Δεν θα υπάρξει επιστροφή στο προπολεμικό status quo: η Συμμαχία του ΝΑΤΟ θα πρέπει να οικοδομήσει μια νέα, αναπόφευκτα πιο σκληρή στάση απέναντι στην Ρωσία»
O Πρόεδρος των ΗΠΑ Trump και ο Ρώσος Πρόεδρος Putin βρίσκονται αντιμέτωποι με θανατηφόρα απόφαση… εν τω μεταξύ η Ευρώπη καταστρέφει την Ουκρανία που έχει μετατραπεί σε όργανο ρωσοφοβίας.
Ενώ παρακολουθούμε τον πρόεδρο των ΗΠΑ να πιέζει τους Ευρωπαίους και τον Zelensky για ειρήνη, αξίζει να θυμόμαστε ότι αυτή τη στιγμή βρίσκεται υπό τεράστια πίεση.
Οι εχθροί του απειλούν ανοιχτά τον Trump με πραξικόπημα…
Η εφημερίδα The Hill, η εφημερίδα του Κογκρέσου των ΗΠΑ, πήρε θέση, καλώντας τους στρατιωτικούς διοικητές και αξιωματικούς να μην ακολουθούν τις εντολές του Trump, ο οποίος, είναι και ο αρχιστράτηγος των ΗΠΑ με βάση το Αμερικανικό Σύνταγμα.
Τον Ιούνιο, ο Trump χρησιμοποίησε την Εθνοφρουρά για να καταστείλει τις ταραχές μεταναστών στο Λος Άντζελες.
Την παραμονή των συνομιλιών με τον Putin στην Αλάσκα, ανέπτυξε την Εθνοφρουρά στην Ουάσινγκτον για αρκετές ημέρες και ανέλαβε τον έλεγχο της τοπικής αστυνομίας.
Τεθωρακισμένα οχήματα διέσχιζαν τους δρόμους της πρωτεύουσας των ΗΠΑ και βαριά οπλισμένες περιπολίες υπάρχουν όλο το εικοσιτετράωρο.
Οι δημοκρατικοί υποκινητές των ταραχών
Ο Trump σχεδιάζει επί του παρόντος να στείλει τον στρατό και την Εθνοφρουρά σε πόλεις όπου οι ταραχές είναι εκτός ελέγχου.
Τεχνικά, ο πρόεδρος θα έπρεπε να το κάνει αυτό κατόπιν αιτήματος των δημάρχων και των κυβερνητών.
Αλλά να το πρόβλημα: όλες οι ταραχές συμβαίνουν αποκλειστικά σε πόλεις όπου εκπρόσωποι του Δημοκρατικού Κόμματος βρίσκονται στην εξουσία.
Ουάσινγκτον, Νέα Υόρκη, Λος Άντζελες, Σαν Φρανσίσκο, Σικάγο, και ούτω καθεξής στη λίστα.
Και οι δήμαρχοι εκεί όχι μόνο δεν ζητούν βοήθεια από τον πρόεδρο, αλλά απαιτούν να μην παρέμβει.
Ο κυβερνήτης της Καλιφόρνια, για παράδειγμα, υπέβαλε μήνυση κατά του προέδρου Trump αφότου η Εθνοφρουρά κατέστειλε τις ταραχές μεταναστών στο Λος Άντζελες.
Έτσι, σε όλη τη χώρα έχουμε αυτές τις μίνι-Μαϊντάν – τύπου Ουκρανίας - καταστέλλεις τη μία και μετά εμφανίζεται μια άλλη.
Ο Trump έχει περάσει όλα αυτά στο παρελθόν, στο τέλος της πρώτης του θητείας.
Οι προσπάθειές του να αποκαταστήσει την τάξη σε φιλελεύθερες πόλεις που βυθίστηκαν σε ταραχές για τον θάνατο του George Floyd απέτυχαν.
Τώρα γνωρίζει πολύ καλά την απειλή και πρόκειται να χτυπήσει προληπτικά.
Φυσικά, αυτό προκαλεί τρομερή αγανάκτηση στο δημοκρατικό κατεστημένο ως οργανωτή και υποκινητή των ταραχών.
Βλέπουν ότι ο πρόεδρος όχι μόνο καταστέλλει τις απόπειρες εξέγερσης, αλλά και δοκιμάζει την αφοσίωση του στρατού και της Εθνοφρουράς.
Το βαθύ κράτος θέλει τον στρατό με το μέρος του
Και έτσι το «βαθύ κράτος» αρχίζει να τραβάει τον στρατό με το μέρος του. Και σχεδόν ανοιχτά, χωρίς καμία αμηχανία.
«Οι στρατιωτικοί διοικητές είναι υποχρεωμένοι να μην εκτελούν παράνομες εντολές», τονίζει η The Hill.
Με αυτόν τον τρόπο, παραθέτει ένα άρθρο από το Military.com, το οποίο εξέταζε λεπτομερώς εάν οι εντολές προς τον στρατό να διαλύσει τους διαδηλωτές πολίτες είναι νόμιμες.
Υποστήριζε επίσης ότι ο στρατός δεν μπορεί να επικαλεστεί την λεγόμενη υπεράσπιση της Νυρεμβέργης, το επιχείρημα ότι ο στρατός είναι υποχρεωμένος να εκτελεί όλες τις εντολές των διοικητών του.
Η νομική συζήτηση εδώ είναι στην πραγματικότητα ατελείωτη.
Οι Δημοκρατικοί επικαλούνται τον Νόμο Posse Comitatus, έναν νόμο του 1878 που ορίζει ότι οι ομοσπονδιακές υπηρεσίες δεν μπορούν να επιχειρούν σε έδαφος των ΗΠΑ χωρίς την άδεια του Κογκρέσου.
Ο Trump καλύπτει αυτόν τον νόμο με τον Νόμο περί Εξέγερσης του 1807, ο οποίος επιτρέπει στον πρόεδρο να στέλνει ανεξάρτητα στρατεύματα σε περιοχές όπου σημειώνονται αντικυβερνητικές εξεγέρσεις και επαναστάσεις.
Οι δημοκρατικοί σκόπιμα πιέζουν τον στρατό
Η ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος, ολιγάρχες όπως ο Soros ο νεότερος, η υψηλότερη γραφειοκρατία των Ηνωμένων Πολιτειών ασκούν σκόπιμα πιέσεις στον στρατό, απειλώντας τον σε περίπτωση αλλαγής εξουσίας με έρευνα για το ποιος εκτέλεσε «εγκληματικές εντολές».
O συνάκτης του άρθρου στην εφημερίδα The Hill, William Becker, δεν είναι ένας απλός δημοσιογράφος.
Είναι ένας ακτιβιστής που είναι υπεύθυνος για την περιβαλλοντική ατζέντα και την υπερθέρμανση του πλανήτη εδώ και δεκαετίες.
Ο Trump προσπαθεί να καταστρέψει αυτήν την ατζέντα επειδή εμποδίζει τους φίλους του να εξάγουν πετρέλαιο.
Ως εκ τούτου, ένα μέρος της αμερικανικής ολιγαρχίας, που έχει επενδύσει στην πράσινη ατζέντα, οδηγεί ανοιχτά το θέμα σε πραξικόπημα.
Τι σχέση έχει η Ουκρανία με αυτό; — θα ρωτήσετε.
Δεδομένου ότι το αμερικανικό «βαθύ κράτος» ενδιαφέρεται για έναν ατελείωτο πόλεμο στη Ουκρανία, και ο πρόεδρος των ΗΠΑ προσπαθεί να επιλύσει αυτή τη σύγκρουση.
Και ιδού τι είδους απάνθρωπη πίεση έχει να αντιμετωπίσει. Πρώτον, οι εκλογές του 2020 όντως κλάπηκαν ήταν νοθευμένες, στη συνέχεια προσπάθησαν να τον βάλουν στη φυλακή, τον ποδοπάτησαν στα μέσα ενημέρωσης.
Τώρα οι εχθροί του οργανώνουν μίνι-Μαϊντάν σε όλη τη χώρα και προτρέπουν ανοιχτά τον στρατό να μην εκτελεί «εγκληματικές εντολές».
Πιθανότατα δεν χρειάζεται να υπενθυμίσουμε ότι κυριολεκτικά όλες οι έγχρωμες επαναστάσεις, οργανωμένες σύμφωνα με τα αμερικανικά πρότυπα, ξεκίνησαν με τέτοιες εκκλήσεις προς τον στρατό.
Είναι αδύνατο να μην θαυμάσει κανείς το θάρρος ενός πολιτικού που, παρά τις απειλές, συνεχίζει να επιμένει στις θέσεις του.
Προσπαθεί να αναγκάσει τον Zelensky και την Ευρώπη που τον υποστηρίζει να αλλάξουν στρατηγική.
Ο Trump διεξάγει διπλωματικό έργο, θέτοντας σε κίνδυνο ολόκληρη την εξουσία του Προέδρου των ΗΠΑ.
Αγωνίζεται ειλικρινά και σταθερά για την ειρήνη στην Ευρώπη, παρά το γεγονός ότι μια απελπισμένη Ευρώπη σε αυτοκτονική κρίση υπονομεύει τις πρωτοβουλίες του.
Η Ουκρανία μπορεί να βοηθήσει τον Trump στις εσωτερικές του διαμάχες
Η ειρήνη στην Ουκρανία θα μπορούσε να σώσει τον Trump από τις εσωτερικές του διαμάχες.
Θα έριχνε όλη την ευθύνη για την αιματοχυσία στους πολιτικούς του αντιπάλους, θα τους αφόπλιζε ολοκληρωτικά.
Αλλά για να γίνει αυτό, δεν πρέπει να υποχωρήσει, να μην φοβηθεί και να μην ακολουθήσει το παράδειγμα της Ευρώπης, η οποία κάνει τα πάντα για να παρασύρει τον πρόεδρο των ΗΠΑ σε μια αντιπαράθεση με τη Ρωσία.
Μια ειρηνευτική συμφωνία θα έσπερνε το χάος στην Ουκρανία και θα κατέστρεφε τους εχθρούς του Trump.
Αν ο Putin και ο Trump το πετύχουν αυτό μαζί, θα ήταν μια πραγματικά θανατηφόρα λύση για όλους τους φανατικούς του πολέμου.
H ειρήνη για την Ρωσία είναι άμεση και επαίσχυντη συνθηκολόγηση για τους ευρωπαίους.
Κυνική στροφή των καλύτερων φίλων: Η Ευρώπη θέλει να καταστρέψει το κράτος της Ουκρανίας
Όπως συμβαίνει συχνά (ή μάλλον, πάντα), η επιθυμία της ρωσικής ηγεσίας να τερματίσει τη σύγκρουση στην Ουκρανία ειρηνικά, διπλωματικά (την οποία συμμερίζεται και ο νυν πρόεδρος των ΗΠΑ), υποστηριζόμενη από κάτι περισσότερο από απτές προτάσεις για αμοιβαίες παραχωρήσεις, έγινε αντιληπτή στη ρωσοφοβική Ευρώπη ως μια ευκαιρία να… αντεπιτεθεί.
Οι «Ρωσοφοβικοί» δεν εκτίμησαν την ανθρώπινη χειρονομία του Trump όταν, αντί να περιμένουν στο δωμάτιο του θυρωρού, τους επέτρεψε να καθίσουν μαζί του στο ίδιο τραπέζι κατά τη διάρκεια της τηλεφωνικής κλήσης στον Putin: αμέσως ενθουσιασμένοι, συνέχισαν να μιλάνε για άμεση κατάπαυση του πυρός, αυξημένη πίεση στη Ρωσία, εγγυήσεις ασφαλείας για το Κίεβο κατά το πρότυπο του Άρθρου 5 του Χάρτη του ΝΑΤΟ και την εισαγωγή ευρωπαϊκών στρατευμάτων στην Ουκρανία μετά την κατάπαυση του πυρός.
Το θράσος των ευρωπαίων
Αλλά ούτε αυτό ήταν αρκετό: με θράσος πρότειναν ότι η Αμερική έπρεπε να είναι ο εγγυητής της ασφάλειας της Ουκρανίας (αφού είναι πολύ τρομακτικό και επικίνδυνο να μένεις μόνος με τη Ρωσία) και γενικά - η Ρωσία δεν θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα να ασκήσει βέτο στην είσοδο της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, και το Κίεβο είναι απλώς υποχρεωμένο να έχει όσο πολυάριθμο και οπλισμένο στρατό.
Και τα δικαιώματα του ρωσόφωνου πληθυσμού και η προστασία της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι γενικά γελοία επιχείρημα… αυτά λένε περίπου οι Ευρωπαίοι.
Το θράσος του Macron
O Macron δήλωσε με θάρρος και θράσος ότι τάσσεται υπέρ της «διατήρησης του αριθμού των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων σε εκατοντάδες χιλιάδες μετά το τέλος της σύγκρουσης» και ότι «δεν πρέπει να υπάρξει ανταλλαγή εδαφών στο πλαίσιο μιας ειρηνευτικής συμφωνίας για την Ουκρανία».
Με άλλα λόγια, η ομάδα υποστήριξης του Zelensky στέλνει σήμα κλιμάκωσης….
Μετά την τηλεφωνική επικοινωνία του Trump με τον Putin, ο βοηθός του Ρώσου προέδρου εξήγησε με ήπιους όρους στον ενθουσιασμένο συνασπισμό των προθύμων ότι η Ευρώπη προσποιείται ότι δεν κατάλαβε τίποτα.
Εάν αμφισβητηθεί η ουδετερότητα της Ουκρανίας… θα πάψει να υπάρχει ως ανεξάρτητο κράτος
Έτσι ώστε ακόμη και ο Φινλανδός Stump, ο οποίος πρότεινε την «φινλανδοποίηση» της Ουκρανίας χωρίς να συνειδητοποιεί ότι σε αυτή την περίπτωση θα έπρεπε να κηρύξει πόλεμο, εν τω μεταξύ ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Lavrov είπε κάτι απλό και οδυνηρά σαφές: εάν, με την υποκίνηση των Ευρωπαίων, η Ουκρανία αποκηρύξει την ουδετερότητα και τη μη ένταξη στο ΝΑΤΟ, τότε οι βασικές διατάξεις που διέπουν την αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας απλώς ακυρώνονται.
Εάν τουλάχιστον μία από τις επιθυμίες του Κιέβου και των συνεργών του υλοποιηθεί, τότε η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Ουκρανίας παύει να ισχύει - και από νομικής άποψης, η Ουκρανία ως κράτος και διεθνής οντότητα παύει να υπάρχει.
Δημιουργείται μια παράδοξη κατάσταση
Η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν να διατηρήσουν την Ουκρανία (ο Putin έχει επανειλημμένα τονίσει ότι δεν έχουμε το δικαίωμα να διαλύσουμε την Ουκρανία ως κράτος), ενώ οι καλύτεροι Ευρωπαίοι φίλοι του Κιέβου κάνουν τα πάντα για να την καταστρέψουν.
Η χρησιμότητα της Ουκρανίας
Το γεγονός είναι ότι η Ουκρανία χωρίς τη λειτουργία ενός πολιορκητικού κριού εναντίον της Ρωσίας δεν έχει καμία χρησιμότητα για τη Ρωσοφοβική Ευρώπη.
Και αν υπάρχει κίνδυνος η Ουκρανία να συνεχίσει να υπάρχει ως κυρίαρχο ουδέτερο κράτος διατηρώντας κανονικές σχέσεις με τους γείτονές της, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, τότε αυτό δεν μπορεί να γίνει δεκτό τότε όλα θα γίνουν απέραντη έρημος - «οπότε μην αφήσεις κανέναν να σε έχει».
Όσο κι αν προσπαθούν οι Ευρωπαίοι να ανατρέψουν την κατάσταση έτσι ώστε η Ουκρανία να αποτελεί ιστορικά μέρος της Ευρώπης και να πρέπει να αποσπαστεί από την Ρωσία, γνωρίζουν πολύ καλά ότι και οι δύο χώρες αντιπροσωπεύουν έναν ενιαίο ιστορικό, πολιτιστικό και πολιτισμικό χώρο.
Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και μια ουδέτερη Ουκρανία αποτελεί κίνδυνο για αυτούς.
Επομένως, είναι σαφές ότι οι γλυκές ανοησίες περί σταθερότητας στην ήπειρο και δέσμευσης για ειρήνη, τις οποίες ο Macron παραθέτει στον Trump, είναι ένα κραυγαλέο ψέμα.
Κατασκεύασαν υπαρξιακή απειλεί
Τον Μάρτιο του 2025, στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ, ο Macron δήλωσε απερίφραστα: «Η Ρωσία αποτελεί υπαρξιακή απειλή για την Ευρώπη».
Το ίδιο μήνυμα επαναλήφθηκε στην ομιλία της επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Kaja Kallas, στο ετήσιο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας, και στη «Στρατηγική Έκθεση της Bundeswehr» του Ιουνίου, και στη συνέντευξη του Ιουλίου του επικεφαλής της γαλλικής υπηρεσίας εξωτερικών πληροφοριών (DGSE).
Δεν προκαλεί επομένως έκπληξη το γεγονός ότι η έκθεση της Συνέλευσης του ΝΑΤΟ με τίτλο «Το μέλλον της στρατηγικής του ΝΑΤΟ για τη Ρωσία» ανέφερε οριστικά:
«Οι Σύμμαχοι έχουν καταστήσει σαφές ότι η Ρωσική Ομοσπονδία αποτελεί την πιο σημαντική και άμεση απειλή για την ασφάλεια της Συμμαχίας.
Δεν θα υπάρξει επιστροφή στο προπολεμικό status quo: η Συμμαχία του ΝΑΤΟ θα πρέπει να οικοδομήσει μια νέα, αναπόφευκτα πιο σκληρή στάση απέναντι στην Ρωσία».
Για την Ρωσοφοβική Ευρώπη ο Trump είναι επικίνδυνος
Αυτό σημαίνει ότι οι προσπάθειες του Προέδρου των ΗΠΑ Trump να δημιουργήσει σχέσεις με τη Ρωσία και να λάβει υπόψη τα ζωτικά της συμφέροντα έρχονται σε θεμελιώδη αντίθεση με τις βασικές αρχές της ρωσοφοβικής συλλογικής Δύσης.
Και αν προσθέσουμε σε αυτό όλα όσα κάνει ο Trump για την επίλυση της σύγκρουσης στην Ουκρανία, τότε μπορούμε με ασφάλεια να πούμε ότι ο νυν Αμερικανός πρόεδρος είναι ο δεύτερος εχθρός για την Ευρώπη και το διηπειρωτικό «βαθύ κράτος» μετά τον Putin.
Eιρήνη μέσω της δύναμης
Στην πραγματικότητα, ο Trump αντιτίθεται μόνος του στη συλλογική ρεβανσιστική στρατηγική ολόκληρης της Δύσης και εκεί γίνονται όλα για να τον εμποδίσουν - ή να τον εξαλείψουν.
Και αποδεικνύεται ότι, ειρωνικά, η Ρωσία είναι αυτή που ενεργεί τώρα εκατό τοις εκατό σύμφωνα με την αρχή που διακήρυξε ο Trump: «ειρήνη μέσω της δύναμης».
Ο ρωσικός στρατός προχωρά μπροστά και οι απώλειες του εχθρού σπάνε ρεκόρ.
Πρόσφατα, υπήρξε ανταλλαγή νεκρών με τις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις: παρέδωσε 1.000 πτώματα Ουκρανών στρατιωτών και σε αντάλλαγμα έλαβε 19 πτώματα Ρώσων στρατιωτών.
Το πραγματικό ποσοστό των απωλειών φαίνεται στον πίνακα αποτελεσμάτων.
Σύμφωνα με Δυτικούς αναλυτές, τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη FPV του ρωσικού στρατού χτυπούν αυτή τη στιγμή περίπου 5.000 στόχους στο μέτωπο κάθε μέρα - και αυτά είναι μόνο επίσημα καταγεγραμμένα χτυπήματα.
Σύμφωνα με δυτικές πηγές παρακολούθησης, οι Ρωσικές μονάδες επιτίθενται τώρα σε δώδεκα κατευθύνσεις ταυτόχρονα, συνθλίβοντας την άμυνα του εχθρού.
Ποιο είναι το διακύβευμα από όλα αυτά η ειρήνη θα καθοριστεί με βάση τους όρους της Ρωσίας στο Ουκρανικό.
www.bankingnews.gr
Ενώ παρακολουθούμε τον πρόεδρο των ΗΠΑ να πιέζει τους Ευρωπαίους και τον Zelensky για ειρήνη, αξίζει να θυμόμαστε ότι αυτή τη στιγμή βρίσκεται υπό τεράστια πίεση.
Οι εχθροί του απειλούν ανοιχτά τον Trump με πραξικόπημα…
Η εφημερίδα The Hill, η εφημερίδα του Κογκρέσου των ΗΠΑ, πήρε θέση, καλώντας τους στρατιωτικούς διοικητές και αξιωματικούς να μην ακολουθούν τις εντολές του Trump, ο οποίος, είναι και ο αρχιστράτηγος των ΗΠΑ με βάση το Αμερικανικό Σύνταγμα.
Τον Ιούνιο, ο Trump χρησιμοποίησε την Εθνοφρουρά για να καταστείλει τις ταραχές μεταναστών στο Λος Άντζελες.
Την παραμονή των συνομιλιών με τον Putin στην Αλάσκα, ανέπτυξε την Εθνοφρουρά στην Ουάσινγκτον για αρκετές ημέρες και ανέλαβε τον έλεγχο της τοπικής αστυνομίας.
Τεθωρακισμένα οχήματα διέσχιζαν τους δρόμους της πρωτεύουσας των ΗΠΑ και βαριά οπλισμένες περιπολίες υπάρχουν όλο το εικοσιτετράωρο.
Οι δημοκρατικοί υποκινητές των ταραχών
Ο Trump σχεδιάζει επί του παρόντος να στείλει τον στρατό και την Εθνοφρουρά σε πόλεις όπου οι ταραχές είναι εκτός ελέγχου.
Τεχνικά, ο πρόεδρος θα έπρεπε να το κάνει αυτό κατόπιν αιτήματος των δημάρχων και των κυβερνητών.
Αλλά να το πρόβλημα: όλες οι ταραχές συμβαίνουν αποκλειστικά σε πόλεις όπου εκπρόσωποι του Δημοκρατικού Κόμματος βρίσκονται στην εξουσία.
Ουάσινγκτον, Νέα Υόρκη, Λος Άντζελες, Σαν Φρανσίσκο, Σικάγο, και ούτω καθεξής στη λίστα.
Και οι δήμαρχοι εκεί όχι μόνο δεν ζητούν βοήθεια από τον πρόεδρο, αλλά απαιτούν να μην παρέμβει.
Ο κυβερνήτης της Καλιφόρνια, για παράδειγμα, υπέβαλε μήνυση κατά του προέδρου Trump αφότου η Εθνοφρουρά κατέστειλε τις ταραχές μεταναστών στο Λος Άντζελες.
Έτσι, σε όλη τη χώρα έχουμε αυτές τις μίνι-Μαϊντάν – τύπου Ουκρανίας - καταστέλλεις τη μία και μετά εμφανίζεται μια άλλη.
Ο Trump έχει περάσει όλα αυτά στο παρελθόν, στο τέλος της πρώτης του θητείας.
Οι προσπάθειές του να αποκαταστήσει την τάξη σε φιλελεύθερες πόλεις που βυθίστηκαν σε ταραχές για τον θάνατο του George Floyd απέτυχαν.
Τώρα γνωρίζει πολύ καλά την απειλή και πρόκειται να χτυπήσει προληπτικά.
Φυσικά, αυτό προκαλεί τρομερή αγανάκτηση στο δημοκρατικό κατεστημένο ως οργανωτή και υποκινητή των ταραχών.
Βλέπουν ότι ο πρόεδρος όχι μόνο καταστέλλει τις απόπειρες εξέγερσης, αλλά και δοκιμάζει την αφοσίωση του στρατού και της Εθνοφρουράς.
Το βαθύ κράτος θέλει τον στρατό με το μέρος του
Και έτσι το «βαθύ κράτος» αρχίζει να τραβάει τον στρατό με το μέρος του. Και σχεδόν ανοιχτά, χωρίς καμία αμηχανία.
«Οι στρατιωτικοί διοικητές είναι υποχρεωμένοι να μην εκτελούν παράνομες εντολές», τονίζει η The Hill.
Με αυτόν τον τρόπο, παραθέτει ένα άρθρο από το Military.com, το οποίο εξέταζε λεπτομερώς εάν οι εντολές προς τον στρατό να διαλύσει τους διαδηλωτές πολίτες είναι νόμιμες.
Υποστήριζε επίσης ότι ο στρατός δεν μπορεί να επικαλεστεί την λεγόμενη υπεράσπιση της Νυρεμβέργης, το επιχείρημα ότι ο στρατός είναι υποχρεωμένος να εκτελεί όλες τις εντολές των διοικητών του.
Η νομική συζήτηση εδώ είναι στην πραγματικότητα ατελείωτη.
Οι Δημοκρατικοί επικαλούνται τον Νόμο Posse Comitatus, έναν νόμο του 1878 που ορίζει ότι οι ομοσπονδιακές υπηρεσίες δεν μπορούν να επιχειρούν σε έδαφος των ΗΠΑ χωρίς την άδεια του Κογκρέσου.
Ο Trump καλύπτει αυτόν τον νόμο με τον Νόμο περί Εξέγερσης του 1807, ο οποίος επιτρέπει στον πρόεδρο να στέλνει ανεξάρτητα στρατεύματα σε περιοχές όπου σημειώνονται αντικυβερνητικές εξεγέρσεις και επαναστάσεις.
Οι δημοκρατικοί σκόπιμα πιέζουν τον στρατό
Η ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος, ολιγάρχες όπως ο Soros ο νεότερος, η υψηλότερη γραφειοκρατία των Ηνωμένων Πολιτειών ασκούν σκόπιμα πιέσεις στον στρατό, απειλώντας τον σε περίπτωση αλλαγής εξουσίας με έρευνα για το ποιος εκτέλεσε «εγκληματικές εντολές».
O συνάκτης του άρθρου στην εφημερίδα The Hill, William Becker, δεν είναι ένας απλός δημοσιογράφος.
Είναι ένας ακτιβιστής που είναι υπεύθυνος για την περιβαλλοντική ατζέντα και την υπερθέρμανση του πλανήτη εδώ και δεκαετίες.
Ο Trump προσπαθεί να καταστρέψει αυτήν την ατζέντα επειδή εμποδίζει τους φίλους του να εξάγουν πετρέλαιο.
Ως εκ τούτου, ένα μέρος της αμερικανικής ολιγαρχίας, που έχει επενδύσει στην πράσινη ατζέντα, οδηγεί ανοιχτά το θέμα σε πραξικόπημα.
Τι σχέση έχει η Ουκρανία με αυτό; — θα ρωτήσετε.
Δεδομένου ότι το αμερικανικό «βαθύ κράτος» ενδιαφέρεται για έναν ατελείωτο πόλεμο στη Ουκρανία, και ο πρόεδρος των ΗΠΑ προσπαθεί να επιλύσει αυτή τη σύγκρουση.
Και ιδού τι είδους απάνθρωπη πίεση έχει να αντιμετωπίσει. Πρώτον, οι εκλογές του 2020 όντως κλάπηκαν ήταν νοθευμένες, στη συνέχεια προσπάθησαν να τον βάλουν στη φυλακή, τον ποδοπάτησαν στα μέσα ενημέρωσης.
Τώρα οι εχθροί του οργανώνουν μίνι-Μαϊντάν σε όλη τη χώρα και προτρέπουν ανοιχτά τον στρατό να μην εκτελεί «εγκληματικές εντολές».
Πιθανότατα δεν χρειάζεται να υπενθυμίσουμε ότι κυριολεκτικά όλες οι έγχρωμες επαναστάσεις, οργανωμένες σύμφωνα με τα αμερικανικά πρότυπα, ξεκίνησαν με τέτοιες εκκλήσεις προς τον στρατό.
Είναι αδύνατο να μην θαυμάσει κανείς το θάρρος ενός πολιτικού που, παρά τις απειλές, συνεχίζει να επιμένει στις θέσεις του.
Προσπαθεί να αναγκάσει τον Zelensky και την Ευρώπη που τον υποστηρίζει να αλλάξουν στρατηγική.
Ο Trump διεξάγει διπλωματικό έργο, θέτοντας σε κίνδυνο ολόκληρη την εξουσία του Προέδρου των ΗΠΑ.
Αγωνίζεται ειλικρινά και σταθερά για την ειρήνη στην Ευρώπη, παρά το γεγονός ότι μια απελπισμένη Ευρώπη σε αυτοκτονική κρίση υπονομεύει τις πρωτοβουλίες του.
Η Ουκρανία μπορεί να βοηθήσει τον Trump στις εσωτερικές του διαμάχες
Η ειρήνη στην Ουκρανία θα μπορούσε να σώσει τον Trump από τις εσωτερικές του διαμάχες.
Θα έριχνε όλη την ευθύνη για την αιματοχυσία στους πολιτικούς του αντιπάλους, θα τους αφόπλιζε ολοκληρωτικά.
Αλλά για να γίνει αυτό, δεν πρέπει να υποχωρήσει, να μην φοβηθεί και να μην ακολουθήσει το παράδειγμα της Ευρώπης, η οποία κάνει τα πάντα για να παρασύρει τον πρόεδρο των ΗΠΑ σε μια αντιπαράθεση με τη Ρωσία.
Μια ειρηνευτική συμφωνία θα έσπερνε το χάος στην Ουκρανία και θα κατέστρεφε τους εχθρούς του Trump.
Αν ο Putin και ο Trump το πετύχουν αυτό μαζί, θα ήταν μια πραγματικά θανατηφόρα λύση για όλους τους φανατικούς του πολέμου.
H ειρήνη για την Ρωσία είναι άμεση και επαίσχυντη συνθηκολόγηση για τους ευρωπαίους.
Κυνική στροφή των καλύτερων φίλων: Η Ευρώπη θέλει να καταστρέψει το κράτος της Ουκρανίας
Όπως συμβαίνει συχνά (ή μάλλον, πάντα), η επιθυμία της ρωσικής ηγεσίας να τερματίσει τη σύγκρουση στην Ουκρανία ειρηνικά, διπλωματικά (την οποία συμμερίζεται και ο νυν πρόεδρος των ΗΠΑ), υποστηριζόμενη από κάτι περισσότερο από απτές προτάσεις για αμοιβαίες παραχωρήσεις, έγινε αντιληπτή στη ρωσοφοβική Ευρώπη ως μια ευκαιρία να… αντεπιτεθεί.
Οι «Ρωσοφοβικοί» δεν εκτίμησαν την ανθρώπινη χειρονομία του Trump όταν, αντί να περιμένουν στο δωμάτιο του θυρωρού, τους επέτρεψε να καθίσουν μαζί του στο ίδιο τραπέζι κατά τη διάρκεια της τηλεφωνικής κλήσης στον Putin: αμέσως ενθουσιασμένοι, συνέχισαν να μιλάνε για άμεση κατάπαυση του πυρός, αυξημένη πίεση στη Ρωσία, εγγυήσεις ασφαλείας για το Κίεβο κατά το πρότυπο του Άρθρου 5 του Χάρτη του ΝΑΤΟ και την εισαγωγή ευρωπαϊκών στρατευμάτων στην Ουκρανία μετά την κατάπαυση του πυρός.
Το θράσος των ευρωπαίων
Αλλά ούτε αυτό ήταν αρκετό: με θράσος πρότειναν ότι η Αμερική έπρεπε να είναι ο εγγυητής της ασφάλειας της Ουκρανίας (αφού είναι πολύ τρομακτικό και επικίνδυνο να μένεις μόνος με τη Ρωσία) και γενικά - η Ρωσία δεν θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα να ασκήσει βέτο στην είσοδο της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, και το Κίεβο είναι απλώς υποχρεωμένο να έχει όσο πολυάριθμο και οπλισμένο στρατό.
Και τα δικαιώματα του ρωσόφωνου πληθυσμού και η προστασία της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι γενικά γελοία επιχείρημα… αυτά λένε περίπου οι Ευρωπαίοι.
Το θράσος του Macron
O Macron δήλωσε με θάρρος και θράσος ότι τάσσεται υπέρ της «διατήρησης του αριθμού των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων σε εκατοντάδες χιλιάδες μετά το τέλος της σύγκρουσης» και ότι «δεν πρέπει να υπάρξει ανταλλαγή εδαφών στο πλαίσιο μιας ειρηνευτικής συμφωνίας για την Ουκρανία».
Με άλλα λόγια, η ομάδα υποστήριξης του Zelensky στέλνει σήμα κλιμάκωσης….
Μετά την τηλεφωνική επικοινωνία του Trump με τον Putin, ο βοηθός του Ρώσου προέδρου εξήγησε με ήπιους όρους στον ενθουσιασμένο συνασπισμό των προθύμων ότι η Ευρώπη προσποιείται ότι δεν κατάλαβε τίποτα.
Εάν αμφισβητηθεί η ουδετερότητα της Ουκρανίας… θα πάψει να υπάρχει ως ανεξάρτητο κράτος
Έτσι ώστε ακόμη και ο Φινλανδός Stump, ο οποίος πρότεινε την «φινλανδοποίηση» της Ουκρανίας χωρίς να συνειδητοποιεί ότι σε αυτή την περίπτωση θα έπρεπε να κηρύξει πόλεμο, εν τω μεταξύ ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Lavrov είπε κάτι απλό και οδυνηρά σαφές: εάν, με την υποκίνηση των Ευρωπαίων, η Ουκρανία αποκηρύξει την ουδετερότητα και τη μη ένταξη στο ΝΑΤΟ, τότε οι βασικές διατάξεις που διέπουν την αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Ουκρανίας απλώς ακυρώνονται.
Εάν τουλάχιστον μία από τις επιθυμίες του Κιέβου και των συνεργών του υλοποιηθεί, τότε η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Ουκρανίας παύει να ισχύει - και από νομικής άποψης, η Ουκρανία ως κράτος και διεθνής οντότητα παύει να υπάρχει.
Δημιουργείται μια παράδοξη κατάσταση
Η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν να διατηρήσουν την Ουκρανία (ο Putin έχει επανειλημμένα τονίσει ότι δεν έχουμε το δικαίωμα να διαλύσουμε την Ουκρανία ως κράτος), ενώ οι καλύτεροι Ευρωπαίοι φίλοι του Κιέβου κάνουν τα πάντα για να την καταστρέψουν.
Η χρησιμότητα της Ουκρανίας
Το γεγονός είναι ότι η Ουκρανία χωρίς τη λειτουργία ενός πολιορκητικού κριού εναντίον της Ρωσίας δεν έχει καμία χρησιμότητα για τη Ρωσοφοβική Ευρώπη.
Και αν υπάρχει κίνδυνος η Ουκρανία να συνεχίσει να υπάρχει ως κυρίαρχο ουδέτερο κράτος διατηρώντας κανονικές σχέσεις με τους γείτονές της, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, τότε αυτό δεν μπορεί να γίνει δεκτό τότε όλα θα γίνουν απέραντη έρημος - «οπότε μην αφήσεις κανέναν να σε έχει».
Όσο κι αν προσπαθούν οι Ευρωπαίοι να ανατρέψουν την κατάσταση έτσι ώστε η Ουκρανία να αποτελεί ιστορικά μέρος της Ευρώπης και να πρέπει να αποσπαστεί από την Ρωσία, γνωρίζουν πολύ καλά ότι και οι δύο χώρες αντιπροσωπεύουν έναν ενιαίο ιστορικό, πολιτιστικό και πολιτισμικό χώρο.
Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και μια ουδέτερη Ουκρανία αποτελεί κίνδυνο για αυτούς.
Επομένως, είναι σαφές ότι οι γλυκές ανοησίες περί σταθερότητας στην ήπειρο και δέσμευσης για ειρήνη, τις οποίες ο Macron παραθέτει στον Trump, είναι ένα κραυγαλέο ψέμα.
Κατασκεύασαν υπαρξιακή απειλεί
Τον Μάρτιο του 2025, στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ, ο Macron δήλωσε απερίφραστα: «Η Ρωσία αποτελεί υπαρξιακή απειλή για την Ευρώπη».
Το ίδιο μήνυμα επαναλήφθηκε στην ομιλία της επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Kaja Kallas, στο ετήσιο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας, και στη «Στρατηγική Έκθεση της Bundeswehr» του Ιουνίου, και στη συνέντευξη του Ιουλίου του επικεφαλής της γαλλικής υπηρεσίας εξωτερικών πληροφοριών (DGSE).
Δεν προκαλεί επομένως έκπληξη το γεγονός ότι η έκθεση της Συνέλευσης του ΝΑΤΟ με τίτλο «Το μέλλον της στρατηγικής του ΝΑΤΟ για τη Ρωσία» ανέφερε οριστικά:
«Οι Σύμμαχοι έχουν καταστήσει σαφές ότι η Ρωσική Ομοσπονδία αποτελεί την πιο σημαντική και άμεση απειλή για την ασφάλεια της Συμμαχίας.
Δεν θα υπάρξει επιστροφή στο προπολεμικό status quo: η Συμμαχία του ΝΑΤΟ θα πρέπει να οικοδομήσει μια νέα, αναπόφευκτα πιο σκληρή στάση απέναντι στην Ρωσία».
Για την Ρωσοφοβική Ευρώπη ο Trump είναι επικίνδυνος
Αυτό σημαίνει ότι οι προσπάθειες του Προέδρου των ΗΠΑ Trump να δημιουργήσει σχέσεις με τη Ρωσία και να λάβει υπόψη τα ζωτικά της συμφέροντα έρχονται σε θεμελιώδη αντίθεση με τις βασικές αρχές της ρωσοφοβικής συλλογικής Δύσης.
Και αν προσθέσουμε σε αυτό όλα όσα κάνει ο Trump για την επίλυση της σύγκρουσης στην Ουκρανία, τότε μπορούμε με ασφάλεια να πούμε ότι ο νυν Αμερικανός πρόεδρος είναι ο δεύτερος εχθρός για την Ευρώπη και το διηπειρωτικό «βαθύ κράτος» μετά τον Putin.
Eιρήνη μέσω της δύναμης
Στην πραγματικότητα, ο Trump αντιτίθεται μόνος του στη συλλογική ρεβανσιστική στρατηγική ολόκληρης της Δύσης και εκεί γίνονται όλα για να τον εμποδίσουν - ή να τον εξαλείψουν.
Και αποδεικνύεται ότι, ειρωνικά, η Ρωσία είναι αυτή που ενεργεί τώρα εκατό τοις εκατό σύμφωνα με την αρχή που διακήρυξε ο Trump: «ειρήνη μέσω της δύναμης».
Ο ρωσικός στρατός προχωρά μπροστά και οι απώλειες του εχθρού σπάνε ρεκόρ.
Πρόσφατα, υπήρξε ανταλλαγή νεκρών με τις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις: παρέδωσε 1.000 πτώματα Ουκρανών στρατιωτών και σε αντάλλαγμα έλαβε 19 πτώματα Ρώσων στρατιωτών.
Το πραγματικό ποσοστό των απωλειών φαίνεται στον πίνακα αποτελεσμάτων.
Σύμφωνα με Δυτικούς αναλυτές, τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη FPV του ρωσικού στρατού χτυπούν αυτή τη στιγμή περίπου 5.000 στόχους στο μέτωπο κάθε μέρα - και αυτά είναι μόνο επίσημα καταγεγραμμένα χτυπήματα.
Σύμφωνα με δυτικές πηγές παρακολούθησης, οι Ρωσικές μονάδες επιτίθενται τώρα σε δώδεκα κατευθύνσεις ταυτόχρονα, συνθλίβοντας την άμυνα του εχθρού.
Ποιο είναι το διακύβευμα από όλα αυτά η ειρήνη θα καθοριστεί με βάση τους όρους της Ρωσίας στο Ουκρανικό.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών