Στο παρά ένα των εκλογών στην Ιταλία, ένα ρήγμα έχει διχάσει την χώρα, περισσότερο από ποτέ άλλοτε: Aπό τη μια μεριά η αριστερά και από την άλλη η δεξιά και για πρώτη φορά μετά το 2011, θα μπορούσε να έρθει στην εξουσία στη Ρώμη μια κυβέρνηση που ανήκει στο φάσμα της άκρας δεξιάς.
Οι δημοσκοπήσεις προβλέπουν σαφή νίκη της Meloni και των "Αδελφών της Ιταλίας".
Μαζί με το κεντροδεξιό κόμμα Forza Italia του Berlusconi και τη Λέγκα, θα μπορούσαν να δημιουργήσουν μια συμμαχία που θα συγκέντρωνε πάνω από τις μισές ψήφους.
Από πού προέρχεται αυτή η ακραία μετατόπιση προς τα δεξιά στην τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης - και ποιοι ακριβώς είναι οι ψηφοφόροι;
Απουσία πολιτικού... κέντρου
Λίγο πριν από τις εκλογές, το Ίδρυμα Friedrich Ebert στη Ρώμη προσκάλεσε σε μια συζήτηση εμπειρογνωμόνων.
"Πρώτα ήρθε η μεταναστευτική κρίση, μετά η κρίση της Κορόνας, μετά ο πόλεμος στην Ουκρανία", λέει η Sophia Ventura, πολιτική επιστήμονας από το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια.
Αυτή η διαδοχή κρίσεων οδήγησε σε "άγχος και κακουχία" στον πληθυσμό.
"Και αυτό οδήγησε στην άνοδο των λαϊκιστικών δυνάμεων", είναι πεπεισμένος ο Ventura.
Η ιταλική δεξιά διαθέτει επίσης μια ηγεσία που μπορεί να δηλώσει αξιόπιστα με απλά μηνύματα: "Θα σας φροντίσουμε σε όλες αυτές τις κρίσεις".
Συνολικά, λέει, υπάρχει μια έξαρση των δεξιών κομμάτων στην Ευρώπη, όπως στη Σουηδία ή τη Γαλλία.
"H Meloni έχει πηδήξει σε αυτό το άρμα".
Αλλά η δύναμη της Δεξιάς είναι επίσης η αδυναμία της Αριστεράς.
Ήταν το Κίνημα Πέντε Αστέρων, με τις εσωκομματικές του διαμάχες, που προκάλεσε την παραίτηση του πρωθυπουργού Mario Draghi τον Ιούλιο - και τη διάλυση του "συνασπισμού εθνικής ενότητας", όπως εύστοχα τονίζει η με Handelsblatt.
Διχασμένη η κεντροαριστερά, ανεκμετάλλευτο το κέντρο
Το κεντροαριστερό μπλοκ είναι εντελώς διχασμένο, ενώ τα δεξιά κόμματα εμφανίζονται ως ένα.
Το σοσιαλδημοκρατικό PD, το οποίο βρίσκεται στη δεύτερη θέση στις δημοσκοπήσεις πίσω από το Fratelli d'Italia, έχει χάσει πολλούς από τους κλασικούς ψηφοφόρους του πυρήνα του προς τη Δεξιά τα τελευταία χρόνια: Οι εργαζόμενοι και οι άνθρωποι που ζουν εκτός των μεγάλων πόλεων αισθάνονται πλέον πιο οικεία με τη Λέγκα και το FDI.
Το πολιτικό κέντρο είναι σε μεγάλο βαθμό ανεκμετάλλευτο.
Στη δεκαετία του '90, υπήρχε ακόμη ένα κέντρο που διεκδικούσε ο Berlusconi ειδικότερα για τον εαυτό του.
Τότε ο μεγιστάνας των μέσων ενημέρωσης αναγνώρισε το δυναμικό της δεξιάς: "Είναι ο ιδρυτής της κεντροδεξιάς, κυριαρχεί σε αυτό το μπλοκ εδώ και 20 χρόνια", λέει ο Lorenzo de Sio, πολιτικός επιστήμονας στο Luiss της Ρώμης.
Για περισσότερες από δύο δεκαετίες τώρα, υπάρχει αυτή η διαίρεση σε ένα αριστερό και ένα δεξιό μπλοκ - "και δεν υπήρχε σχεδόν καμία κίνηση μεταξύ αυτών των μπλοκ".
Σήμερα όμως...
Στο δεξιό στρατόπεδο, οι πρωταγωνιστικοί ρόλοι έχουν αλλάξει.
Πρώτα ο Matteo Salvini και η Λέγκα του ξεπέρασαν τον Berlusconi στις δημοσκοπήσεις, σήμερα ηγείται η Meloni.
Σε αντίθεση με τους δύο πρώτους, δεν συμμετείχε στην κυβέρνηση Draghi, και διακρίθηκε ως αρχηγός της αντιπολίτευσης.
Για τους ψηφοφόρους που θέλουν να διαμαρτυρηθούν με την ψήφο τους κατά της σημερινής κυβέρνησης, υπάρχει επομένως μόνο το κόμμα της Meloni.
"Την παρακολουθούσα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εδώ και πολύ καιρό, ήθελα επιτέλους να τη δω ζωντανά", εξηγεί η Flora Buona στη συνάντηση για την προεκλογική εκστρατεία της Meloni στη Γένοβα.
Ο 39χρονος θεωρεί σημαντικό το γεγονός ότι η Meloni αντιτίθεται στην επιστροφή του υποχρεωτικού εμβολιασμού, ο οποίος υπήρχε ακόμη και πέρυσι σε ορισμένα επαγγέλματα.
Εξίσου σημαντική, είπε, ήταν η θέση της Meloni κατά της επαναφοράς του "πράσινου πάσου", του πιστοποιητικού 3G που χρειαζόταν για μήνες για να συμμετάσχει κανείς στη δημόσια ζωή.
"Όλοι μιλούν πάντα για φασισμό, αλλά αυτά ήταν ακριβώς φασιστικά μέτρα που έλαβε η κεντροαριστερή κυβέρνηση", λέει η Buona.
Το δεξιό εκλογικό σώμα είναι πολύ ποικιλόμορφο στην Ιταλία - επίσης επειδή υπάρχουν έντονες περιφερειακές διαφορές.
Ο φτωχότερος νότος και οι νησιωτικές περιοχές της Σαρδηνίας και της Σικελίας είχαν πάντα την τάση να ψηφίζουν αριστερά, ενώ ο οικονομικά ισχυρός βορράς είχε πάντα την τάση να ψηφίζει δεξιά.
Στο Βένετο, τη Λομβαρδία ή το Πιεμόντε, η Λέγκα ειδικότερα είναι ισχυρά εδραιωμένη.
Όταν ακόμη ονομαζόταν "Lega Nord", ζητούσε την απόσχιση των πλούσιων βόρειων περιοχών.
Θεωρείται εκεί ως το κόμμα των μεσαίων τάξεων και πολλές γυναίκες επιχειρηματίες και αφεντικά εταιρειών το συμπαθούν.
Η πιο ριζοσπαστική Λέγκα, την οποία ο ηγέτης του κόμματος Salvini καλλιεργεί εδώ και χρόνια -με λεκτικές επιθέσεις κατά των μεταναστών και των μειονοτήτων- είναι λιγότερο δημοφιλής στην περιοχή.
Ένας παράγοντας για τη στροφή προς τα δεξιά είναι πιθανώς και η γενική απογοήτευση από την πολιτική.
Οι ειδικοί αναμένουν ιστορικά χαμηλή συμμετοχή, 65 έως 70%.
Περίπου πέντε εκατομμύρια Ιταλοί, σύμφωνα με εκτιμήσεις, δεν θα ψηφίσουν απλώς και μόνο επειδή ζουν πολύ μακριά από την εκλογική τους περιφέρεια.
Πρόκειται για ένα σημαντικό μειονέκτημα του συστήματος: στην Ιταλία, η επιστολική ψήφος είναι διαθέσιμη μόνο στους ψηφοφόρους που ζουν στο εξωτερικό.
Και με τις δημοσκοπήσεις να προβλέπουν ότι το FDI της Meloni θα κερδίσει περίπου το 27% των ψήφων, μόνο ένα κόμμα αναμένεται μεγαλύτερο στις αυριανές εκλογές, ικανό να την συναγωνιστεί: η αποχή.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών