Ανάλυση για τα ελληνοτουρκικά, η οποία εστιάζει στην «υποχώρηση» της Τουρκίας, το ρόλο της Merkel αλλά και τη νέα στήριξη των ΗΠΑ στο Focus
«Όλοι εναντίον ενός: Γιατί η Τουρκία υποχώρησε στη διαμάχη για τo φυσικό αέριο με την Ελλάδα» είναι ο τίτλος ανάλυσης στο Fοcus, την οποία υπογράφει ο Ronald Meinardus, διευθυντής του παραρτήματος του Ιδρύματος Φρίντριχ Νάουμαν των Φιλελευθέρων στην Κωνσταντινούπολη: «Eίναι μια νίκη της διπλωματίας: Οι διαξιφισμοί στο νοτιοανατολικό άκρο των αντιμαχόμενων νατοϊκών εταίρων προκάλεσαν υψηλή ένταση επί μήνες.
Τώρα Τουρκία και Ελλάδα θέλουν να δώσουν μια ευκαιρία στην πολιτική.
Οι διαπραγματευτές και από τις δύο πλευρές θέλουν να συναντηθούν στην Κωνσταντινούπολη για διερευνητικές επαφές. Είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα προς τη χαλάρωση.
Αλλά όχι κάτι παραπάνω.
Έχουν ξαναγίνει επανειλημμένως διμερείς διαβουλεύσεις μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας.
Ειδικοί λένε ότι θα είναι ο 61ος γύρος συνομιλιών (...)».
Στη συνέχεια ο R. Meinardus παρατηρεί: «Το ότι Ελλάδα και Τουρκία προσέρχονται ξανά σε διάλογο, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην καγκελάριο Merkel.
Η Angela Merkel ανέδειξε τη διαμεσολάβηση μεταξύ Μητσοτάκη και Erdogan σε υπόθεση ηγετών (…)
Η χρονική συγκυρία της επιτυχίας δεν είναι τυχαία.
Συνδέεται με την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ.
Το θέμα της Τουρκίας θα βρίσκεται στο επίκεντρο της ημερήσιας διάταξης». Η ευρωπαϊκή διπλωματία, αναφέρει η ανάλυση, υπό τον επικεφαλής της Josep Borrell υπογράμμισε για ακόμη μια φορά «την πλήρη αλληλεγγύη σε Ελλάδα και Κύπρο», ενώ στα τέλη Αυγούστου έθεσε «τελεσίγραφο» για τις έρευνες για φυσικό αέριο και απείλησε την Άγκυρα με κυρώσεις.
Όπως σημειώνει η ανάλυση: «Όλα αυτά είχαν αποτέλεσμα.
Η Άγκυρα ανακοίνωσε την απόσυρση του Oruc Reis από τις θαλάσσιες περιοχές κοντά στα ελληνικά νησιά. Το αποφασιστικό πρώτο βήμα προς την αποκλιμάκωση έγινε.
Ταυτόχρονα, το συμβιβαστικό λεξιλόγιο αντικατέστησε τη στρατιωτική ρητορική».
Οι ΗΠΑ επιστρέφουν διπλωματικά στην Αν. Μεσόγειο
«Υπάρχουν περισσότερες από μία εξηγήσεις για την αλλαγή στάσης της τουρκικής κυβέρνησης.
Η εκτεταμένη διπλωματική απομόνωση της Τουρκίας είναι μία από αυτές (…) Σπάνια η Άγκυρα ήταν ήταν τόσο μόνη πολιτικά όσο σε αυτό το ζήτημα.
Oι οικονομικοί παράγοντες παίζουν επίσης ρόλο (…)
Άλλος αποφασιστικός παράγοντας είναι η πίεση των ΗΠΑ, όπως αναφέρει ο ειδικός Αμπερίν Ζαμάν στο ειδησεογραφικό δίκτυο Al Monitor», σημειώνει η ανάλυση και συνεχίζει: «Η Ουάσιγκτον εμφανίστηκε συγκρατημένη στην Αν. Μεσόγειο -τουλάχιστον δημόσια- αφήνοντας το πολιτικό πεδίο σε άλλους, κυρίως στην καγκελάριο Merkel.
Στο απόγειο της ελληνοτουρκικής κρίσης, οι ΗΠΑ επιστρέφουν με διπλωματικές τυμπανοκρουσίες (…)
Στην Κύπρο ο Mike Pompeo εξέφρασε την ανησυχία του για την τουρκική προσέγγιση στη διαμάχη για το φυσικό αέριο και πήρε καταφανώς θέση υπέρ της Ελλάδας.
Η Ουάσιγκτον είχε προηγουμένως άρει το εμπάργκο όπλων, το οποίο ίσχυε εδώ και χρόνια κατά της Κύπρου.
Η νέα συμμαχία των ΗΠΑ με Αθήνα και Λευκωσία συνοδεύεται από αναφορές στον τουρκικό τύπο ότι η Ουάσινγκτον εξετάζει το ενδεχόμενο διάλυσης της αεροπορικής της βάσης στο Iντσιρλίκ και τη μετεγκατάσταση των μονάδων που βρίσκονται εκεί σε Ελλάδα και Κύπρο.»
Τέλος, η ανάλυση υπογραμμίζει ότι «οι εξωτερικοί παράγοντες θα συνεχίσουν να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στα ελληνοτουρκικά», εννοώντας το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και τη Γερμανία.
Ως προς την Σύνοδο Κορυφής αναφέρει κλείνοντας: «Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων θα πρέπει με μεγάλη επιδεξιότητα να υπερασπιστούν αφενός τα συμφέροντα των κρατών-μελών Ελλάδας και Κύπρου και ταυτόχρονα να μην αποξενώσουν την Τουρκία.
Επειδή ένα είναι επίσης σαφές: χωρίς τη συνεργασία της Τουρκίας, η μακροπρόθεσμη αποκλιμάκωση στην περιοχή είναι αδιανόητη.»
www.bankingnews.gr
Τώρα Τουρκία και Ελλάδα θέλουν να δώσουν μια ευκαιρία στην πολιτική.
Οι διαπραγματευτές και από τις δύο πλευρές θέλουν να συναντηθούν στην Κωνσταντινούπολη για διερευνητικές επαφές. Είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα προς τη χαλάρωση.
Αλλά όχι κάτι παραπάνω.
Έχουν ξαναγίνει επανειλημμένως διμερείς διαβουλεύσεις μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας.
Ειδικοί λένε ότι θα είναι ο 61ος γύρος συνομιλιών (...)».
Στη συνέχεια ο R. Meinardus παρατηρεί: «Το ότι Ελλάδα και Τουρκία προσέρχονται ξανά σε διάλογο, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην καγκελάριο Merkel.
Η Angela Merkel ανέδειξε τη διαμεσολάβηση μεταξύ Μητσοτάκη και Erdogan σε υπόθεση ηγετών (…)
Η χρονική συγκυρία της επιτυχίας δεν είναι τυχαία.
Συνδέεται με την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ.
Το θέμα της Τουρκίας θα βρίσκεται στο επίκεντρο της ημερήσιας διάταξης». Η ευρωπαϊκή διπλωματία, αναφέρει η ανάλυση, υπό τον επικεφαλής της Josep Borrell υπογράμμισε για ακόμη μια φορά «την πλήρη αλληλεγγύη σε Ελλάδα και Κύπρο», ενώ στα τέλη Αυγούστου έθεσε «τελεσίγραφο» για τις έρευνες για φυσικό αέριο και απείλησε την Άγκυρα με κυρώσεις.
Όπως σημειώνει η ανάλυση: «Όλα αυτά είχαν αποτέλεσμα.
Η Άγκυρα ανακοίνωσε την απόσυρση του Oruc Reis από τις θαλάσσιες περιοχές κοντά στα ελληνικά νησιά. Το αποφασιστικό πρώτο βήμα προς την αποκλιμάκωση έγινε.
Ταυτόχρονα, το συμβιβαστικό λεξιλόγιο αντικατέστησε τη στρατιωτική ρητορική».
Οι ΗΠΑ επιστρέφουν διπλωματικά στην Αν. Μεσόγειο
«Υπάρχουν περισσότερες από μία εξηγήσεις για την αλλαγή στάσης της τουρκικής κυβέρνησης.
Η εκτεταμένη διπλωματική απομόνωση της Τουρκίας είναι μία από αυτές (…) Σπάνια η Άγκυρα ήταν ήταν τόσο μόνη πολιτικά όσο σε αυτό το ζήτημα.
Oι οικονομικοί παράγοντες παίζουν επίσης ρόλο (…)
Άλλος αποφασιστικός παράγοντας είναι η πίεση των ΗΠΑ, όπως αναφέρει ο ειδικός Αμπερίν Ζαμάν στο ειδησεογραφικό δίκτυο Al Monitor», σημειώνει η ανάλυση και συνεχίζει: «Η Ουάσιγκτον εμφανίστηκε συγκρατημένη στην Αν. Μεσόγειο -τουλάχιστον δημόσια- αφήνοντας το πολιτικό πεδίο σε άλλους, κυρίως στην καγκελάριο Merkel.
Στο απόγειο της ελληνοτουρκικής κρίσης, οι ΗΠΑ επιστρέφουν με διπλωματικές τυμπανοκρουσίες (…)
Στην Κύπρο ο Mike Pompeo εξέφρασε την ανησυχία του για την τουρκική προσέγγιση στη διαμάχη για το φυσικό αέριο και πήρε καταφανώς θέση υπέρ της Ελλάδας.
Η Ουάσιγκτον είχε προηγουμένως άρει το εμπάργκο όπλων, το οποίο ίσχυε εδώ και χρόνια κατά της Κύπρου.
Η νέα συμμαχία των ΗΠΑ με Αθήνα και Λευκωσία συνοδεύεται από αναφορές στον τουρκικό τύπο ότι η Ουάσινγκτον εξετάζει το ενδεχόμενο διάλυσης της αεροπορικής της βάσης στο Iντσιρλίκ και τη μετεγκατάσταση των μονάδων που βρίσκονται εκεί σε Ελλάδα και Κύπρο.»
Τέλος, η ανάλυση υπογραμμίζει ότι «οι εξωτερικοί παράγοντες θα συνεχίσουν να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στα ελληνοτουρκικά», εννοώντας το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και τη Γερμανία.
Ως προς την Σύνοδο Κορυφής αναφέρει κλείνοντας: «Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων θα πρέπει με μεγάλη επιδεξιότητα να υπερασπιστούν αφενός τα συμφέροντα των κρατών-μελών Ελλάδας και Κύπρου και ταυτόχρονα να μην αποξενώσουν την Τουρκία.
Επειδή ένα είναι επίσης σαφές: χωρίς τη συνεργασία της Τουρκίας, η μακροπρόθεσμη αποκλιμάκωση στην περιοχή είναι αδιανόητη.»
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών