Με τον ίδιο τρόπο που οι μεγάλοι υπολογιστές αντικαταστάθηκαν από προσωπικούς υπολογιστές και smartphone, αυτές οι μεγάλες επανδρωμένες πλατφόρμες θα πρέπει να αντικατασταθούν από drones
Ο Elon Musk, ο οποίος είναι επιφορτισμένος με την καταστολή των δαπανών σε όλη την ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ, έχει πρόσφατα επισημάνει έναν συγκεκριμένο στόχο: τον δαπανηρό στόλο των μαχητικών αεροσκαφών F-35 του Πενταγώνου.
Υπέρμαχος της αυτόνομης τεχνολογίας, ο Musk πέρασε τις τελευταίες εβδομάδες ειρωνευόμενος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το αεροσκάφος που κατασκευάστηκε από τη Lockheed Martin.
Τα σχόλιά του έχουν «βάλει φωτιά» σε μια συζήτηση που κυριεύει την αμυντική βιομηχανία και τους πελάτες της: χρειάζεται ακόμη ο στρατός ακριβά πιλοτικά μαχητικά αεροσκάφη σε μια εποχή που οι προϋπολογισμοί πιέζονται και τα ολοένα και πιο εξελιγμένα drones αναπτύσσονται με καταστροφικές συνέπειες στην Ουκρανία και αλλού;
«Με τον ίδιο τρόπο που οι μεγάλοι υπολογιστές αντικαταστάθηκαν από προσωπικούς υπολογιστές και smartphone, αυτές οι μεγάλες επανδρωμένες πλατφόρμες θα εξακολουθούν να είναι σχετικές με τον ίδιο τρόπο, τώρα που έχουμε άλλα συστήματα που είναι μη επανδρωμένα και αναλώσιμα;» δήλωσε ο Lorenz Meier, διευθύνων σύμβουλος της Auterion με έδρα τις ΗΠΑ, η οποία αναπτύσσει λογισμικό που επιτρέπει σε σμήνη αυτόνομων drones να επικοινωνούν μεταξύ τους.
Αν και ο Auterion δεν υποστήριζε το «κλείσιμο της πόρτας» στα συστήματα πληρώματος, δεδομένης της ταχείας ανάπτυξης μη επανδρωμένων συστημάτων που λειτουργούν με AI, υπήρχε ένα «θεμελιώδες ερώτημα» σχετικά με τον μελλοντικό τους ρόλο που έπρεπε να αντιμετωπιστεί, πρόσθεσε.
Η συζήτηση στις ΗΠΑ
Στις ΗΠΑ, η Πολεμική Αεροπορία νωρίτερα αυτό το μήνα ανακοίνωσε ότι θα καθυστερήσει μια απόφαση, που αρχικά αναμενόταν στα τέλη του 2024, σχετικά με το ποια εταιρεία θα κατασκευάσει ένα νέο μαχητικό αεροσκάφος ως μέρος του προγράμματος Next Generation Air Dominance (NGAD).
Η κίνηση σημαίνει ότι θα εναπόκειται πλέον στην επερχόμενη κυβέρνηση Trump για το αν και πώς θα προχωρήσει το έργο.
Η Lockheed Martin είπε ότι θα συνεργαστεί με τη «νέα κυβέρνηση, όπως κάναμε κατά την πρώτη θητεία του Προέδρου Trump».
Η ίδια η συζήτηση δεν είναι νέα - το F-35 θεωρήθηκε από πολλούς ως το τελευταίο πιλοτικό μαχητικό που θα κατασκευαστεί - αλλά έχει σημαντικές επιπτώσεις για τους παραδοσιακούς εκπροσώπους της αμυντικής βιομηχανίας, όπως η Lockheed Martin, καθώς και για νεοφυείς εταιρείες τεχνολογίας και προγραμματιστές drone πρόθυμοι να επεκταθούν στη στρατιωτική αγορά.
Έρχεται επίσης καθώς οι δυτικές κυβερνήσεις επανεξετάζουν τα ακριβά σχέδια για την επόμενη γενιά μαχητικών αεροσκαφών που θα αντικαταστήσουν τα σημερινά μοντέλα.
Η επέκταση των drones
Τα προγράμματα —ιδίως το τριεθνικό Παγκόσμιο Πρόγραμμα Μάχης Αεροπορίας (GCAP) μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ιταλίας και της Ιαπωνίας και του γαλλογερμανο-ισπανικού μελλοντικού συστήματος μάχης αέρα (FCAS) — σχεδιάστηκαν όλα πριν η σύγκρουση στην Ουκρανία υπερτροφοδοτήσει την ανάπτυξη drones.
Τόσο η GCAP όσο και η FCAS υπέθεσαν ότι ένα κεντρικό μαχητικό αεροσκάφος θα ηγείτο ενώ θα περικυκλωνόταν από drones.
«Η βασική κατάσταση των πραγμάτων είναι ότι εξακολουθεί να συζητείται σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό στο πλαίσιο των τριών προγραμμάτων επόμενης γενιάς εάν το κεντρικό μαχητικό θα πιλοτάρεται ή όχι», δήλωσε ο Justin Bronk, ανώτερος ερευνητής στο Royal United Services Institute.
Μια μεταγενέστερη προγραμματισμένη έναρξη προγράμματος θα σήμαινε περισσότερες δυνατότητες προόδου για την αυτόνομη τεχνολογία, πρόσθεσε ο Bronk.
Η GCAP, η οποία από την πλευρά του κλάδου ηγείται από τη βρετανική BAE Systems, την ιταλική Leonardo και την ιαπωνική Mitsubishi Heavy Industries, έχει το πιο φιλόδοξο χρονοδιάγραμμα.
Έχει δεσμευτεί να έχει ένα μαχητικό αεροσκάφος σε υπηρεσία μέχρι το 2035 και οι περισσότεροι ειδικοί πιστεύουν ότι θα καταλήξει να πιλοτάρεται.
Ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες
Το γαλλογερμανο-ισπανικό πρόγραμμα, από την άλλη πλευρά, στοχεύει γύρω στο 2040, δίνοντας δυνητικά περισσότερο χρόνο στους βιομηχανικούς εταίρους της Airbus και Dassault Aviation να λάβουν υπόψη την πρόοδο στην αυτόνομη τεχνολογία πριν λάβουν τελική απόφαση, σύμφωνα με αναλυτές.
Ο Michael Schoellhorn, διευθύνων σύμβουλος της Airbus Defense & Space, αναγνώρισε πρόσφατα ότι δεδομένου του μακροπρόθεσμου χρόνου και των τρεχουσών γεωπολιτικών εντάσεων, ήταν λογικό να επιταχυνθεί η ανάπτυξη των αυτόνομων συστημάτων του προγράμματος βραχυπρόθεσμα.
«Πρέπει να σκεφτούμε ποιες δυνατότητες θα παρείχε η FCAS και σε ποια χρονική στιγμή», είπε στους Financial Times σε πρόσφατη συνέντευξή του.
Η ρωσική απειλή σήμαινε ότι υπήρχε επείγουσα ανάγκη να προωθηθούν ορισμένες δυνατότητες στις αρχές της δεκαετίας του 2030, «ειδικά στο κομμάτι των drone», είπε.
Οποιαδήποτε απόφαση να απαλλαγούμε εντελώς από τα πιλοτικά μαχητικά θα είχε εκτεταμένες συνέπειες όχι μόνο για τον στρατό αλλά και για τη βιομηχανία και θεωρείται σημαντική από τους περισσότερους ειδικούς.
Από βιομηχανική άποψη, οι κατασκευαστές θα έχαναν ένα μεγάλο μέρος των εσόδων τους που παράγουν από την εξυπηρέτηση και τη συντήρηση αεροσκαφών.
Ο «κυρίαρχος λόγος για τον οποίο οι περισσότερες χώρες το κάνουν αυτό είναι για να διατηρήσουν τις βιομηχανίες μαχητικών τους, επειδή αποτελούν σημαντικό μέρος μιας βιομηχανικής βάσης πολύ υψηλής ειδίκευσης», είπε ο Bronk.
Το δίλλημα
Λειτουργικά, τα μαχητικά αεροσκάφη εξακολουθούν να είναι πολύ πιο ικανά από τα σημερινά μη επανδρωμένα συστήματα.
Υπάρχει ένα «πλήθος πραγμάτων» που κάνουν τα μαχητικά αεροσκάφη προς το παρόν και είναι πολύ δύσκολο να γίνουν με ένα σύστημα χωρίς πλήρωμα με την τεχνολογία που υπάρχει αυτή τη στιγμή, είπε ο Bronk.
«Πολλά πράγματα για τα οποία κάνουν τα μαχητικά αεροσκάφη και για τα οποία χρησιμοποιούνται, βασίζονται στο ότι υπάρχει ένας πιλότος σε αυτά για να κάνει κρίσεις, να παρέχει διαβεβαίωση», είπε.
Τα σημερινά τηλεκατευθυνόμενα συστήματα εξακολουθούν επίσης να στερούνται την εμβέλεια και τη δυνατότητα επιβίωσης ακριβότερων μαχητικών αεροσκαφών.
Τα drones είναι ευάλωτα στον ηλεκτρονικό πόλεμο και τις απειλές επιφανείας-αέρος.
Τα πιο σύνθετα μη επανδρωμένα συστήματα δεν είναι επίσης τόσο φθηνά.
Εάν τα drones ήταν η «μόνη λύση για στρατιωτικά προβλήματα, δεν θα περιμέναμε να δούμε την Ουκρανία να θέλει επανδρωμένα μαχητικά αεροσκάφη και τεθωρακισμένα οχήματα», δήλωσε ο Byron Callan, διευθύνων σύμβουλος της ερευνητικής ομάδας Capital Alpha Partners, σε πρόσφατο σημείωμα.
Ούτε, πρόσθεσε, «η Κίνα θα κατασκευάζει μαχητικά αεροσκάφη J-20 και επανδρωμένα πολεμικά πλοία και θα διατηρεί τη μεγαλύτερη δύναμη αρμάτων μάχης στον κόσμο».
Άλλοι επισημαίνουν επίσης ότι τα μαχητικά αεροσκάφη θα διαδραματίσουν διευρυμένο ρόλο στα προγράμματα της επόμενης γενιάς.
Το «συστατικό πλήρωμα αεροσκάφους του NGAD»...δεν θα είναι απλώς ένα μαχητικό», δήλωσε ο Mark Gunzinger, διευθυντής Future Concepts and Capability Assessments στο Mitchell Institute for Aerospace Studies και ισχυρός υποστηρικτής του F-35.
Θα είναι ένα «μαχητικό, ένα αεροσκάφος κρούσης, ένας αισθητήρας διείσδυσης, ένας διαχειριστής χώρου μάχης και ένα ηλεκτρονικό αεροσκάφος επίθεσης».
Τα σενάρια Wargaming για τον αμερικανικό στρατό, πρόσθεσε ο Gunzinger, είχαν όλα «επικυρώσει την ανάγκη να διατηρηθεί μια ισορροπημένη δύναμη πληρώματος στο μέλλον» και ότι ενώ η τεχνητή νοημοσύνη θα βοηθήσει, δεν θα «αντικαταστήσει αυτό που οι άνθρωποι φέρνουν στον αγώνα».
Σε τελική ανάλυση, υποστηρίζει, θα είναι ο συνδυασμός συστημάτων τόσο με πλήρωμα όσο και χωρίς πλήρωμα που «θα αποφέρει ένα άλμα μπροστά στην ικανότητα και την ικανότητα μάχης».
www.bankingnews.gr
Υπέρμαχος της αυτόνομης τεχνολογίας, ο Musk πέρασε τις τελευταίες εβδομάδες ειρωνευόμενος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το αεροσκάφος που κατασκευάστηκε από τη Lockheed Martin.
Τα σχόλιά του έχουν «βάλει φωτιά» σε μια συζήτηση που κυριεύει την αμυντική βιομηχανία και τους πελάτες της: χρειάζεται ακόμη ο στρατός ακριβά πιλοτικά μαχητικά αεροσκάφη σε μια εποχή που οι προϋπολογισμοί πιέζονται και τα ολοένα και πιο εξελιγμένα drones αναπτύσσονται με καταστροφικές συνέπειες στην Ουκρανία και αλλού;
«Με τον ίδιο τρόπο που οι μεγάλοι υπολογιστές αντικαταστάθηκαν από προσωπικούς υπολογιστές και smartphone, αυτές οι μεγάλες επανδρωμένες πλατφόρμες θα εξακολουθούν να είναι σχετικές με τον ίδιο τρόπο, τώρα που έχουμε άλλα συστήματα που είναι μη επανδρωμένα και αναλώσιμα;» δήλωσε ο Lorenz Meier, διευθύνων σύμβουλος της Auterion με έδρα τις ΗΠΑ, η οποία αναπτύσσει λογισμικό που επιτρέπει σε σμήνη αυτόνομων drones να επικοινωνούν μεταξύ τους.
Αν και ο Auterion δεν υποστήριζε το «κλείσιμο της πόρτας» στα συστήματα πληρώματος, δεδομένης της ταχείας ανάπτυξης μη επανδρωμένων συστημάτων που λειτουργούν με AI, υπήρχε ένα «θεμελιώδες ερώτημα» σχετικά με τον μελλοντικό τους ρόλο που έπρεπε να αντιμετωπιστεί, πρόσθεσε.
Η συζήτηση στις ΗΠΑ
Στις ΗΠΑ, η Πολεμική Αεροπορία νωρίτερα αυτό το μήνα ανακοίνωσε ότι θα καθυστερήσει μια απόφαση, που αρχικά αναμενόταν στα τέλη του 2024, σχετικά με το ποια εταιρεία θα κατασκευάσει ένα νέο μαχητικό αεροσκάφος ως μέρος του προγράμματος Next Generation Air Dominance (NGAD).
Η κίνηση σημαίνει ότι θα εναπόκειται πλέον στην επερχόμενη κυβέρνηση Trump για το αν και πώς θα προχωρήσει το έργο.
Η Lockheed Martin είπε ότι θα συνεργαστεί με τη «νέα κυβέρνηση, όπως κάναμε κατά την πρώτη θητεία του Προέδρου Trump».
Η ίδια η συζήτηση δεν είναι νέα - το F-35 θεωρήθηκε από πολλούς ως το τελευταίο πιλοτικό μαχητικό που θα κατασκευαστεί - αλλά έχει σημαντικές επιπτώσεις για τους παραδοσιακούς εκπροσώπους της αμυντικής βιομηχανίας, όπως η Lockheed Martin, καθώς και για νεοφυείς εταιρείες τεχνολογίας και προγραμματιστές drone πρόθυμοι να επεκταθούν στη στρατιωτική αγορά.
Έρχεται επίσης καθώς οι δυτικές κυβερνήσεις επανεξετάζουν τα ακριβά σχέδια για την επόμενη γενιά μαχητικών αεροσκαφών που θα αντικαταστήσουν τα σημερινά μοντέλα.
Η επέκταση των drones
Τα προγράμματα —ιδίως το τριεθνικό Παγκόσμιο Πρόγραμμα Μάχης Αεροπορίας (GCAP) μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ιταλίας και της Ιαπωνίας και του γαλλογερμανο-ισπανικού μελλοντικού συστήματος μάχης αέρα (FCAS) — σχεδιάστηκαν όλα πριν η σύγκρουση στην Ουκρανία υπερτροφοδοτήσει την ανάπτυξη drones.
Τόσο η GCAP όσο και η FCAS υπέθεσαν ότι ένα κεντρικό μαχητικό αεροσκάφος θα ηγείτο ενώ θα περικυκλωνόταν από drones.
«Η βασική κατάσταση των πραγμάτων είναι ότι εξακολουθεί να συζητείται σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό στο πλαίσιο των τριών προγραμμάτων επόμενης γενιάς εάν το κεντρικό μαχητικό θα πιλοτάρεται ή όχι», δήλωσε ο Justin Bronk, ανώτερος ερευνητής στο Royal United Services Institute.
Μια μεταγενέστερη προγραμματισμένη έναρξη προγράμματος θα σήμαινε περισσότερες δυνατότητες προόδου για την αυτόνομη τεχνολογία, πρόσθεσε ο Bronk.
Η GCAP, η οποία από την πλευρά του κλάδου ηγείται από τη βρετανική BAE Systems, την ιταλική Leonardo και την ιαπωνική Mitsubishi Heavy Industries, έχει το πιο φιλόδοξο χρονοδιάγραμμα.
Έχει δεσμευτεί να έχει ένα μαχητικό αεροσκάφος σε υπηρεσία μέχρι το 2035 και οι περισσότεροι ειδικοί πιστεύουν ότι θα καταλήξει να πιλοτάρεται.
Ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες
Το γαλλογερμανο-ισπανικό πρόγραμμα, από την άλλη πλευρά, στοχεύει γύρω στο 2040, δίνοντας δυνητικά περισσότερο χρόνο στους βιομηχανικούς εταίρους της Airbus και Dassault Aviation να λάβουν υπόψη την πρόοδο στην αυτόνομη τεχνολογία πριν λάβουν τελική απόφαση, σύμφωνα με αναλυτές.
Ο Michael Schoellhorn, διευθύνων σύμβουλος της Airbus Defense & Space, αναγνώρισε πρόσφατα ότι δεδομένου του μακροπρόθεσμου χρόνου και των τρεχουσών γεωπολιτικών εντάσεων, ήταν λογικό να επιταχυνθεί η ανάπτυξη των αυτόνομων συστημάτων του προγράμματος βραχυπρόθεσμα.
«Πρέπει να σκεφτούμε ποιες δυνατότητες θα παρείχε η FCAS και σε ποια χρονική στιγμή», είπε στους Financial Times σε πρόσφατη συνέντευξή του.
Η ρωσική απειλή σήμαινε ότι υπήρχε επείγουσα ανάγκη να προωθηθούν ορισμένες δυνατότητες στις αρχές της δεκαετίας του 2030, «ειδικά στο κομμάτι των drone», είπε.
Οποιαδήποτε απόφαση να απαλλαγούμε εντελώς από τα πιλοτικά μαχητικά θα είχε εκτεταμένες συνέπειες όχι μόνο για τον στρατό αλλά και για τη βιομηχανία και θεωρείται σημαντική από τους περισσότερους ειδικούς.
Από βιομηχανική άποψη, οι κατασκευαστές θα έχαναν ένα μεγάλο μέρος των εσόδων τους που παράγουν από την εξυπηρέτηση και τη συντήρηση αεροσκαφών.
Ο «κυρίαρχος λόγος για τον οποίο οι περισσότερες χώρες το κάνουν αυτό είναι για να διατηρήσουν τις βιομηχανίες μαχητικών τους, επειδή αποτελούν σημαντικό μέρος μιας βιομηχανικής βάσης πολύ υψηλής ειδίκευσης», είπε ο Bronk.
Το δίλλημα
Λειτουργικά, τα μαχητικά αεροσκάφη εξακολουθούν να είναι πολύ πιο ικανά από τα σημερινά μη επανδρωμένα συστήματα.
Υπάρχει ένα «πλήθος πραγμάτων» που κάνουν τα μαχητικά αεροσκάφη προς το παρόν και είναι πολύ δύσκολο να γίνουν με ένα σύστημα χωρίς πλήρωμα με την τεχνολογία που υπάρχει αυτή τη στιγμή, είπε ο Bronk.
«Πολλά πράγματα για τα οποία κάνουν τα μαχητικά αεροσκάφη και για τα οποία χρησιμοποιούνται, βασίζονται στο ότι υπάρχει ένας πιλότος σε αυτά για να κάνει κρίσεις, να παρέχει διαβεβαίωση», είπε.
Τα σημερινά τηλεκατευθυνόμενα συστήματα εξακολουθούν επίσης να στερούνται την εμβέλεια και τη δυνατότητα επιβίωσης ακριβότερων μαχητικών αεροσκαφών.
Τα drones είναι ευάλωτα στον ηλεκτρονικό πόλεμο και τις απειλές επιφανείας-αέρος.
Τα πιο σύνθετα μη επανδρωμένα συστήματα δεν είναι επίσης τόσο φθηνά.
Εάν τα drones ήταν η «μόνη λύση για στρατιωτικά προβλήματα, δεν θα περιμέναμε να δούμε την Ουκρανία να θέλει επανδρωμένα μαχητικά αεροσκάφη και τεθωρακισμένα οχήματα», δήλωσε ο Byron Callan, διευθύνων σύμβουλος της ερευνητικής ομάδας Capital Alpha Partners, σε πρόσφατο σημείωμα.
Ούτε, πρόσθεσε, «η Κίνα θα κατασκευάζει μαχητικά αεροσκάφη J-20 και επανδρωμένα πολεμικά πλοία και θα διατηρεί τη μεγαλύτερη δύναμη αρμάτων μάχης στον κόσμο».
Άλλοι επισημαίνουν επίσης ότι τα μαχητικά αεροσκάφη θα διαδραματίσουν διευρυμένο ρόλο στα προγράμματα της επόμενης γενιάς.
Το «συστατικό πλήρωμα αεροσκάφους του NGAD»...δεν θα είναι απλώς ένα μαχητικό», δήλωσε ο Mark Gunzinger, διευθυντής Future Concepts and Capability Assessments στο Mitchell Institute for Aerospace Studies και ισχυρός υποστηρικτής του F-35.
Θα είναι ένα «μαχητικό, ένα αεροσκάφος κρούσης, ένας αισθητήρας διείσδυσης, ένας διαχειριστής χώρου μάχης και ένα ηλεκτρονικό αεροσκάφος επίθεσης».
Τα σενάρια Wargaming για τον αμερικανικό στρατό, πρόσθεσε ο Gunzinger, είχαν όλα «επικυρώσει την ανάγκη να διατηρηθεί μια ισορροπημένη δύναμη πληρώματος στο μέλλον» και ότι ενώ η τεχνητή νοημοσύνη θα βοηθήσει, δεν θα «αντικαταστήσει αυτό που οι άνθρωποι φέρνουν στον αγώνα».
Σε τελική ανάλυση, υποστηρίζει, θα είναι ο συνδυασμός συστημάτων τόσο με πλήρωμα όσο και χωρίς πλήρωμα που «θα αποφέρει ένα άλμα μπροστά στην ικανότητα και την ικανότητα μάχης».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών