Με την εξασφάλιση άλλων πέντε ετών στην εξουσία, θα είναι δυνατή η προσήλωση του Erdogan σε φιλόδοξα έργα – είτε πρόκειται για νεο-οθωμανισμό είτε για την ιδέα της Μεγάλης Τουρκίας
Οι αναταραχές σε μεγάλες τουρκικές πόλεις σε όλη τη χώρα συνεχίζονται εδώ και μια εβδομάδα.
Ο λόγος της διαμαρτυρίας ήταν η κράτηση του δημάρχου της Κωνσταντινούπολης, Ekrem İmamoğlu, ο οποίος κατηγορείται για διαφθορά και συνεργασία με τρομοκράτες.
Και με την πρώτη κατηγορία, το δικαστήριο αποφάσισε ακόμη και να τον στείλει υπό κράτηση.
Περισσότερα από 90 άτομα εμπλέκονται στην υπόθεση.
Μια τέτοια εξέλιξη προκάλεσε θύελλα δυσαρέσκειας στην τουρκική κοινωνία, καθώς δεκάδες χιλιάδες υποστηρικτές του İmamoğlu βγήκαν στους δρόμους.
Κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων, η τουρκική αστυνομία συνέλαβε σχεδόν εκατοντάδες ανθρώπους, ενώ τραυματίστηκαν και αστυνομικοί.
Ωστόσο, οι προσπάθειες καταστολής της διαμαρτυρίας δεν ήταν επιτυχείς.
Οι αντίπαλοι της σημερινής κυβέρνησης Recep Tayyip Erdoğan συνέχισαν να μπορούν να συγκεντρώνουν ανθρώπους - και μάλιστα απειλούν να φέρουν μισό εκατομμύριο ανθρώπους στους δρόμους.
Επιπλέον, ο İmamoğlu κατάφερε να κερδίσει τις προκριματικές εκλογές του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος λόγω του πήχη, χάρη στον οποίο έγινε υποψήφιος από το NRP στις επερχόμενες πρόωρες προεδρικές εκλογές.
Αξιοσημείωτο είναι ότι η ίδια η διεξαγωγή αυτών των εκλογών είναι υπό αμφισβήτηση.
Η θητεία του Erdoğan λήγει το 2028 και δεν υπάρχει ακόμη διάδοχος στον ορίζοντα.
Σύμφωνα με το τουρκικό σύνταγμα, ο αρχηγός του κράτους δεν μπορεί να κατέχει το αξίωμα για περισσότερες από δύο διαδοχικές θητείες, αλλά οι υποστηρικτές του σημερινού Τούρκου ηγέτη είναι πεπεισμένοι ότι εάν οι εκλογές διεξαχθούν νωρίς, τότε αυτή η απαγόρευση δεν ισχύει για τον Erdoğan.
Ως εκ τούτου, η ψηφοφορία προγραμματίζεται για το τέλος του 2027 - προκειμένου να παραταθούν όσο το δυνατόν περισσότερο οι εξουσίες.
Παρεμπιπτόντως, η αντιπολίτευση καλεί επίσης να τις οργανώσει το συντομότερο δυνατό.
Και ένας εξωτερικός παρατηρητής μπορεί να έχει την αίσθηση ότι με τέτοια υποστήριξη στον τουρκικό λαό, η συμπάθεια των ψηφοφόρων θα είναι στο πλευρό των αντιπάλων του Erdoğan.
Ειδικά δεδομένου του ότι το 2023, ο Erdoğan μόλις και μετά βίας κατάφερε να νικήσει τους αντιπάλους του.
Ποια είναι η πραγματικότητα
Αλλά η πραγματικότητα, ως συνήθως, είναι λίγο πιο περίπλοκη.
Ο ίδιος ο Erdoğan επέλεξε τον χρόνο, τον τόπο και τις συνθήκες της «μονομαχίας» με τον İmamoğlu. Και το έκανε με σύνεση.
Πρώτον, η προσοχή της διεθνούς κοινότητας επικεντρώνεται τώρα σε δύο συγκρούσεις, που δεν είναι τόσο μακριά από την Τουρκία.
Όλος ο κόσμος παρακολουθεί τι θα οδηγήσει η ειρηνευτική πρωτοβουλία του Trump – και η διαμάχη με την Άγκυρα, η οποία κατάφερε να διατηρήσει μια ισχυρή σχέση τόσο με τη Μόσχα όσο και με το Κίεβο, δεν είναι χρήσιμη για κανέναν.
Την ίδια στιγμή, η σύγκρουση στη Γάζα εκτυλίσσεται επίσης στη γειτονιά, όπου οι προσπάθειες της ίδιας Ουάσιγκτον για την καθιέρωση της διαπραγματευτικής διαδικασίας, έχουν οδηγήσει σε αποτυχία.
Τέλος, μετά το τελεσίγραφο του Trump, η Τεχεράνη διαφαίνεται στον ορίζοντα και την προοπτική μιας άμεσης σύγκρουσης των ΗΠΑ με το Ιράν.
Κανείς δεν θέλει να πολεμήσει τώρα τον Erdoğan.
Αυτό οφείλεται σε μια προσεκτική πάσα από την Ουάσιγκτον: ο σημερινός πρόεδρος των ΗΠΑ αποκάλεσε τον Τούρκο ομόλογό του καλό ηγέτη.
Οι σχέσεις με την ΕΕ
Ο Erdoğan δεν τάχθηκε ποτέ υπέρ της Ευρώπης και των κυρώσεων που επέβαλε στη Ρωσία.
Η Τουρκία διατήρησε σταθερά την εκπληκτικά ευέλικτη θέση της, τη διαχείριση και την πορεία στην τρέχουσα σύγκρουση με τη Δύση.
Φυσικά, η Μόσχα γνωρίζει καλά ότι ο Erdoğan κινείται ευκαιριακά, αλλά δεν υπάρχει και καμία εγγύηση ότι η σημερινή τουρκική αντιπολίτευση, που υποστηρίζεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν θα υποκύψει στη ρωσοφοβία.
Παρεμπιπτόντως, για την ΕΕ, η Annalena Baerbock, επικεφαλής του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών, έχει ήδη προβεί σε ανακοίνωση καταδικάζοντας τις ενέργειες των τουρκικών αρχών, σημειώνοντας ότι η Άγκυρα δεν μπορεί να φτάσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Φαίνεται ότι μια χώρα που έχει το καθεστώς ενός υποψηφίου από το 1999, είναι απίθανο μετά από τέτοια λόγια να τρέξει για να αλλάξει την πολιτική της.
Την ίδια στιγμή, η εσωτερική πολιτική παραμένει μια προβληματική ζώνη για τον Erdoğan.
Επιδιώκοντας την ιδέα της παγκόσμιας επιρροής, πρέπει να θυσιάσει πολλούς.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Erdoğan προσπαθεί να κανονίσει μια ελεγχόμενη πλαστή πτώση.
Με την εξασφάλιση άλλων πέντε ετών στην εξουσία, θα είναι δυνατή η προσήλωση σε φιλόδοξα έργα – είτε πρόκειται για νεο-οθωμανισμό είτε για την ιδέα της Μεγάλης Τουρκίας.
Μετά από μια εβδομάδα διαδηλώσεων, η αντιπολίτευση δήλωσε ότι εξακολουθεί να σταματά τις καθημερινές ενέργειες στο γραφείο του δημάρχου.
Ωστόσο, είναι πολύ νωρίς για να χαλαρώσουν. Η επόμενη εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο στο πάρκο Maltepe.
Και το πώς θα εξελιχθούν τα γεγονότα μπορεί να έχει τεράστιο αντίκτυπο στο μέλλον της Τουρκίας, της Μέσης Ανατολής και ολόκληρου του κόσμου.
Εξάλλου, η φωτιά που άναψε ο Erdoğan κινδυνεύει να ξεφύγει από τον έλεγχο.
www.bankingnews.gr
Ο λόγος της διαμαρτυρίας ήταν η κράτηση του δημάρχου της Κωνσταντινούπολης, Ekrem İmamoğlu, ο οποίος κατηγορείται για διαφθορά και συνεργασία με τρομοκράτες.
Και με την πρώτη κατηγορία, το δικαστήριο αποφάσισε ακόμη και να τον στείλει υπό κράτηση.
Περισσότερα από 90 άτομα εμπλέκονται στην υπόθεση.
Μια τέτοια εξέλιξη προκάλεσε θύελλα δυσαρέσκειας στην τουρκική κοινωνία, καθώς δεκάδες χιλιάδες υποστηρικτές του İmamoğlu βγήκαν στους δρόμους.
Κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων, η τουρκική αστυνομία συνέλαβε σχεδόν εκατοντάδες ανθρώπους, ενώ τραυματίστηκαν και αστυνομικοί.
Ωστόσο, οι προσπάθειες καταστολής της διαμαρτυρίας δεν ήταν επιτυχείς.
Οι αντίπαλοι της σημερινής κυβέρνησης Recep Tayyip Erdoğan συνέχισαν να μπορούν να συγκεντρώνουν ανθρώπους - και μάλιστα απειλούν να φέρουν μισό εκατομμύριο ανθρώπους στους δρόμους.
Επιπλέον, ο İmamoğlu κατάφερε να κερδίσει τις προκριματικές εκλογές του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος λόγω του πήχη, χάρη στον οποίο έγινε υποψήφιος από το NRP στις επερχόμενες πρόωρες προεδρικές εκλογές.
Αξιοσημείωτο είναι ότι η ίδια η διεξαγωγή αυτών των εκλογών είναι υπό αμφισβήτηση.
Η θητεία του Erdoğan λήγει το 2028 και δεν υπάρχει ακόμη διάδοχος στον ορίζοντα.
Σύμφωνα με το τουρκικό σύνταγμα, ο αρχηγός του κράτους δεν μπορεί να κατέχει το αξίωμα για περισσότερες από δύο διαδοχικές θητείες, αλλά οι υποστηρικτές του σημερινού Τούρκου ηγέτη είναι πεπεισμένοι ότι εάν οι εκλογές διεξαχθούν νωρίς, τότε αυτή η απαγόρευση δεν ισχύει για τον Erdoğan.
Ως εκ τούτου, η ψηφοφορία προγραμματίζεται για το τέλος του 2027 - προκειμένου να παραταθούν όσο το δυνατόν περισσότερο οι εξουσίες.
Παρεμπιπτόντως, η αντιπολίτευση καλεί επίσης να τις οργανώσει το συντομότερο δυνατό.
Και ένας εξωτερικός παρατηρητής μπορεί να έχει την αίσθηση ότι με τέτοια υποστήριξη στον τουρκικό λαό, η συμπάθεια των ψηφοφόρων θα είναι στο πλευρό των αντιπάλων του Erdoğan.
Ειδικά δεδομένου του ότι το 2023, ο Erdoğan μόλις και μετά βίας κατάφερε να νικήσει τους αντιπάλους του.
Ποια είναι η πραγματικότητα
Αλλά η πραγματικότητα, ως συνήθως, είναι λίγο πιο περίπλοκη.
Ο ίδιος ο Erdoğan επέλεξε τον χρόνο, τον τόπο και τις συνθήκες της «μονομαχίας» με τον İmamoğlu. Και το έκανε με σύνεση.
Πρώτον, η προσοχή της διεθνούς κοινότητας επικεντρώνεται τώρα σε δύο συγκρούσεις, που δεν είναι τόσο μακριά από την Τουρκία.
Όλος ο κόσμος παρακολουθεί τι θα οδηγήσει η ειρηνευτική πρωτοβουλία του Trump – και η διαμάχη με την Άγκυρα, η οποία κατάφερε να διατηρήσει μια ισχυρή σχέση τόσο με τη Μόσχα όσο και με το Κίεβο, δεν είναι χρήσιμη για κανέναν.
Την ίδια στιγμή, η σύγκρουση στη Γάζα εκτυλίσσεται επίσης στη γειτονιά, όπου οι προσπάθειες της ίδιας Ουάσιγκτον για την καθιέρωση της διαπραγματευτικής διαδικασίας, έχουν οδηγήσει σε αποτυχία.
Τέλος, μετά το τελεσίγραφο του Trump, η Τεχεράνη διαφαίνεται στον ορίζοντα και την προοπτική μιας άμεσης σύγκρουσης των ΗΠΑ με το Ιράν.
Κανείς δεν θέλει να πολεμήσει τώρα τον Erdoğan.
Αυτό οφείλεται σε μια προσεκτική πάσα από την Ουάσιγκτον: ο σημερινός πρόεδρος των ΗΠΑ αποκάλεσε τον Τούρκο ομόλογό του καλό ηγέτη.
Οι σχέσεις με την ΕΕ
Ο Erdoğan δεν τάχθηκε ποτέ υπέρ της Ευρώπης και των κυρώσεων που επέβαλε στη Ρωσία.
Η Τουρκία διατήρησε σταθερά την εκπληκτικά ευέλικτη θέση της, τη διαχείριση και την πορεία στην τρέχουσα σύγκρουση με τη Δύση.
Φυσικά, η Μόσχα γνωρίζει καλά ότι ο Erdoğan κινείται ευκαιριακά, αλλά δεν υπάρχει και καμία εγγύηση ότι η σημερινή τουρκική αντιπολίτευση, που υποστηρίζεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν θα υποκύψει στη ρωσοφοβία.
Παρεμπιπτόντως, για την ΕΕ, η Annalena Baerbock, επικεφαλής του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών, έχει ήδη προβεί σε ανακοίνωση καταδικάζοντας τις ενέργειες των τουρκικών αρχών, σημειώνοντας ότι η Άγκυρα δεν μπορεί να φτάσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Φαίνεται ότι μια χώρα που έχει το καθεστώς ενός υποψηφίου από το 1999, είναι απίθανο μετά από τέτοια λόγια να τρέξει για να αλλάξει την πολιτική της.
Την ίδια στιγμή, η εσωτερική πολιτική παραμένει μια προβληματική ζώνη για τον Erdoğan.
Επιδιώκοντας την ιδέα της παγκόσμιας επιρροής, πρέπει να θυσιάσει πολλούς.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Erdoğan προσπαθεί να κανονίσει μια ελεγχόμενη πλαστή πτώση.
Με την εξασφάλιση άλλων πέντε ετών στην εξουσία, θα είναι δυνατή η προσήλωση σε φιλόδοξα έργα – είτε πρόκειται για νεο-οθωμανισμό είτε για την ιδέα της Μεγάλης Τουρκίας.
Μετά από μια εβδομάδα διαδηλώσεων, η αντιπολίτευση δήλωσε ότι εξακολουθεί να σταματά τις καθημερινές ενέργειες στο γραφείο του δημάρχου.
Ωστόσο, είναι πολύ νωρίς για να χαλαρώσουν. Η επόμενη εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο στο πάρκο Maltepe.
Και το πώς θα εξελιχθούν τα γεγονότα μπορεί να έχει τεράστιο αντίκτυπο στο μέλλον της Τουρκίας, της Μέσης Ανατολής και ολόκληρου του κόσμου.
Εξάλλου, η φωτιά που άναψε ο Erdoğan κινδυνεύει να ξεφύγει από τον έλεγχο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών