποίησης
Οι ταχέως αναπτυσσόμενες οικονομίες στην Ασία έχουν να αντιμετωπίσουν ένα καίριο ζήτημα: τις ορδές χωρικών που συρρέουν σε πόλεις για να καταλήξουν να ζουν σε παράγκες στις μεγάλες πόλεις.
Περίπου το 55% του αστικού πληθυσμού ζει σε τέτοιες πόλεις στην Καμπότζη, 43% στη Μογγολία, 41% στη Μιανμάρ και 38% στις Φιλιππίνες, σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας που καλύπτει την Ανατολική Ασία και τον Ειρηνικό και επικαλείται το πρακτορείο Bloomberg.
Ο λόγος είναι πάνω από 20% στο Βιετνάμ, την Κίνα και την Ινδονησία, που συγκαταλέγονται στις ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες στον κόσμο.
Περίπου το 55% του αστικού πληθυσμού ζει σε τέτοιες πόλεις στην Καμπότζη, 43% στη Μογγολία, 41% στη Μιανμάρ και 38% στις Φιλιππίνες, σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας που καλύπτει την Ανατολική Ασία και τον Ειρηνικό και επικαλείται το πρακτορείο Bloomberg.
Ο λόγος είναι πάνω από 20% στο Βιετνάμ, την Κίνα και την Ινδονησία, που συγκαταλέγονται στις ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες στον κόσμο.
Αυτές οι χώρες έχουν υποστεί τις συνέπειες της δικής τους επιτυχίας, λόγω της μαζικής αστικοποίησης, όπου η εισερχόμενη μετανάστευση ξεπερνά την ικανότητα των κυβερνήσεων να παρέχουν τις αναγκαίες υποδομές και υπηρεσίες.
Σε μέρη όπως η Μανίλα και η Τζακάρτα, η πυκνή εξάπλωση παράνομων ή απρογραμμάτιστων κατοικιών, έχει εκτιναχθεί για να παρέχουν σπίτια σε εκατομμύρια εργαζομένους.
"Οι αναδυόμενες «πόλεις με παράγκες» αποδεικνύουν ότι η οικονομία αναπτύσσεται και οι ευκαιρίες βρίσκονται στις πόλεις", ανέφερε σε συνέντευξή του ο Makiko Watanabe, ανώτερος ειδικός της Παγκόσμιας Τράπεζας.
"Αλλά οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να συνεχίσουν να παρέχουν επαρκή στέγαση.
Πρέπει να βελτιωθούν οι πολιτικές χρήσης γης και να καταστεί η χρηματοδότηση της στέγασης πιο προσιτή".
Τα αναπτυσσόμενα έθνη μπορούν να κοιτάξουν την επιτυχία χωρών όπως η Σιγκαπούρη, η Νότια Κορέα και η Ιαπωνία, οι οποίες επίσης πάλευαν με τις φτωχογειτονιές στο παρελθόν, ανέφερε ο Watanabe.
Στη Σιγκαπούρη, η κυβέρνηση μετέτρεψε την πόλη από μία σε μεγάλο βαθμό αγροτική πόλη με αποικίες καταλήψεων, στη σύγχρονη κοσμοπολίτικη πόλη που σήμερα κατασκευάζει οικονομικά προσιτή στέγη.
"Εάν υπάρχει πολιτική βούληση, μπορεί να γίνει", αναφέρει ο Watanabe.
Μια άλλη στρατηγική είναι να ενισχυθούν τα αστικά κέντρα εκτός των κύριων πρωτευουσών, με τη δημιουργία σχολείων, νοσοκομείων, αυτοκινητοδρόμων και αεροδρομίων για να ενθαρρυνθούν περισσότερες επενδύσεις, ανέφερε.
Από το Πεκίνο έως την Μπανγκόκ, οι κυβερνήσεις προσπαθούν να αντισταθούν στην κυριαρχία των πρωτευουσών, που απορροφούν το μερίδιο του λέοντος των εργαζομένων και των επενδύσεων.
Στις Φιλιππίνες, αυτό σημαίνει την αστική εξάπλωση περίπου 22 εκατομμυρίων ανθρώπων που αντιπροσωπεύει περισσότερο από το ένα τρίτο της οικονομίας του έθνους.
Υπάρχει ανάγκη να αλλάξει η προοπτική, ότι οι κάτοικοι αποτελούν βάρος για την κυβέρνηση και την κοινωνία, είπε ο Watanabe.
"Προσφέρουν πολλές θέσεις εργασίας στις πόλεις, δημιουργούν πολλές οικονομικές ευκαιρίες αλλά δεν λαμβάνονται υπόψη, επειδή βρίσκονται στα ανεπίσημα στοιχεία", ανέφερε.
"Αλλά στην πραγματικότητα είναι η ραχοκοκαλιά της οικονομίας".
www.bankingnews.gr
Σε μέρη όπως η Μανίλα και η Τζακάρτα, η πυκνή εξάπλωση παράνομων ή απρογραμμάτιστων κατοικιών, έχει εκτιναχθεί για να παρέχουν σπίτια σε εκατομμύρια εργαζομένους.
"Οι αναδυόμενες «πόλεις με παράγκες» αποδεικνύουν ότι η οικονομία αναπτύσσεται και οι ευκαιρίες βρίσκονται στις πόλεις", ανέφερε σε συνέντευξή του ο Makiko Watanabe, ανώτερος ειδικός της Παγκόσμιας Τράπεζας.
"Αλλά οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να συνεχίσουν να παρέχουν επαρκή στέγαση.
Πρέπει να βελτιωθούν οι πολιτικές χρήσης γης και να καταστεί η χρηματοδότηση της στέγασης πιο προσιτή".
Τα αναπτυσσόμενα έθνη μπορούν να κοιτάξουν την επιτυχία χωρών όπως η Σιγκαπούρη, η Νότια Κορέα και η Ιαπωνία, οι οποίες επίσης πάλευαν με τις φτωχογειτονιές στο παρελθόν, ανέφερε ο Watanabe.
Στη Σιγκαπούρη, η κυβέρνηση μετέτρεψε την πόλη από μία σε μεγάλο βαθμό αγροτική πόλη με αποικίες καταλήψεων, στη σύγχρονη κοσμοπολίτικη πόλη που σήμερα κατασκευάζει οικονομικά προσιτή στέγη.
"Εάν υπάρχει πολιτική βούληση, μπορεί να γίνει", αναφέρει ο Watanabe.
Μια άλλη στρατηγική είναι να ενισχυθούν τα αστικά κέντρα εκτός των κύριων πρωτευουσών, με τη δημιουργία σχολείων, νοσοκομείων, αυτοκινητοδρόμων και αεροδρομίων για να ενθαρρυνθούν περισσότερες επενδύσεις, ανέφερε.
Από το Πεκίνο έως την Μπανγκόκ, οι κυβερνήσεις προσπαθούν να αντισταθούν στην κυριαρχία των πρωτευουσών, που απορροφούν το μερίδιο του λέοντος των εργαζομένων και των επενδύσεων.
Στις Φιλιππίνες, αυτό σημαίνει την αστική εξάπλωση περίπου 22 εκατομμυρίων ανθρώπων που αντιπροσωπεύει περισσότερο από το ένα τρίτο της οικονομίας του έθνους.
Υπάρχει ανάγκη να αλλάξει η προοπτική, ότι οι κάτοικοι αποτελούν βάρος για την κυβέρνηση και την κοινωνία, είπε ο Watanabe.
"Προσφέρουν πολλές θέσεις εργασίας στις πόλεις, δημιουργούν πολλές οικονομικές ευκαιρίες αλλά δεν λαμβάνονται υπόψη, επειδή βρίσκονται στα ανεπίσημα στοιχεία", ανέφερε.
"Αλλά στην πραγματικότητα είναι η ραχοκοκαλιά της οικονομίας".
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών