Η διάλυση της Hamas θα οδηγήσει νομοτελειακά στη διάλυση της κυβέρνησης Ben-Gvir - Smotrich - Netanyahu...
Μπορεί να φαίνεται αντιφατικό, ωστόσο η πραγματική στρατηγική του Netanyahu στη Γάζα υπαγορεύεται από την ανάγκη να ηγεμονεύσει η Hamas στα παλαιστινιακά εδάφη και να μην εξουδτερωθεί ποτέ πλήρως.
Μάλιστα, αυτός είναι ο μόνος τρόπος, ώστε η τωρινή συμμαχική κυβέρνηση του Ισραήλ με ... αρκετά ακροδεξιά σταγονίδια, να παραμείνει στην εξουσία, συμπεραίνει σε αποκαλυπτική της ανάλυση η Jerusalem Post.
Το Ισραήλ απώλεσε (;) την ευκαρία του να εξουδετερώσει τη Hamas
Οι IDF τερμάτισαν τις έντονες μάχες στη Γάζα πριν από δύο μήνες.
Στο απόγειο της χερσαίας εισβολής, περίπου 20 ταξιαρχίες βρίσκονταν στη Λωρίδα.
Στις αρχές Απριλίου, η 98η Μεραρχία εγκατέλειψε τη Λωρίδα και έτσι το Ισραήλ ολοκλήρωσε την εκκένωση του 95% περίπου των στρατιωτών του στη Γάζα.
Παρόλα αυτά, οι αιχμάλωτοι της Hamas και η Rafah, που κατά την Jerusalem Post αποτελούν τα δύο τελευταία αποκούμπια της Hamas ... έμειναν πίσω.
Είναι προφανές ότι η συγκέντρωση του εχθρού, η περικύκλωσή του και η αποκοπή του από τη βάση ανεφοδιασμού του είναι ο ακρογωνιαίος λίθος κάθε στρατιωτικής στρατηγικής.
Σε αυτό που το Ισραήλ αποκαλεί «πόλεμο της Ανεξαρτησίας» ο στρατός του αποφάσισε να σπρώξει πιέσεις προς το Negev περικυκλώνοντας τον αιγυπτιακό στρατό στην Al-Faluja.
Στον Πόλεμο των Έξι Ημερών, οι αλεξιπτωτιστές υπό τη διοίκηση του Saron οπισθοχώρησαν τακτικά για να μπλοκάρουν το πέρασμα του Mitla και ο πόλεμος του Yom Kippur έληξε μετά την περικύκλωση της Τρίτης Στρατιάς.
Αμέσως μετά τις 7 Οκτωβρίου, το Ισραήλ απολάμβανε τεράστια και πλήρη υποστήριξη από την αμερικανική κυβέρνηση και τις περισσότερες δυτικές κυβερνήσεις.
Το προφανές ερώτημα είναι, λοιπόν, γιατί το Ισραήλ δεν εκμεταλλεύτηκε αυτή την υποστήριξη τους πρώτους μήνες της εκστρατείας για την κατάληψη της Rafah και την πλήρη ήττα της Hamas στο νότο, εκεί όπου οι τελευταίες ταχιαρχίες της έχουν βρει καταφύγιο;
Ο Netanyahu θέλει τη Hamas αποδυναμωμένη, αλλά όχι εξουδετερωμένη
H προσωπικότητα του Netanyahu μπορεί να συκγεντρώνει πολλά αρνητικά χαρακτηριστικά, αλλά η βλακεία δεν είναι ένα εξ αυτών.
Είναι επίσης πολύ έμπειρος στη διαχείριση στη χειραγώγηση των συνομιλητών του.
Ως εκ τούτου, ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι το Ισραήλ τερμάτισε τον ελιγμό του στη Γάζα και απώλεσε οικειοθελώς όλους τους μοχλούς πίεσης από τον Οκτώβριο-Δεκέμβριο του 2023.
Τώρα το εβραϊκό κράτος βρίσκεται σε ένα σημείο κατά το οποίο ούτε η Hamas έχει εξαλειφθεί, ενώ οι ισραηλινοί αιχμάλωτοι βρίσκονται ακόμη στα τούνελ.
Με άλλα λόγια, ο πόλεμος στη Γάζα τελείωσε με μια ασθενική απάντηση απλώς και μόνο επειδή ο η κυβέρνηση Netanyahu προτιμά μια αποδυναμωμένη Hamas που εξακολουθεί να ελέγχει τη Γάζα, έναντι οποιασδήποτε άλλης οντότητας που λαμβάνει διεθνή αναγνώριση και συνεργασία.
Αυτό συμβαίνει για προσωπικούς και πολιτικούς λόγους που δεν είναι δύσκολο να κατανοηθούν εκ πρώτης αναγνώσεως.
Το Ισραήλ προσπαθεί να κρατήσει τη Δύση κι ένα νόμιμο Παλαιστινιακό κράτος μακριά από την «αυλή του»
Μπορούμε να φωτίσουμς στις προθέσεις του Ισραηλινού πρωθυπουργού, ρίχνοντας μια ματά σε ένα πρόσφατο ρεπορτάζ του ισραηλινού Channel 12.
Ειδικότερα, το κανάλι ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ότι εξετάζεται μια διεθνής διευθέτηση για λύση στη Γάζα, σύμφωνα με την οποία «Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ μπορεί να διορίσει μια διεθνή μεταβατική αρχή, μια ειδική ομάδα με βάση το ΝΑΤΟ, η οποία θα εισέλθει στη Λωρίδα της Γάζας για περιορισμένη περίοδο 5 ετών.»
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, «θα δημιουργηθούν τα πραγματικά θεμέλια για ένα επιτυχημένο μοντέλο παλαιστινιακού κράτους, η διοίκηση του οποίου θα μετακομίσει στη Δυτική Όχθη».
Με άλλα λόγια, η τοποθέτηση στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στη Λωρίδα φέρνει στο ... προσκήνιο τον ελέφαντα στο δωμάτιο, αυτόν που ο Netanyahu δούλεψε τόσο σκληρά για να αποκρύψει όλα τα χρόνια της θητείας του.
Σε έναν κόσμο μετά τη Hamas, δεν θα είναι πλέον δυνατό επ' ουδενί τρόπω να αποφευχθεί η επίλυση του Παλαιστινιακού ή να εκπληρωθούν οι απαιτήσεις των ΗΠΑ και της διεθνούς κοινότητας σε αυτό το θέμα.
Ακολούθως, μια διεθνής αρχή στην αυλή του Ισραήλ αποτελεί εκ των πραγμάτων δύναμη - ανάχωμα στις αυθαιρεσίες του Netanyahu και της ακροδεξιάς του κυβέρνησης.
Επομένως, η διάλυση της Hamas θα οδηγήσει νομοτελειακά στη διάλυση της κυβέρνησης Ben-Gvir-Smotrich-Netanyahu.
Αυτό δείχνει το σκεπτικό που οδήγησε τον Smotrich να δηλώσει το 2015 ότι «η Hamas είναι ... asset», αλλά και τον ίδιο τον Netanyahu -σε συνεδρίαση του κόμματος Λικούντ το 2019- ότι «πρέπει να υποστηρίξουμε την ενίσχυση της Hamas».
Αυτά τα αφηγήματα και αυτή η στρατηγική δεν έχει αλλάξουν καθόλου από τον Οκτώβριο του 2023.
Αντίθετα, έχουν τεθέι σε πλήρη εφαρμογή.
Πρέπει να καταστεί σαφές, λοιπόν, ότι οποιαδήποτε εναλλακτική στη Hamas σημαίνει πραγματική συζήτηση για το μέλλον των εδαφών Ισραήλ και Παλαιστίνης.
Για αυτό ο πραγματικός στρατηγικός στόχος του Netanyahu καθοδηγείται από την ανάγκη να αποδυναμωθεί η Hamas, αλλά όχι να εξουδετερωθεί πλήρως.
Η Hamas, αποδυναμωμένη αλλά ζωντανή και με ηγεμονία στη Γάζα, είναι το κλειδί για τις πιθανότητες του Netanyahu να διατηρήσει το αβαντάζ έναντι των αντιπάλων και, εν τέλει, να παραμείνει στην εξουσία.
Τα κοινά συμφέροντα μεταξύ του Sinwar και του Netanyahu είναι απλώς πολύ μεγάλα για να επιτρέψουν σε οποιαδήποτε άλλη μορφή εξουσίας - είτε στην Παλαιστίνη, είτε στο Ισραήλ- να αναδειχθεί στα πράγματα.
Ακούγεται απίστευτο;
Κι όμως είναι η μόνη λογική εξήγηση αυτού του πολέμου αν αφήσουμε να μιλήσουν τα γεγονότα και όχι οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι.
www.bankingnews.gr
Μάλιστα, αυτός είναι ο μόνος τρόπος, ώστε η τωρινή συμμαχική κυβέρνηση του Ισραήλ με ... αρκετά ακροδεξιά σταγονίδια, να παραμείνει στην εξουσία, συμπεραίνει σε αποκαλυπτική της ανάλυση η Jerusalem Post.
Το Ισραήλ απώλεσε (;) την ευκαρία του να εξουδετερώσει τη Hamas
Οι IDF τερμάτισαν τις έντονες μάχες στη Γάζα πριν από δύο μήνες.
Στο απόγειο της χερσαίας εισβολής, περίπου 20 ταξιαρχίες βρίσκονταν στη Λωρίδα.
Στις αρχές Απριλίου, η 98η Μεραρχία εγκατέλειψε τη Λωρίδα και έτσι το Ισραήλ ολοκλήρωσε την εκκένωση του 95% περίπου των στρατιωτών του στη Γάζα.
Παρόλα αυτά, οι αιχμάλωτοι της Hamas και η Rafah, που κατά την Jerusalem Post αποτελούν τα δύο τελευταία αποκούμπια της Hamas ... έμειναν πίσω.
Είναι προφανές ότι η συγκέντρωση του εχθρού, η περικύκλωσή του και η αποκοπή του από τη βάση ανεφοδιασμού του είναι ο ακρογωνιαίος λίθος κάθε στρατιωτικής στρατηγικής.
Σε αυτό που το Ισραήλ αποκαλεί «πόλεμο της Ανεξαρτησίας» ο στρατός του αποφάσισε να σπρώξει πιέσεις προς το Negev περικυκλώνοντας τον αιγυπτιακό στρατό στην Al-Faluja.
Στον Πόλεμο των Έξι Ημερών, οι αλεξιπτωτιστές υπό τη διοίκηση του Saron οπισθοχώρησαν τακτικά για να μπλοκάρουν το πέρασμα του Mitla και ο πόλεμος του Yom Kippur έληξε μετά την περικύκλωση της Τρίτης Στρατιάς.
Αμέσως μετά τις 7 Οκτωβρίου, το Ισραήλ απολάμβανε τεράστια και πλήρη υποστήριξη από την αμερικανική κυβέρνηση και τις περισσότερες δυτικές κυβερνήσεις.
Το προφανές ερώτημα είναι, λοιπόν, γιατί το Ισραήλ δεν εκμεταλλεύτηκε αυτή την υποστήριξη τους πρώτους μήνες της εκστρατείας για την κατάληψη της Rafah και την πλήρη ήττα της Hamas στο νότο, εκεί όπου οι τελευταίες ταχιαρχίες της έχουν βρει καταφύγιο;
Ο Netanyahu θέλει τη Hamas αποδυναμωμένη, αλλά όχι εξουδετερωμένη
H προσωπικότητα του Netanyahu μπορεί να συκγεντρώνει πολλά αρνητικά χαρακτηριστικά, αλλά η βλακεία δεν είναι ένα εξ αυτών.
Είναι επίσης πολύ έμπειρος στη διαχείριση στη χειραγώγηση των συνομιλητών του.
Ως εκ τούτου, ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι το Ισραήλ τερμάτισε τον ελιγμό του στη Γάζα και απώλεσε οικειοθελώς όλους τους μοχλούς πίεσης από τον Οκτώβριο-Δεκέμβριο του 2023.
Τώρα το εβραϊκό κράτος βρίσκεται σε ένα σημείο κατά το οποίο ούτε η Hamas έχει εξαλειφθεί, ενώ οι ισραηλινοί αιχμάλωτοι βρίσκονται ακόμη στα τούνελ.
Με άλλα λόγια, ο πόλεμος στη Γάζα τελείωσε με μια ασθενική απάντηση απλώς και μόνο επειδή ο η κυβέρνηση Netanyahu προτιμά μια αποδυναμωμένη Hamas που εξακολουθεί να ελέγχει τη Γάζα, έναντι οποιασδήποτε άλλης οντότητας που λαμβάνει διεθνή αναγνώριση και συνεργασία.
Αυτό συμβαίνει για προσωπικούς και πολιτικούς λόγους που δεν είναι δύσκολο να κατανοηθούν εκ πρώτης αναγνώσεως.
Το Ισραήλ προσπαθεί να κρατήσει τη Δύση κι ένα νόμιμο Παλαιστινιακό κράτος μακριά από την «αυλή του»
Μπορούμε να φωτίσουμς στις προθέσεις του Ισραηλινού πρωθυπουργού, ρίχνοντας μια ματά σε ένα πρόσφατο ρεπορτάζ του ισραηλινού Channel 12.
Ειδικότερα, το κανάλι ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ότι εξετάζεται μια διεθνής διευθέτηση για λύση στη Γάζα, σύμφωνα με την οποία «Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ μπορεί να διορίσει μια διεθνή μεταβατική αρχή, μια ειδική ομάδα με βάση το ΝΑΤΟ, η οποία θα εισέλθει στη Λωρίδα της Γάζας για περιορισμένη περίοδο 5 ετών.»
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, «θα δημιουργηθούν τα πραγματικά θεμέλια για ένα επιτυχημένο μοντέλο παλαιστινιακού κράτους, η διοίκηση του οποίου θα μετακομίσει στη Δυτική Όχθη».
Με άλλα λόγια, η τοποθέτηση στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στη Λωρίδα φέρνει στο ... προσκήνιο τον ελέφαντα στο δωμάτιο, αυτόν που ο Netanyahu δούλεψε τόσο σκληρά για να αποκρύψει όλα τα χρόνια της θητείας του.
Σε έναν κόσμο μετά τη Hamas, δεν θα είναι πλέον δυνατό επ' ουδενί τρόπω να αποφευχθεί η επίλυση του Παλαιστινιακού ή να εκπληρωθούν οι απαιτήσεις των ΗΠΑ και της διεθνούς κοινότητας σε αυτό το θέμα.
Ακολούθως, μια διεθνής αρχή στην αυλή του Ισραήλ αποτελεί εκ των πραγμάτων δύναμη - ανάχωμα στις αυθαιρεσίες του Netanyahu και της ακροδεξιάς του κυβέρνησης.
Επομένως, η διάλυση της Hamas θα οδηγήσει νομοτελειακά στη διάλυση της κυβέρνησης Ben-Gvir-Smotrich-Netanyahu.
Αυτό δείχνει το σκεπτικό που οδήγησε τον Smotrich να δηλώσει το 2015 ότι «η Hamas είναι ... asset», αλλά και τον ίδιο τον Netanyahu -σε συνεδρίαση του κόμματος Λικούντ το 2019- ότι «πρέπει να υποστηρίξουμε την ενίσχυση της Hamas».
Αυτά τα αφηγήματα και αυτή η στρατηγική δεν έχει αλλάξουν καθόλου από τον Οκτώβριο του 2023.
Αντίθετα, έχουν τεθέι σε πλήρη εφαρμογή.
Πρέπει να καταστεί σαφές, λοιπόν, ότι οποιαδήποτε εναλλακτική στη Hamas σημαίνει πραγματική συζήτηση για το μέλλον των εδαφών Ισραήλ και Παλαιστίνης.
Για αυτό ο πραγματικός στρατηγικός στόχος του Netanyahu καθοδηγείται από την ανάγκη να αποδυναμωθεί η Hamas, αλλά όχι να εξουδετερωθεί πλήρως.
Η Hamas, αποδυναμωμένη αλλά ζωντανή και με ηγεμονία στη Γάζα, είναι το κλειδί για τις πιθανότητες του Netanyahu να διατηρήσει το αβαντάζ έναντι των αντιπάλων και, εν τέλει, να παραμείνει στην εξουσία.
Τα κοινά συμφέροντα μεταξύ του Sinwar και του Netanyahu είναι απλώς πολύ μεγάλα για να επιτρέψουν σε οποιαδήποτε άλλη μορφή εξουσίας - είτε στην Παλαιστίνη, είτε στο Ισραήλ- να αναδειχθεί στα πράγματα.
Ακούγεται απίστευτο;
Κι όμως είναι η μόνη λογική εξήγηση αυτού του πολέμου αν αφήσουμε να μιλήσουν τα γεγονότα και όχι οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών