Σχετικά Άρθρα
Γαλλία: Καταρχήν συμφωνία Melanchon - Σοσιαλιστών για κοινή κάθοδο στις βουλευτικές εκλογές Ιουνίου ενάντια στον Macron
Γαλλικές εκλογές: Εντείνονται οι διαβουλεύσεις
Δεν έχουν περάσει παρά λίγες ημέρες από τότε που οι Γάλλοι εξέλεξαν και πάλι τον Emmanuel Macron στην Προεδρία, με ποσοστό 58,5%. Αλλά αυτό δεν αρκεί. Αν πράγματι θέλει να κυβερνήσει χωρίς συνεχείς υπoχωρήσεις, ο Macron θα πρέπει να κερδίσει και τις βουλευτικές εκλογές. Ο πρώτος γύρος γίνεται στις 12 Ιουνίου, ενώ ακολουθεί ο δεύτερος γύρος στις 19 του ίδιου μήνα.
Σύμφωνα με τελευταία δημοσκόπηση του Ινστιτούτου ifop νικητής στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών θα είναι η Αριστερά με 28% των ψήφων, ενώ ακολουθεί το προεδρικό κόμμα Renaissance («Αναγέννηση») και στην τρίτη θέση καραδοκεί ο ακροδεξιός «Εθνικός Συναγερμός» της Marine Le Pen, μεταδίδει η Deutsche Welle.
Η Αριστερά ονειρεύεται μία «cohabitation» («συγκατοίκηση»). Αυτό σημαίνει ότι λόγω συσχετισμού δυνάμεων και αδυναμίας να συγκεντρώσει την απαραίτητη πλειοψηφία στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας θα ορίσει πρωθυπουργό από αντίπαλο πολιτικό στρατόπεδο. Κάτι τέτοιο θα συνέβαινε για δεύτερη φορά στην ιστορία της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας. Αυτό θα σήμαινε ότι ο Μακρόν θα αναγκαζόταν να απομακρύνει την Elizabeth Borne, η οποία μόλις την Δευτέρα ορίστηκε νεα πρωθυπουργός, λίγες εβδομάδες πριν από τις βουλευτικές εκλογές.
Το τέλος των μεταρρυθμίσεων
Το πιο σημαντικό: μία τέτοια συγκατοίκηση θα είχε ως αποτέλεσμα να «ενταφιάσει» οριστικά τη φιλόδοξη μεταρρυθμιστική του ατζέντα του Emmanuel Macron.
Ιδιαίτερα η αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος με αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 65 έτη θα έμπαινε οριστικά στο αρχείο.
«Σε αυτή την περίπτωση ο Macron θα περιοριζόταν στις συμβολικές εξουσίες του προέδρου, επιχειρώντας βέβαια να ασκήσει τη μέγιστη δυνατή επιρροή σε συγκεκριμένες διαδικασίες, αλλά η πραγματική του εξουσία θα ήταν μάλλον περιορισμένη», εκτιμά ο Emmanuel Drois, καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο πανεπιστήμιο Sciences Po του Στρασβούργου.
Ωστόσο, ακόμη και μία ξεκάθαρη νίκη της αντιπολίτευσης στον πρώτο γύρο των εκλογών δεν αποτελεί εγγύηση για αλλαγή κυβέρνησης. Στις 577 εκλογικές περιφέρειες της Γαλλίας ισχύει πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα. Αυτό σημαίνει ότι εάν ένας υποψήφιος κατακτήσει την πρωτιά, αλλά όχι την απόλυτη πλειοψηφία στον πρώτο γύρο, θα πρέπει να δοκιμαστεί εκ νέου στον δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών. Κατά συνέπεια κάθε πρόβλεψη είναι δύσκολη για τους δημοσκόπους.
Ο «ιστορικός» συνασπισμός Melanchon
Ουσιαστικές ελπίδες για το αξίωμα του πρωθυπουργού σε ενδεχόμενη κυβερνητική αλλαγή μετά τις βουλευτικές εκλογές έχει αυτή τη στιγμή μόνο ο Melanchon.
Μπορεί η Le Pen να συγκέντρωσε στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών περισσότερες από 13 εκατομμύρια ψήφους, επικρατώντας σε 30 διαμερίσματα της Γαλλίας, αλλά οι προοπτικές του κόμματός της για τις βουλευτικές εκλογές είναι μάλλον περιορισμένες, ελλείψει κατάλληλων υποψηφίων, αν μη τι άλλο.
Σήμερα το κόμμα της Le Pen διαθέτει μόλις έξι έδρες στο Κοινοβούλιο. Η παρουσία του με ισχύ κοινοβουλευτικής ομάδας, δηλαδή τουλάχιστον με 15 βουλευτές, θα αποτελούσε ήδη επιτυχία.
Όσο για τον Melanchon, έχει ήδη επιτύχει το μεγάλο «κόλπο» που επιδίωκε, σμιλεύοντας, από κοινού με Σοσιαλιστές, Κομμουνιστές και Πράσινους, μία ευρύτατη πολιτική συμμαχία, την οποία όλοι θεωρούσαν ουτοπική μέχρι πριν λίγες εβδομάδες. Τίτλος του εγχειρήματος: «Nouvelle Union Populaire Écologique et Sociale».
Σε κάθε εκλογική περιφέρεια η νέα «Λαϊκή Ένωση» θα κατεβάσει μόνο έναν υποψήφιο, ώστε να αποφευχθεί η διασπορά ψήφων. Όσο για τον Melanchon, δεν κουράζεται να αυτοπροβάλλεται ως μελλοντικός πρωθυπουργός, υποσχόμενος μία νέα πορεία, τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής. Ο ίδιος θεωρείται επικριτής της Γερμανίας και χαρακτηρίζει «ξεπερασμένο» τον γαλλογερμανικό άξονα στην ΕΕ. Η επιλογή του μάλλον θα έθετε σε δοκιμασία τις σχέσεις της Γαλλίας με τη Γερμανία.
Πάντως ο καθηγητής Drois διαβλέπει «πολιτικό ρεύμα» προς όφελος του Melanchon, το οποίο θα κινητοποιήσει πολλούς αριστερούς ψηφοφόρους. Πρόκειται για ένα νέο φαινόμενο. Μέχρι σήμερα οι απογοητευμένοι οπαδοί των υποψηφίων που είχαν αποτύχει στις προεδρικές εκλογές, έμεναν μακριά από τις κάλπες σε περίπτωση που λίγες εβδομάδες αργότερα ακολουθούσαν βουλευτικές εκλογές. Αυτό ασφαλώς βοηθούσε τον πρόεδρο της Δημοκρατίας να παγιώσει την εξουσία του, διασφαλίζοντας την απαραίτητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Δύσκολα τα προγνωστικά
Παρά το «ρεύμα», οι δημοσκόποι δεν αναμένουν κοινοβουλευτική πλειοψηφία για την Αριστερά. Σύμφωνα με δημοσκόπηση του ινστιτούτου OpinionWay ο Melanchon θα μπορούσε να εξασφαλίσει από 135 έως 165 έδρες, ενώ ο Macron, παρά την κριτική που υφίσταται, αναμένεται να διατηρήσει μία κοινοβουλευτική δύναμη μεταξύ 310 και 350 εδρών. Κατά συνέπεια ο καθηγητής Drois θεωρεί ότι ο Macron ενδεχομένως να συγκεντρώσει την απαραίτητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία για μία ομαλή δεύτερη προεδρική θητεία, η οποία θα είναι και η τελευταία, σύμφωνα με όσα προβλέπει το Σύνταγμα. «Melanchon στην εξουσία σημαίνει ότι οι Γάλλοι θα βγαίνουν στη σύνταξη στα 60 τους, αλλά το ξέρουν και οι ίδιοι ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατον», λέει χαρακτηριστικά. «Αλλά και η κριτική του στην ΕΕ προκαλεί ενδοιασμούς, όπως και ο συγχρωτισμός του με αυταρχικά καθεστώτα».
Η εκλογή Melanchon μάλλον θα προκαλούσε εντάσεις στον γαλλογερμανικό άξονα
Από την άλλη πλευρά ο Drois υποστηρίζει ότι «στη Γαλλία υπάρχει κρίση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας», από τη στιγμή που μία ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία υπέρ του Macron θα υπερκάλυπτε τις αντιρρήσεις που εκφράζονται εναντίον του και δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει ως εξισορροπητικός μηχανισμός για τις εξουσίες του προέδρου. «Γι αυτό πολλοί πολιτικοί, όχι μόνο από τον Εθνικό Συναγερμό ή την Αριστερά, αλλά και από το πολιτικό στρατόπεδο του Macron, ζητούν αναθεώρηση του εκλογικού νόμου και καθιέρωση ενός πιο αναλογικού συστήματος», λέει ο καθηγητής Εμανουέλ Ντρουά.
Νέες κινητοποιήσεις αναμένονται στους δρόμους της Γαλλίας από το φθινόπωρο
Άλλωστε και ο ίδιος ο Macron υποσχόταν «μία δόση αναλογικού εκλογικού νόμου» όταν πρωτοεξελέγη, πριν πέντε χρόνια, ενώ την ίδια υπόσχεση επανέλαβε στον προεκλογικό αγώνα του 2022. Είναι τεράστια η πίεση στον πρόεδρο να αλλάξει τον εκλογικό νόμο, αλλά μία γρήγορη απόφαση θεωρείται απίθανη. Όσο για την αντιπολίτευση, εκτιμά ο καθηγητής Drois, το πιο πιθανό είναι να ανανεώσει το ραντεβού στους δρόμους για ένα «θερμό φθινόπωρο» με νέες κινητοποιήσεις.
«Φοβάμαι ότι πράγματι αυτό θα συμβεί το φθινόπωρο», λέει. «Για πολλούς Γάλλους ο δρόμος είναι η τελευταία δυνατότητα που τους έχει απομείνει για να διαμαρτυρηθούν».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών