Η τρέχουσα αναταραχή γύρω από τον CEO της Goldman, David Solomon, δεν είναι κάτι καινούργιο για μια φημισμένη εταιρεία της Wall Street που έχει παλέψει με τη μια κρίση μετά την άλλη στα 154 χρόνια της
Τα επιτόκια ξεπερνούν το 5%, πιέζοντας τα κέρδη.
Οι συνεργάτες κατευθύνονται προς τις εξόδους.
Και ο επικεφαλής βρίσκεται υπό έλεγχο.
Αυτή είναι η Goldman Sachs εν έτει 2023.
Και δεν είναι η πρώτη φορά που η περιβόητη επενδυτική τράπεζα βρίσκεται σε δυσχερή θέση.
Το 1994, όταν τα αυξανόμενα επιτόκια από την Federal Reserve οδήγησαν τις τιμές των ομολόγων σε πτώση, μια απροσδόκητη παραίτηση του κορυφαίου επικεφαλής δημιούργησε μια κρίση ηγεσίας που τάραξε την Goldman μέχρι το τέλος της δεκαετίας.
Η τρέχουσα αναταραχή γύρω από τον CEO της Goldman, David Solomon, δεν είναι κάτι καινούργιο για μια φημισμένη εταιρεία της Wall Street που έχει παλέψει με τη μια κρίση μετά την άλλη στα 154 χρόνια της.
Ενδεικτικά, ένας επικεφαλής πέθανε από εγκεφαλικό ενώ βρισκόταν στη δουλειά, ενώ ένας άλλος εκδιώχθηκε μετά από μια καταστροφική επένδυση.
Ένας τρίτος έφυγε ως αποτέλεσμα κακής σχέσης με έναν βασικό αναπληρωτή και πραξικοπήματος στην αίθουσα συνεδριάσεων.
Ο Solomon, ο οποίος ανέλαβε πριν από σχεδόν πέντε χρόνια, παίρνει τώρα τη θέση του ως ο τελευταίος επικεφαλής που μπήκε στο μικροσκόπιο, αφού ανέφερε τα χαμηλότερα τριμηνιαία κέρδη της εταιρείας σε τρία χρόνια.
Παλεύει με τα πάντα, από περικοπές θέσεων εργασίας και μια παγκόσμια ύφεση της επενδυτικής τραπεζικής μέχρι αναφορές για αναταραχή των εταίρων.
Τα προβλήματα
Η μετοχή της Goldman έχει υποχωρήσει 7% μέχρι στιγμής φέτος.
Έχει ξεπεράσει τις επιδόσεις της Bank of America και της Citigroup ενώ υπολείπεται των Morgan Stanley και JPMorgan Chase.
Ο αμερικανικός τραπεζικός δείκτης KBW Nasdaq υποχωρεί κατά 21% για την ίδια περίοδο.
Από τότε που ο Solomon έγινε Διευθύνων Σύμβουλος τον Οκτώβριο του 2018, η μετοχή της Goldman αυξήθηκε κατά 43%.
Αυτό είναι καλύτερο από όλους τους αντιπάλους της Wall Street εκτός από τη Morgan Stanley.
Ο δείκτης KBW έχει υποχωρήσει 24% την ίδια περίοδο.
Είναι πολύ νωρίς όμως για να γνωρίζουμε εάν ο Διευθύνων Σύμβουλος και η Goldman μπορούν να πείσουν τους επενδυτές (και τους συνεργάτες) ότι η τράπεζα βρίσκεται στο σωστό δρόμο.
Ο Solomon επιχειρεί μια δύσκολη υποχώρηση από ένα δαπανηρό άνοιγμα στην καταναλωτική τραπεζική, ενώ περιμένει επίσης ένα υποτονικό τμήμα συναλλαγών.
«Αυτό που θα περίμενα και θα πρότεινα είναι ότι το 2023 είναι μια χαμένη χρονιά για την Goldman Sachs», δήλωσε ο Gerard Cassidy, τραπεζικός αναλυτής της RBC Capital Markets.
"Είτε το κάνουν στο τρίτο είτε στο τέταρτο τρίμηνο, πρέπει να καθαρίσουν τους λογιστικούς κωδικούς για τυχόν περισσότερες διαγραφές ή πρόσθετα προβλήματα."
Ο συγγραφέας William Cohan, ο οποίος έγραψε ένα βιβλίο για την Goldman το 2011 με τίτλο "Money and Power", είπε "αν το τρίτο τρίμηνο δεν είναι καλύτερο από το δεύτερο, θα μπορούσε να είναι πρόβλημα".
Οι συνεχείς κρίσεις
1994
Η αναταραχή που ξεκίνησε το 1994 είναι ίσως η πιο κοντινή παράλληλη με το τώρα.
Η αύξηση των επιτοκίων από τη Fed από τον Φεβρουάριο του ίδιου έτους οδήγησε τις τιμές των ομολόγων σε πτώση, προκαλώντας απώλειες συναλλαγών άνω των 100 εκατομμυρίων δολαρίων το μήνα για την Goldman, σύμφωνα με το βιβλίο του Cohan.
Τότε ήταν μια ιδιωτική εταιρεία που ανήκε ακόμα στους εταίρους της.
Μερικοί από αυτούς τους συνεργάτες άρχισαν να κατευθύνονται προς την πόρτα.
«Σχεδόν όλοι που γνωρίζω στη Goldman γκρινιάζουν», είπε ένα στέλεχος στους New York Times εκείνη τη χρονιά.
Η Goldman στη δική της εταιρική ιστορία περιέγραψε το 1994 ως «ένα έτος πρόκλησης και αλλαγής», αναφέροντας σοβαρές πτώσεις στις αγορές ομολόγων και συναλλάγματος που προκάλεσαν ζημίες στα τμήματα J. Aron και σταθερού εισοδήματος.
«Στον απόηχο αυτών των ζημιών, η εταιρεία είδε έναν ασυνήθιστα μεγάλο αριθμό εταίρων να συνταξιοδοτούνται, παίρνοντας μαζί τους και τα κεφάλαιά τους».
Στη συνέχεια, σε μια συνάντηση εταίρων τον Σεπτέμβριο του 1994, ο επικεφαλής της Goldman, Stephen Friedman, εξέπληξε άλλους ανώτερους τραπεζίτες και μεγάλο μέρος του κλάδου με μια ανακοίνωση ότι θα αποσυρόταν χωρίς ένα σαφές σχέδιο διαδοχής σε εφαρμογή, σύμφωνα με το βιβλίο του Cohan.
Αυτός και η διοικητική επιτροπή επέλεξαν τον Jon Corzine και τον Henry Paulson για να τον διαδεχθούν αργότερα εκείνο το έτος - αλλά όχι ως ίσοι.
Ο Corzine θα ήταν Διευθύνων Σύμβουλος και ο Paulson θα ήταν ο αναπληρωτής του, ως COO.
1999
Υπήρχε ένα μεγάλο πρόβλημα με τη νέα ηγετική δομή στη Goldman.
Η Corzine και ο Paulson δεν τα πήγαιναν καλά.
Οι Corzine και Paulson ξεπέρασαν τις απώλειες του 1994 μειώνοντας το κόστος, συμπεριλαμβανομένων 1.000 εργαζομένων.
Τα κέρδη μειώθηκαν κατά 80% για το έτος και 40 ανώτερα στελέχη αποχώρησαν, σύμφωνα με μια κανονιστική κατάθεση το 1995.
Μέχρι το δεύτερο εξάμηνο του 1995 η πορεία είχε ανατραπεί.
Αλλά στο τελευταίο μέρος της δεκαετίας ο Paulson εκνευρίστηκε όλο και περισσότερο από τις προσεγγίσεις του Corzine σε άλλες εταιρείες, συμπεριλαμβανομένης της JPMorgan, σύμφωνα με το βιβλίο του Cohan.
Το κρίσιμο σημείο ήταν όταν ο Paulson έπιασε τις συζητήσεις που είχε ο Corzine με τον επικεφαλής της Mellon Bank στο Πίτσμπουργκ.
Τα μέλη της διαχειριστικής επιτροπής ήταν εξαγρωμένω, σύμφωνα με το βιβλίο του Cohan, και εμπόδισαν την Corzine να κάνει τέτοιες συζητήσεις στο μέλλον, παραδίδοντας αυτή την ευθύνη στον Paulson.
Ο Paulson απείλησε να φύγει εάν ο Corzine παρέμενε επικεφαλής και η πλειοψηφία των μελών της επιτροπής ζήτησε να αναλάβει ο Paulson.
Το 1998 άρχισαν να μοιράζονται την εξουσία, αλλά αυτό δεν κράτησε πολύ.
Τον Ιανουάριο του 1999 ήρθε η αιφνιδιαστική ανακοίνωση ότι ο Corzine θα έφευγε και θα παρέδιδε τον πλήρη έλεγχο στον Paulson.
«Ο μεγαλύτερος μεμονωμένος παράγοντας εδώ είναι ότι οι δύο τύποι πραγματικά δεν τα πήγαιναν καλά μεταξύ τους», είπε ένας ανώνυμα στους New York Times μετά την αποχώρηση του Corzine εκείνη τη χρονιά.
1929
Η πιο υπαρξιακή απειλή για την ύπαρξη της Goldman ήρθε κατά τη διάρκεια μιας καταστροφικής ύφεσης στο χρηματιστήριο που συντάραξε την οικονομία των ΗΠΑ και οδήγησε στη Μεγάλη Ύφεση.
Το «μεγάλο κραχ» το 1929 συνέτριψε ένα επενδυτικό τραστ της Goldman που είχε συγκεντρώσει τα κεφάλαια των επενδυτών για να επενδύσουν σε μετοχές, που ονομαζόταν Goldman Sachs Trading Corporation (GSTC), που είχε 42.000 μετόχους.
Το GSTC είχε δημιουργηθεί τον προηγούμενο χρόνο από τον Waddill Catchings, ένα στέλεχος που αναλάμβανε κινδύνους από το Τενεσί, ο οποίος είχε γίνει ο πρώτος ανώτερος συνεργάτης εκτός των οικογενειών Goldman ή Sachs.
Η μετοχή της GSTC, η οποία είχε κορυφωθεί στα 326 δολάρια, έπεσε στα 1,75 δολάρια ανά μετοχή τον Οκτώβριο του 1929.
«Θα μπορούσε να είχε τελειώσει η Goldman Sachs αμέσως και εκεί», είπε ο John Rogers, επικεφαλής του προσωπικού τεσσάρων CEO της Goldman, σε ένα βίντεο που δημιούργησε η Goldman για την 150η επέτειό της.
Οι άλλοι εταίροι αποφάσισαν ότι ο Catchings θα έπρεπε να αποχωρήσει το 1930.
Κατά τη διάρκεια μιας ακρόασης της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς επτά χρόνια αργότερα, ο Catchings είπε ότι η GSTC έχασε 289 εκατομμύρια δολάρια μεταξύ 1928 και 1932.
Αυτό θα ήταν 5,1 δισεκατομμύρια δολάρια σήμερα εάν είχαν προσαρμοστεί για τον πληθωρισμό.
1976
Η τραγωδία έπληξε το γωνιακό γραφείο το 1976 όταν ο ανώτερος συνεργάτης Gustav Lehmann Levy έπαθε εγκεφαλικό και πέθανε ενώ βρισκόταν σε μια συνάντηση.
Όταν συνέβη, δεν υπήρχαν σχέδια για διάδοχο.
Το Reuters ανέφερε το 2014 ότι ο Levy είχε αφήσει ένα σημείωμα στο συρτάρι του γραφείου του λέγοντας ότι ο John Whitehead και ο John Weinberg θα έπρεπε να κατονομαστούν ως συν-ανώτεροι εταίροι, αν του συμβεί κάτι.
Όμως ο Whitehead είπε στο Reuters ότι δεν είδε ποτέ την επιστολή.
Αυτός και ο Weinberg, είπε στο Reuters, πρότειναν να αναλάβουν και να μοιραστούν την εξουσία εξίσου.
«Ήταν μια πολύ σύντομη περίοδος που οι άνθρωποι δεν γνώριζαν», είπε ο Whitehead στο Reuters.
2008
Μια σοβαρή ύφεση το 2008 που προκλήθηκε από την κατάρρευση της στεγαστικής αγοράς των ΗΠΑ δημιούργησε έναν τύπο κρίσης που οι ηγέτες της Goldman δεν είχαν βιώσει εδώ και δεκαετίες: πολιτικό χτύπημα.
Ο λόγος: εντυπωσιακά κέρδη.
Ενώ έχασε 2 δισεκατομμύρια δολάρια το τελευταίο τρίμηνο του 2008, την πρώτη της απώλεια από τότε που εισήλθε στο χρηματιστήριο το 1999, η Goldman κέρδισε το ρεκόρ των 13,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2009, ενώ πολλοί από τους ανταγωνιστές της εξακολουθούσαν να δυσκολεύονται.
Έλαβε επίσης δισεκατομμύρια βοήθεια από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, όπως έκαναν πολλές τράπεζες, για να ξεπεράσει την κρίση.
Ο έλεγχος οδήγησε σε καταθέσεις ενώπιον μιας επιτροπής της Γερουσίας το 2010, όπου ο CEO Lloyd Blankfein υπερασπίστηκε την εταιρεία ενάντια στις κατηγορίες ότι δεν αποκάλυψε αρκετά στους πελάτες της.
«Και θέλετε να σας εμπιστεύονται οι άνθρωποι;» είπε ο γερουσιαστής Carl Levin στον Blankfein, ο οποίος απάντησε: «Γερουσιαστά, νομίζω ότι ο κόσμος μας εμπιστεύεται».
Ο Blankfein επέζησε από αυτόν τον έλεγχο και παρέδωσε τα ηνία στον Solomon το 2018.
Οι New York Times ανέφεραν ότι ο Blankfein, σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Solomon τον Ιούνιο του 2023, πρόσφερε συμβουλές και ακόμη και να επιστρέψει στη Goldman με κάποια ιδιότητα.
Τρεις ημέρες μετά την εμφάνιση του άρθρου, ο Blankfein είπε στο CNBC ότι του είχαν «αποδώσει λάθη» και ότι δεν μπορούσε να δει τον εαυτό του να επιστρέφει στη Goldman.
«Η συζήτησή μου μαζί του ήταν, προσφέρθηκα να είμαι χρήσιμος», είπε ο Blankfein στο CNBC. «Δεν χρησιμοποίησα ποτέ τη λέξη «επιστροφή».
www.bankingnews.gr
Οι συνεργάτες κατευθύνονται προς τις εξόδους.
Και ο επικεφαλής βρίσκεται υπό έλεγχο.
Αυτή είναι η Goldman Sachs εν έτει 2023.
Και δεν είναι η πρώτη φορά που η περιβόητη επενδυτική τράπεζα βρίσκεται σε δυσχερή θέση.
Το 1994, όταν τα αυξανόμενα επιτόκια από την Federal Reserve οδήγησαν τις τιμές των ομολόγων σε πτώση, μια απροσδόκητη παραίτηση του κορυφαίου επικεφαλής δημιούργησε μια κρίση ηγεσίας που τάραξε την Goldman μέχρι το τέλος της δεκαετίας.
Η τρέχουσα αναταραχή γύρω από τον CEO της Goldman, David Solomon, δεν είναι κάτι καινούργιο για μια φημισμένη εταιρεία της Wall Street που έχει παλέψει με τη μια κρίση μετά την άλλη στα 154 χρόνια της.
Ενδεικτικά, ένας επικεφαλής πέθανε από εγκεφαλικό ενώ βρισκόταν στη δουλειά, ενώ ένας άλλος εκδιώχθηκε μετά από μια καταστροφική επένδυση.
Ένας τρίτος έφυγε ως αποτέλεσμα κακής σχέσης με έναν βασικό αναπληρωτή και πραξικοπήματος στην αίθουσα συνεδριάσεων.
Ο Solomon, ο οποίος ανέλαβε πριν από σχεδόν πέντε χρόνια, παίρνει τώρα τη θέση του ως ο τελευταίος επικεφαλής που μπήκε στο μικροσκόπιο, αφού ανέφερε τα χαμηλότερα τριμηνιαία κέρδη της εταιρείας σε τρία χρόνια.
Παλεύει με τα πάντα, από περικοπές θέσεων εργασίας και μια παγκόσμια ύφεση της επενδυτικής τραπεζικής μέχρι αναφορές για αναταραχή των εταίρων.
Τα προβλήματα
Η μετοχή της Goldman έχει υποχωρήσει 7% μέχρι στιγμής φέτος.
Έχει ξεπεράσει τις επιδόσεις της Bank of America και της Citigroup ενώ υπολείπεται των Morgan Stanley και JPMorgan Chase.
Ο αμερικανικός τραπεζικός δείκτης KBW Nasdaq υποχωρεί κατά 21% για την ίδια περίοδο.
Από τότε που ο Solomon έγινε Διευθύνων Σύμβουλος τον Οκτώβριο του 2018, η μετοχή της Goldman αυξήθηκε κατά 43%.
Αυτό είναι καλύτερο από όλους τους αντιπάλους της Wall Street εκτός από τη Morgan Stanley.
Ο δείκτης KBW έχει υποχωρήσει 24% την ίδια περίοδο.
Είναι πολύ νωρίς όμως για να γνωρίζουμε εάν ο Διευθύνων Σύμβουλος και η Goldman μπορούν να πείσουν τους επενδυτές (και τους συνεργάτες) ότι η τράπεζα βρίσκεται στο σωστό δρόμο.
Ο Solomon επιχειρεί μια δύσκολη υποχώρηση από ένα δαπανηρό άνοιγμα στην καταναλωτική τραπεζική, ενώ περιμένει επίσης ένα υποτονικό τμήμα συναλλαγών.
«Αυτό που θα περίμενα και θα πρότεινα είναι ότι το 2023 είναι μια χαμένη χρονιά για την Goldman Sachs», δήλωσε ο Gerard Cassidy, τραπεζικός αναλυτής της RBC Capital Markets.
"Είτε το κάνουν στο τρίτο είτε στο τέταρτο τρίμηνο, πρέπει να καθαρίσουν τους λογιστικούς κωδικούς για τυχόν περισσότερες διαγραφές ή πρόσθετα προβλήματα."
Ο συγγραφέας William Cohan, ο οποίος έγραψε ένα βιβλίο για την Goldman το 2011 με τίτλο "Money and Power", είπε "αν το τρίτο τρίμηνο δεν είναι καλύτερο από το δεύτερο, θα μπορούσε να είναι πρόβλημα".
Οι συνεχείς κρίσεις
1994
Η αναταραχή που ξεκίνησε το 1994 είναι ίσως η πιο κοντινή παράλληλη με το τώρα.
Η αύξηση των επιτοκίων από τη Fed από τον Φεβρουάριο του ίδιου έτους οδήγησε τις τιμές των ομολόγων σε πτώση, προκαλώντας απώλειες συναλλαγών άνω των 100 εκατομμυρίων δολαρίων το μήνα για την Goldman, σύμφωνα με το βιβλίο του Cohan.
Τότε ήταν μια ιδιωτική εταιρεία που ανήκε ακόμα στους εταίρους της.
Μερικοί από αυτούς τους συνεργάτες άρχισαν να κατευθύνονται προς την πόρτα.
«Σχεδόν όλοι που γνωρίζω στη Goldman γκρινιάζουν», είπε ένα στέλεχος στους New York Times εκείνη τη χρονιά.
Η Goldman στη δική της εταιρική ιστορία περιέγραψε το 1994 ως «ένα έτος πρόκλησης και αλλαγής», αναφέροντας σοβαρές πτώσεις στις αγορές ομολόγων και συναλλάγματος που προκάλεσαν ζημίες στα τμήματα J. Aron και σταθερού εισοδήματος.
«Στον απόηχο αυτών των ζημιών, η εταιρεία είδε έναν ασυνήθιστα μεγάλο αριθμό εταίρων να συνταξιοδοτούνται, παίρνοντας μαζί τους και τα κεφάλαιά τους».
Στη συνέχεια, σε μια συνάντηση εταίρων τον Σεπτέμβριο του 1994, ο επικεφαλής της Goldman, Stephen Friedman, εξέπληξε άλλους ανώτερους τραπεζίτες και μεγάλο μέρος του κλάδου με μια ανακοίνωση ότι θα αποσυρόταν χωρίς ένα σαφές σχέδιο διαδοχής σε εφαρμογή, σύμφωνα με το βιβλίο του Cohan.
Αυτός και η διοικητική επιτροπή επέλεξαν τον Jon Corzine και τον Henry Paulson για να τον διαδεχθούν αργότερα εκείνο το έτος - αλλά όχι ως ίσοι.
Ο Corzine θα ήταν Διευθύνων Σύμβουλος και ο Paulson θα ήταν ο αναπληρωτής του, ως COO.
1999
Υπήρχε ένα μεγάλο πρόβλημα με τη νέα ηγετική δομή στη Goldman.
Η Corzine και ο Paulson δεν τα πήγαιναν καλά.
Οι Corzine και Paulson ξεπέρασαν τις απώλειες του 1994 μειώνοντας το κόστος, συμπεριλαμβανομένων 1.000 εργαζομένων.
Τα κέρδη μειώθηκαν κατά 80% για το έτος και 40 ανώτερα στελέχη αποχώρησαν, σύμφωνα με μια κανονιστική κατάθεση το 1995.
Μέχρι το δεύτερο εξάμηνο του 1995 η πορεία είχε ανατραπεί.
Αλλά στο τελευταίο μέρος της δεκαετίας ο Paulson εκνευρίστηκε όλο και περισσότερο από τις προσεγγίσεις του Corzine σε άλλες εταιρείες, συμπεριλαμβανομένης της JPMorgan, σύμφωνα με το βιβλίο του Cohan.
Το κρίσιμο σημείο ήταν όταν ο Paulson έπιασε τις συζητήσεις που είχε ο Corzine με τον επικεφαλής της Mellon Bank στο Πίτσμπουργκ.
Τα μέλη της διαχειριστικής επιτροπής ήταν εξαγρωμένω, σύμφωνα με το βιβλίο του Cohan, και εμπόδισαν την Corzine να κάνει τέτοιες συζητήσεις στο μέλλον, παραδίδοντας αυτή την ευθύνη στον Paulson.
Ο Paulson απείλησε να φύγει εάν ο Corzine παρέμενε επικεφαλής και η πλειοψηφία των μελών της επιτροπής ζήτησε να αναλάβει ο Paulson.
Το 1998 άρχισαν να μοιράζονται την εξουσία, αλλά αυτό δεν κράτησε πολύ.
Τον Ιανουάριο του 1999 ήρθε η αιφνιδιαστική ανακοίνωση ότι ο Corzine θα έφευγε και θα παρέδιδε τον πλήρη έλεγχο στον Paulson.
«Ο μεγαλύτερος μεμονωμένος παράγοντας εδώ είναι ότι οι δύο τύποι πραγματικά δεν τα πήγαιναν καλά μεταξύ τους», είπε ένας ανώνυμα στους New York Times μετά την αποχώρηση του Corzine εκείνη τη χρονιά.
1929
Η πιο υπαρξιακή απειλή για την ύπαρξη της Goldman ήρθε κατά τη διάρκεια μιας καταστροφικής ύφεσης στο χρηματιστήριο που συντάραξε την οικονομία των ΗΠΑ και οδήγησε στη Μεγάλη Ύφεση.
Το «μεγάλο κραχ» το 1929 συνέτριψε ένα επενδυτικό τραστ της Goldman που είχε συγκεντρώσει τα κεφάλαια των επενδυτών για να επενδύσουν σε μετοχές, που ονομαζόταν Goldman Sachs Trading Corporation (GSTC), που είχε 42.000 μετόχους.
Το GSTC είχε δημιουργηθεί τον προηγούμενο χρόνο από τον Waddill Catchings, ένα στέλεχος που αναλάμβανε κινδύνους από το Τενεσί, ο οποίος είχε γίνει ο πρώτος ανώτερος συνεργάτης εκτός των οικογενειών Goldman ή Sachs.
Η μετοχή της GSTC, η οποία είχε κορυφωθεί στα 326 δολάρια, έπεσε στα 1,75 δολάρια ανά μετοχή τον Οκτώβριο του 1929.
«Θα μπορούσε να είχε τελειώσει η Goldman Sachs αμέσως και εκεί», είπε ο John Rogers, επικεφαλής του προσωπικού τεσσάρων CEO της Goldman, σε ένα βίντεο που δημιούργησε η Goldman για την 150η επέτειό της.
Οι άλλοι εταίροι αποφάσισαν ότι ο Catchings θα έπρεπε να αποχωρήσει το 1930.
Κατά τη διάρκεια μιας ακρόασης της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς επτά χρόνια αργότερα, ο Catchings είπε ότι η GSTC έχασε 289 εκατομμύρια δολάρια μεταξύ 1928 και 1932.
Αυτό θα ήταν 5,1 δισεκατομμύρια δολάρια σήμερα εάν είχαν προσαρμοστεί για τον πληθωρισμό.
1976
Η τραγωδία έπληξε το γωνιακό γραφείο το 1976 όταν ο ανώτερος συνεργάτης Gustav Lehmann Levy έπαθε εγκεφαλικό και πέθανε ενώ βρισκόταν σε μια συνάντηση.
Όταν συνέβη, δεν υπήρχαν σχέδια για διάδοχο.
Το Reuters ανέφερε το 2014 ότι ο Levy είχε αφήσει ένα σημείωμα στο συρτάρι του γραφείου του λέγοντας ότι ο John Whitehead και ο John Weinberg θα έπρεπε να κατονομαστούν ως συν-ανώτεροι εταίροι, αν του συμβεί κάτι.
Όμως ο Whitehead είπε στο Reuters ότι δεν είδε ποτέ την επιστολή.
Αυτός και ο Weinberg, είπε στο Reuters, πρότειναν να αναλάβουν και να μοιραστούν την εξουσία εξίσου.
«Ήταν μια πολύ σύντομη περίοδος που οι άνθρωποι δεν γνώριζαν», είπε ο Whitehead στο Reuters.
2008
Μια σοβαρή ύφεση το 2008 που προκλήθηκε από την κατάρρευση της στεγαστικής αγοράς των ΗΠΑ δημιούργησε έναν τύπο κρίσης που οι ηγέτες της Goldman δεν είχαν βιώσει εδώ και δεκαετίες: πολιτικό χτύπημα.
Ο λόγος: εντυπωσιακά κέρδη.
Ενώ έχασε 2 δισεκατομμύρια δολάρια το τελευταίο τρίμηνο του 2008, την πρώτη της απώλεια από τότε που εισήλθε στο χρηματιστήριο το 1999, η Goldman κέρδισε το ρεκόρ των 13,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2009, ενώ πολλοί από τους ανταγωνιστές της εξακολουθούσαν να δυσκολεύονται.
Έλαβε επίσης δισεκατομμύρια βοήθεια από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, όπως έκαναν πολλές τράπεζες, για να ξεπεράσει την κρίση.
Ο έλεγχος οδήγησε σε καταθέσεις ενώπιον μιας επιτροπής της Γερουσίας το 2010, όπου ο CEO Lloyd Blankfein υπερασπίστηκε την εταιρεία ενάντια στις κατηγορίες ότι δεν αποκάλυψε αρκετά στους πελάτες της.
«Και θέλετε να σας εμπιστεύονται οι άνθρωποι;» είπε ο γερουσιαστής Carl Levin στον Blankfein, ο οποίος απάντησε: «Γερουσιαστά, νομίζω ότι ο κόσμος μας εμπιστεύεται».
Ο Blankfein επέζησε από αυτόν τον έλεγχο και παρέδωσε τα ηνία στον Solomon το 2018.
Οι New York Times ανέφεραν ότι ο Blankfein, σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Solomon τον Ιούνιο του 2023, πρόσφερε συμβουλές και ακόμη και να επιστρέψει στη Goldman με κάποια ιδιότητα.
Τρεις ημέρες μετά την εμφάνιση του άρθρου, ο Blankfein είπε στο CNBC ότι του είχαν «αποδώσει λάθη» και ότι δεν μπορούσε να δει τον εαυτό του να επιστρέφει στη Goldman.
«Η συζήτησή μου μαζί του ήταν, προσφέρθηκα να είμαι χρήσιμος», είπε ο Blankfein στο CNBC. «Δεν χρησιμοποίησα ποτέ τη λέξη «επιστροφή».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών