Όποια και αν είναι η στάση τους στη διεθνή σκηνή, καμία ηγέτις δεν έχει αμβλύνει τη θέση του στο εσωτερικό
Τις τελευταίες δύο φορές που η Marine Le Pen υπέβαλε υποψηφιότητα για πρόεδρος της Γαλλίας, οι Γάλλοι ψηφοφόροι έκριναν τις ακροδεξιές πολιτικές της τόσο τοξικές που συσπειρώθηκαν από όλες τις άλλες πλευρές του πολιτικού φάσματος για να την κρατήσουν μακριά.
Αυτή την εβδομάδα, όμως, το κόμμα της Εθνικής Συσπείρωσης έκανε ένα σημαντικό βήμα προς την ανάληψη της εξουσίας και ήρθε πρώτο σε εθνικές εκλογές για πρώτη φορά στην ιστορία του.
Την Κυριακή, 30 Ιουνίου 2024, στον πρώτο γύρο των κοινοβουλευτικών εκλογών, το κόμμα RN συγκέντρωσε περισσότερο από 33% των ψήφων, πολύ μπροστά από μια ευρεία αριστερή συμμαχία και το κόμμα Ensemble του Γάλλου Προέδρου Emmanuel Macron.
Το αποτέλεσμα δείχνει να οδηγεί τη Γαλλία σε πολιτική και οικονομική αναταραχή, όμως κατά το Politico.
Για άλλη μια φορά, τα άλλα κόμματα της χώρας αναμένεται να ζητήσουν από τους ψηφοφόρους τους να συσπειρωθούν για να αποτρέψουν το RN να επιτύχει την πλειοψηφία.
Το πιο πιθανό αποτέλεσμα της ψηφοφορίας του δεύτερου γύρου στις 7 Ιουλίου είναι ένα διαιρεμένο κοινοβούλιο - αλλά μια κυβέρνηση που διευθύνεται από τον 28χρονο προστατευόμενο της Le Pen, Jordan Bardella δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Οι προοπτικές της Le Pen
Η ισχυρή απόδοση του RN ανοίγει επίσης την πιθανότητα η Le Pen -η οποία έχει κάνει εκστρατεία για την αποστασιοποίηση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ και δεσμεύτηκε για καλύτερες σχέσεις με τη Ρωσία- να μπορέσει τελικά να έχει μια επιτυχημένη υποψηφιότητα για πρόεδρος το 2027, προκαλώντας σοκ σε όλο τον δυτικό κόσμο.
Για το κατεστημένο στο Παρίσι και τις Βρυξέλλες, το φλέγον ερώτημα είναι αν η Le Pen εννοεί πραγματικά αυτά που λέει.
Στην Ιταλία, η Giorgia Meloni - που έγινε πρωθυπουργός το 2022 - έχει αναδιαμορφωθεί ως εποικοδομητική συντηρητική ηγέτης, υποστηρίζοντας την Ουκρανία και συνεργαζόμενη στενά με την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula von der Leyen.
Εάν η Le Pen θα εκλεγόταν πρόεδρος της Γαλλίας, της έβδομης μεγαλύτερης οικονομίας στον κόσμο και μιας πυρηνικής δύναμης, θα μπορούσε να έκανε μια παρόμοια μεταμόρφωση, μια διαδικασία που ο γαλλικός Τύπος ονόμασε «μελονοποίηση»;
Ή θα στόχευε πιθανότατα τη νεοαποκτηθείσα εξουσία της στους δίδυμους πυλώνες της ευρωπαϊκής πολιτικής τάξης;
Από τον Benito στην Ursula: Οι νεοφασιστικές ρίζες της Meloni
Πριν γίνει πρωθυπουργός, λίγα στο βιογραφικό της Meloni έδειχναν ότι θα την υποδέχονταν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Joe Biden και θα τη γοήτευαν μερικές από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες στις Βρυξέλλες.
Η Ιταλίδα ηγέτης ξεκίνησε στην πολιτική σε ηλικία 15 ετών, όταν εντάχθηκε στο τμήμα νεολαίας ενός νεοφασιστικού πολιτικού κόμματος του οποίου το σύμβολο ήταν η τρίχρωμη φλόγα και το οποίο ιδρύθηκε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο από έναν αρχηγό του επιτελείου της τελευταίας κυβέρνησης του Benito Mussolini.
Ήταν έφηβη ακτιβίστρια όταν, σε μια διάσημη πλέον ηχογράφηση, είπε ότι ο Ιταλός δικτάτορας ήταν «καλός πολιτικός».
Μετά την εκλογή της στο κοινοβούλιο το 2006, εκλέχθηκε από τον Silvio Berlusconi για να υπηρετήσει ως η νεότερη υπουργός της Ιταλίας από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Μετά την πτώση εκείνης της κυβέρνησης το 2011, η Meloni ίδρυσε το ακροδεξιό κόμμα Brothers of Italy, επιλέγοντας την τρίχρωμη φλόγα ως σύμβολό του.
Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της επόμενης δεκαετίας στην πολιτική ερημιά, δημιουργώντας οπαδούς με ακροδεξιά ρητορική για τη μετανάστευση και τα δικαιώματα LGBTQ+ και συχνές επιθέσεις στις Βρυξέλλες, το Βερολίνο και το Παρίσι.
Ωστόσο, ενώ γιόρτασε τη νίκη του Vladimir Putin στις εκλογές του 2018 ως αντιπροσώπευση της «αδιαμφισβήτητης βούλησης του ρωσικού λαού», στράφηκε μετά την εισβολή στην Ουκρανία, και έγινε μια από τις πιο δυνατές αντιπάλους του Ρώσου προέδρου πριν γίνει πρωθυπουργός το 2022.
«Άλλαξε, αλλά είναι πιστή στην τρίχρωμη φλόγα, υπάρχει μια ορισμένη πιστότητα στον νεοφασισμό», σχολίασε ο Marc Lazar, ειδικός της γαλλοϊταλικής πολιτικής στα πανεπιστήμια Sciences Po και Luiss.
Ωστόσο, η Meloni έχει συνεργαστεί στενά με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, πρόσθεσε.
Αντίθετα, η Le Pen έχει περάσει χρόνια προσπαθώντας να βελτιώσει την εικόνα της.
Αφού ανέλαβε το κόμμα της από τον πατέρα της - τον Jean-Marie Le Pen, έναν αρνητή του ολοκαυτώματος που κάποτε απέρριψε τους θαλάμους αερίων των Ναζί ως «λεπτομέρεια» στην ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου - ξεκίνησε μια διαδικασία αποδαιμονοποίησης.
Αυτό περιελάμβανε την αποβολή του πατέρα της από το κόμμα το 2015, δίνοντάς του νέο όνομα και στρατολογώντας το Bardella ως το πρόσωπο του RN.
Αυτό που δεν έκανε η Le Pen, ωστόσο, ήταν να μειώσει τη ρητορική κατά του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Ενώ οπισθοχώρησε σε προηγούμενες εκκλήσεις να αποχωρήσει από την ΕΕ ή την κοινή νομισματική ζώνη της, δεν έχει κρύψει την περιφρόνησή της για τις Βρυξέλλες και την επιθυμία της να περικόψει τις εξουσίες της Επιτροπής.
Η προεδρική πλατφόρμα της Le Pen το 2022 περιλάμβανε εκκλήσεις προς τη Γαλλία να αποχωρήσει από την ολοκληρωμένη στρατιωτική διοίκηση του ΝΑΤΟ.
Και ενώ έχει καταδικάσει τον πόλεμο στην Ουκρανία, το κόμμα της απείχε από τις βασικές ψηφοφορίες στη Γαλλία και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη στήριξη του Κίεβου.
Μια έκθεση του γαλλικού κοινοβουλίου του 2023 κατηγόρησε το RN ότι χρησίμευε ως φερέφωνο για το Κρεμλίνο.
Η αποδαιμονοποίηση της Le Pen
Καθώς πλησιάζει στην εξουσία, ωστόσο, το RN προσπάθησε να υποβαθμίσει ορισμένες από τις πιο ριζοσπαστικές υποσχέσεις της.
Κατά τη διάρκεια των εκλογών αυτής της εβδομάδας, το κόμμα της Le Pen άφησε να εννοηθεί ότι πιθανότατα θα υποχωρήσει σε ορισμένα από τα πιο πλούσια σχέδια δαπανών του, συμπεριλαμβανομένης της δέσμευσης για μείωση της ηλικίας συνταξιοδότησης στα 60.
Το κόμμα αφαίρεσε επίσης αθόρυβα μέρος της αμυντικής του πολιτικής από τον ιστότοπό του, διαγράφοντας ενότητες που πρότειναν την εμβάθυνση των διπλωματικών δεσμών με τη Ρωσία, τη διακοπή έργων συνεργασίας με τη Γερμανία και την έξοδο από την ολοκληρωμένη στρατιωτική διοίκηση του ΝΑΤΟ.
Ο Bardella περιγράφει τώρα τη Ρωσία ως «πολυδιάστατη απειλή τόσο για τη Γαλλία όσο και για την Ευρώπη».
Μιλώντας στο POLITICO τον Μάρτιο, ο Bardella είπε ότι αν και το RN ήθελε ακόμα να αποχωρήσει από την ολοκληρωμένη διοίκηση του ΝΑΤΟ, θα το έκανε μόνο μετά το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία.
«Δεν αλλάζεις τις συνθήκες σε καιρό πολέμου», είπε ο Bardella.
«Η Le Pen έβαλε ξεκάθαρα λίγο νερό στο κρασί της», είπε ο Thierry Chopin, ειδικός στο Ινστιτούτο Ζακ Ντελόρ και καθηγητής στο Κολέγιο της Ευρώπης, αν και πρόσθεσε ότι το RN εξακολουθεί να διατηρεί αυτό που περιέγραψε ως «ριζοσπαστικές θέσεις», όπως η πεποίθηση ότι το γαλλικό δίκαιο πρέπει να έχει υπεροχή έναντι των κανόνων της ΕΕ.
Κάποιοι ερμήνευσαν την επανατοποθέτηση της Le Pen ως ένδειξη ότι σχεδιάζει να ακολουθήσει το παράδειγμα της Meloni και να συνεργαστεί με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και όχι εναντίον τους.
«Μπορείτε να κάνετε έναν παραλληλισμό με την κυβέρνηση Meloni», είπε ο Francesco Saraceno, καθηγητής οικονομικών στο Sciences Po Paris.
«Η οικονομία και οι σχέσεις με την Ευρώπη είναι οι φάκελοι στους οποίους η Meloni έχει λιγότερα ‘σημαδεμένα’ εδάφη γιατί στην πραγματικότητα υπάρχουν περιορισμοί που είναι δύσκολο να ξεπεραστούν».
«Η Le Pen είναι ακριβώς το αντίθετο της Meloni»
Όποια και αν είναι η στάση τους στη διεθνή σκηνή, κανένας ηγέτης δεν έχει αμβλύνει τη θέση του στο εσωτερικό.
Η Le Pen συνεχίζει να υποστηρίζει την αφαίρεση των κοινωνικών παροχών από τους γονείς ανηλίκων που έχουν καταδικαστεί για εγκλήματα και έχει ζητήσει την απαγόρευση των ατόμων με πολλαπλές υπηκοότητες να κατέχουν κορυφαίες θέσεις στη δημόσια διοίκηση.
Κάποιοι από τους υποψηφίους της στο γαλλικό κοινοβούλιο αποκαλύφθηκε ότι έκαναν ρατσιστικά και αντισημιτικά σχόλια.
Η Meloni έχει επίσης επιμείνει σε ορισμένες από τις πιο συντηρητικές θέσεις της, καταθέτοντας νομοθεσία που θα επέτρεπε στους ακτιβιστές κατά των αμβλώσεων να έχουν μια θέση μέσα σε κλινικές που παρέχουν τη διαδικασία.
Ηγέτες από τη νεολαία του κόμματός της κινηματογραφήθηκαν να κάνουν αντισημιτικά σχόλια και να καυχιούνται ότι είναι φασίστες, ναζί και ρατσιστές.
Όσον αφορά την εξωτερική πολιτική και τις ευρωπαϊκές υποθέσεις, η Le Pen θα είχε περισσότερο περιθώριο ελιγμών από τη Meloni, η οποία ως ηγέτης μιας κυβέρνησης συνασπισμού πρέπει να συντονιστεί με τους εταίρους της.
Πριν από την ψηφοφορία της περασμένης Κυριακής, η Le Pen υποσχέθηκε να αμφισβητήσει τον Macron στην εξωτερική πολιτική - παραδοσιακά προνόμιο του προέδρου - εάν το κόμμα της κερδίσει την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο.
Ο Macron, είπε, θα εμποδιστεί να στείλει στρατιωτικούς εκπαιδευτές για να βοηθήσουν την Ουκρανία.
«Σχετικά με την Ουκρανία, ο πρόεδρος δεν θα μπορεί να στείλει στρατεύματα», είπε η Le Pen σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Le Télégramme.
«Η Le Pen είναι ακριβώς το αντίθετο από τη Meloni», είπε ο Benjamin Haddad, ένας απερχόμενος βουλευτής από το κόμμα του Macron που είναι υποψήφιος για επανεκλογή.
«Αρνήθηκε κάθε μορφή υποστήριξης για την Ουκρανία, είχε στην ατζέντα της την αποχώρηση του ΝΑΤΟ και είναι φιλορωσική.
Το όραμά της θα αποδυνάμωνε τη Γαλλία και την Ευρώπη σε μια περίοδο πολέμου στην ήπειρό μας».
Ενώ τόσο η Ιταλία όσο και η Γαλλία είναι υπερχρεωμένες χώρες, το μέγεθος της Γαλλίας και ο κεντρικός της ρόλος σε όλα τα αρχεία της ΕΕ θα έδιναν στη Le Pen μεγαλύτερη βαρύτητα με τις Βρυξέλλες.
«Η Γαλλία είναι μια ισχυρότερη χώρα από την Ιταλία και είναι λιγότερο εξαρτημένη από την Ευρώπη, επομένως θα μπορούσαν να υπάρξουν μερικές ακόμη ανατροπές», πρόσθεσε ο Saraceno.
Ο Philippe Olivier, κουνιάδος και στενός σύμβουλος της Le Pen, υποστήριξε ότι ενώ η Ρώμη εξαρτάται πολύ από τα κονδύλια της ΕΕ για να διαλέξει μια μάχη με τις Βρυξέλλες, το Παρίσι θα αντιμετωπίσει πολύ λιγότερους περιορισμούς.
«Η Ιταλία δεν βρίσκεται στην ίδια οικονομική κατάσταση με τη Γαλλία… έχουμε περισσότερα περιθώρια για να κάμψουμε τις Βρυξέλλες», είπε ο Olivier, ο οποίος επανεξελέγη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Ιούνιο.
«Αφού είμαστε η Γαλλία, είμαστε πιο ελεύθεροι, δεν είμαστε σκλάβοι», πρόσθεσε.
Δεδομένης της δύναμης της ρητορικής της, η Le Pen θα δεχόταν επίσης πίεση από τους υποστηρικτές της να υλοποιήσει ορισμένες από τις ριζοσπαστικές της υποσχέσεις.
«Είναι μια πιο περίπλοκη στροφή», είπε ο Lazar, ειδικός στη γαλλοϊταλική πολιτική.
«Η παραίτηση από τη θέση της θα κόστιζε τη συναίνεσή της και θα απογοήτευε ένα μέρος των ευρωσκεπτικιστών ψηφοφόρων της».
Ακροδεξιά ομάδα
Έπειτα, υπάρχει το γεγονός ότι η Le Pen δεν θα ήταν μόνη στις θέσεις της — και ούτε η Meloni.
Μέχρι στιγμής η Ιταλίδα έχει επιλέξει να κρατήσει τη Le Pen σε απόσταση αναπνοής.
Ερωτηθείσα ενόψει των προεδρικών εκλογών της Γαλλίας το 2022 εάν προτιμά τη Le Pen από τον Macron, η Meloni απάντησε ότι δεν αισθάνεται ότι εκπροσωπείται από κανένα από τα δύο.
Απέρριψε επίσης την πρόταση της Le Pen να συνεργαστεί ενόψει των εκλογών για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον περασμένο μήνα.
Αλλά είναι ένα πράγμα να υποκινείς μια πολιτικά τοξική αντιπολίτευση, ειδικά όταν είσαι απομονωμένος.
Είναι άλλο να έρθετε αντιμέτωποι με έναν δυνητικά ομοϊδεάτη πρόεδρο της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας της ΕΕ.
Τη Δευτέρα, η Meloni συνεχάρη τη Le Pen για τη νίκη της στον πρώτο γύρο των εκλογών.
Η Γαλλία, σημείωσε, είναι μια χώρα εξαιρετικά πολωμένη και «προφανώς προτιμώ τη δεξιά».
Κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τον περασμένο μήνα, η Ιταλίδα ηγέτης φέρεται να ήταν έξαλλη επειδή αποκλείστηκε από τη συζήτηση για την επόμενη ομάδα ηγετών της ΕΕ, προσχωρώντας στον Orban της Ουγγαρίας σε αντίθεση με την απόφαση.
Από μόνοι τους, υπήρχε μικρή πιθανότητα η Meloni και ο Orbán να τα καταφέρουν.
Με τη Le Pen στο τραπέζι, το αποτέλεσμα θα μπορούσε να ήταν διαφορετικό.
Όταν πρόκειται για τη Le Pen και τη Meloni, το καλύτερο ερώτημα μπορεί να μην είναι αν ο ένας θα συμπεριφερθεί όπως ο άλλος.
Έτσι θα ενεργούσαν και οι δύο αν βρισκόντουσαν μαζί στην εξουσία.
«Θα είναι μια άλλη ιστορία εάν το RN κερδίσει τις προεδρικές εκλογές το 2027 και αποκτήσει την απόλυτη πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση», προέβλεψε ο Chopin.
«Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχει πραγματικός κίνδυνος να υιοθετήσουμε μια πολύ πιο ριζοσπαστική και συγκρουσιακή στάση», ανέφερε.
www.bankingnews.gr
Αυτή την εβδομάδα, όμως, το κόμμα της Εθνικής Συσπείρωσης έκανε ένα σημαντικό βήμα προς την ανάληψη της εξουσίας και ήρθε πρώτο σε εθνικές εκλογές για πρώτη φορά στην ιστορία του.
Την Κυριακή, 30 Ιουνίου 2024, στον πρώτο γύρο των κοινοβουλευτικών εκλογών, το κόμμα RN συγκέντρωσε περισσότερο από 33% των ψήφων, πολύ μπροστά από μια ευρεία αριστερή συμμαχία και το κόμμα Ensemble του Γάλλου Προέδρου Emmanuel Macron.
Το αποτέλεσμα δείχνει να οδηγεί τη Γαλλία σε πολιτική και οικονομική αναταραχή, όμως κατά το Politico.
Για άλλη μια φορά, τα άλλα κόμματα της χώρας αναμένεται να ζητήσουν από τους ψηφοφόρους τους να συσπειρωθούν για να αποτρέψουν το RN να επιτύχει την πλειοψηφία.
Το πιο πιθανό αποτέλεσμα της ψηφοφορίας του δεύτερου γύρου στις 7 Ιουλίου είναι ένα διαιρεμένο κοινοβούλιο - αλλά μια κυβέρνηση που διευθύνεται από τον 28χρονο προστατευόμενο της Le Pen, Jordan Bardella δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Οι προοπτικές της Le Pen
Η ισχυρή απόδοση του RN ανοίγει επίσης την πιθανότητα η Le Pen -η οποία έχει κάνει εκστρατεία για την αποστασιοποίηση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ και δεσμεύτηκε για καλύτερες σχέσεις με τη Ρωσία- να μπορέσει τελικά να έχει μια επιτυχημένη υποψηφιότητα για πρόεδρος το 2027, προκαλώντας σοκ σε όλο τον δυτικό κόσμο.
Για το κατεστημένο στο Παρίσι και τις Βρυξέλλες, το φλέγον ερώτημα είναι αν η Le Pen εννοεί πραγματικά αυτά που λέει.
Στην Ιταλία, η Giorgia Meloni - που έγινε πρωθυπουργός το 2022 - έχει αναδιαμορφωθεί ως εποικοδομητική συντηρητική ηγέτης, υποστηρίζοντας την Ουκρανία και συνεργαζόμενη στενά με την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula von der Leyen.
Εάν η Le Pen θα εκλεγόταν πρόεδρος της Γαλλίας, της έβδομης μεγαλύτερης οικονομίας στον κόσμο και μιας πυρηνικής δύναμης, θα μπορούσε να έκανε μια παρόμοια μεταμόρφωση, μια διαδικασία που ο γαλλικός Τύπος ονόμασε «μελονοποίηση»;
Ή θα στόχευε πιθανότατα τη νεοαποκτηθείσα εξουσία της στους δίδυμους πυλώνες της ευρωπαϊκής πολιτικής τάξης;
Από τον Benito στην Ursula: Οι νεοφασιστικές ρίζες της Meloni
Πριν γίνει πρωθυπουργός, λίγα στο βιογραφικό της Meloni έδειχναν ότι θα την υποδέχονταν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Joe Biden και θα τη γοήτευαν μερικές από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες στις Βρυξέλλες.
Η Ιταλίδα ηγέτης ξεκίνησε στην πολιτική σε ηλικία 15 ετών, όταν εντάχθηκε στο τμήμα νεολαίας ενός νεοφασιστικού πολιτικού κόμματος του οποίου το σύμβολο ήταν η τρίχρωμη φλόγα και το οποίο ιδρύθηκε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο από έναν αρχηγό του επιτελείου της τελευταίας κυβέρνησης του Benito Mussolini.
Ήταν έφηβη ακτιβίστρια όταν, σε μια διάσημη πλέον ηχογράφηση, είπε ότι ο Ιταλός δικτάτορας ήταν «καλός πολιτικός».
Μετά την εκλογή της στο κοινοβούλιο το 2006, εκλέχθηκε από τον Silvio Berlusconi για να υπηρετήσει ως η νεότερη υπουργός της Ιταλίας από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Μετά την πτώση εκείνης της κυβέρνησης το 2011, η Meloni ίδρυσε το ακροδεξιό κόμμα Brothers of Italy, επιλέγοντας την τρίχρωμη φλόγα ως σύμβολό του.
Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της επόμενης δεκαετίας στην πολιτική ερημιά, δημιουργώντας οπαδούς με ακροδεξιά ρητορική για τη μετανάστευση και τα δικαιώματα LGBTQ+ και συχνές επιθέσεις στις Βρυξέλλες, το Βερολίνο και το Παρίσι.
Ωστόσο, ενώ γιόρτασε τη νίκη του Vladimir Putin στις εκλογές του 2018 ως αντιπροσώπευση της «αδιαμφισβήτητης βούλησης του ρωσικού λαού», στράφηκε μετά την εισβολή στην Ουκρανία, και έγινε μια από τις πιο δυνατές αντιπάλους του Ρώσου προέδρου πριν γίνει πρωθυπουργός το 2022.
«Άλλαξε, αλλά είναι πιστή στην τρίχρωμη φλόγα, υπάρχει μια ορισμένη πιστότητα στον νεοφασισμό», σχολίασε ο Marc Lazar, ειδικός της γαλλοϊταλικής πολιτικής στα πανεπιστήμια Sciences Po και Luiss.
Ωστόσο, η Meloni έχει συνεργαστεί στενά με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, πρόσθεσε.
Αντίθετα, η Le Pen έχει περάσει χρόνια προσπαθώντας να βελτιώσει την εικόνα της.
Αφού ανέλαβε το κόμμα της από τον πατέρα της - τον Jean-Marie Le Pen, έναν αρνητή του ολοκαυτώματος που κάποτε απέρριψε τους θαλάμους αερίων των Ναζί ως «λεπτομέρεια» στην ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου - ξεκίνησε μια διαδικασία αποδαιμονοποίησης.
Αυτό περιελάμβανε την αποβολή του πατέρα της από το κόμμα το 2015, δίνοντάς του νέο όνομα και στρατολογώντας το Bardella ως το πρόσωπο του RN.
Αυτό που δεν έκανε η Le Pen, ωστόσο, ήταν να μειώσει τη ρητορική κατά του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Ενώ οπισθοχώρησε σε προηγούμενες εκκλήσεις να αποχωρήσει από την ΕΕ ή την κοινή νομισματική ζώνη της, δεν έχει κρύψει την περιφρόνησή της για τις Βρυξέλλες και την επιθυμία της να περικόψει τις εξουσίες της Επιτροπής.
Η προεδρική πλατφόρμα της Le Pen το 2022 περιλάμβανε εκκλήσεις προς τη Γαλλία να αποχωρήσει από την ολοκληρωμένη στρατιωτική διοίκηση του ΝΑΤΟ.
Και ενώ έχει καταδικάσει τον πόλεμο στην Ουκρανία, το κόμμα της απείχε από τις βασικές ψηφοφορίες στη Γαλλία και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη στήριξη του Κίεβου.
Μια έκθεση του γαλλικού κοινοβουλίου του 2023 κατηγόρησε το RN ότι χρησίμευε ως φερέφωνο για το Κρεμλίνο.
Η αποδαιμονοποίηση της Le Pen
Καθώς πλησιάζει στην εξουσία, ωστόσο, το RN προσπάθησε να υποβαθμίσει ορισμένες από τις πιο ριζοσπαστικές υποσχέσεις της.
Κατά τη διάρκεια των εκλογών αυτής της εβδομάδας, το κόμμα της Le Pen άφησε να εννοηθεί ότι πιθανότατα θα υποχωρήσει σε ορισμένα από τα πιο πλούσια σχέδια δαπανών του, συμπεριλαμβανομένης της δέσμευσης για μείωση της ηλικίας συνταξιοδότησης στα 60.
Το κόμμα αφαίρεσε επίσης αθόρυβα μέρος της αμυντικής του πολιτικής από τον ιστότοπό του, διαγράφοντας ενότητες που πρότειναν την εμβάθυνση των διπλωματικών δεσμών με τη Ρωσία, τη διακοπή έργων συνεργασίας με τη Γερμανία και την έξοδο από την ολοκληρωμένη στρατιωτική διοίκηση του ΝΑΤΟ.
Ο Bardella περιγράφει τώρα τη Ρωσία ως «πολυδιάστατη απειλή τόσο για τη Γαλλία όσο και για την Ευρώπη».
Μιλώντας στο POLITICO τον Μάρτιο, ο Bardella είπε ότι αν και το RN ήθελε ακόμα να αποχωρήσει από την ολοκληρωμένη διοίκηση του ΝΑΤΟ, θα το έκανε μόνο μετά το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία.
«Δεν αλλάζεις τις συνθήκες σε καιρό πολέμου», είπε ο Bardella.
«Η Le Pen έβαλε ξεκάθαρα λίγο νερό στο κρασί της», είπε ο Thierry Chopin, ειδικός στο Ινστιτούτο Ζακ Ντελόρ και καθηγητής στο Κολέγιο της Ευρώπης, αν και πρόσθεσε ότι το RN εξακολουθεί να διατηρεί αυτό που περιέγραψε ως «ριζοσπαστικές θέσεις», όπως η πεποίθηση ότι το γαλλικό δίκαιο πρέπει να έχει υπεροχή έναντι των κανόνων της ΕΕ.
Κάποιοι ερμήνευσαν την επανατοποθέτηση της Le Pen ως ένδειξη ότι σχεδιάζει να ακολουθήσει το παράδειγμα της Meloni και να συνεργαστεί με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και όχι εναντίον τους.
«Μπορείτε να κάνετε έναν παραλληλισμό με την κυβέρνηση Meloni», είπε ο Francesco Saraceno, καθηγητής οικονομικών στο Sciences Po Paris.
«Η οικονομία και οι σχέσεις με την Ευρώπη είναι οι φάκελοι στους οποίους η Meloni έχει λιγότερα ‘σημαδεμένα’ εδάφη γιατί στην πραγματικότητα υπάρχουν περιορισμοί που είναι δύσκολο να ξεπεραστούν».
«Η Le Pen είναι ακριβώς το αντίθετο της Meloni»
Όποια και αν είναι η στάση τους στη διεθνή σκηνή, κανένας ηγέτης δεν έχει αμβλύνει τη θέση του στο εσωτερικό.
Η Le Pen συνεχίζει να υποστηρίζει την αφαίρεση των κοινωνικών παροχών από τους γονείς ανηλίκων που έχουν καταδικαστεί για εγκλήματα και έχει ζητήσει την απαγόρευση των ατόμων με πολλαπλές υπηκοότητες να κατέχουν κορυφαίες θέσεις στη δημόσια διοίκηση.
Κάποιοι από τους υποψηφίους της στο γαλλικό κοινοβούλιο αποκαλύφθηκε ότι έκαναν ρατσιστικά και αντισημιτικά σχόλια.
Η Meloni έχει επίσης επιμείνει σε ορισμένες από τις πιο συντηρητικές θέσεις της, καταθέτοντας νομοθεσία που θα επέτρεπε στους ακτιβιστές κατά των αμβλώσεων να έχουν μια θέση μέσα σε κλινικές που παρέχουν τη διαδικασία.
Ηγέτες από τη νεολαία του κόμματός της κινηματογραφήθηκαν να κάνουν αντισημιτικά σχόλια και να καυχιούνται ότι είναι φασίστες, ναζί και ρατσιστές.
Όσον αφορά την εξωτερική πολιτική και τις ευρωπαϊκές υποθέσεις, η Le Pen θα είχε περισσότερο περιθώριο ελιγμών από τη Meloni, η οποία ως ηγέτης μιας κυβέρνησης συνασπισμού πρέπει να συντονιστεί με τους εταίρους της.
Πριν από την ψηφοφορία της περασμένης Κυριακής, η Le Pen υποσχέθηκε να αμφισβητήσει τον Macron στην εξωτερική πολιτική - παραδοσιακά προνόμιο του προέδρου - εάν το κόμμα της κερδίσει την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο.
Ο Macron, είπε, θα εμποδιστεί να στείλει στρατιωτικούς εκπαιδευτές για να βοηθήσουν την Ουκρανία.
«Σχετικά με την Ουκρανία, ο πρόεδρος δεν θα μπορεί να στείλει στρατεύματα», είπε η Le Pen σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Le Télégramme.
«Η Le Pen είναι ακριβώς το αντίθετο από τη Meloni», είπε ο Benjamin Haddad, ένας απερχόμενος βουλευτής από το κόμμα του Macron που είναι υποψήφιος για επανεκλογή.
«Αρνήθηκε κάθε μορφή υποστήριξης για την Ουκρανία, είχε στην ατζέντα της την αποχώρηση του ΝΑΤΟ και είναι φιλορωσική.
Το όραμά της θα αποδυνάμωνε τη Γαλλία και την Ευρώπη σε μια περίοδο πολέμου στην ήπειρό μας».
Ενώ τόσο η Ιταλία όσο και η Γαλλία είναι υπερχρεωμένες χώρες, το μέγεθος της Γαλλίας και ο κεντρικός της ρόλος σε όλα τα αρχεία της ΕΕ θα έδιναν στη Le Pen μεγαλύτερη βαρύτητα με τις Βρυξέλλες.
«Η Γαλλία είναι μια ισχυρότερη χώρα από την Ιταλία και είναι λιγότερο εξαρτημένη από την Ευρώπη, επομένως θα μπορούσαν να υπάρξουν μερικές ακόμη ανατροπές», πρόσθεσε ο Saraceno.
Ο Philippe Olivier, κουνιάδος και στενός σύμβουλος της Le Pen, υποστήριξε ότι ενώ η Ρώμη εξαρτάται πολύ από τα κονδύλια της ΕΕ για να διαλέξει μια μάχη με τις Βρυξέλλες, το Παρίσι θα αντιμετωπίσει πολύ λιγότερους περιορισμούς.
«Η Ιταλία δεν βρίσκεται στην ίδια οικονομική κατάσταση με τη Γαλλία… έχουμε περισσότερα περιθώρια για να κάμψουμε τις Βρυξέλλες», είπε ο Olivier, ο οποίος επανεξελέγη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Ιούνιο.
«Αφού είμαστε η Γαλλία, είμαστε πιο ελεύθεροι, δεν είμαστε σκλάβοι», πρόσθεσε.
Δεδομένης της δύναμης της ρητορικής της, η Le Pen θα δεχόταν επίσης πίεση από τους υποστηρικτές της να υλοποιήσει ορισμένες από τις ριζοσπαστικές της υποσχέσεις.
«Είναι μια πιο περίπλοκη στροφή», είπε ο Lazar, ειδικός στη γαλλοϊταλική πολιτική.
«Η παραίτηση από τη θέση της θα κόστιζε τη συναίνεσή της και θα απογοήτευε ένα μέρος των ευρωσκεπτικιστών ψηφοφόρων της».
Ακροδεξιά ομάδα
Έπειτα, υπάρχει το γεγονός ότι η Le Pen δεν θα ήταν μόνη στις θέσεις της — και ούτε η Meloni.
Μέχρι στιγμής η Ιταλίδα έχει επιλέξει να κρατήσει τη Le Pen σε απόσταση αναπνοής.
Ερωτηθείσα ενόψει των προεδρικών εκλογών της Γαλλίας το 2022 εάν προτιμά τη Le Pen από τον Macron, η Meloni απάντησε ότι δεν αισθάνεται ότι εκπροσωπείται από κανένα από τα δύο.
Απέρριψε επίσης την πρόταση της Le Pen να συνεργαστεί ενόψει των εκλογών για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον περασμένο μήνα.
Αλλά είναι ένα πράγμα να υποκινείς μια πολιτικά τοξική αντιπολίτευση, ειδικά όταν είσαι απομονωμένος.
Είναι άλλο να έρθετε αντιμέτωποι με έναν δυνητικά ομοϊδεάτη πρόεδρο της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας της ΕΕ.
Τη Δευτέρα, η Meloni συνεχάρη τη Le Pen για τη νίκη της στον πρώτο γύρο των εκλογών.
Η Γαλλία, σημείωσε, είναι μια χώρα εξαιρετικά πολωμένη και «προφανώς προτιμώ τη δεξιά».
Κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τον περασμένο μήνα, η Ιταλίδα ηγέτης φέρεται να ήταν έξαλλη επειδή αποκλείστηκε από τη συζήτηση για την επόμενη ομάδα ηγετών της ΕΕ, προσχωρώντας στον Orban της Ουγγαρίας σε αντίθεση με την απόφαση.
Από μόνοι τους, υπήρχε μικρή πιθανότητα η Meloni και ο Orbán να τα καταφέρουν.
Με τη Le Pen στο τραπέζι, το αποτέλεσμα θα μπορούσε να ήταν διαφορετικό.
Όταν πρόκειται για τη Le Pen και τη Meloni, το καλύτερο ερώτημα μπορεί να μην είναι αν ο ένας θα συμπεριφερθεί όπως ο άλλος.
Έτσι θα ενεργούσαν και οι δύο αν βρισκόντουσαν μαζί στην εξουσία.
«Θα είναι μια άλλη ιστορία εάν το RN κερδίσει τις προεδρικές εκλογές το 2027 και αποκτήσει την απόλυτη πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση», προέβλεψε ο Chopin.
«Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχει πραγματικός κίνδυνος να υιοθετήσουμε μια πολύ πιο ριζοσπαστική και συγκρουσιακή στάση», ανέφερε.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών