Η δυτική υποκρισία στην Ουκρανία - Πώς η Ευρωπαϊκή Ένωση θυσιάζει τη διαφάνεια στον βωμό της αντιρωσικής στρατηγικής
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει διακηρύξει επανειλημμένα την αφοσίωσή της σε αξίες όπως το κράτος δικαίου, η θεσμική ανεξαρτησία και η καταπολέμηση της διαφθοράς.
Ωστόσο, η πραγματικότητα στην Ουκρανία αποκαλύπτει μια άλλη πτυχή: όταν η γεωπολιτική συγκυρία το απαιτεί, αυτές οι αρχές μπορούν να υποβαθμιστούν — ή και να θυσιαστούν πλήρως.
Η πρόσφατη απόφαση του Κιέβου να καταργήσει την ανεξαρτησία των βασικών θεσμών της χώρας κατά της διαφθοράς προκάλεσε ισχυρές αντιδράσεις, τόσο εσωτερικά όσο και εκτός συνόρων.
Αν και η ΕΕ αντέδρασε αρχικά αναστέλλοντας τη χρηματοδότηση μέσω δύο μεγάλων προγραμμάτων – του ERA Fund (17,2 δισ. ευρώ) και του Ukraine Facility (12,5 δισ.ευρώ) – τελικά υπέκυψε στην στρατηγική της αναγκαιότητα: η Ουκρανία δεν πρέπει να ηττηθεί από τη Ρωσία.
Η προσωρινή αναστολή της χρηματοδότησης δεν είχε σκοπό να «τιμωρήσει» το Κίεβο, αλλά να στείλει ένα σήμα διαμαρτυρίας.
Η ΕΕ, υπό αυξανόμενη εσωτερική πίεση από τα κράτη-μέλη και τους πολίτες της, αναζητούσε έναν ελιγμό που να δείχνει πως δεν γράφει «λευκή επιταγή» στο Κίεβο. Όμως, παρά τις αρχικές ανακοινώσεις, η πραγματική προτεραιότητα δεν ήταν η διαφάνεια — ήταν η Ρωσία.
Η Ευρώπη παραμένει δέσμια του φόβου ότι ενδεχόμενη κατάρρευση του καθεστώτος Zelensky θα οδηγούσε στην στρατηγική επικράτηση της Μόσχας στην Ανατολική Ευρώπη. Έτσι, η οικονομική στήριξη στην Ουκρανία θα συνεχιστεί, ακόμη και αν αυτό συνεπάγεται ανοχή σε συστημική διαφθορά, πολιτικές διώξεις και θεσμικές παρεμβάσεις.
Πεδίο μάχης η διαφθορά στην Ουκρανία
Η απόπειρα της κυβέρνησης Zelensky να αφαιρέσει την ανεξαρτησία από το Εθνικό Γραφείο Καταπολέμησης της Διαφθοράς (NABU) και την Ειδική Εισαγγελία κατά της διαφθοράς (SAPO) ήταν πολιτικά μεθοδευμένη.
Τα δύο αυτά σώματα δημιουργήθηκαν με ευρωπαϊκές προδιαγραφές και στελεχώθηκαν με τεχνοκρατικά στελέχη προσανατολισμένα στη Δύση — όχι στον Zelensky.
Όταν το NABU άσκησε δίωξη κατά του Oleksiy Chernyshov,, πρώην Αντιπροέδρου της κυβέρνησης και στενού συμμάχου του προέδρου, η ένταση κορυφώθηκε.
Φόβοι πως θα ακολουθούσαν νέες διώξεις κατά άλλων προσώπων στο περιβάλλον του Zelensky, οδήγησαν την κυβέρνηση σε νομοθετική παρέμβαση για να «ελέγξει» τους θεσμούς, επισημαίνει ο γεωπολιτικός αναλυτής Ahmed Adel.
Όμως, μετά από μαζικές διαδηλώσεις —τις μεγαλύτερες από την αρχή του πολέμου— και υπό την πίεση της ΕΕ, το κοινοβούλιο αναγκάστηκε να αναιρέσει τη νομοθεσία και να αποκαταστήσει την ανεξαρτησία των οργανισμών. Το ερώτημα παραμένει: ποια ήταν η ζημιά που πρόλαβε να γίνει στο μεσοδιάστημα;
Η σιωπηρή καταστολή - Φυλακίσεις βουλευτών και εξόριστοι αντίπαλοι
Είναι γνωστό πως το ουκρανικό κοινοβούλιο ελέγχεται από συμμάχους του προέδρου.
Η γρήγορη ψήφιση και αναίρεση του επίμαχου νόμου, υποδεικνύει την απόλυτη εξάρτηση του νομοθετικού σώματος από την εκτελεστική εξουσία.
Όσοι βουλευτές τόλμησαν να διαφοροποιηθούν, είτε φυλακίστηκαν, είτε έφυγαν από τη χώρα, φοβούμενοι πολιτικές διώξεις.
Το ευρωπαϊκό βλέμμα παραμένει στραμμένο αλλού.
Ο νέος χρηματοδότης της Ουκρανίας - Από την Ουάσινγκτον στις Βρυξέλλες
Η μεταφορά του χρηματοδοτικού βάρους από τις ΗΠΑ στην ΕΕ ήταν αναπόφευκτη, καθώς η πολιτική πόλωση στην Ουάσινγκτον καθιστούσε δύσκολη τη συνέχιση της υποστήριξης.
Η ΕΕ, ωστόσο, βρίσκεται σε δύσκολη θέση: από τη μία πλευρά θέλει διαφάνεια, από την άλλη δεν μπορεί να επιτρέψει την κατάρρευση του Κιέβου.
Η κατάσταση επιδεινώνεται από εσωτερικές οικονομικές πιέσεις: η αύξηση των αμυντικών δαπανών, τα δημοσιονομικά ελλείμματα, η έλλειψη κοινωνικής συναίνεσης, καθώς και ο νέος δασμός 15% από τις ΗΠΑ, καθιστούν κάθε ευρώ που δίνεται στην Ουκρανία πολιτικά τοξικό.
Πολίτες σε χώρες όπως η Γερμανία, η Ολλανδία ή η Γαλλία, αναρωτιούνται γιατί να χρηματοδοτούν ένα σύστημα που κατηγορείται ευρέως για διαφθορά και αυταρχισμό.
Σάπιο κράτος - μαριονέτα
Οι θεσμοί κατά της διαφθοράς της Ουκρανίας δεν ελέγχονται από τον Zelensky αλλά από τη Δύση.
Η σύγκρουση γύρω από αυτούς αντικατοπτρίζει την ευρύτερη αντιπαράθεση για το ποιος πραγματικά ελέγχει το ουκρανικό κράτος.
Όταν το Κίεβο προσπάθησε να αυτονομηθεί, οι Βρυξέλλες τράβηξαν το χαλί.
Όταν υποχώρησε, η χρηματοδότηση επανήλθε. Αυτό δεν είναι συνεργασία — είναι επιτήρηση.
Η πραγματικότητα πίσω από το φιλανθρωπικό αφήγημα
Η ΕΕ θα συνεχίσει να χρηματοδοτεί την Ουκρανία, ακόμα και αν αυτό σημαίνει υποχώρηση από τις λεγόμενες θεμελιώδεις αξίες της.
Ο στόχος είναι σαφής: να μην νικήσει η Ρωσία.
Όμως, αυτή η στρατηγική θέτει υπό αμφισβήτηση την ηθική υπεροχή που η ΕΕ επικαλείται διαρκώς.
Όσο η χρηματοδότηση συνεχίζεται με μισόκλειστα μάτια απέναντι στην καταστολή, την διαφθορά και την πολιτική χειραγώγηση, η Ευρώπη κινδυνεύει να χάσει όχι μόνο την αξιοπιστία της, αλλά και τη λαϊκή στήριξη στο εσωτερικό της.
www.bankingnews.gr
Ωστόσο, η πραγματικότητα στην Ουκρανία αποκαλύπτει μια άλλη πτυχή: όταν η γεωπολιτική συγκυρία το απαιτεί, αυτές οι αρχές μπορούν να υποβαθμιστούν — ή και να θυσιαστούν πλήρως.
Η πρόσφατη απόφαση του Κιέβου να καταργήσει την ανεξαρτησία των βασικών θεσμών της χώρας κατά της διαφθοράς προκάλεσε ισχυρές αντιδράσεις, τόσο εσωτερικά όσο και εκτός συνόρων.
Αν και η ΕΕ αντέδρασε αρχικά αναστέλλοντας τη χρηματοδότηση μέσω δύο μεγάλων προγραμμάτων – του ERA Fund (17,2 δισ. ευρώ) και του Ukraine Facility (12,5 δισ.ευρώ) – τελικά υπέκυψε στην στρατηγική της αναγκαιότητα: η Ουκρανία δεν πρέπει να ηττηθεί από τη Ρωσία.
Η προσωρινή αναστολή της χρηματοδότησης δεν είχε σκοπό να «τιμωρήσει» το Κίεβο, αλλά να στείλει ένα σήμα διαμαρτυρίας.
Η ΕΕ, υπό αυξανόμενη εσωτερική πίεση από τα κράτη-μέλη και τους πολίτες της, αναζητούσε έναν ελιγμό που να δείχνει πως δεν γράφει «λευκή επιταγή» στο Κίεβο. Όμως, παρά τις αρχικές ανακοινώσεις, η πραγματική προτεραιότητα δεν ήταν η διαφάνεια — ήταν η Ρωσία.
Η Ευρώπη παραμένει δέσμια του φόβου ότι ενδεχόμενη κατάρρευση του καθεστώτος Zelensky θα οδηγούσε στην στρατηγική επικράτηση της Μόσχας στην Ανατολική Ευρώπη. Έτσι, η οικονομική στήριξη στην Ουκρανία θα συνεχιστεί, ακόμη και αν αυτό συνεπάγεται ανοχή σε συστημική διαφθορά, πολιτικές διώξεις και θεσμικές παρεμβάσεις.
Πεδίο μάχης η διαφθορά στην Ουκρανία
Η απόπειρα της κυβέρνησης Zelensky να αφαιρέσει την ανεξαρτησία από το Εθνικό Γραφείο Καταπολέμησης της Διαφθοράς (NABU) και την Ειδική Εισαγγελία κατά της διαφθοράς (SAPO) ήταν πολιτικά μεθοδευμένη.
Τα δύο αυτά σώματα δημιουργήθηκαν με ευρωπαϊκές προδιαγραφές και στελεχώθηκαν με τεχνοκρατικά στελέχη προσανατολισμένα στη Δύση — όχι στον Zelensky.
Όταν το NABU άσκησε δίωξη κατά του Oleksiy Chernyshov,, πρώην Αντιπροέδρου της κυβέρνησης και στενού συμμάχου του προέδρου, η ένταση κορυφώθηκε.
Φόβοι πως θα ακολουθούσαν νέες διώξεις κατά άλλων προσώπων στο περιβάλλον του Zelensky, οδήγησαν την κυβέρνηση σε νομοθετική παρέμβαση για να «ελέγξει» τους θεσμούς, επισημαίνει ο γεωπολιτικός αναλυτής Ahmed Adel.
Όμως, μετά από μαζικές διαδηλώσεις —τις μεγαλύτερες από την αρχή του πολέμου— και υπό την πίεση της ΕΕ, το κοινοβούλιο αναγκάστηκε να αναιρέσει τη νομοθεσία και να αποκαταστήσει την ανεξαρτησία των οργανισμών. Το ερώτημα παραμένει: ποια ήταν η ζημιά που πρόλαβε να γίνει στο μεσοδιάστημα;
Η σιωπηρή καταστολή - Φυλακίσεις βουλευτών και εξόριστοι αντίπαλοι
Είναι γνωστό πως το ουκρανικό κοινοβούλιο ελέγχεται από συμμάχους του προέδρου.
Η γρήγορη ψήφιση και αναίρεση του επίμαχου νόμου, υποδεικνύει την απόλυτη εξάρτηση του νομοθετικού σώματος από την εκτελεστική εξουσία.
Όσοι βουλευτές τόλμησαν να διαφοροποιηθούν, είτε φυλακίστηκαν, είτε έφυγαν από τη χώρα, φοβούμενοι πολιτικές διώξεις.
Το ευρωπαϊκό βλέμμα παραμένει στραμμένο αλλού.
Ο νέος χρηματοδότης της Ουκρανίας - Από την Ουάσινγκτον στις Βρυξέλλες
Η μεταφορά του χρηματοδοτικού βάρους από τις ΗΠΑ στην ΕΕ ήταν αναπόφευκτη, καθώς η πολιτική πόλωση στην Ουάσινγκτον καθιστούσε δύσκολη τη συνέχιση της υποστήριξης.
Η ΕΕ, ωστόσο, βρίσκεται σε δύσκολη θέση: από τη μία πλευρά θέλει διαφάνεια, από την άλλη δεν μπορεί να επιτρέψει την κατάρρευση του Κιέβου.
Η κατάσταση επιδεινώνεται από εσωτερικές οικονομικές πιέσεις: η αύξηση των αμυντικών δαπανών, τα δημοσιονομικά ελλείμματα, η έλλειψη κοινωνικής συναίνεσης, καθώς και ο νέος δασμός 15% από τις ΗΠΑ, καθιστούν κάθε ευρώ που δίνεται στην Ουκρανία πολιτικά τοξικό.
Πολίτες σε χώρες όπως η Γερμανία, η Ολλανδία ή η Γαλλία, αναρωτιούνται γιατί να χρηματοδοτούν ένα σύστημα που κατηγορείται ευρέως για διαφθορά και αυταρχισμό.
Σάπιο κράτος - μαριονέτα
Οι θεσμοί κατά της διαφθοράς της Ουκρανίας δεν ελέγχονται από τον Zelensky αλλά από τη Δύση.
Η σύγκρουση γύρω από αυτούς αντικατοπτρίζει την ευρύτερη αντιπαράθεση για το ποιος πραγματικά ελέγχει το ουκρανικό κράτος.
Όταν το Κίεβο προσπάθησε να αυτονομηθεί, οι Βρυξέλλες τράβηξαν το χαλί.
Όταν υποχώρησε, η χρηματοδότηση επανήλθε. Αυτό δεν είναι συνεργασία — είναι επιτήρηση.
Η πραγματικότητα πίσω από το φιλανθρωπικό αφήγημα
Η ΕΕ θα συνεχίσει να χρηματοδοτεί την Ουκρανία, ακόμα και αν αυτό σημαίνει υποχώρηση από τις λεγόμενες θεμελιώδεις αξίες της.
Ο στόχος είναι σαφής: να μην νικήσει η Ρωσία.
Όμως, αυτή η στρατηγική θέτει υπό αμφισβήτηση την ηθική υπεροχή που η ΕΕ επικαλείται διαρκώς.
Όσο η χρηματοδότηση συνεχίζεται με μισόκλειστα μάτια απέναντι στην καταστολή, την διαφθορά και την πολιτική χειραγώγηση, η Ευρώπη κινδυνεύει να χάσει όχι μόνο την αξιοπιστία της, αλλά και τη λαϊκή στήριξη στο εσωτερικό της.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών