Όπως αναφέρει ο αρθρογράφος, «Είναι ένας τέλειος γάμος για μια εποχή πλουτοκρατίας: Το Twitter με τα σοβαρά προβλήματά του και ο Elon Musk, η ενσάρκωση αυτών των προβλημάτων. Τι συμβαίνει όμως όταν η ενσάρκωση ενός προβλήματος αγοράζει το δικαίωμα να... αποφασίζει. Μπορεί να διορθώσει το πρόβλημα; Η απάντηση των NYT είναι πως όχι.
Η παραπληροφόρηση και ο ρατσισμός
Το Twitter έχει έντονα προβλήματα παραπληροφόρησης - αλλά και ψευδών ειδήσεων σχετικά με τα εμβόλια Covid, το κλίμα.
Ο Musk, γράφουν οι Times, έχει αποδείξει ότι είναι ένας εξαιρετικά ικανός διαμορφωτής αμφίβολων ισχυρισμών, όταν πρόκειται για παραπλανητικές οικονομικές πληροφορίες αλλά και για άλλες ειδήσεις.
Η πλατφόρμα έχει επίσης στοιχεία ρατσισμού.
Δεν απάντησε επανειλημμένως στα αιτήματα των έγχρωμων χρηστών να αντιμετωπιστεί η μισαλλοδοξία και η παρενόχληση.
Η Tesla, η αυτοκινητοβιομηχανία που διαχειρίζεται ο κ. Musk αντιμετωπίζει επίσης το δικό της πρόβλημα ρατσισμού, με πολλούς εργαζόμενους να διαμαρτύρονται και να προχωρούν ακόμα και σε μηνύσεις καταγγέλλοντας «διάχυτο πρόβλημα φυλετικής υποβάθμισης».
Όπως διέρρευσε πρόφαστα, οι κατηγορίες αφορούν ένα από τα εργοστάσια της Tesla ως "έναν φυλετικά διαχωρισμένο χώρο εργασίας" γεμάτο δυσφημίσεις καθώς και διακρίσεις "σε αναθέσεις εργασίας, αμοιβές και προωθήσεις".
Το Twitter έχει ένα πρόβλημα εκφοβισμού και παρενόχλησης.
Ο κ. Musk είναι και η ενσάρκωση αυτών των προβλημάτων. Αν και μπορεί να νομίζετε ότι έχοντας περισσότερα από 250 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με το Forbes, και θέλοντας να λύσει τα προβλήματα της Γης και του διαστήματος θα καταλάβει πλήρως κάποιον, φαίνεται να έχει μια ψυχαναγκαστική ανάγκη να υποτιμήσει τους ανθρώπους.
Η συμφωνία του Musk για το Twitter αρχίζει να φαίνεται σουρεαλιστική όταν σκέφτεστε τι σημαίνει για την ιδέα της ελευθερίας του λόγου και τις συζητήσεις για το ποιος μπορεί να πει τι για ποιον.
Στυλάρει τον εαυτό του ως φιλελεύθερο υπερασπιστή της ελευθερίας του λόγου, παρακινούμενος να πατάξει μια διαχείριση του Twitter που πιστεύει ότι μετριάζει τον λόγο σε σημείο λογοκρισίας και καταστέλλει ορισμένους πολιτικούς λόγους.
Ο κ. Musk λειτουργεί από μια λανθασμένη, αν και ευρέως διαδεδομένη, παρανόηση του ζητήματος της ελευθερίας του λόγου που αντιμετωπίζει η χώρα.
Στο όραμά του, αυτό που μπορούμε, με τη βοήθεια του φιλοσόφου Ησαΐα Βερολίνου, να ονομάσουμε αρνητική ελευθερία του λόγου, η ελευθερία του λόγου χωρίς αυτοσυγκράτηση από ισχυρές αρχές, είναι η μόνη ελευθερία του λόγου.
Και έτσι απελευθερώνοντας ναζί, μισογύνηδες για να εκφοβίσουν και να παρενοχλήσουν και γυναίκες doxx και ταξιαρχίες, ακόμη και τον πρώην πρόεδρο Trump να πάρει ενδεχομένως πίσω τον λογαριασμό του στο Twitter - αυτή η περικοπή των περιορισμών γίνεται το σύνολο του έργου.
Αλλά υπάρχει επίσης αυτό που μπορούμε να αποκαλέσουμε θετική ελευθερία του λόγου: καταφατικά βήματα για τη δημιουργία συνθηκών που επιτρέπουν σε όλους τους ανθρώπους να αισθάνονται και να είναι ελεύθεροι να πουν αυτό που σκέφτονται.
Όσον αφορά την ομιλία, αυτό που συχνά εμπόδιζε πολλούς ανθρώπους να μιλήσουν δεν είναι η λογοκρισία αλλά η έλλειψη πλατφόρμας. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συμπεριλαμβανομένου του Twitter, ήρθαν και υποσχέθηκαν να το αλλάξουν αυτό. Αλλά όταν έγινε βόθρος μίσους και παρενόχλησης για τις γυναίκες και τους έγχρωμους ειδικότερα, άρχισε να προσφέρει μια άθλια συμφωνία: Μπορείτε να είστε ελεύθεροι να πείτε ό, τι επιθυμείτε, αλλά η ζωή σας μπορεί να γίνει αδιάκοπα οδυνηρή αν τολμήσετε.
«Είναι επικίνδυνος»
Η «λογοκρισία» που αποδοκιμάζει ο κ.Musk συνίσταται σε προσπάθειες διόρθωσης αυτών των πολύ πραγματικών προβλημάτων παρενόχλησης και κακοποίησης.
Το Twitter έχει λάβει μέτρια αλλά εξαιρετικά ανεπαρκή μέτρα για τη βελτίωση της ασφάλειας στην πλατφόρμα.
Παραδέχτηκε ότι έχει πρόβλημα.
Έχει αναγνωρίσει τη θετική ελευθερία του λόγου — τη δημιουργία ενός ασφαλούς και μη καταστροφικού περιβάλλοντος.
Και αυτό είναι που ο κ. Muskκαι οι δικοί του φαίνεται να απεχθάνονται.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η συμφωνία του για την αγορά του Twitter είναι τόσο επικίνδυνη, γράφουν οι NYT.
Σε μια στιγμή πρωτοφασισμού της πολιτικής δεξιάς, προτεραιότητά του φαίνεται να είναι να διαλύσει τον κατακλυσμό της χολής και της μισαλλοδοξίας και του εκφοβισμού και της παραπληροφόρησης.
Οι πλουτοκράτες έχουν ήδη παγιδεύσει την οικονομία.
Αυτό είναι μόνο το πρώτο βήμα.
Στη συνέχεια, παίρνετε μερικά από τα λάφυρα και τα επενδύεετ ξανά αγοράζοντας ακόμη περισσότερη πολιτική επιρροή, έτσι ώστε η πολιτική ανισότητα να μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση της οικονομικής ανισότητας.
Αγοράζετε μέσα ενημέρωσης ή πλατφόρμες κοινωνικών μέσων και έτσι μπορείτε να βοηθήσετε στη ρύθμιση του λόγου προς όφελός σας, παίρνοντας τον έλεγχο των εργαλείων που χρησιμοποιούνται από τους κανονικούς ανθρώπους για να αντεπιτεθούν.
Δεν χρειάζεται να γίνει έτσι.
Μπορούμε να έχουμε ωραία πράγματα.
Αλλά θα πρέπει να μάθουμε να βλέπουμε μέσα από τις δόλιες ιστορίες που ανεβάζουν φιγούρες όπως ο κ. Musk σε ήρωες.
Θα πρέπει να νομοθετήσουμε πραγματικά προστατευτικά κιγκλιδώματα — ίσως όπως αυτά που δημιουργήθηκαν από τον νόμο για τις ψηφιακές υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης — σε πλατφόρμες κοινωνικών μέσων που είναι πολύ μεγάλες για να εμπιστευτούν τη δημοκρατία.
Θα πρέπει να δημιουργήσουμε μη κερδοσκοπικές εναλλακτικές λύσεις στις πλατφόρμες και να δούμε αν μπορούν να γίνουν σημαντικοί χώροι, καταλήγουν οι New York Times.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών