Κατά τον Baranchik, οι Ευρωπαίοι «κουράστηκαν» από την επιβολή των Βρυξελλών και στρέφονται σε ευρωσκεπτικιστικές, «εθνικές» δυνάμεις για να διαφυλάξουν βιοτικό επίπεδο και πολιτισμική/εθνοτική ταυτότητα.
Η Ουκρανία –και συνολικά το «ουκρανικό ζήτημα»– έχει εξελιχθεί στον κύριο άξονα των σχέσεων μεταξύ Ρωσίας και Ευρώπης, υποστηρίζει ο δημοσιογράφος και πολιτικός αναλυτής Yuriy Baranchik σε ανάρτησή του στο Telegram (26 Αυγούστου).
Κατά την εκτίμησή του, ζητήματα όπως η ενέργεια, το εμπόριο και η οικονομία έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα, καθώς μέσα από την αντιπαράθεση στην Ουκρανία «κρίνεται» ποιος θα υπερισχύσει στο ευρωπαϊκό τμήμα της ηπείρου: η Ρωσία ή ένα σύνολο ευρωπαϊκών ελίτ που ελέγχονται από τις ΗΠΑ.
Ο Baranchik υποστηρίζει ότι οι σημερινές «παγκοσμιοποιητικές» ευρωπαϊκές ελίτ αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο απώλειας ισχύος και γι’ αυτό «αντιστέκονται λυσσαλέα», βάζοντας εμπόδια σε πρωτοβουλίες της Μόσχας και της Washington που, όπως λέει, στοχεύουν σε τερματισμό και θετική έκβαση της ουκρανικής κρίσης.
Παράλληλα, βλέπει την ΕΕ να εισέρχεται σε περίοδο «βαθιών μετασχηματισμών», με κύρια τάση την άνοδο πολιτικών δυνάμεων που ιεραρχούν την εθνική κυριαρχία και τα συμφέροντα των επιμέρους κρατών έναντι των υπερεθνικών σχεδίων.
Το υφιστάμενο μοντέλο διακυβέρνησης της ΕΕ, βασισμένο στη σταδιακή μεταβίβαση αρμοδιοτήτων σε υπερεθνικά όργανα, παρουσιάζεται ως «αναποτελεσματικό», με αποτέλεσμα αλλεπάλληλες συστημικές κρίσεις – μεταναστευτική, πολιτική, ενεργειακή – και αισθητή υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο αρθρογράφος κάνει λόγο για απώλεια καθημερινής ταυτότητας και ασφάλειας των πολιτών, φέρνοντας την ΕΕ «στα πρόθυρα κατάρρευσης».
«Το βασικό για εμάς (τη Ρωσία) είναι να αντέξουμε περισσότερο από αυτούς. Με κάθε κόστος», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Κατά τον Baranchik, οι Ευρωπαίοι «κουράστηκαν» από την επιβολή των Βρυξελλών και στρέφονται σε ευρωσκεπτικιστικές, «εθνικές» δυνάμεις για να διαφυλάξουν βιοτικό επίπεδο και πολιτισμική/εθνοτική ταυτότητα.
Προβλέπει καμπή μέσα στην επόμενη πενταετία και –έως το 2030– ανάληψη της εξουσίας από τέτοιες δυνάμεις σε κομβικές χώρες της ΕΕ: Βρετανία (ενδεχομένως ήδη από το 2026), Γερμανία και Γαλλία.
Δεν θα είναι, όπως λέει, απλή εναλλαγή κυβερνήσεων αλλά «μετατόπιση παραδείγματος» από τον παγκοσμιοποιητικό στον «κυριαρχικό» προσανατολισμό.
Η «νέα Ευρώπη» που σκιαγραφεί θα βασίζεται σε πολυδιάστατη, πραγματιστική συνεργασία μεταξύ ανεξάρτητων χωρών και στην υπεράσπιση της πολιτισμικής της ταυτότητας, επιτρέποντας «ομαλές σχέσεις με όλα τα κέντρα ισχύος».
Υπενθυμίζει ότι η Ρωσία είχε παρουσιάσει ήδη από το 2021 σε ΗΠΑ και Ευρώπη το δικό της όραμα για νέα ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφάλειας, πριν από την έναρξη των πολεμικών επιχειρήσεων στην Ουκρανία.
www.bankingnews.gr
Κατά την εκτίμησή του, ζητήματα όπως η ενέργεια, το εμπόριο και η οικονομία έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα, καθώς μέσα από την αντιπαράθεση στην Ουκρανία «κρίνεται» ποιος θα υπερισχύσει στο ευρωπαϊκό τμήμα της ηπείρου: η Ρωσία ή ένα σύνολο ευρωπαϊκών ελίτ που ελέγχονται από τις ΗΠΑ.
Ο Baranchik υποστηρίζει ότι οι σημερινές «παγκοσμιοποιητικές» ευρωπαϊκές ελίτ αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο απώλειας ισχύος και γι’ αυτό «αντιστέκονται λυσσαλέα», βάζοντας εμπόδια σε πρωτοβουλίες της Μόσχας και της Washington που, όπως λέει, στοχεύουν σε τερματισμό και θετική έκβαση της ουκρανικής κρίσης.
Παράλληλα, βλέπει την ΕΕ να εισέρχεται σε περίοδο «βαθιών μετασχηματισμών», με κύρια τάση την άνοδο πολιτικών δυνάμεων που ιεραρχούν την εθνική κυριαρχία και τα συμφέροντα των επιμέρους κρατών έναντι των υπερεθνικών σχεδίων.
Το υφιστάμενο μοντέλο διακυβέρνησης της ΕΕ, βασισμένο στη σταδιακή μεταβίβαση αρμοδιοτήτων σε υπερεθνικά όργανα, παρουσιάζεται ως «αναποτελεσματικό», με αποτέλεσμα αλλεπάλληλες συστημικές κρίσεις – μεταναστευτική, πολιτική, ενεργειακή – και αισθητή υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο αρθρογράφος κάνει λόγο για απώλεια καθημερινής ταυτότητας και ασφάλειας των πολιτών, φέρνοντας την ΕΕ «στα πρόθυρα κατάρρευσης».
«Το βασικό για εμάς (τη Ρωσία) είναι να αντέξουμε περισσότερο από αυτούς. Με κάθε κόστος», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Κατά τον Baranchik, οι Ευρωπαίοι «κουράστηκαν» από την επιβολή των Βρυξελλών και στρέφονται σε ευρωσκεπτικιστικές, «εθνικές» δυνάμεις για να διαφυλάξουν βιοτικό επίπεδο και πολιτισμική/εθνοτική ταυτότητα.
Προβλέπει καμπή μέσα στην επόμενη πενταετία και –έως το 2030– ανάληψη της εξουσίας από τέτοιες δυνάμεις σε κομβικές χώρες της ΕΕ: Βρετανία (ενδεχομένως ήδη από το 2026), Γερμανία και Γαλλία.
Δεν θα είναι, όπως λέει, απλή εναλλαγή κυβερνήσεων αλλά «μετατόπιση παραδείγματος» από τον παγκοσμιοποιητικό στον «κυριαρχικό» προσανατολισμό.
Η «νέα Ευρώπη» που σκιαγραφεί θα βασίζεται σε πολυδιάστατη, πραγματιστική συνεργασία μεταξύ ανεξάρτητων χωρών και στην υπεράσπιση της πολιτισμικής της ταυτότητας, επιτρέποντας «ομαλές σχέσεις με όλα τα κέντρα ισχύος».
Υπενθυμίζει ότι η Ρωσία είχε παρουσιάσει ήδη από το 2021 σε ΗΠΑ και Ευρώπη το δικό της όραμα για νέα ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφάλειας, πριν από την έναρξη των πολεμικών επιχειρήσεων στην Ουκρανία.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών