Το κόστος του πολέμου κατά της τρομοκρατίας δεν ήταν μόνο τα 8 τρισεκ. δολάρια που δαπανήθηκαν για ένα πόλεμο που δεν είναι ακόμη σαφές εάν έχει κερδηθεί από τις ΗΠΑ όπως έδειξε η περίπτωση του Αφγανιστάν.
Όπως αναφέρει το American Consequences.com η 11η Σεπτεμβρίου του 2001 ήταν παρόμοιο γεγονός με την επίθεση της Ιαπωνίας στο Περλ Χάρμπορ ή τη στιγμή που πυροβολήθηκε ο Πρόεδρος Τζον Κένεντι.
Είκοσι χρόνια αργότερα, θυμόμαστε την 11η Σεπτεμβρίου και τα 2.977 θύματα των τεσσάρων τρομοκρατικών επιθέσεων από την ισλαμιστική τρομοκρατική ομάδα Αλ Κάιντα σε αμερικανικό έδαφος….
Το κόστος των επιθέσεων στην Αμερική από άποψη ανθρώπινων ζωών ήταν τεράστιο.
Και, με διαφορετικό τρόπο, το κόστος του επακόλουθου Πολέμου κατά της τρομοκρατίας, όπως ξεκίνησε από τον τότε Πρόεδρο Τζορτζ Μπους λίγο μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, για να καταπολεμήσει το παγκόσμιο τρομοκρατικό δίκτυο είναι παρόμοια ανυπολόγιστη.
Η τιμή του πολέμου κατά της τρομοκρατίας που ξεκίνησε από τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου ήταν μια θεμελιώδης αλλαγή στην στρατηγική των ΗΠΑ.
Το αστρονομικό κόστος του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, πέρα από τις ζωές που χάθηκαν και το συνολικό τίμημα των 8 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, περιλάμβανε το τέλος της ιδιωτικής ζωής των Αμερικανών και τη αλλοίωση - και τον επαναπροσδιορισμό - της έννοιας της ελευθερίας και η κόπωση σε πολέμους στο εξωτερικό που δεν είχαν κανένα νόημα.
Το τέλος της ιδιωτικής ζωής
Μια από τις ειρωνείες του πολέμου κατά της τρομοκρατίας είναι ότι ο στόχος του για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας έχει καθολική αποδοχή.
Μόνο ο αγώνας για την αντιμετώπιση της Σοβιετικής Ένωσης κατά τη διάρκεια του ψυχρού Πολέμου γνώρισε παρόμοιο επίπεδο συναίνεσης από την κοινωνία των ΗΠΑ και τους συμμάχους.
Οι προσπάθειες για «νίκη» στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, ωστόσο, ήταν ένας ολισθηρός δρόμος υπονομεύοντας ορισμένες από τις ελευθερίες που υποτίθεται ότι υπερασπίζονταν ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας.
Σήμερα, το ίδιο έργο επαναλαμβάνεται σε υπερβολικές και περιττές και τελικά αντιπαραγωγικές προσπάθειες για τον περιορισμό του COVID-19.
Ένα αποτέλεσμα του πολέμου κατά της τρομοκρατίας ήταν η δημιουργίας μιας κοινωνίας όπου παρακολουθείται.
Το τείχος «μεταξύ παρακολούθησης για σκοπούς επιβολής του νόμου και συλλογής πληροφοριών καταργήθηκε», όπως ανέφερε ο Αμερικανικός Δικηγορικός Σύλλογος.
Με πρόσχημα την Πατριωτική Πράξη, τις γρήγορες εγκρίσεις και τελικά την de facto μόνιμη θεσμοθέτηση απέναντι στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας.
Οι νέοι νόμοι στην πράξη κατέρριψαν τους παραδοσιακούς άγραφους και γραπτούς νόμους για την ιδιωτική ζωή.
Κυβερνητικές οντότητες απέκτησαν πρόσβαση σε προσωπικές πληροφορίες για πολίτες που θα μπορούσαν να τους συνδέσουν με τρομοκρατικές δραστηριότητες.
Και ακριβώς όπως οι γραφειοκρατίες εξαφανίζονται μόλις τελειώσει το καθήκον τους, οι νόμοι που επεκτείνουν την εξουσία των κυβερνητικών υπηρεσιών στην ιδιωτικότητα παραμένουν ακόμη και η τρομοκρατία πάψει να αποτελεί πρόβλημα.
Πριν από την 11η Σεπτεμβρίου, οι περισσότεροι άνθρωποι θα μπορούσαν, τις περισσότερες φορές, να απολαμβάνουν ένα ορισμένο επίπεδο ιδιωτικότητας. Όχι όμως πλέον.
Και από τότε, η απειλή είναι πανταχού παρούσα… ή τουλάχιστον αυτό νομίζουμε.
Μια άλλη επίδραση του Πολέμου κατά της Τρομοκρατίας είναι ότι υπάρχει πάντα λόγος να φοβόμαστε…
Ο Μόνιμος Φόβος
Το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας, με προϋπολογισμό 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων χρειάζεται λόγο ύπαρξης.
Και σε έναν κόσμο όπου τα δεδομένα είναι δύναμη, οι κυβερνητικές υπηρεσίες - και οι πολιτικοί που υποτίθεται ότι τα εποπτεύουν - χρειάζονται έναν λόγο για τη συλλογή περισσότερων δεδομένων.
Και ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να το κάνουμε αυτό από το να καλλιεργήσουμε το αίσθημα του φόβου της τρομοκρατίας - για πάντα.
Οι πρόεδροι της Αμερικής από τον πατέρα του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, Τζορτζ Μπους, επικαλούνταν τακτικά τον φόβο της τρομοκρατίας
Ο πρώην πρόεδρος Trump μετέτρεψε τον φόβο σε δύναμη σαν ένα είδος μορφή τέχνης, όπως εξήγησε το περιοδικό Foreign Affairs το 2018…
Ο Trump βοήθησε να υποκινήσει ένα κύμα φόβου για την τρομοκρατία και στη συνέχεια οδήγησε σε μια απίθανη εκλογική νίκη, δεσμευόμενος ότι θα απαγορεύσει την είσοδο των Μουσουλμάνων στις Ηνωμένες Πολιτείες και θα στοχοποιήσει ανελέητα τους τρομοκράτες όπου βρεθούν.
Το ερευνητικό κέντρο Pew εξηγεί ότι «η υπεράσπιση της χώρας από μελλοντικές τρομοκρατικές επιθέσεις βρίσκεται στην κορυφή της… ετήσιας έρευνας για προτεραιότητες πολιτικής από το 2002».
Μέχρι το 2020 - πριν εμφανιστεί ο COVID-19 ως μια πιο άμεση απειλή για τις κοινωνίες - το 74% των Αμερικανών δήλωσε ότι η τρομοκρατία θα πρέπει να είναι «κορυφαία προτεραιότητα» για την αμερικανική κυβέρνηση… σε σύγκριση με την οικονομία με ποσοστό 67% και τις θέσεις εργασίας στο 49%.
Σύμφωνα με το think tank Brookings Institution, μόλις 100 Αμερικανοί έχασαν τη ζωή τους από ισλαμιστικές τρομοκρατικές επιθέσεις μετά την 11η Σεπτεμβρίου.
Αυτό είναι το ένα τρίτο του αριθμού των ανθρώπων στις ΗΠΑ που πεθαίνουν από πτώση από μια σκάλα κάθε χρόνο…
Είναι ο αριθμός των Αμερικανών που πέθαναν από υπερβολική δόση ναρκωτικών κάθε 12 ώρες το 2020… ή ο αριθμός των ανθρώπων στην Αμερική που σκοτώθηκαν σε τροχαίο ατύχημα ημερησίως το 2020.
Έχουν πεθάνει τόσο λίγοι Αμερικανοί σε τρομοκρατικές επιθέσεις από εξτρεμιστές μουσουλμάνους αλλά ο φόβος είναι ο οδηγός. Εν τω μεταξύ, η Αμερική έχει χάσει κάτι μετά την 11η Σεπτεμβρίου που είναι αναμφισβήτητα τον ηγετικό της ρόλο διεθνώς.
Η ηγέτιδα χώρα έχει την ικανότητα να επηρεάζει τις στρατηγικές των άλλων χωρών, χρησιμοποιώντας την πειθώ ... παρά μέσω βίας ή εξαναγκασμού.
Στον Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας, η δύναμη της πειθούς των ΗΠΑ ήταν, θεωρητικά τουλάχιστον, ένα σημαντικό στοιχείο του οπλοστασίου της.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες χάνουν τα τελευταία χρόνια έδαφος με όρους ισχύος.
Αγνοείται ή εγκαταλείπεται η μακροχρόνια ασφάλεια και οι πολυμερείς δεσμεύσεις - όπως η ασταθής υποστήριξή στο ΝΑΤΟ, η αποχώρηση από τη Συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα και ο τερματισμός της χρηματοδότησης για τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Ο Πρόεδρος Biden στιγματίστηκε από το τελευταίο κεφάλαιο του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, την έξοδο των αμερικανικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν, οι ΗΠΑ υπέστησαν μια ήττα.
Η καταστροφική, βιαστική και κακώς εκτελεσμένη αμερικανική υποχώρηση από το Αφγανιστάν άφησε τους συμμάχους σοκαρισμένους και τρομοκρατημένους που έμειναν εκτός της στρατηγικής εξόδου.
Οι Αφγανοί σύμμαχοι εγκαταλείφθηκαν, οι Taliban επανήλθαν και οι ΗΠΑ εμφανίστηκαν αναξιόπιστες και ανίκανες.
Όπως εξήγησαν οι Financial Times, «ο τρόπος με τον οποίο εξελίχθηκε η αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν, με τους Αμερικανούς συμμάχους να αποχωρούν κακήν κακώς και να ζητούν μάταια περισσότερο χρόνο από τους Taliban για να απομακρύνουν τους πολίτες τους, υπονόμευσε την εμπιστοσύνη των κρατών του κόσμου στις ΗΠΑ
Όταν συμβεί το «επόμενο Αφγανιστάν» τα κράτη του κόσμου δεν θα μπορούν να εμπιστευτούν τις ΗΠΑ.
Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας άφησε 8 τρισεκ. δαπάνη, ένα σοκ για τους συμμάχους από την άτακτη αποχώρηση από το Αφγανιστάν και έλεγχο της ιδιωτικότητας των πολιτών όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά και διεθνώς.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών