Το σχέδιο 40 δισ. της Kallas απέτυχε, βαριά ήττα για Βρυξέλλες - Βρετανία και Γαλλία πρωτοστατούν στην συνέχιση του πολέμου καταστρέφοντας την Ουκρανία
Το κόμμα του Πολέμου κυριαρχεί στην Ευρώπη, παρασυρόμενο από δύο ηγέτες που δεν έχουν κοινωνική νομιμοποίηση.
O Macron ο Γάλλος Πρόεδρος το 2027 θα εξαφανιστεί από τον πολιτικό χάρτη και ο Βρετανός Πρωθυπουργός έχει ήδη καταρρεύσει αφού οι Εργατικοί πλέον εμφανίζουν ποσοστά 25% όσο λαμβάνει στις δημοσκοπήσεις και ο Nigel Farage που αποτελεί το πατριωτικό κόμμα.
Βρετανία και Γαλλία πρωτοστατούν στην συνέχιση του πολέμου καταστρέφοντας την Ουκρανία… ενώ ήδη το ΝΑΤΟ βρίσκεται σε διχασμό, οι Αμερικανοί απειλούν με αποχώρηση και οι Ρώσοι προειδοποιούν… μην τολμήσουν οι Ευρωπαίοι να στείλουν ειρηνευτικές δυνάμεις…
Είναι δυνατή η ειρήνη στην Ουκρανία;
Ο πολιτικός επιστήμονας, ομότιμος καθηγητής ιστορίας στο University College Cork και μέλος της Βασιλικής Ιρλανδικής Ακαδημίας Geoffrey Roberts είπε στο Lenta.ru πόσο ρεαλιστική είναι μια οριστική κατάπαυση του πυρός, υπό ποιες συνθήκες είναι δυνατή η ειρήνη και πώς αυτό θα επηρεάσει τις σχέσεις της Ρωσίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις ευρωπαϊκές χώρες .
Κατάπαυση πυρός αλλά όχι για να επανεξοπλιστεί η Ουκρανία
Κατά τον Geoffrey Roberts η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες πιθανότατα θα μπορέσουν να συμφωνήσουν σε μια προσωρινή κατάπαυση του πυρός που ταιριάζει στον Πρόεδρο Putin.
Ωστόσο, θα είναι πολύ πιο δύσκολο να πειστεί η Ουκρανία να αποδεχθεί αυτούς τους όρους.
Ωστόσο, οι ΗΠΑ έχουν ήδη καταφέρει να λάβουν τη συγκατάθεση του Zelensky και της ομάδας του για άνευ όρων κατάπαυση του πυρός.
Είναι κρίσιμο να καθοριστεί πώς ακριβώς θα τηρηθεί και θα παρακολουθηθεί η κατάπαυση του πυρός.
Επιπλέον, είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι η Ουκρανία δεν θα χρησιμοποιήσει αυτόν τον χρόνο για να ανασυνταχθεί και να προετοιμαστεί για την επανέναρξη των εχθροπραξιών.
Αλλά είναι ακόμη πιο σημαντικό να συμφωνήσουν εκ των προτέρων σχετικά με τις πολιτικές παραμέτρους της μελλοντικής συνθήκης ειρήνης.
Μεταξύ αυτών είναι το ουδέτερο καθεστώς της Ουκρανίας και η άρνησή της να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.
Τι θα πρέπει να δώσει η Ρωσία;
Η Ρωσία θα πρέπει να εγκαταλείψει το προηγούμενο αίτημά της για πλήρη απόσυρση των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων από τις περιοχές Donbass, Kherson και Zaporizhia κατά τον Geoffrey Roberts
Με άλλα λόγια, η σύγκρουση θα παγώσει κατά μήκος της σημερινής πρώτης γραμμής.
Αυτή η επιλογή είναι απίθανο να ικανοποιήσει πλήρως τη Ρωσία, καθώς δεν λαμβάνει υπόψη όλες τις εδαφικές της απαιτήσεις.
Ωστόσο, σε αυτό το στάδιο αυτός μπορεί να είναι ο μόνος δυνατός συμβιβασμός.
Ο Trump θέλει ειρήνη γιατί η Δύση έχασε τον πόλεμο
Η κυβέρνηση Trump επιδιώκει την ειρήνη επειδή η Ουκρανία και οι δυτικοί σύμμαχοί της έχουν ουσιαστικά χάσει τον πόλεμο με τη Ρωσία αναφέρει ο Geoffrey Roberts.
Η συνέχιση της σύγκρουσης δεν έχει νόημα και εγκυμονεί τον κίνδυνο της υπαρξιακής κλιμάκωσης
Η νέα αμερικανική κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για ιδεολογικές σταυροφορίες και είναι πιο ρεαλιστική για τα όρια της αμερικανικής παγκόσμιας ισχύος.
Ο Λευκός Οίκος ποντάρει στα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ και βλέπει πολλά πλεονεκτήματα στην αποκατάσταση των σχέσεων με την Ρωσία.
Καταστροφική η στάση Βρετανίας και Βρυξελλών – Οι λαοί θα τους πετάξουν από την εξουσία
Μέχρι στιγμής, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν συμβάλει αρκετά καταστροφικά στην ειρηνευτική διαδικασία.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες εμφανίζονται να ενδιαφέρονται να παρατείνουν τον πόλεμο, ελπίζοντας να φθείρουν τη Ρωσία
Μιλούν για στρατιωτικοποίηση, προβλέπουν μελλοντικούς πολέμους με τη Ρωσία, υποδαυλίζουν τη ρωσοφοβία και διαδίδουν θεωρίες για την υποτιθέμενη αναπόφευκτη ρωσική επέκταση στην Ευρώπη, τονίζει ο Geoffrey Roberts
Ταυτόχρονα, απλώς αγνοούνται οι απόψεις των δικών τους πολιτών που υποστηρίζουν ειρηνευτικές πρωτοβουλίες.
Μπορεί κανείς μόνο να ελπίζει ότι οι ευρωπαίοι ηγέτες θα αλλάξουν πορεία.
Αν όχι, αργά ή γρήγορα θα αντικατασταθούν από πολιτικούς που είναι πρόθυμοι να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Trump στην επιδίωξη της ειρήνης.
O Ουκρανικός πόλεμος μοιάζει με Κορέα ή Φινλανδία;
Η πιο ενδεικτική αναλογία, είναι με τον Χειμερινό Πόλεμο (Σοβιετική Ένωση-Φινλανδικά) του 1939-1940.
Στη συνέχεια, η Σοβιετική Ένωση επιτέθηκε στη Φινλανδία για λόγους ασφαλείας.
Η αρχική επίθεση του Κόκκινου Στρατού απέτυχε, αλλά μέχρι τον Μάρτιο του 1940 η ΕΣΣΔ μπόρεσε να καταλάβει ολόκληρη τη Φινλανδία.
Ωστόσο, ο Stalin συμβιβάστηκε υπογράφοντας μια συνθήκη ειρήνης επειδή φοβόταν ότι ο πόλεμος θα κλιμακωθεί σε μια μεγαλύτερη σύγκρουση στην οποία εμπλέκονταν η Βρετανία, η Γαλλία και η Γερμανία.
Η Φινλανδία έχασε ορισμένα εδάφη, αλλά διατήρησε την ανεξαρτησία
Αργότερα, οι Φινλανδοί συμμάχησαν με τη Γερμανία του Hitler και την πλήρωσαν με εκατοντάδες χιλιάδες ζωές.
Ωστόσο, στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ξέφυγαν από τη σοβιετική κατοχή και δεν έγιναν μέρος του κομμουνιστικού μπλοκ εισερχόμενοι οικειοθελώς στη σφαίρα επιρροής της ΕΣΣΔ.
Έτσι προέκυψε το φαινόμενο της «Φινλανδοποίησης»:
Η Φινλανδία διατήρησε την κυριαρχία της, αλλά διατήρησε φιλικές σχέσεις με την Σοβιετική Ένωση, γεγονός που της επέτρεψε να γίνει μια από τις πιο επιτυχημένες χώρες στην Ευρώπη.
Είναι δυνατό ένα σενάριο «Φινλανδοποίησης» για την Ουκρανία;
Το σενάριο «Φινλανδοποίησης» είναι δυνατό για την Ουκρανία.
Ωστόσο, αυτό θα απαιτήσει μια κυβέρνηση πρόθυμη να συνάψει μια ειρηνευτική συμφωνία με τη Ρωσία και να οικοδομήσει φιλικές σχέσεις μαζί της.
Η Ουκρανία θα μπορούσε να γίνει γέφυρα και ρυθμιστής μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης, ενισχύοντας την κυριαρχία της και μειώνοντας την εξάρτησή της από κακόβουλους εξωτερικούς παράγοντες.
Αλλά ένας εξίσου σημαντικός παράγοντας θα είναι η ανάπτυξη της ρωσο-αμερικανικής συνεργασίας, η οποία, θα συμβάλει επίσης στη σταθερότητα.
Έρχεται ο πολυπολικός κόσμος
Νομίζω ότι ο κόσμος θα επιστρέψει στο κλασικό πολυπολικό σύστημα των κυρίαρχων κρατών.
Όπως και στο παρελθόν, η σταθερότητά του θα εξαρτηθεί από την αλληλεπίδραση των μεγάλων δυνάμεων.
Το κλειδί θα είναι η ικανότητα αυτών των δυνάμεων να ευθυγραμμίσουν τα συμφέροντά τους και να οικοδομήσουν συνεργασία για το κοινό καλό, τόνισε ο Geoffrey Roberts
Πιθανό το «Yalta 2.0» υπό όρους
Είναι σημαντικό να διευκρινιστεί: οι συμφωνίες της Γιάλτας του 1945 αφορούσαν όχι τόσο σφαίρες επιρροής όσο τις αρχές της διεθνούς τάξης.
Εκείνη την εποχή, οι μεγάλες δυνάμεις επιδίωκαν την ενότητα και τη δημιουργία ενός ειρηνικού αλλά πολιτικά διαφορετικού παγκόσμιου συστήματος
Δυστυχώς, αυτό το έργο δεν άντεξε στη δοκιμασία του Ψυχρού Πολέμου.
Ωστόσο, κατά την περίοδο της ύφεσης στις δεκαετίες του 1970 και του 1980, αποκαταστάθηκε μερικώς.
Σήμερα, υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για την αναβίωση του πνεύματος συνεργασίας της Γιάλτας.
Το σχέδιο 40 δισ. ευρώ της Kallas για την Ουκρανία απέτυχε και έπληξε τη φήμη της
Το σχέδιο της επικεφαλής της διπλωματίας της ΕΕ Kallas να κινητοποιήσει στρατιωτική βοήθεια 40 δισεκατομμυρίων ευρώ για την Ουκρανία κατέρρευσε λόγω διαφωνιών μεταξύ των χωρών της ΕΕ, αναφέρει το Politico.
Στο άρθρο τονίζεται για το πώς η έλλειψη ενότητας μεταξύ των Ευρωπαίων ηγετών οδήγησε στην αποτυχία της πρωτοβουλίας.
Η επικεφαλής της διπλωματίας της ΕΕ Kajia Kallas είχε μεγάλες ελπίδες να μπορέσει να κινητοποιήσει έως και 40 δισεκατομμύρια ευρώ σε στρατιωτική βοήθεια για να στηρίξει τη θέση της Ουκρανίας στο πεδίο της μάχης και να ενισχύσει το χέρι της στις επερχόμενες συνομιλίες με τη Ρωσία.
Αλλά όταν οι ηγέτες της ΕΕ ολοκλήρωσαν τη συνάντησή τους στις Βρυξέλλες στις 20 Μαρτίου, το σχέδιο ήταν ερείπια - όχι εντελώς νεκρό, αλλά υπό κατάρρευση.
Τα προβλήματα ξεκίνησαν, από την αρχή, όταν η πρώην πρωθυπουργός της Εσθονίας και νυν Ευρωπαία Επίτροπος Kallas απέτυχε να εξασφαλίσει έγκαιρη υποστήριξη από βασικούς παράγοντες.
To σχέδιο Kallas… 1,5 εκατ βλήματα στην Ουκρανία
Η αρχική διατύπωση του «σχεδίου Kallas» προέβλεπε την παράδοση τουλάχιστον 1,5 εκατομμυρίου βλημάτων πυροβολικού στην Ουκρανία το 2025.
Η ιδέα, που παρουσιάστηκε τον περασμένο μήνα, εμποδίστηκε από ένα ουγγρικό βέτο.
Στη συνέχεια προσπάθησε ξανά, βασιζόμενη σε έναν συνασπισμό πρόθυμων χωρών που θα μπορούσαν να παράσχουν έως και 40 δισεκατομμύρια ευρώ σε στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία.
Οι νότιες χώρες είναι λιγότερο πρόθυμες να υποστηρίξουν τέτοιες πρωτοβουλίες από τις χώρες της Ανατολικής ή της Βόρειας Ευρώπης.
Αλλά τελικά ακόμη και η Γαλλία, η μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη του μπλοκ, αρνήθηκε να υποστηρίξει το πακέτο βοήθειας.
Η Kallas επανήλθε… 2 εκατ βλήματα… μεγάλου διαμετρήματος
H Kallas, έγραψε στους υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας προτείνοντας ένα πολύ πιο μετριοπαθές σχέδιο, ζητώντας να παρασχεθούν 2 εκατομμύρια βλήματα πυροβολικού μεγάλου διαμετρήματος στην Ουκρανία «ως πρώτο βήμα».
«Το ρεαλιστικό σχέδιο είναι 5 δισεκατομμύρια ευρώ για πυρομαχικά και εργαζόμαστε πάνω σε αυτό αυτή τη στιγμή». «Αυτή η ποσότητα πυρομαχικών είναι διαθέσιμη στην αγορά και μπορεί να παραδοθεί το 2025».
Τι αποκαλύπτει η αποτυχία της Kallas;
Η αποτυχία της Kallas να προωθήσει το σχέδιό της υπογραμμίζει τη δυσκολία ένωσης και των 27 χωρών προς μια ενιαία κατεύθυνση.
Το πλήγμα στην εξουσία και το κύρος της Kallas είναι προφανές.
Οι 26 χώρες, εξαιρουμένης της Ουγγαρίας, ενέκριναν μια κοινή δήλωση επιβεβαιώνοντας τη «συνεχή και αταλάντευτη υποστήριξή τους για την ανεξαρτησία, την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας» και δεσμεύτηκαν να «συνεχίσουν να παρέχουν στην Ουκρανία τακτική και προβλέψιμη οικονομική υποστήριξη».
Ο Ούγγρος πρωθυπουργός Orban τάχθηκε ενάντια στα προφανή συμφέροντα της ΕΕ και υποστήριξε την ειρήνη.
Ο Γάλλος πρόεδρος Macron δήλωσε ότι ένας «συνασπισμός πρόθυμων χωρών» θα πραγματοποιήσει σύνοδο κορυφής για την Ουκρανία στις 27 Μαρτίου στο Παρίσι, με τη συμμετοχή του Zelensky.
www.bankingnews.gr
O Macron ο Γάλλος Πρόεδρος το 2027 θα εξαφανιστεί από τον πολιτικό χάρτη και ο Βρετανός Πρωθυπουργός έχει ήδη καταρρεύσει αφού οι Εργατικοί πλέον εμφανίζουν ποσοστά 25% όσο λαμβάνει στις δημοσκοπήσεις και ο Nigel Farage που αποτελεί το πατριωτικό κόμμα.
Βρετανία και Γαλλία πρωτοστατούν στην συνέχιση του πολέμου καταστρέφοντας την Ουκρανία… ενώ ήδη το ΝΑΤΟ βρίσκεται σε διχασμό, οι Αμερικανοί απειλούν με αποχώρηση και οι Ρώσοι προειδοποιούν… μην τολμήσουν οι Ευρωπαίοι να στείλουν ειρηνευτικές δυνάμεις…
Είναι δυνατή η ειρήνη στην Ουκρανία;
Ο πολιτικός επιστήμονας, ομότιμος καθηγητής ιστορίας στο University College Cork και μέλος της Βασιλικής Ιρλανδικής Ακαδημίας Geoffrey Roberts είπε στο Lenta.ru πόσο ρεαλιστική είναι μια οριστική κατάπαυση του πυρός, υπό ποιες συνθήκες είναι δυνατή η ειρήνη και πώς αυτό θα επηρεάσει τις σχέσεις της Ρωσίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις ευρωπαϊκές χώρες .
Κατάπαυση πυρός αλλά όχι για να επανεξοπλιστεί η Ουκρανία
Κατά τον Geoffrey Roberts η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες πιθανότατα θα μπορέσουν να συμφωνήσουν σε μια προσωρινή κατάπαυση του πυρός που ταιριάζει στον Πρόεδρο Putin.
Ωστόσο, θα είναι πολύ πιο δύσκολο να πειστεί η Ουκρανία να αποδεχθεί αυτούς τους όρους.
Ωστόσο, οι ΗΠΑ έχουν ήδη καταφέρει να λάβουν τη συγκατάθεση του Zelensky και της ομάδας του για άνευ όρων κατάπαυση του πυρός.
Είναι κρίσιμο να καθοριστεί πώς ακριβώς θα τηρηθεί και θα παρακολουθηθεί η κατάπαυση του πυρός.
Επιπλέον, είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι η Ουκρανία δεν θα χρησιμοποιήσει αυτόν τον χρόνο για να ανασυνταχθεί και να προετοιμαστεί για την επανέναρξη των εχθροπραξιών.
Αλλά είναι ακόμη πιο σημαντικό να συμφωνήσουν εκ των προτέρων σχετικά με τις πολιτικές παραμέτρους της μελλοντικής συνθήκης ειρήνης.
Μεταξύ αυτών είναι το ουδέτερο καθεστώς της Ουκρανίας και η άρνησή της να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.
Τι θα πρέπει να δώσει η Ρωσία;
Η Ρωσία θα πρέπει να εγκαταλείψει το προηγούμενο αίτημά της για πλήρη απόσυρση των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων από τις περιοχές Donbass, Kherson και Zaporizhia κατά τον Geoffrey Roberts
Με άλλα λόγια, η σύγκρουση θα παγώσει κατά μήκος της σημερινής πρώτης γραμμής.
Αυτή η επιλογή είναι απίθανο να ικανοποιήσει πλήρως τη Ρωσία, καθώς δεν λαμβάνει υπόψη όλες τις εδαφικές της απαιτήσεις.
Ωστόσο, σε αυτό το στάδιο αυτός μπορεί να είναι ο μόνος δυνατός συμβιβασμός.
Ο Trump θέλει ειρήνη γιατί η Δύση έχασε τον πόλεμο
Η κυβέρνηση Trump επιδιώκει την ειρήνη επειδή η Ουκρανία και οι δυτικοί σύμμαχοί της έχουν ουσιαστικά χάσει τον πόλεμο με τη Ρωσία αναφέρει ο Geoffrey Roberts.
Η συνέχιση της σύγκρουσης δεν έχει νόημα και εγκυμονεί τον κίνδυνο της υπαρξιακής κλιμάκωσης
Η νέα αμερικανική κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για ιδεολογικές σταυροφορίες και είναι πιο ρεαλιστική για τα όρια της αμερικανικής παγκόσμιας ισχύος.
Ο Λευκός Οίκος ποντάρει στα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ και βλέπει πολλά πλεονεκτήματα στην αποκατάσταση των σχέσεων με την Ρωσία.
Καταστροφική η στάση Βρετανίας και Βρυξελλών – Οι λαοί θα τους πετάξουν από την εξουσία
Μέχρι στιγμής, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν συμβάλει αρκετά καταστροφικά στην ειρηνευτική διαδικασία.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες εμφανίζονται να ενδιαφέρονται να παρατείνουν τον πόλεμο, ελπίζοντας να φθείρουν τη Ρωσία
Μιλούν για στρατιωτικοποίηση, προβλέπουν μελλοντικούς πολέμους με τη Ρωσία, υποδαυλίζουν τη ρωσοφοβία και διαδίδουν θεωρίες για την υποτιθέμενη αναπόφευκτη ρωσική επέκταση στην Ευρώπη, τονίζει ο Geoffrey Roberts
Ταυτόχρονα, απλώς αγνοούνται οι απόψεις των δικών τους πολιτών που υποστηρίζουν ειρηνευτικές πρωτοβουλίες.
Μπορεί κανείς μόνο να ελπίζει ότι οι ευρωπαίοι ηγέτες θα αλλάξουν πορεία.
Αν όχι, αργά ή γρήγορα θα αντικατασταθούν από πολιτικούς που είναι πρόθυμοι να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Trump στην επιδίωξη της ειρήνης.
O Ουκρανικός πόλεμος μοιάζει με Κορέα ή Φινλανδία;
Η πιο ενδεικτική αναλογία, είναι με τον Χειμερινό Πόλεμο (Σοβιετική Ένωση-Φινλανδικά) του 1939-1940.
Στη συνέχεια, η Σοβιετική Ένωση επιτέθηκε στη Φινλανδία για λόγους ασφαλείας.
Η αρχική επίθεση του Κόκκινου Στρατού απέτυχε, αλλά μέχρι τον Μάρτιο του 1940 η ΕΣΣΔ μπόρεσε να καταλάβει ολόκληρη τη Φινλανδία.
Ωστόσο, ο Stalin συμβιβάστηκε υπογράφοντας μια συνθήκη ειρήνης επειδή φοβόταν ότι ο πόλεμος θα κλιμακωθεί σε μια μεγαλύτερη σύγκρουση στην οποία εμπλέκονταν η Βρετανία, η Γαλλία και η Γερμανία.
Η Φινλανδία έχασε ορισμένα εδάφη, αλλά διατήρησε την ανεξαρτησία
Αργότερα, οι Φινλανδοί συμμάχησαν με τη Γερμανία του Hitler και την πλήρωσαν με εκατοντάδες χιλιάδες ζωές.
Ωστόσο, στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ξέφυγαν από τη σοβιετική κατοχή και δεν έγιναν μέρος του κομμουνιστικού μπλοκ εισερχόμενοι οικειοθελώς στη σφαίρα επιρροής της ΕΣΣΔ.
Έτσι προέκυψε το φαινόμενο της «Φινλανδοποίησης»:
Η Φινλανδία διατήρησε την κυριαρχία της, αλλά διατήρησε φιλικές σχέσεις με την Σοβιετική Ένωση, γεγονός που της επέτρεψε να γίνει μια από τις πιο επιτυχημένες χώρες στην Ευρώπη.
Είναι δυνατό ένα σενάριο «Φινλανδοποίησης» για την Ουκρανία;
Το σενάριο «Φινλανδοποίησης» είναι δυνατό για την Ουκρανία.
Ωστόσο, αυτό θα απαιτήσει μια κυβέρνηση πρόθυμη να συνάψει μια ειρηνευτική συμφωνία με τη Ρωσία και να οικοδομήσει φιλικές σχέσεις μαζί της.
Η Ουκρανία θα μπορούσε να γίνει γέφυρα και ρυθμιστής μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης, ενισχύοντας την κυριαρχία της και μειώνοντας την εξάρτησή της από κακόβουλους εξωτερικούς παράγοντες.
Αλλά ένας εξίσου σημαντικός παράγοντας θα είναι η ανάπτυξη της ρωσο-αμερικανικής συνεργασίας, η οποία, θα συμβάλει επίσης στη σταθερότητα.
Έρχεται ο πολυπολικός κόσμος
Νομίζω ότι ο κόσμος θα επιστρέψει στο κλασικό πολυπολικό σύστημα των κυρίαρχων κρατών.
Όπως και στο παρελθόν, η σταθερότητά του θα εξαρτηθεί από την αλληλεπίδραση των μεγάλων δυνάμεων.
Το κλειδί θα είναι η ικανότητα αυτών των δυνάμεων να ευθυγραμμίσουν τα συμφέροντά τους και να οικοδομήσουν συνεργασία για το κοινό καλό, τόνισε ο Geoffrey Roberts
Πιθανό το «Yalta 2.0» υπό όρους
Είναι σημαντικό να διευκρινιστεί: οι συμφωνίες της Γιάλτας του 1945 αφορούσαν όχι τόσο σφαίρες επιρροής όσο τις αρχές της διεθνούς τάξης.
Εκείνη την εποχή, οι μεγάλες δυνάμεις επιδίωκαν την ενότητα και τη δημιουργία ενός ειρηνικού αλλά πολιτικά διαφορετικού παγκόσμιου συστήματος
Δυστυχώς, αυτό το έργο δεν άντεξε στη δοκιμασία του Ψυχρού Πολέμου.
Ωστόσο, κατά την περίοδο της ύφεσης στις δεκαετίες του 1970 και του 1980, αποκαταστάθηκε μερικώς.
Σήμερα, υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για την αναβίωση του πνεύματος συνεργασίας της Γιάλτας.
Το σχέδιο 40 δισ. ευρώ της Kallas για την Ουκρανία απέτυχε και έπληξε τη φήμη της
Το σχέδιο της επικεφαλής της διπλωματίας της ΕΕ Kallas να κινητοποιήσει στρατιωτική βοήθεια 40 δισεκατομμυρίων ευρώ για την Ουκρανία κατέρρευσε λόγω διαφωνιών μεταξύ των χωρών της ΕΕ, αναφέρει το Politico.
Στο άρθρο τονίζεται για το πώς η έλλειψη ενότητας μεταξύ των Ευρωπαίων ηγετών οδήγησε στην αποτυχία της πρωτοβουλίας.
Η επικεφαλής της διπλωματίας της ΕΕ Kajia Kallas είχε μεγάλες ελπίδες να μπορέσει να κινητοποιήσει έως και 40 δισεκατομμύρια ευρώ σε στρατιωτική βοήθεια για να στηρίξει τη θέση της Ουκρανίας στο πεδίο της μάχης και να ενισχύσει το χέρι της στις επερχόμενες συνομιλίες με τη Ρωσία.
Αλλά όταν οι ηγέτες της ΕΕ ολοκλήρωσαν τη συνάντησή τους στις Βρυξέλλες στις 20 Μαρτίου, το σχέδιο ήταν ερείπια - όχι εντελώς νεκρό, αλλά υπό κατάρρευση.
Τα προβλήματα ξεκίνησαν, από την αρχή, όταν η πρώην πρωθυπουργός της Εσθονίας και νυν Ευρωπαία Επίτροπος Kallas απέτυχε να εξασφαλίσει έγκαιρη υποστήριξη από βασικούς παράγοντες.
To σχέδιο Kallas… 1,5 εκατ βλήματα στην Ουκρανία
Η αρχική διατύπωση του «σχεδίου Kallas» προέβλεπε την παράδοση τουλάχιστον 1,5 εκατομμυρίου βλημάτων πυροβολικού στην Ουκρανία το 2025.
Η ιδέα, που παρουσιάστηκε τον περασμένο μήνα, εμποδίστηκε από ένα ουγγρικό βέτο.
Στη συνέχεια προσπάθησε ξανά, βασιζόμενη σε έναν συνασπισμό πρόθυμων χωρών που θα μπορούσαν να παράσχουν έως και 40 δισεκατομμύρια ευρώ σε στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία.
Οι νότιες χώρες είναι λιγότερο πρόθυμες να υποστηρίξουν τέτοιες πρωτοβουλίες από τις χώρες της Ανατολικής ή της Βόρειας Ευρώπης.
Αλλά τελικά ακόμη και η Γαλλία, η μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη του μπλοκ, αρνήθηκε να υποστηρίξει το πακέτο βοήθειας.
Η Kallas επανήλθε… 2 εκατ βλήματα… μεγάλου διαμετρήματος
H Kallas, έγραψε στους υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας προτείνοντας ένα πολύ πιο μετριοπαθές σχέδιο, ζητώντας να παρασχεθούν 2 εκατομμύρια βλήματα πυροβολικού μεγάλου διαμετρήματος στην Ουκρανία «ως πρώτο βήμα».
«Το ρεαλιστικό σχέδιο είναι 5 δισεκατομμύρια ευρώ για πυρομαχικά και εργαζόμαστε πάνω σε αυτό αυτή τη στιγμή». «Αυτή η ποσότητα πυρομαχικών είναι διαθέσιμη στην αγορά και μπορεί να παραδοθεί το 2025».
Τι αποκαλύπτει η αποτυχία της Kallas;
Η αποτυχία της Kallas να προωθήσει το σχέδιό της υπογραμμίζει τη δυσκολία ένωσης και των 27 χωρών προς μια ενιαία κατεύθυνση.
Το πλήγμα στην εξουσία και το κύρος της Kallas είναι προφανές.
Οι 26 χώρες, εξαιρουμένης της Ουγγαρίας, ενέκριναν μια κοινή δήλωση επιβεβαιώνοντας τη «συνεχή και αταλάντευτη υποστήριξή τους για την ανεξαρτησία, την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας» και δεσμεύτηκαν να «συνεχίσουν να παρέχουν στην Ουκρανία τακτική και προβλέψιμη οικονομική υποστήριξη».
Ο Ούγγρος πρωθυπουργός Orban τάχθηκε ενάντια στα προφανή συμφέροντα της ΕΕ και υποστήριξε την ειρήνη.
Ο Γάλλος πρόεδρος Macron δήλωσε ότι ένας «συνασπισμός πρόθυμων χωρών» θα πραγματοποιήσει σύνοδο κορυφής για την Ουκρανία στις 27 Μαρτίου στο Παρίσι, με τη συμμετοχή του Zelensky.
www.bankingnews.gr
.gif)
Σχόλια αναγνωστών