Μπορεί η Ινδία να τερματίσει τη σύγκρουση Ρωσίας - Ουκρανίας;
Ο Ινδός πρωθυπουργός Modi πρόκειται να επισκεφθεί την Ουκρανία την τελευταία εβδομάδα αυτού του μήνα.
Η επίσκεψη αποτελεί μέρος μιας αποστολής για τη διαμεσολάβηση της ειρήνης μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας;
Κάτι παρόμοιο είχε κάνει η Ινδία κατά τη διάρκεια του πολέμου της Κορέας, φέρνοντας μια συμφωνία εκεχειρίας μεταξύ της Νότιας Κορέας που υποστηρίζεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και της Βόρειας Κορέας που υποστηρίζεται από την κομμουνιστική Κίνα και η τότε Σοβιετική Ένωση.
Εάν η Ινδία υπό τον Modi είναι πραγματικά σοβαρή για τη μεσολάβηση μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων εθνών της Ρωσίας και της Ουκρανίας, κάτι που επιχειρούν επίσης η Κίνα και η Τουρκία, έχει το Νέο Δελχί καλύτερη παγκόσμια αξιοπιστία και υποστήριξη από το Πεκίνο και την Άγκυρα;
Ας προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε αυτές τις τρεις ερωτήσεις μία προς μία.
Πρώτον, η προγραμματισμένη επίσκεψη του Modi στην Ουκρανία δεν έχει ανακοινωθεί επίσημα. Αλλά το ίδιο το γεγονός ότι έχει αναφερθεί ευρέως τις τελευταίες δύο ημέρες χωρίς να έχει διαψευστεί από την ινδική κυβέρνηση αυτή η είδηση.
Τα δημοσιεύματα αναφέρουν ότι ο Ινδός πρωθυπουργός θα αναχωρήσει για την Ουκρανία στις 23 Αυγούστου.
Όσον αφορά τη δεύτερη ερώτηση, δεδομένου ότι η ημερομηνία της επίσκεψης δεν έχει ανακοινωθεί επίσημα, είναι δύσκολο να πούμε για την ακριβή ατζέντα του, κάτι που συνήθως αποκαλύπτουν ανώτεροι αξιωματούχοι του υπουργείου Εξωτερικών σε επιλεγμένες ενημερώσεις στον Τύπο την παραμονή των ταξιδιών του Πρωθυπουργού στο εξωτερικό.
Ωστόσο, αυτό που είναι αναμφισβήτητο είναι ότι η ίδια η επίσκεψη του Modi στην Ουκρανία θα κατευνάσει τα πληγωμένα συναισθήματα του Ουκρανού Προέδρου Volodymyr Zelenskyy.
Είναι αλήθεια ότι στην Ουκρανία δεν άρεσε η ουδετερότητα της Ινδίας στον πόλεμο, καθώς δεν τον καταδίκασε.
Παράλληλα υπήρχαν και οι συνεχιζόμενες διπλωματικές, πολιτικές και οικονομικές και αμυντικές αλληλεπιδράσεις του Νέου Δελχί με τη Μόσχα.
Αλλά είναι επίσης γεγονός ότι παρά τους ιστορικά ισχυρούς και δοκιμασμένους στο χρόνο ινδο-ρωσικούς στρατηγικούς δεσμούς, οι Modi και οι αξιωματούχοι του, συμπεριλαμβανομένου του υπουργού Εξωτερικών S. Jaishankar, επισήμαναν πάντα ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν θα τελειώσει με στρατιωτική ισχύ εν μέσω βόμβες, όπλα και σφαίρες, αλλά μέσω «διπλωματίας και διαλόγου».
Η Ρωσία φαίνεται να εκτίμησε τη θέση της Ινδίας, αλλά αυτό δεν φαίνεται να συνέβη με την Ουκρανία, αν και ο Modi μίλησε για αυτό στο τηλέφωνο στον Zelenskyy.
Ο Modi φέρεται να διαβεβαίωσε τον ουκρανό πρόεδρο ότι η Ινδία θα κάνει «ό,τι μπορεί» για να βοηθήσει στον τερματισμό του πολέμου.
Στην πραγματικότητα, η κοινή δήλωση που εκδόθηκε στο τέλος της επίσκεψης του Modi στη Ρωσία τον περασμένο μήνα αναφέρει ότι και οι δύο πλευρές «υπογράμμισαν την επιτακτική ανάγκη της ειρηνικής επίλυσης της σύγκρουσης γύρω από την Ουκρανία μέσω διαλόγου και διπλωματίας, συμπεριλαμβανομένης της δέσμευσης μεταξύ των δύο μερών.
Σημείωσαν με εκτίμηση σχετικές προτάσεις διαμεσολάβησης και καλών υπηρεσιών με στόχο την ειρηνική επίλυση της σύγκρουσης σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και με βάση τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών».
Ο διδακτικός ρόλος της Ινδίας
Κατά κάποιο τρόπο, ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει χαρακτηριστικά συγκρίσιμα με αυτά στον πόλεμο της Κορέας.
Η σύγκρουση ξεκίνησε το 1950 με την εισβολή στο βόρειο μισό της κορεατικής χερσονήσου, που ελέγχεται από τους κομμουνιστές, και στο νότιο μισό, που κατοικείται από τους Δυτικοπροσανατολισμένους Κορεάτες που υποστηρίζονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Σημειώνεται ότι η Ινδία οδήγησε την Προσωρινή Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Κορέα (UNTCOK) να διεξαγάγει «ειρηνικές και άκρως αντιπροσωπευτικές εκλογές» το 1948, οι οποίες προκάλεσαν τη δημιουργία της πρώτης δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης στην Κορέα. Αλλά αυτό ήταν στο νότιο μισό, τη σημερινή Νότια Κορέα.
Με τη μετέπειτα συμμετοχή της Κίνας στον πόλεμο του 1951 και τη ρωσική βοήθεια προς τον Βορρά, ο πόλεμος στην Κορέα φαινόταν να μην τελειώνει ποτέ. Ο τότε πρόεδρος της Νότιας Κορέας Syngman Rhee ήταν ανένδοτος, όπως ο Zelenskyy τώρα, με την νοοτροπία οι «επιτιθέμενοι πρέπει να νικηθούν και ότι η Δύση πρέπει να παράσχει όλη την απαραίτητη στρατιωτική και οικονομική βοήθεια».
Η συνεχιζόμενη αμερικανική υποστήριξη στη Νότια Κορέα έγινε ένα εγχώριο πολιτικό ζήτημα, όπως συμβαίνει πάνω από τα όρια της αμερικανικής συμβολής στον πόλεμο στην Ουκρανία σήμερα.
Οι επιθέσεις των Ρεπουμπλικανών στον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν (Δημοκρατικός) ήταν τόσο έντονες που δεν επεδίωξε άλλη θητεία στις προεδρικές εκλογές του 1952.
Ο Ρεπουμπλικανός Dwight Eisenhower κέρδισε τελικά αυτές τις εκλογές.
Αυτή ήταν η περίοδος κατά την οποία η Ινδία, υπό τον τότε πρωθυπουργό Jawaharlal Nehru, έπαιξε έναν μεσολαβητικό ρόλο, με όλους τους κύριους ενδιαφερόμενους - τις ΗΠΑ (που είχαν μπει στον πόλεμο για λογαριασμό των Ηνωμένων Εθνών), την Κίνα και την τότε ΕΣΣΔ.
Η πρότασή του για άμεση κατάπαυση του πυρός αρχικά δεν απέδωσε καρπούς, αλλά ήταν το ψήφισμα της Ινδίας που εγκρίθηκε στα Ηνωμένα Έθνη το 1952 σχετικά με την ανταλλαγή αιχμαλώτων πολέμου (PoW), και ήταν η Ινδία που επιλέχθηκε για να προεδρεύσει των Ουδέτερων Εθνών Επιτροπή Επαναπατρισμού (NNRC).
Η διαδικασία στέφθηκε με επιτυχία για 90 ημέρες.
Το πιο σημαντικό, η επιτυχία αυτού του NNRC διευκόλυνε την τελική υπογραφή της συμφωνίας ανακωχής στις 27 Ιουλίου 1953, μεταξύ των αντιμαχόμενων μερών και την επακόλουθη ίδρυση της Κορεατικής DMZ. Αν και αυτή η Συμφωνία του 1953 δεν έχει τεχνικά «τερματίσει» τον πόλεμο ως τώρα, «αναστέλλοντας» τον πόλεμο, έχει διατηρήσει την ειρήνη όλα αυτά τα χρόνια στην κορεατική χερσόνησο.
Παρόμοια πρωτοβουλία για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία
Μια παρόμοια πρωτοβουλία μπορεί να φέρει παύση στον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία. Η αναστολή του θα μπορούσε στη συνέχεια να οδηγήσει σε μια διευθέτηση μέσω διαπραγματεύσεων αποδεκτή τόσο από τη Μόσχα όσο και από το Κίεβο.
Αρχικά, η Ινδία θα μπορούσε να κάνει και τα δύο μέρη να συμφωνήσουν για την ανταλλαγή κρατουμένων, την ασφάλεια των πυρηνικών σταθμών, τη μη χρήση βομβών διασποράς και την εκκένωση αμάχων από ζώνες έντονου πολέμου.
Η αμοιβαία εμπιστοσύνη που δημιουργείται στη διαδικασία μπορεί να οδηγήσει σε μια διαρκή κατάπαυση του πυρός και τη δημιουργία μιας αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης, με τις ρωσικές και ουκρανικές δυνάμεις να αποσύρονται αρκετά χιλιόμετρα από τις μπροστινές τους θέσεις.
Η ιδέα των ειρηνευτικών δυνάμεων με εντολή του ΟΗΕ να οργανώσουν δημοψήφισμα για να εξακριβωθεί η λαϊκή βούληση στα αμφισβητούμενα εδάφη προς μια ειρηνική διευθέτηση της διαφοράς θα μπορούσε στη συνέχεια να διερευνηθεί (αυτό έχει προτείνει ο διευθύνων σύμβουλος της Tesla, Elon Musk).
Τώρα έρχεται το πιο σημαντικό σημείο που τίθεται στο τρίτο ερώτημα – η αξιοπιστία της Ινδίας σε σύγκριση με την Τουρκία και την Κίνα.
Και όταν μιλάμε για αξιοπιστία, δεν είναι μόνο θέμα αποδοχής από τη Ρωσία και την Ουκρανία, αλλά και την επιδοκιμασία της παγκόσμιας κοινότητας γενικά και του δυτικού κόσμου που ηγούνται οι ΗΠΑ ειδικότερα, καθώς συντηρεί τον πόλεμο στην Ουκρανία κατά τα δισεκατομμύρια του. δολαρίων οικονομική και στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία.
Σημειώνεται ότι η Τουρκία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ενεργοποίηση του διαδρόμου στη Μαύρη Θάλασσα για τη μεταφορά σιτηρών από την Ουκρανία σε διάφορες παγκόσμιες αγορές.
Τελευταία όμως δεν έχει δείξει ανάλογο ζήλο.
Εξάλλου, ο ρόλος της Τουρκίας στην ανάφλεξη της ευαίσθητης κατάστασης στη Μέση Ανατολή και στην προβολή θέσεων που ενθαρρύνουν την υπόθεση του ριζοσπαστικού Ισλάμ σε πολλά μέρη του κόσμου θεωρούνται από πολλούς ως «ανεύθυνη συμπεριφορά» εκ μέρους μιας μεγάλης δύναμης.
Η Κίνα, από την πλευρά της, φιλοξένησε πρόσφατα τον υπουργό Εξωτερικών της Ουκρανίας Kuleba. Έχει κάνει κάποιες προτάσεις («τρεις αρχές» κανόνων σύγκρουσης, «τρία στοιχεία» του σχεδίου ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων, «τρεις ανησυχίες» για ανθρωπιστική προστασία) που έχουν εγκριθεί από τον Ρώσο Πρόεδρο.
Αλλά τότε, η ετοιμότητα της Κίνας ως μεσολαβητή δεν είναι τόσο επικείμενη.
Η τελευταία της θέση είναι ότι αν και η Ουκρανία και η Ρωσία «έχουν στείλει σημάδια προθυμίας να διαπραγματευτούν σε διάφορους βαθμούς», οι συνθήκες «δεν είναι ακόμη ώριμες» για ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις.
Επιπλέον, καθώς ο δυτικός κόσμος πιστεύει ακράδαντα ότι η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος «ενισχυτής» της Ρωσίας στον πόλεμο της εναντίον της Ουκρανίας χάνοντας έτσι την εμπιστοσύνη των δυτικών.
Από την άλλη πλευρά, η Ινδία έχει λόγους να ληφθεί σοβαρά υπόψη τόσο από τη Ρωσία όσο και από τη Δύση υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Ο Μόντι φαίνεται να έχει την υποστήριξη του Putin. Μπορεί στην Αμερική να μην άρεσε η «στρατηγική αυτονομία» της Ινδίας και οι συνεχείς δεσμοί της με τη Ρωσία, αλλά το γεγονός παραμένει ότι η Ινδία είναι «η ταλαντευόμενη δύναμη» στον πραγματικό της ανταγωνισμό με την Κίνα, τον κύριο γεωπολιτικό αντίπαλο της Ουάσιγκτον στον κόσμο.
www.bankingnews.gr
Η επίσκεψη αποτελεί μέρος μιας αποστολής για τη διαμεσολάβηση της ειρήνης μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας;
Κάτι παρόμοιο είχε κάνει η Ινδία κατά τη διάρκεια του πολέμου της Κορέας, φέρνοντας μια συμφωνία εκεχειρίας μεταξύ της Νότιας Κορέας που υποστηρίζεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και της Βόρειας Κορέας που υποστηρίζεται από την κομμουνιστική Κίνα και η τότε Σοβιετική Ένωση.
Εάν η Ινδία υπό τον Modi είναι πραγματικά σοβαρή για τη μεσολάβηση μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων εθνών της Ρωσίας και της Ουκρανίας, κάτι που επιχειρούν επίσης η Κίνα και η Τουρκία, έχει το Νέο Δελχί καλύτερη παγκόσμια αξιοπιστία και υποστήριξη από το Πεκίνο και την Άγκυρα;
Ας προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε αυτές τις τρεις ερωτήσεις μία προς μία.
Πρώτον, η προγραμματισμένη επίσκεψη του Modi στην Ουκρανία δεν έχει ανακοινωθεί επίσημα. Αλλά το ίδιο το γεγονός ότι έχει αναφερθεί ευρέως τις τελευταίες δύο ημέρες χωρίς να έχει διαψευστεί από την ινδική κυβέρνηση αυτή η είδηση.
Τα δημοσιεύματα αναφέρουν ότι ο Ινδός πρωθυπουργός θα αναχωρήσει για την Ουκρανία στις 23 Αυγούστου.
Όσον αφορά τη δεύτερη ερώτηση, δεδομένου ότι η ημερομηνία της επίσκεψης δεν έχει ανακοινωθεί επίσημα, είναι δύσκολο να πούμε για την ακριβή ατζέντα του, κάτι που συνήθως αποκαλύπτουν ανώτεροι αξιωματούχοι του υπουργείου Εξωτερικών σε επιλεγμένες ενημερώσεις στον Τύπο την παραμονή των ταξιδιών του Πρωθυπουργού στο εξωτερικό.
Ωστόσο, αυτό που είναι αναμφισβήτητο είναι ότι η ίδια η επίσκεψη του Modi στην Ουκρανία θα κατευνάσει τα πληγωμένα συναισθήματα του Ουκρανού Προέδρου Volodymyr Zelenskyy.
Είναι αλήθεια ότι στην Ουκρανία δεν άρεσε η ουδετερότητα της Ινδίας στον πόλεμο, καθώς δεν τον καταδίκασε.
Παράλληλα υπήρχαν και οι συνεχιζόμενες διπλωματικές, πολιτικές και οικονομικές και αμυντικές αλληλεπιδράσεις του Νέου Δελχί με τη Μόσχα.
Αλλά είναι επίσης γεγονός ότι παρά τους ιστορικά ισχυρούς και δοκιμασμένους στο χρόνο ινδο-ρωσικούς στρατηγικούς δεσμούς, οι Modi και οι αξιωματούχοι του, συμπεριλαμβανομένου του υπουργού Εξωτερικών S. Jaishankar, επισήμαναν πάντα ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν θα τελειώσει με στρατιωτική ισχύ εν μέσω βόμβες, όπλα και σφαίρες, αλλά μέσω «διπλωματίας και διαλόγου».
Η Ρωσία φαίνεται να εκτίμησε τη θέση της Ινδίας, αλλά αυτό δεν φαίνεται να συνέβη με την Ουκρανία, αν και ο Modi μίλησε για αυτό στο τηλέφωνο στον Zelenskyy.
Ο Modi φέρεται να διαβεβαίωσε τον ουκρανό πρόεδρο ότι η Ινδία θα κάνει «ό,τι μπορεί» για να βοηθήσει στον τερματισμό του πολέμου.
Στην πραγματικότητα, η κοινή δήλωση που εκδόθηκε στο τέλος της επίσκεψης του Modi στη Ρωσία τον περασμένο μήνα αναφέρει ότι και οι δύο πλευρές «υπογράμμισαν την επιτακτική ανάγκη της ειρηνικής επίλυσης της σύγκρουσης γύρω από την Ουκρανία μέσω διαλόγου και διπλωματίας, συμπεριλαμβανομένης της δέσμευσης μεταξύ των δύο μερών.
Σημείωσαν με εκτίμηση σχετικές προτάσεις διαμεσολάβησης και καλών υπηρεσιών με στόχο την ειρηνική επίλυση της σύγκρουσης σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και με βάση τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών».
Ο διδακτικός ρόλος της Ινδίας
Κατά κάποιο τρόπο, ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει χαρακτηριστικά συγκρίσιμα με αυτά στον πόλεμο της Κορέας.
Η σύγκρουση ξεκίνησε το 1950 με την εισβολή στο βόρειο μισό της κορεατικής χερσονήσου, που ελέγχεται από τους κομμουνιστές, και στο νότιο μισό, που κατοικείται από τους Δυτικοπροσανατολισμένους Κορεάτες που υποστηρίζονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Σημειώνεται ότι η Ινδία οδήγησε την Προσωρινή Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Κορέα (UNTCOK) να διεξαγάγει «ειρηνικές και άκρως αντιπροσωπευτικές εκλογές» το 1948, οι οποίες προκάλεσαν τη δημιουργία της πρώτης δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης στην Κορέα. Αλλά αυτό ήταν στο νότιο μισό, τη σημερινή Νότια Κορέα.
Με τη μετέπειτα συμμετοχή της Κίνας στον πόλεμο του 1951 και τη ρωσική βοήθεια προς τον Βορρά, ο πόλεμος στην Κορέα φαινόταν να μην τελειώνει ποτέ. Ο τότε πρόεδρος της Νότιας Κορέας Syngman Rhee ήταν ανένδοτος, όπως ο Zelenskyy τώρα, με την νοοτροπία οι «επιτιθέμενοι πρέπει να νικηθούν και ότι η Δύση πρέπει να παράσχει όλη την απαραίτητη στρατιωτική και οικονομική βοήθεια».
Η συνεχιζόμενη αμερικανική υποστήριξη στη Νότια Κορέα έγινε ένα εγχώριο πολιτικό ζήτημα, όπως συμβαίνει πάνω από τα όρια της αμερικανικής συμβολής στον πόλεμο στην Ουκρανία σήμερα.
Οι επιθέσεις των Ρεπουμπλικανών στον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν (Δημοκρατικός) ήταν τόσο έντονες που δεν επεδίωξε άλλη θητεία στις προεδρικές εκλογές του 1952.
Ο Ρεπουμπλικανός Dwight Eisenhower κέρδισε τελικά αυτές τις εκλογές.
Αυτή ήταν η περίοδος κατά την οποία η Ινδία, υπό τον τότε πρωθυπουργό Jawaharlal Nehru, έπαιξε έναν μεσολαβητικό ρόλο, με όλους τους κύριους ενδιαφερόμενους - τις ΗΠΑ (που είχαν μπει στον πόλεμο για λογαριασμό των Ηνωμένων Εθνών), την Κίνα και την τότε ΕΣΣΔ.
Η πρότασή του για άμεση κατάπαυση του πυρός αρχικά δεν απέδωσε καρπούς, αλλά ήταν το ψήφισμα της Ινδίας που εγκρίθηκε στα Ηνωμένα Έθνη το 1952 σχετικά με την ανταλλαγή αιχμαλώτων πολέμου (PoW), και ήταν η Ινδία που επιλέχθηκε για να προεδρεύσει των Ουδέτερων Εθνών Επιτροπή Επαναπατρισμού (NNRC).
Η διαδικασία στέφθηκε με επιτυχία για 90 ημέρες.
Το πιο σημαντικό, η επιτυχία αυτού του NNRC διευκόλυνε την τελική υπογραφή της συμφωνίας ανακωχής στις 27 Ιουλίου 1953, μεταξύ των αντιμαχόμενων μερών και την επακόλουθη ίδρυση της Κορεατικής DMZ. Αν και αυτή η Συμφωνία του 1953 δεν έχει τεχνικά «τερματίσει» τον πόλεμο ως τώρα, «αναστέλλοντας» τον πόλεμο, έχει διατηρήσει την ειρήνη όλα αυτά τα χρόνια στην κορεατική χερσόνησο.
Παρόμοια πρωτοβουλία για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία
Μια παρόμοια πρωτοβουλία μπορεί να φέρει παύση στον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία. Η αναστολή του θα μπορούσε στη συνέχεια να οδηγήσει σε μια διευθέτηση μέσω διαπραγματεύσεων αποδεκτή τόσο από τη Μόσχα όσο και από το Κίεβο.
Αρχικά, η Ινδία θα μπορούσε να κάνει και τα δύο μέρη να συμφωνήσουν για την ανταλλαγή κρατουμένων, την ασφάλεια των πυρηνικών σταθμών, τη μη χρήση βομβών διασποράς και την εκκένωση αμάχων από ζώνες έντονου πολέμου.
Η αμοιβαία εμπιστοσύνη που δημιουργείται στη διαδικασία μπορεί να οδηγήσει σε μια διαρκή κατάπαυση του πυρός και τη δημιουργία μιας αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης, με τις ρωσικές και ουκρανικές δυνάμεις να αποσύρονται αρκετά χιλιόμετρα από τις μπροστινές τους θέσεις.
Η ιδέα των ειρηνευτικών δυνάμεων με εντολή του ΟΗΕ να οργανώσουν δημοψήφισμα για να εξακριβωθεί η λαϊκή βούληση στα αμφισβητούμενα εδάφη προς μια ειρηνική διευθέτηση της διαφοράς θα μπορούσε στη συνέχεια να διερευνηθεί (αυτό έχει προτείνει ο διευθύνων σύμβουλος της Tesla, Elon Musk).
Τώρα έρχεται το πιο σημαντικό σημείο που τίθεται στο τρίτο ερώτημα – η αξιοπιστία της Ινδίας σε σύγκριση με την Τουρκία και την Κίνα.
Και όταν μιλάμε για αξιοπιστία, δεν είναι μόνο θέμα αποδοχής από τη Ρωσία και την Ουκρανία, αλλά και την επιδοκιμασία της παγκόσμιας κοινότητας γενικά και του δυτικού κόσμου που ηγούνται οι ΗΠΑ ειδικότερα, καθώς συντηρεί τον πόλεμο στην Ουκρανία κατά τα δισεκατομμύρια του. δολαρίων οικονομική και στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία.
Σημειώνεται ότι η Τουρκία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ενεργοποίηση του διαδρόμου στη Μαύρη Θάλασσα για τη μεταφορά σιτηρών από την Ουκρανία σε διάφορες παγκόσμιες αγορές.
Τελευταία όμως δεν έχει δείξει ανάλογο ζήλο.
Εξάλλου, ο ρόλος της Τουρκίας στην ανάφλεξη της ευαίσθητης κατάστασης στη Μέση Ανατολή και στην προβολή θέσεων που ενθαρρύνουν την υπόθεση του ριζοσπαστικού Ισλάμ σε πολλά μέρη του κόσμου θεωρούνται από πολλούς ως «ανεύθυνη συμπεριφορά» εκ μέρους μιας μεγάλης δύναμης.
Η Κίνα, από την πλευρά της, φιλοξένησε πρόσφατα τον υπουργό Εξωτερικών της Ουκρανίας Kuleba. Έχει κάνει κάποιες προτάσεις («τρεις αρχές» κανόνων σύγκρουσης, «τρία στοιχεία» του σχεδίου ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων, «τρεις ανησυχίες» για ανθρωπιστική προστασία) που έχουν εγκριθεί από τον Ρώσο Πρόεδρο.
Αλλά τότε, η ετοιμότητα της Κίνας ως μεσολαβητή δεν είναι τόσο επικείμενη.
Η τελευταία της θέση είναι ότι αν και η Ουκρανία και η Ρωσία «έχουν στείλει σημάδια προθυμίας να διαπραγματευτούν σε διάφορους βαθμούς», οι συνθήκες «δεν είναι ακόμη ώριμες» για ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις.
Επιπλέον, καθώς ο δυτικός κόσμος πιστεύει ακράδαντα ότι η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος «ενισχυτής» της Ρωσίας στον πόλεμο της εναντίον της Ουκρανίας χάνοντας έτσι την εμπιστοσύνη των δυτικών.
Από την άλλη πλευρά, η Ινδία έχει λόγους να ληφθεί σοβαρά υπόψη τόσο από τη Ρωσία όσο και από τη Δύση υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Ο Μόντι φαίνεται να έχει την υποστήριξη του Putin. Μπορεί στην Αμερική να μην άρεσε η «στρατηγική αυτονομία» της Ινδίας και οι συνεχείς δεσμοί της με τη Ρωσία, αλλά το γεγονός παραμένει ότι η Ινδία είναι «η ταλαντευόμενη δύναμη» στον πραγματικό της ανταγωνισμό με την Κίνα, τον κύριο γεωπολιτικό αντίπαλο της Ουάσιγκτον στον κόσμο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών