Εάν η κυβέρνηση της Ρωσίας ήταν σαν την κυβέρνηση της Αμερικής, τότε η Ρωσία θα έστρεφε το Μεξικό εναντίον της Αμερικής, όπως η Αμερική έχει στρέψει την Ουκρανία εναντίον της Ρωσίας - Ποιος είναι ο «καλός» και ποιος ο «κακός» τελικά;
Οι ΗΠΑ κατηγορούν την Ρωσία (και την Κίνα) για αυταρχισμό και επιβολή της πολιτικής τους, όμως η ιστορία αποδεικνύει πως αν μια χώρα «συνηθίζει» να επιβάλλει τη θέλησή της πλανητικά με κάθε μέσο είναι οι ΗΠΑ.
Εξετάζοντας μόνο την περίπτωση της Ουκρανίας, μια υπενθύμιση των εξελίξεων, όπως έχουν δρομολογηθεί για περισσότερο από 10 χρόνια, είναι αποκαλυπτικά, του πως χρησιμοποίησαν και καταστρέφουν την Ουκρανία για να «καταστρέψουν» την Ρωσία, μη αφήνοντας άλλη επιλογή στην δεύτερη από το εισβάλλει.
Τι ήθελαν από την Ουκρανία και δεν πήραν οι ΗΠΑ
Το 2010, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Barack Obama συναντήθηκε ιδιωτικά στον Λευκό Οίκο με τον δημοκρατικά εκλεγμένο (το 2010) νέο Πρόεδρο της Ουκρανίας, Viktor Janukovic, για να τον κάνει να τερματίσει την ουδέτερη θέση της Ουκρανίας από το 1991 και να ενταχθεί στις συμμαχίες της κυβέρνησης των ΗΠΑ στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ εναντίον της γειτονικής της Ρωσίας, όμως ο Janukovic είπε όχι.
Και, στη συνέχεια, η υπουργός Εξωτερικών του Obama, Hilary Clinton, ταξίδεψε το 2010 στο Κίεβο για να το προτείνει ξανά, αλλά και πάλι ο Janukovic είπε όχι.
Μέχρι τον Ιούνιο του 2011, η κυβέρνηση Obama άρχισε να σχεδιάζει το πραξικόπημα για να αντικαταστήσει την κυβέρνηση της Ουκρανίας με μια κυβέρνηση που θα επέλεγαν οι ΗΠΑ.
Αυτό το σχέδιο άρχισε να εφαρμόζεται από την 1η Μαρτίου 2013 μέσα στην Πρεσβεία της Αμερικής στην Ουκρανία, για να εκπαιδεύσει τους ρατσιστές, φασίστεςκαι οπαδούς της ιδεολογίας των ναζί της Ουκρανίας που μισούν τους Ρώσους, πώς να χρησιμοποιούν το διαδίκτυο για να οργανώσουν διαδηλώσεις «κατά της διαφθοράς» και να ανατρέψει και να αντικαταστήσει τον ουδέτερο Janukovic από ένα ουκρανικό καθεστώς που θα τασσόταν εναντίον της Ρωσίας.
Στις 27 Ιανουαρίου 2014, ο πράκτορας του Obama που επέβλεπε το πραξικόπημα των ΗΠΑ είπε στον Πρέσβη των ΗΠΑ στο Κίεβο ότι ο Arseniy Yatsenyuk θα έπρεπε να τοποθετηθεί επικεφαλής όταν θα ολοκληρωθεί το πραξικόπημα, και αυτό έγινε στις 27 Φεβρουαρίου 2014.
Το σχέδιο του Obama να μετατρέψει την Ουκρανία σε λυσσαλέο εχθρό της Ρωσίας πέτυχε, πλην ενός μόνο μέρους: το μέρος του σχεδίου Obama που απέτυχε ήταν να «αρπάξει» τη μεγαλύτερη ναυτική βάση της Ρωσίας, στην Κριμαία, και να τη μετατρέψει σε άλλη μια ναυτική βάση των ΗΠΑ.
Κατάφερε επίσης να στρέψει την ουκρανική κοινή γνώμη πολύ περισσότερο εναντίον της Ρωσίας από ό,τι πριν.
Μια νέα «Κρίση της Κούβας»
Ο στόχος όλων αυτών ήταν τελικά να επιτευχθεί μια νέα Κρίση Πυραύλων της Κούβας, (1962) αλλά από την αντίστροφη πλευρά, που θα κατέληγε να τοποθετήσουν τελικά οι ΗΠΑ τουλάχιστον έναν πυρηνικό πύραυλο, περίπου 300 μίλια μακριά από τη Μόσχα και στη συνέχεια να απαιτήσουν συνθηκολόγηση της Ρωσίας.
Εάν η Ρωσία έλεγε όχι, τότε μέσα σε μόλις πέντε λεπτά από την εντολή εκτόξευσης του φονικού πυραύλου από την Αμερική, η Μόσχα θα μπορούσε να... εκμηδενιστεί, η κεντρική διοίκηση της Ρωσίας να αποκεφαλιστεί και αυτό θα ήταν πολύ γρήγορο για να μπορέσει η Ρωσία να αναγνωρίσει τι συνέβαινε και να πυροδοτήσει αντίποινα στέλνοντας όπλα της κατά της Αμερικής.
Έτσι, μπορεί να υπάρχει μια λογική πιθανότητα για την Αμερική να εξαλείψει τη Ρωσία με μια πυρηνική επίθεση από την Ουκρανία — ή τουλάχιστον υπάρχουν άτομα με επιρροή στην κυβέρνηση και την ακαδημαϊκή κοινότητα των ΗΠΑ που το σκέφτονται (συμπεριλαμβανομένης σχεδόν ολόκληρης της κυβέρνησης Biden, όπως στην κυβέρνηση Obama και του Trump).
Τουλάχιστον από το 2006, η ιδέα είχε γίνει κυρίαρχη στους αμερικανικούς κύκλους γεωστρατηγικού σχεδιασμού για την Αμερική να εγκαταλείψει την προηγούμενη πυρηνική μετα-στρατηγική, «Αμοιβαία εξασφαλισμένη καταστροφή ή "M.A.D".», της χρήσης πυρηνικών όπλων προκειμένου να αποφευχθεί ένας πυρηνικός πόλεμος, για να αντικατασταθεί από την «Πυρηνική Πρωτοπορία», και τη χρήση πυρηνικών όπλων για να κερδίσει έναν πυρηνικό πόλεμο.
Ο Obama ώθησε τα πράγματα σε ένα σημείο χωρίς επιστροφή έως ότου η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου 2022, έτσι ώστε να απωθήσει τα πλησιέστερα σύνορα της Ουκρανίας από τη Μόσχα, από τα σημερινά περίπου 300 μίλια μακριά, σε ίσως χίλια μίλια μακριά.
Ωστόσο, ακόμη και αυτό θα ήταν πιο κοντά στη Μόσχα από το πρότυπο της κουβανικής κρίσης πυραύλων του 1962, που ήταν ότι η Κούβα ήταν 1.331 μίλια μακριά από την Ουάσιγκτον.
Και τώρα η Φινλανδία, η οποία σκοπεύει να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, μπορεί να το μετακινήσει μόνο στα 507 μίλια.
Απειλή για τη Ρωσία, οι ΗΠΑ
Έτσι, ο στόχος της Αμερικής να κατακτήσει τη Ρωσία εξακολουθεί να είναι σε μεγάλο βαθμό μια απειλή εθνικής ασφάλειας για τους ανθρώπους στη Ρωσία.
Στην πραγματικότητα, μέχρι το 2017, η Αμερική είχε ήδη πλησιάσει τρομακτικά στο να είναι σε θέση να διαπράξει μια «νικηφόρα» πυρηνική επίθεση κατά της Ρωσίας.
Αντίθετα, η Ρωσία δεν προσπάθησε ποτέ να τοποθετήσει τους επίγειους πυρηνικούς πυραύλους της κοντά στην Ουάσιγκτον.
Η Κούβα ήταν η τελευταία ευκαιρία για να γίνει αυτό, και ήταν κατά τη διάρκεια της Σοβιετικής Ένωσης, και αντ' αυτού ήταν 1.331 μίλια μακριά από την περιφέρεια της πρωτεύουσας Ουάσιγκτον, DC.
Η Ρωσία, σήμερα — τώρα που το ΝΑΤΟ έχει αναπτυχθεί για να την περιβάλλει (ειδικά στην Ουκρανία, η οποία έχει τα πλησιέστερα σύνορα με τη Μόσχα) — βρίσκεται σε τεράστιο κίνδυνο από αυτό.
Στις 17 Δεκεμβρίου 2021, η Ρωσία παρουσίασε επίσημα χωριστά στην Αμερική και στο ΝΑΤΟ τις θεμελιώδεις ανησυχίες της Ρωσίας για την εθνική ασφάλεια και στις 7 Ιανουαρίου 2022 τόσο η Αμερική όσο και το ΝΑΤΟ της είπαν όχι σε όλες – δεν μπήκαν καν σε διαπραγμάτευση.
Η μόνη επιλογή της Ρωσίας που απέμενε τότε ήταν να εισβάλει και να κατακτήσει την Ουκρανία.
Η Αμερική δεν έχει κανένα συμφέρον εθνικής ασφάλειας για τον πλησιέστερο γείτονα της Ρωσίας, την Ουκρανία, αλλά η Ρωσία σίγουρα κερδίζει και πρέπει να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο ή αλλιώς να συνθηκολογήσει με το καθεστώς των ΗΠΑ.
Η Ρωσία δεν έχει την επιλογή να επιτρέψει σε αυτήν την Ουκρανία να χρησιμεύσει ως αμερικανική πυρηνική εξέδρα κατά του Κρεμλίνου.
Δεν είναι ακόμη σαφές εάν θα επιτρέψει στη Φινλανδία (τη δεύτερη πλησιέστερη) να γίνει αυτό.
Είναι λοιπόν, υποκρισία οι ΗΠΑ όταν έχουν διεξάγει / υποκινήσει / στηρίξει 30 πολέμους και 35 πραξικοπήματα στον κόσμο, να χαρακτηρίζουν τη Ρωσία απολυταρχική χώρα.
Εάν η κυβέρνηση της Ρωσίας ήταν σαν την κυβέρνηση της Αμερικής, τότε η Ρωσία θα έπρεπε τώρα να σκέφτεται πως να στρέψει το Μεξικό εναντίον της Αμερικής, όπως η Αμερική έχει στρέψει την Ουκρανία εναντίον της Ρωσίας.
Εν κατακλείδι η ιστορία των ΗΠΑ είναι γεμάτη από πραξικοπήματα, επεμβάσεις και πολέμους.
Ο έγκυρος δημοσιογράφος Nicolas J.S. Davies ρίχνει μια ματιά στην ιστορία του 20ου και 21ου αιώνα και δείχνει πως δικτάτορες, έμποροι ναρκωτικών και πολέμαρχοι σε όλο τον κόσμο έχουν απολαύσει την υποστήριξη και την χορηγία των ΗΠΑ, στα πλαίσια του αδυσώπητου αγώνα του για άσκηση παγκοσμίου ελέγχου και κυριαρχίας.
Για τον λόγο αυτό πρωταγωνίστησαν σε 35 πραξικοπήματα και προκάλεσαν 30 πολέμους και επεμβάσεις μετά το τέλος του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου.
www.bankingnews.gr
Εξετάζοντας μόνο την περίπτωση της Ουκρανίας, μια υπενθύμιση των εξελίξεων, όπως έχουν δρομολογηθεί για περισσότερο από 10 χρόνια, είναι αποκαλυπτικά, του πως χρησιμοποίησαν και καταστρέφουν την Ουκρανία για να «καταστρέψουν» την Ρωσία, μη αφήνοντας άλλη επιλογή στην δεύτερη από το εισβάλλει.
Τι ήθελαν από την Ουκρανία και δεν πήραν οι ΗΠΑ
Το 2010, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Barack Obama συναντήθηκε ιδιωτικά στον Λευκό Οίκο με τον δημοκρατικά εκλεγμένο (το 2010) νέο Πρόεδρο της Ουκρανίας, Viktor Janukovic, για να τον κάνει να τερματίσει την ουδέτερη θέση της Ουκρανίας από το 1991 και να ενταχθεί στις συμμαχίες της κυβέρνησης των ΗΠΑ στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ εναντίον της γειτονικής της Ρωσίας, όμως ο Janukovic είπε όχι.
Και, στη συνέχεια, η υπουργός Εξωτερικών του Obama, Hilary Clinton, ταξίδεψε το 2010 στο Κίεβο για να το προτείνει ξανά, αλλά και πάλι ο Janukovic είπε όχι.
Μέχρι τον Ιούνιο του 2011, η κυβέρνηση Obama άρχισε να σχεδιάζει το πραξικόπημα για να αντικαταστήσει την κυβέρνηση της Ουκρανίας με μια κυβέρνηση που θα επέλεγαν οι ΗΠΑ.
Αυτό το σχέδιο άρχισε να εφαρμόζεται από την 1η Μαρτίου 2013 μέσα στην Πρεσβεία της Αμερικής στην Ουκρανία, για να εκπαιδεύσει τους ρατσιστές, φασίστεςκαι οπαδούς της ιδεολογίας των ναζί της Ουκρανίας που μισούν τους Ρώσους, πώς να χρησιμοποιούν το διαδίκτυο για να οργανώσουν διαδηλώσεις «κατά της διαφθοράς» και να ανατρέψει και να αντικαταστήσει τον ουδέτερο Janukovic από ένα ουκρανικό καθεστώς που θα τασσόταν εναντίον της Ρωσίας.
Στις 27 Ιανουαρίου 2014, ο πράκτορας του Obama που επέβλεπε το πραξικόπημα των ΗΠΑ είπε στον Πρέσβη των ΗΠΑ στο Κίεβο ότι ο Arseniy Yatsenyuk θα έπρεπε να τοποθετηθεί επικεφαλής όταν θα ολοκληρωθεί το πραξικόπημα, και αυτό έγινε στις 27 Φεβρουαρίου 2014.
Το σχέδιο του Obama να μετατρέψει την Ουκρανία σε λυσσαλέο εχθρό της Ρωσίας πέτυχε, πλην ενός μόνο μέρους: το μέρος του σχεδίου Obama που απέτυχε ήταν να «αρπάξει» τη μεγαλύτερη ναυτική βάση της Ρωσίας, στην Κριμαία, και να τη μετατρέψει σε άλλη μια ναυτική βάση των ΗΠΑ.
Κατάφερε επίσης να στρέψει την ουκρανική κοινή γνώμη πολύ περισσότερο εναντίον της Ρωσίας από ό,τι πριν.
Μια νέα «Κρίση της Κούβας»
Ο στόχος όλων αυτών ήταν τελικά να επιτευχθεί μια νέα Κρίση Πυραύλων της Κούβας, (1962) αλλά από την αντίστροφη πλευρά, που θα κατέληγε να τοποθετήσουν τελικά οι ΗΠΑ τουλάχιστον έναν πυρηνικό πύραυλο, περίπου 300 μίλια μακριά από τη Μόσχα και στη συνέχεια να απαιτήσουν συνθηκολόγηση της Ρωσίας.
Εάν η Ρωσία έλεγε όχι, τότε μέσα σε μόλις πέντε λεπτά από την εντολή εκτόξευσης του φονικού πυραύλου από την Αμερική, η Μόσχα θα μπορούσε να... εκμηδενιστεί, η κεντρική διοίκηση της Ρωσίας να αποκεφαλιστεί και αυτό θα ήταν πολύ γρήγορο για να μπορέσει η Ρωσία να αναγνωρίσει τι συνέβαινε και να πυροδοτήσει αντίποινα στέλνοντας όπλα της κατά της Αμερικής.
Έτσι, μπορεί να υπάρχει μια λογική πιθανότητα για την Αμερική να εξαλείψει τη Ρωσία με μια πυρηνική επίθεση από την Ουκρανία — ή τουλάχιστον υπάρχουν άτομα με επιρροή στην κυβέρνηση και την ακαδημαϊκή κοινότητα των ΗΠΑ που το σκέφτονται (συμπεριλαμβανομένης σχεδόν ολόκληρης της κυβέρνησης Biden, όπως στην κυβέρνηση Obama και του Trump).
Τουλάχιστον από το 2006, η ιδέα είχε γίνει κυρίαρχη στους αμερικανικούς κύκλους γεωστρατηγικού σχεδιασμού για την Αμερική να εγκαταλείψει την προηγούμενη πυρηνική μετα-στρατηγική, «Αμοιβαία εξασφαλισμένη καταστροφή ή "M.A.D".», της χρήσης πυρηνικών όπλων προκειμένου να αποφευχθεί ένας πυρηνικός πόλεμος, για να αντικατασταθεί από την «Πυρηνική Πρωτοπορία», και τη χρήση πυρηνικών όπλων για να κερδίσει έναν πυρηνικό πόλεμο.
Ο Obama ώθησε τα πράγματα σε ένα σημείο χωρίς επιστροφή έως ότου η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου 2022, έτσι ώστε να απωθήσει τα πλησιέστερα σύνορα της Ουκρανίας από τη Μόσχα, από τα σημερινά περίπου 300 μίλια μακριά, σε ίσως χίλια μίλια μακριά.
Ωστόσο, ακόμη και αυτό θα ήταν πιο κοντά στη Μόσχα από το πρότυπο της κουβανικής κρίσης πυραύλων του 1962, που ήταν ότι η Κούβα ήταν 1.331 μίλια μακριά από την Ουάσιγκτον.
Και τώρα η Φινλανδία, η οποία σκοπεύει να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, μπορεί να το μετακινήσει μόνο στα 507 μίλια.
Απειλή για τη Ρωσία, οι ΗΠΑ
Έτσι, ο στόχος της Αμερικής να κατακτήσει τη Ρωσία εξακολουθεί να είναι σε μεγάλο βαθμό μια απειλή εθνικής ασφάλειας για τους ανθρώπους στη Ρωσία.
Στην πραγματικότητα, μέχρι το 2017, η Αμερική είχε ήδη πλησιάσει τρομακτικά στο να είναι σε θέση να διαπράξει μια «νικηφόρα» πυρηνική επίθεση κατά της Ρωσίας.
Αντίθετα, η Ρωσία δεν προσπάθησε ποτέ να τοποθετήσει τους επίγειους πυρηνικούς πυραύλους της κοντά στην Ουάσιγκτον.
Η Κούβα ήταν η τελευταία ευκαιρία για να γίνει αυτό, και ήταν κατά τη διάρκεια της Σοβιετικής Ένωσης, και αντ' αυτού ήταν 1.331 μίλια μακριά από την περιφέρεια της πρωτεύουσας Ουάσιγκτον, DC.
Η Ρωσία, σήμερα — τώρα που το ΝΑΤΟ έχει αναπτυχθεί για να την περιβάλλει (ειδικά στην Ουκρανία, η οποία έχει τα πλησιέστερα σύνορα με τη Μόσχα) — βρίσκεται σε τεράστιο κίνδυνο από αυτό.
Στις 17 Δεκεμβρίου 2021, η Ρωσία παρουσίασε επίσημα χωριστά στην Αμερική και στο ΝΑΤΟ τις θεμελιώδεις ανησυχίες της Ρωσίας για την εθνική ασφάλεια και στις 7 Ιανουαρίου 2022 τόσο η Αμερική όσο και το ΝΑΤΟ της είπαν όχι σε όλες – δεν μπήκαν καν σε διαπραγμάτευση.
Η μόνη επιλογή της Ρωσίας που απέμενε τότε ήταν να εισβάλει και να κατακτήσει την Ουκρανία.
Η Αμερική δεν έχει κανένα συμφέρον εθνικής ασφάλειας για τον πλησιέστερο γείτονα της Ρωσίας, την Ουκρανία, αλλά η Ρωσία σίγουρα κερδίζει και πρέπει να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο ή αλλιώς να συνθηκολογήσει με το καθεστώς των ΗΠΑ.
Η Ρωσία δεν έχει την επιλογή να επιτρέψει σε αυτήν την Ουκρανία να χρησιμεύσει ως αμερικανική πυρηνική εξέδρα κατά του Κρεμλίνου.
Δεν είναι ακόμη σαφές εάν θα επιτρέψει στη Φινλανδία (τη δεύτερη πλησιέστερη) να γίνει αυτό.
Είναι λοιπόν, υποκρισία οι ΗΠΑ όταν έχουν διεξάγει / υποκινήσει / στηρίξει 30 πολέμους και 35 πραξικοπήματα στον κόσμο, να χαρακτηρίζουν τη Ρωσία απολυταρχική χώρα.
Εάν η κυβέρνηση της Ρωσίας ήταν σαν την κυβέρνηση της Αμερικής, τότε η Ρωσία θα έπρεπε τώρα να σκέφτεται πως να στρέψει το Μεξικό εναντίον της Αμερικής, όπως η Αμερική έχει στρέψει την Ουκρανία εναντίον της Ρωσίας.
Εν κατακλείδι η ιστορία των ΗΠΑ είναι γεμάτη από πραξικοπήματα, επεμβάσεις και πολέμους.
Ο έγκυρος δημοσιογράφος Nicolas J.S. Davies ρίχνει μια ματιά στην ιστορία του 20ου και 21ου αιώνα και δείχνει πως δικτάτορες, έμποροι ναρκωτικών και πολέμαρχοι σε όλο τον κόσμο έχουν απολαύσει την υποστήριξη και την χορηγία των ΗΠΑ, στα πλαίσια του αδυσώπητου αγώνα του για άσκηση παγκοσμίου ελέγχου και κυριαρχίας.
Για τον λόγο αυτό πρωταγωνίστησαν σε 35 πραξικοπήματα και προκάλεσαν 30 πολέμους και επεμβάσεις μετά το τέλος του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών