Αποπληθωρισμός VS Πληθωρισμός VS Στασιμοπληθωρισμός
«Μερικοί άνθρωποι δυσκολεύονται να καταλάβουν ότι έχουμε βυθιστεί σε μια τεράστια σπείρα αποπληθωρισμού» επισημαίνει ο γνωστός οικονομολόγος Martin Armstrong και συμπληρώνει:
«Πιστεύουν ότι η αύξηση των τιμών σημαίνει απλώς πληθωρισμό και όχι αποπληθωρισμό.
Επίσης μπερδεύουν τον στασιμοπληθωρισμό με τον αποπληθωρισμό, και διερωτώνται γιατί ξοδεύουν περισσότερα για λιγότερα.
Βλέπουν μόνο τιμές, όχι διαθέσιμο εισόδημα, και σίγουρα όχι οικονομική ανάπτυξη και ανεργία».
Οι τιμές αυξήθηκαν απότομα μετά τις αυξήσεις στην τιμή του πετρελαίου του ΟΠΕΚ τη δεκαετία του 1970.
Αλλά η απότομη άνοδος στην Ενέργεια παραγκωνίζει άλλες μορφές δαπανών, με αποτέλεσμα αύξηση τιμών που δεν έχει σχέση με κερδοσκοπική οικονομική επέκταση, αλλά είναι μια αποπληθωριστική συρρίκνωση που ονομάζεται στασιμοπληθωρισμός, και η οποία συνοδεύεται από άνοδο στις τιμές και φθίνουσα οικονομική ανάπτυξη.
Αυτό είναι σαν να λέει ο Biden αόριστα ότι θα πιέσει τις εταιρείες να αυξήσουν τους μισθούς και να μειώσουν τις τιμές - υπέροχο σχέδιο, που, όπως πάντα, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα και δείχνει ότι δεν έχει τίποτα να προσφέρει.
«Ο Biden αποκάλυψε ότι η κυβέρνηση δεν είναι ποτέ το πρόβλημα.
Αν θέλετε να αυξήσετε το καθαρό διαθέσιμο εισόδημα, μειώστε τους φόρους!
Η αύξηση των μισθών, όπως υποστηρίζει ότι πρέπει να κάνουν οι εταιρείες, θα ανεβάσει τους πολίτες σε υψηλότερα φορολογικά κλιμάκια και, σύντομα, όλα τα οφέλη θα μπουν στο παιχνίδι με σοσιαλιστικά προγράμματα.
Όπως πάντα, κανείς στην κυβέρνηση δεν μιλά για μείωση του μεγέθους της κρατικής σπατάλης και της διαφθοράς» λέει ο οικονομολόγος.
Στασιμοπληθωρισμός
Σύμφωνα με τον Armstrong, ο αποπληθωρισμός δεν είναι η μείωση των τιμών, είναι η μείωση της οικονομικής δραστηριότητας, που μπορεί επίσης να υπονοεί ΣΤΑΣΗΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟ, ο οποίος συμβαίνει όταν οι τιμές αυξάνονται αλλά δεν υπάρχει οικονομική ανάπτυξη.
Τώρα, ο στασιμοπληθωρισμός δεν είναι ακριβώς ο ίδιος με τον αποπληθωρισμό, όπου η τιμή των αγαθών και των υπηρεσιών πράγματι μειώνεται.
Για παράδειγμα, πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ΗΠΑ βίωσαν ένα τεράστιο αποπληθωριστικό σοκ, με το ΑΕΠ να μειώνεται κατά 30% μεταξύ του κραχ του 1929 και του 1933.
Το ένα τέταρτο των Αμερικανών έμειναν άνεργοι.
Οι τιμές έπεσαν κατακόρυφα και οι καταναλωτές δεν ξόδευαν γιατί είχαν πολύ λίγα να ξοδέψουν.
Ξέσπασε πανικός και οι άνθρωποι μαζεύτηκαν.
Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος έβγαλε την Αμερική από αυτή την οικονομική πτώση.
«Σε περιόδους στασιμότητας, οι τιμές των αγαθών και των υπηρεσιών αυξάνονται ενώ η αγοραστική δύναμη μειώνεται.
Οι καταναλωτές καταλήγουν να ξοδεύουν περισσότερα για λιγότερα.
Όπως βλέπουμε τώρα, για παράδειγμα, οι λιανικές πωλήσεις σε είδη όπως ρούχα έχουν μειωθεί, αλλά οι άνθρωποι ξοδεύουν περισσότερα σε βενζίνη και τρόφιμα.
Οι άνθρωποι αισθάνονται σαν να κερδίζουν λιγότερα παρά το ότι εσοδεύουν περισσότερα, επειδή η αγοραστική τους δύναμη έχει μειωθεί δραστικά.
Οι εταιρείες θα υποφέρουν καθώς οι καταναλωτές ξοδεύουν λιγότερα, όπως βλέπουμε στα εστιατόρια, για παράδειγμα, και αυτό θα οδηγήσει σε μειώσεις του εργατικού δυναμικού.
Η ανεργία κατά τη διάρκεια της κρίσης του ΟΠΕΚ της δεκαετίας του 1970 δεν ήταν τόσο δραστική, αλλά αυξήθηκε στο 7,2% το 1980.
Ο πληθωρισμός αυξήθηκε από περίπου 1% το 1964 σε 14% το 1980 και το ΑΕΠ πήγε από 5,8% σε -0,3% κατά τη διάρκεια αυτής της ίδιας περιόδου.
Να είστε λοιπόν πολύ προσεκτικοί.
Αν κοιτάξετε μόνο τις τιμές που αυξάνονται και αγνοήσετε το γεγονός ότι το διαθέσιμο εισόδημά σας μειώνεται, θα σας ξυπνήσετε άγρια» καταλήγει ο οικονομολόγος.
www.bankingnews.gr
«Πιστεύουν ότι η αύξηση των τιμών σημαίνει απλώς πληθωρισμό και όχι αποπληθωρισμό.
Επίσης μπερδεύουν τον στασιμοπληθωρισμό με τον αποπληθωρισμό, και διερωτώνται γιατί ξοδεύουν περισσότερα για λιγότερα.
Βλέπουν μόνο τιμές, όχι διαθέσιμο εισόδημα, και σίγουρα όχι οικονομική ανάπτυξη και ανεργία».
Οι τιμές αυξήθηκαν απότομα μετά τις αυξήσεις στην τιμή του πετρελαίου του ΟΠΕΚ τη δεκαετία του 1970.
Αλλά η απότομη άνοδος στην Ενέργεια παραγκωνίζει άλλες μορφές δαπανών, με αποτέλεσμα αύξηση τιμών που δεν έχει σχέση με κερδοσκοπική οικονομική επέκταση, αλλά είναι μια αποπληθωριστική συρρίκνωση που ονομάζεται στασιμοπληθωρισμός, και η οποία συνοδεύεται από άνοδο στις τιμές και φθίνουσα οικονομική ανάπτυξη.
Αυτό είναι σαν να λέει ο Biden αόριστα ότι θα πιέσει τις εταιρείες να αυξήσουν τους μισθούς και να μειώσουν τις τιμές - υπέροχο σχέδιο, που, όπως πάντα, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα και δείχνει ότι δεν έχει τίποτα να προσφέρει.
«Ο Biden αποκάλυψε ότι η κυβέρνηση δεν είναι ποτέ το πρόβλημα.
Αν θέλετε να αυξήσετε το καθαρό διαθέσιμο εισόδημα, μειώστε τους φόρους!
Η αύξηση των μισθών, όπως υποστηρίζει ότι πρέπει να κάνουν οι εταιρείες, θα ανεβάσει τους πολίτες σε υψηλότερα φορολογικά κλιμάκια και, σύντομα, όλα τα οφέλη θα μπουν στο παιχνίδι με σοσιαλιστικά προγράμματα.
Όπως πάντα, κανείς στην κυβέρνηση δεν μιλά για μείωση του μεγέθους της κρατικής σπατάλης και της διαφθοράς» λέει ο οικονομολόγος.
Στασιμοπληθωρισμός
Σύμφωνα με τον Armstrong, ο αποπληθωρισμός δεν είναι η μείωση των τιμών, είναι η μείωση της οικονομικής δραστηριότητας, που μπορεί επίσης να υπονοεί ΣΤΑΣΗΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟ, ο οποίος συμβαίνει όταν οι τιμές αυξάνονται αλλά δεν υπάρχει οικονομική ανάπτυξη.
Τώρα, ο στασιμοπληθωρισμός δεν είναι ακριβώς ο ίδιος με τον αποπληθωρισμό, όπου η τιμή των αγαθών και των υπηρεσιών πράγματι μειώνεται.
Για παράδειγμα, πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ΗΠΑ βίωσαν ένα τεράστιο αποπληθωριστικό σοκ, με το ΑΕΠ να μειώνεται κατά 30% μεταξύ του κραχ του 1929 και του 1933.
Το ένα τέταρτο των Αμερικανών έμειναν άνεργοι.
Οι τιμές έπεσαν κατακόρυφα και οι καταναλωτές δεν ξόδευαν γιατί είχαν πολύ λίγα να ξοδέψουν.
Ξέσπασε πανικός και οι άνθρωποι μαζεύτηκαν.
Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος έβγαλε την Αμερική από αυτή την οικονομική πτώση.
«Σε περιόδους στασιμότητας, οι τιμές των αγαθών και των υπηρεσιών αυξάνονται ενώ η αγοραστική δύναμη μειώνεται.
Οι καταναλωτές καταλήγουν να ξοδεύουν περισσότερα για λιγότερα.
Όπως βλέπουμε τώρα, για παράδειγμα, οι λιανικές πωλήσεις σε είδη όπως ρούχα έχουν μειωθεί, αλλά οι άνθρωποι ξοδεύουν περισσότερα σε βενζίνη και τρόφιμα.
Οι άνθρωποι αισθάνονται σαν να κερδίζουν λιγότερα παρά το ότι εσοδεύουν περισσότερα, επειδή η αγοραστική τους δύναμη έχει μειωθεί δραστικά.
Οι εταιρείες θα υποφέρουν καθώς οι καταναλωτές ξοδεύουν λιγότερα, όπως βλέπουμε στα εστιατόρια, για παράδειγμα, και αυτό θα οδηγήσει σε μειώσεις του εργατικού δυναμικού.
Η ανεργία κατά τη διάρκεια της κρίσης του ΟΠΕΚ της δεκαετίας του 1970 δεν ήταν τόσο δραστική, αλλά αυξήθηκε στο 7,2% το 1980.
Ο πληθωρισμός αυξήθηκε από περίπου 1% το 1964 σε 14% το 1980 και το ΑΕΠ πήγε από 5,8% σε -0,3% κατά τη διάρκεια αυτής της ίδιας περιόδου.
Να είστε λοιπόν πολύ προσεκτικοί.
Αν κοιτάξετε μόνο τις τιμές που αυξάνονται και αγνοήσετε το γεγονός ότι το διαθέσιμο εισόδημά σας μειώνεται, θα σας ξυπνήσετε άγρια» καταλήγει ο οικονομολόγος.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών