Ένα από τα σενάρια θέλει τα ισραηλινά F-15 να εξαπολύουν τους αέρος – εδάφους πυραύλους Rocks προκειμένου να πλήξουν την ιρανική αεράμυνα
Το σενάριο επίθεσης του Ισραήλ στο Ιράν με μαχητικά αεροσκάφη και της εμπλοκής των αεροπορικών δυνάμεων των δύο κρατών θα μπορούσε μελλοντικά να σηματοδοτήσει μεταξύ άλλων μια επική αναμέτρηση μεταξύ του αμερικανικού F-15 και του ρωσικού Su -35.
Πολεμικά σενάρια…
Το βασικό σενάριο θέλει τα ισραηλινά F-15I να εξαπολύουν βαλλιστικούς πυραύλους ALBM προκειμένου να φθείρουν την ιρανική αεράμυνα και το Ιράν να εξαπολύει πιο ισχυρά και πιο φονικά πυραυλικά πλήγματα κατά του Ισραήλ.
Μέσα σε αυτή τη σεναριολογία, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να επισημανθούν κάποιες ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις σχετικά με τη διπλωματία των δύο κρατών όσον αφορά τη στρατιωτική τους ισχύ.
Η πρώτη παρατήρηση έχει να κάνει με τις πιέσεις του Ισραήλ στη Ρωσία προκειμένου να ακυρώσει ή έστω να καθυστερήσει την παράδοση του ρωσικού μαχητικού Su -35S στο Ιράν, καθώς αυτό εκτιμάται ότί συνιστά μια σοβαρή απειλή για τα F-15 και σε κάποιο βαθμό και για τα F-35 της ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας.
Η δεύτερη παρατήρηση έχει να κάνει με τις πληροφορίες που θέλουν το Ιράν να ενισχύει ποιοτικά το υπάρχον και το μελλοντικό πυραυλικό του οπλοστάσιο με εξελιγμένη ρωσική τεχνολογία.
Αυτή είναι η ανταπόδωση για την παροχή στη Ρωσία του φθηνού και μαζικής παραγωγής drone Shahed 136.
Εμπλοκή Ρωσίας
Δημοσίευμα της Washington Post αναφέρει, επικαλούμενη mail και έγγραφα, πως μια αντιπροσωπεία Ιρανών φιλοξενήθηκε στη ρωσική εταιρεία κατασκευής όπλων NPP Yekaterinburg τον Μάρτιο του 2023, όπου και τους παρουσιάστηκαν οι «επιστημονικές και τεχνικές δυνατότητες παραγωγής» που θα μπορούσε να προσφέρει η Ρωσία στο Ιράν.
Βάσει των πληροφοριών αυτών, η Ρωσία δεσμεύτηκε να παράσχει στο σύμμαχο του προηγμένα μαχητικά αεροσκάφη και τεχνολογία αεράμυνας, μέσα τα οποία όπως αναφέρεται, θα μπορούσαν να βοηθήσουν το Ιράν να ενισχύσει την άμυνα του απέναντι σε μια μελλοντική επίθεση από το Ισραήλ ή τις ΗΠΑ.
«Οι συμφωνίες των όπλων, ορισμένες λεπτομέρειες των οποίων δεν έχουν αναφερθεί προηγουμένως, αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης συνεργασίας που περιλαμβάνει τη συμπαραγωγή στρατιωτικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών εντός της Ρωσίας, την κοινή χρήση τεχνολογίας κατά ηλεκτρονικών παρεμβολών και ανάπτυξη τεχνολογίας που θα εκτιμά σε πραγματικό χρόνο πεδίου μάχης, τα όπλα που αναπτύσσονται κατά των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία.
Η συνεργασία αυτή αναμένεται να αποφέρει σημαντικά οφέλη και για τις δύο χώρες, καθιστώντας το Ιράν στρατηγικό εταίρο της Ρωσίας» αναφέρει το δημοσίευμα της Washington Post.
Σε κάθε περίπτωση η αμυντική συνεργασία Ρωσίας – Ιράν έχει επιβεβαιωθεί και από την ανάπτυξη του ιρανικού drone Shahed 136 και των μετατροπών του από τους Ρώσους.
Συνεισφορά
Ακριβώς χάρη στα Shahed και στην αποτελεσματικότητα τους στο πεδίο της μάχης, η Ρωσία είναι πολύ πιθανό να ανταποδώσει, παρέχοντας στους Ιρανούς τεχνολογία για πυραύλους αιχμής, για αναζήτηση στόχων, για καθοδήγηση και για πλοήγηση.
Μάλιστα επισημαίνεται πως μια παρόμοια σχέση η Ρωσία αναζητά και με τη Βόρεια Κορέα, από την οποία φέρεται πως αντλεί τεράστιες ποσότητες πυρομαχικών πυροβολικού και στην οποία έχει μεταφέρει τεχνογνωσία για την ανάπτυξη του υπερηχητικού βαλλιστικού πυραύλου Hwasong-16B.
Θα πλήξουν την ιρανική αεράμυνα με πυραύλους Rocks τα ισραηλινά F-15;
Ένα από τα σενάρια που κυκλοφορούν, θέλουν τα ισραηλινά F-15 να εξαπολύουν τους αέρος – εδάφους πυραύλους Rocks προκειμένου να πλήξουν την ιρανική αεράμυνα.
Οι πύραυλοι Rocks περιγράφονται ως παντός καιρού πύραυλοι που μπορούν με μια κεφαλή είτε διείσδυσης είτε έκρηξης, να καταστρέψουν υπέργειους ή καλά προστατευμένους υπόγειους στόχους, οι οποίοι προσδιορίζονται με τεράστια ακρίβεια (συντεταγμένες, γωνία πρόσκρουσης, αζιμούθιο, δεδομένα τοπογραφικών εικόνων, κοκ) από τον πιλότο του μαχητικού.
Όπως αναφέρεται, δεν είναι ξεκάθαρο εάν όλα αυτά τα δεδομένα μπορούν να «φορτωθούν» στον πύραυλο ήδη από το έδαφος και πριν την αποστολή, όπως για παράδειγμα συμβαίνει με τον γαλλικό - βρετανικό πύραυλο SCALP – EG/Storm Shadow.
Ωστόσο, υπογραμμίζεται πως εικόνες του στόχου – συνήθως ένα κτήριο ή μια οχυρωμένη κατασκευή – και του περιβάλλοντος του, φορτώνονται στη μνήμη του πυραύλου, ο οπτικός ανιχνευτής του οποίου αντιστοιχίζει στη συνέχεια τη ζωντανή με την αποθηκευμένη εικόνα για να επιβεβαιώσει την ταυτότητα του στόχου και να αρχίσει την επίθεση, «εξουδετερώνοντας» παράλληλα κάθε εξωτερική παρεμβολή.
Μάλιστα το σενάριο αυτό της ισραηλινής επίθεσης έχει αποτυπωθεί και σε γραφικά, με τα ισραηλινά F-15Ι να εκτοξεύουν πυραύλους Rocks που πλήττουν τοποθεσίες εκτόξευσης πυραύλων εδάφους – αέρος μεγάλου βεληνεκούς καθώς και μια υπόγεια πυρηνική εγκατάσταση στη βάση ενός βουνού.
Και αερομαχία F-15 με Su -35
Ένα ακόμα σενάριο θέλει τα ισραηλινά F-15I να πετούν σε χαμηλό ύψος πάνω από την Ιορδανία, να εμφανίζονται ξαφνικά πάνω από το Ιράκ και να πετούν σε υψόμετρο 14 χιλιόμετρων, από όπου και θα εκτοξεύσουν δύο πυραύλους Rocks.
Όπως αναφέρεται, για να επιτευχθεί το φαινόμενο της διείσδυσης σε υπόγειους στόχους, θα πρέπει να υπάρξει και να διατηρηθεί μια ταχύτητα πρόσκρουσης 5 Mach.
«Αυτή η κατηγορία όπλων και η ικανότητα του θα πρέπει να είναι ο λόγος για τον οποίο το Ισραήλ χρησιμοποίησε όλη του τη δύναμη στη Ρωσία προκειμένου να ακυρώσει ή τουλάχιστον να καθυστερήσει την παράδοση του Su-35.
Τα Su-35 θα μπορούσαν εύκολα να αποτρέψουν τις επιθέσεις και να αναγκάσουν τα F-15 να απορρίψουν τον βαρύ βαλλιστικό πύραυλο ALBM για να αμυνθούν» επισημαίνουν ειδικοί.
Ο ιρανικός στόλος
Όπως επισημαίνεται, τα αμερικανικής κατασκευής F-14 Tomcats και F-4E Phantom II – που προέρχονται από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου - αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα συντήρησης και αεροπλοΐας, καθώς οι εξουθενωτικές οικονομικές και στρατιωτικές εμπορικές κυρώσεις το εμποδίζουν να έχει πρόσβαση σε ανταλλακτικά.
Την ίδια στιγμή, τα σοβιετικής προέλευσης MiG-29 είναι πολύ λίγα για να κάνουν τη διαφορά.
Αυτές ακριβώς οι διαπιστώσεις είναι που ώθησαν τους Ιρανούς να εστιάσουν σε ένα στρατιωτικό δόγμα που στο επίκεντρο της, έχει τους πυραύλους και τα drones.
Το τέταρτης γενιάς Su – 35S θα ήταν το πιο προηγμένο μαχητικό της ιρανικής πολεμικής αεροπορίας που θα μπορούσε να συγκριθεί με το F-15 των Ισραηλινών ή το Eurofighter του Κατάρ.
Αερομαχίες
Το Su-35S με το ραντάρ N035 Irbis-E παθητικής ηλεκτρονικής συστοιχίας σάρωσης (PESA) μπορεί να ανιχνεύσει εναέριους στόχους σε εμβέλεια 400 km, να παρέχει υψηλής ευκρίνειας εικόνες εδάφους σε λειτουργία συνθετικού διαφράγματος, ενώ διαθέτει το OLS-35 σύστημα ηλεκτρο-οπτικής στόχευσης και το σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου Khibiny-M (EW), που αποτελείται από αισθητήρες στα άκρα των φτερών και γύρω από το αεροσκάφος.
Το μαχητικό αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση του F-15, το οποίο με τη σειρά του θα μπορούσε να είναι χρήσιμο ως ανιχνευτής πυραύλων, είτε εκτοξεύοντας πυραύλους αέρος – εδάφους είτε αέρος – αέρος, βασιζόμενο σε πληροφορίες από το stealth F-35I.
Οι Ισραηλινοί θα το έβρισκαν δύσκολο να πραγματοποιήσουν επιθέσεις μεγάλης εμβέλειας, τη στιγμή που τα ιρανικά συστήματα αεράμυνας όπως το Bavar-373 – το οποίο εκτιμάται ότι είναι συγκρίσιμο με το ρωσικό S-400 – θα ήταν ελεύθερα να αντιμετωπίσουν άλλα ισραηλινά αεροσκάφη.
Στόχος οι πυρηνικές εγκαταστάσεις
Οι πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν μπορεί να είναι ο πρωταρχικός στόχος του Ισραήλ.
Άλλωστε Ιράν και Ισραήλ αντιλαμβάνονται ότι το πυρηνικό πρόγραμμα προσφέρει στην Τεχεράνη μια πολύ μακροπρόθεσμη γεωπολιτική και διπλωματική μόχλευση ενώπιον της Δύσης.
Για αυτό το λόγιο το Ισραήλ «ίσως έχει πολύ βαθύτερους και μακροπρόθεσμους στόχους για τους οποίους μπορεί να είναι διατεθειμένο να διακινδυνεύσει έναν σύντομο, έντονο και ευρύτερο περιφερειακό πόλεμο».
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η ισραηλινή πολεμική αεροπορία έκανε ασκήσεις που προσομοίαζαν επιθέσεις κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν.
Πλεονεκτήματα, μειονεκτήματα
Και οι δύο πλευρές έχουν στρατιωτικά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.
«Το Ισραήλ έχει μια εξαιρετικά ποιοτικά ανώτερη αεροπορία με μαχητικά γενιάς 4.5 και 5.
Το Ιράν αντισταθμίζει την έλλειψη συμβατικής δύναμης με έναν τεράστιο χερσαίο στρατό, με ένα τεράστιο απόθεμα τανκ και πυροβολικού και μια παραγωγική ικανότητα που ξεπερνά κατά πολύ το Ισραήλ.
Διαθέτει επίσης ένα τεράστιο και ποικίλο απόθεμα τακτικών συμβατικών και πυρηνικών βαλλιστικών πυραύλων και drones.
Το Ισραήλ μπορεί να επιτεθεί μία φορά και να χτυπήσει το Ιράν, αλλά όχι να συνεχίσει ουσιαστικά μια εκστρατεία» αναφέρουν αναλυτές.
www.bankingnews.gr
Πολεμικά σενάρια…
Το βασικό σενάριο θέλει τα ισραηλινά F-15I να εξαπολύουν βαλλιστικούς πυραύλους ALBM προκειμένου να φθείρουν την ιρανική αεράμυνα και το Ιράν να εξαπολύει πιο ισχυρά και πιο φονικά πυραυλικά πλήγματα κατά του Ισραήλ.
Μέσα σε αυτή τη σεναριολογία, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να επισημανθούν κάποιες ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις σχετικά με τη διπλωματία των δύο κρατών όσον αφορά τη στρατιωτική τους ισχύ.
Η πρώτη παρατήρηση έχει να κάνει με τις πιέσεις του Ισραήλ στη Ρωσία προκειμένου να ακυρώσει ή έστω να καθυστερήσει την παράδοση του ρωσικού μαχητικού Su -35S στο Ιράν, καθώς αυτό εκτιμάται ότί συνιστά μια σοβαρή απειλή για τα F-15 και σε κάποιο βαθμό και για τα F-35 της ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας.
Η δεύτερη παρατήρηση έχει να κάνει με τις πληροφορίες που θέλουν το Ιράν να ενισχύει ποιοτικά το υπάρχον και το μελλοντικό πυραυλικό του οπλοστάσιο με εξελιγμένη ρωσική τεχνολογία.
Αυτή είναι η ανταπόδωση για την παροχή στη Ρωσία του φθηνού και μαζικής παραγωγής drone Shahed 136.
Εμπλοκή Ρωσίας
Δημοσίευμα της Washington Post αναφέρει, επικαλούμενη mail και έγγραφα, πως μια αντιπροσωπεία Ιρανών φιλοξενήθηκε στη ρωσική εταιρεία κατασκευής όπλων NPP Yekaterinburg τον Μάρτιο του 2023, όπου και τους παρουσιάστηκαν οι «επιστημονικές και τεχνικές δυνατότητες παραγωγής» που θα μπορούσε να προσφέρει η Ρωσία στο Ιράν.
Βάσει των πληροφοριών αυτών, η Ρωσία δεσμεύτηκε να παράσχει στο σύμμαχο του προηγμένα μαχητικά αεροσκάφη και τεχνολογία αεράμυνας, μέσα τα οποία όπως αναφέρεται, θα μπορούσαν να βοηθήσουν το Ιράν να ενισχύσει την άμυνα του απέναντι σε μια μελλοντική επίθεση από το Ισραήλ ή τις ΗΠΑ.
«Οι συμφωνίες των όπλων, ορισμένες λεπτομέρειες των οποίων δεν έχουν αναφερθεί προηγουμένως, αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης συνεργασίας που περιλαμβάνει τη συμπαραγωγή στρατιωτικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών εντός της Ρωσίας, την κοινή χρήση τεχνολογίας κατά ηλεκτρονικών παρεμβολών και ανάπτυξη τεχνολογίας που θα εκτιμά σε πραγματικό χρόνο πεδίου μάχης, τα όπλα που αναπτύσσονται κατά των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία.
Η συνεργασία αυτή αναμένεται να αποφέρει σημαντικά οφέλη και για τις δύο χώρες, καθιστώντας το Ιράν στρατηγικό εταίρο της Ρωσίας» αναφέρει το δημοσίευμα της Washington Post.
Σε κάθε περίπτωση η αμυντική συνεργασία Ρωσίας – Ιράν έχει επιβεβαιωθεί και από την ανάπτυξη του ιρανικού drone Shahed 136 και των μετατροπών του από τους Ρώσους.
Συνεισφορά
Ακριβώς χάρη στα Shahed και στην αποτελεσματικότητα τους στο πεδίο της μάχης, η Ρωσία είναι πολύ πιθανό να ανταποδώσει, παρέχοντας στους Ιρανούς τεχνολογία για πυραύλους αιχμής, για αναζήτηση στόχων, για καθοδήγηση και για πλοήγηση.
Μάλιστα επισημαίνεται πως μια παρόμοια σχέση η Ρωσία αναζητά και με τη Βόρεια Κορέα, από την οποία φέρεται πως αντλεί τεράστιες ποσότητες πυρομαχικών πυροβολικού και στην οποία έχει μεταφέρει τεχνογνωσία για την ανάπτυξη του υπερηχητικού βαλλιστικού πυραύλου Hwasong-16B.
Θα πλήξουν την ιρανική αεράμυνα με πυραύλους Rocks τα ισραηλινά F-15;
Ένα από τα σενάρια που κυκλοφορούν, θέλουν τα ισραηλινά F-15 να εξαπολύουν τους αέρος – εδάφους πυραύλους Rocks προκειμένου να πλήξουν την ιρανική αεράμυνα.
Οι πύραυλοι Rocks περιγράφονται ως παντός καιρού πύραυλοι που μπορούν με μια κεφαλή είτε διείσδυσης είτε έκρηξης, να καταστρέψουν υπέργειους ή καλά προστατευμένους υπόγειους στόχους, οι οποίοι προσδιορίζονται με τεράστια ακρίβεια (συντεταγμένες, γωνία πρόσκρουσης, αζιμούθιο, δεδομένα τοπογραφικών εικόνων, κοκ) από τον πιλότο του μαχητικού.
Όπως αναφέρεται, δεν είναι ξεκάθαρο εάν όλα αυτά τα δεδομένα μπορούν να «φορτωθούν» στον πύραυλο ήδη από το έδαφος και πριν την αποστολή, όπως για παράδειγμα συμβαίνει με τον γαλλικό - βρετανικό πύραυλο SCALP – EG/Storm Shadow.
Ωστόσο, υπογραμμίζεται πως εικόνες του στόχου – συνήθως ένα κτήριο ή μια οχυρωμένη κατασκευή – και του περιβάλλοντος του, φορτώνονται στη μνήμη του πυραύλου, ο οπτικός ανιχνευτής του οποίου αντιστοιχίζει στη συνέχεια τη ζωντανή με την αποθηκευμένη εικόνα για να επιβεβαιώσει την ταυτότητα του στόχου και να αρχίσει την επίθεση, «εξουδετερώνοντας» παράλληλα κάθε εξωτερική παρεμβολή.
Μάλιστα το σενάριο αυτό της ισραηλινής επίθεσης έχει αποτυπωθεί και σε γραφικά, με τα ισραηλινά F-15Ι να εκτοξεύουν πυραύλους Rocks που πλήττουν τοποθεσίες εκτόξευσης πυραύλων εδάφους – αέρος μεγάλου βεληνεκούς καθώς και μια υπόγεια πυρηνική εγκατάσταση στη βάση ενός βουνού.
Και αερομαχία F-15 με Su -35
Ένα ακόμα σενάριο θέλει τα ισραηλινά F-15I να πετούν σε χαμηλό ύψος πάνω από την Ιορδανία, να εμφανίζονται ξαφνικά πάνω από το Ιράκ και να πετούν σε υψόμετρο 14 χιλιόμετρων, από όπου και θα εκτοξεύσουν δύο πυραύλους Rocks.
Όπως αναφέρεται, για να επιτευχθεί το φαινόμενο της διείσδυσης σε υπόγειους στόχους, θα πρέπει να υπάρξει και να διατηρηθεί μια ταχύτητα πρόσκρουσης 5 Mach.
«Αυτή η κατηγορία όπλων και η ικανότητα του θα πρέπει να είναι ο λόγος για τον οποίο το Ισραήλ χρησιμοποίησε όλη του τη δύναμη στη Ρωσία προκειμένου να ακυρώσει ή τουλάχιστον να καθυστερήσει την παράδοση του Su-35.
Τα Su-35 θα μπορούσαν εύκολα να αποτρέψουν τις επιθέσεις και να αναγκάσουν τα F-15 να απορρίψουν τον βαρύ βαλλιστικό πύραυλο ALBM για να αμυνθούν» επισημαίνουν ειδικοί.
Ο ιρανικός στόλος
Όπως επισημαίνεται, τα αμερικανικής κατασκευής F-14 Tomcats και F-4E Phantom II – που προέρχονται από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου - αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα συντήρησης και αεροπλοΐας, καθώς οι εξουθενωτικές οικονομικές και στρατιωτικές εμπορικές κυρώσεις το εμποδίζουν να έχει πρόσβαση σε ανταλλακτικά.
Την ίδια στιγμή, τα σοβιετικής προέλευσης MiG-29 είναι πολύ λίγα για να κάνουν τη διαφορά.
Αυτές ακριβώς οι διαπιστώσεις είναι που ώθησαν τους Ιρανούς να εστιάσουν σε ένα στρατιωτικό δόγμα που στο επίκεντρο της, έχει τους πυραύλους και τα drones.
Το τέταρτης γενιάς Su – 35S θα ήταν το πιο προηγμένο μαχητικό της ιρανικής πολεμικής αεροπορίας που θα μπορούσε να συγκριθεί με το F-15 των Ισραηλινών ή το Eurofighter του Κατάρ.
Αερομαχίες
Το Su-35S με το ραντάρ N035 Irbis-E παθητικής ηλεκτρονικής συστοιχίας σάρωσης (PESA) μπορεί να ανιχνεύσει εναέριους στόχους σε εμβέλεια 400 km, να παρέχει υψηλής ευκρίνειας εικόνες εδάφους σε λειτουργία συνθετικού διαφράγματος, ενώ διαθέτει το OLS-35 σύστημα ηλεκτρο-οπτικής στόχευσης και το σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου Khibiny-M (EW), που αποτελείται από αισθητήρες στα άκρα των φτερών και γύρω από το αεροσκάφος.
Το μαχητικό αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση του F-15, το οποίο με τη σειρά του θα μπορούσε να είναι χρήσιμο ως ανιχνευτής πυραύλων, είτε εκτοξεύοντας πυραύλους αέρος – εδάφους είτε αέρος – αέρος, βασιζόμενο σε πληροφορίες από το stealth F-35I.
Οι Ισραηλινοί θα το έβρισκαν δύσκολο να πραγματοποιήσουν επιθέσεις μεγάλης εμβέλειας, τη στιγμή που τα ιρανικά συστήματα αεράμυνας όπως το Bavar-373 – το οποίο εκτιμάται ότι είναι συγκρίσιμο με το ρωσικό S-400 – θα ήταν ελεύθερα να αντιμετωπίσουν άλλα ισραηλινά αεροσκάφη.
Στόχος οι πυρηνικές εγκαταστάσεις
Οι πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν μπορεί να είναι ο πρωταρχικός στόχος του Ισραήλ.
Άλλωστε Ιράν και Ισραήλ αντιλαμβάνονται ότι το πυρηνικό πρόγραμμα προσφέρει στην Τεχεράνη μια πολύ μακροπρόθεσμη γεωπολιτική και διπλωματική μόχλευση ενώπιον της Δύσης.
Για αυτό το λόγιο το Ισραήλ «ίσως έχει πολύ βαθύτερους και μακροπρόθεσμους στόχους για τους οποίους μπορεί να είναι διατεθειμένο να διακινδυνεύσει έναν σύντομο, έντονο και ευρύτερο περιφερειακό πόλεμο».
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η ισραηλινή πολεμική αεροπορία έκανε ασκήσεις που προσομοίαζαν επιθέσεις κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν.
Πλεονεκτήματα, μειονεκτήματα
Και οι δύο πλευρές έχουν στρατιωτικά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.
«Το Ισραήλ έχει μια εξαιρετικά ποιοτικά ανώτερη αεροπορία με μαχητικά γενιάς 4.5 και 5.
Το Ιράν αντισταθμίζει την έλλειψη συμβατικής δύναμης με έναν τεράστιο χερσαίο στρατό, με ένα τεράστιο απόθεμα τανκ και πυροβολικού και μια παραγωγική ικανότητα που ξεπερνά κατά πολύ το Ισραήλ.
Διαθέτει επίσης ένα τεράστιο και ποικίλο απόθεμα τακτικών συμβατικών και πυρηνικών βαλλιστικών πυραύλων και drones.
Το Ισραήλ μπορεί να επιτεθεί μία φορά και να χτυπήσει το Ιράν, αλλά όχι να συνεχίσει ουσιαστικά μια εκστρατεία» αναφέρουν αναλυτές.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών