Ο Tony Blair και ο Donald Trump σχεδιάζουν mega-project τύπου Ντουμπάι στη Γάζα πάνω στους τάφους 63.000 Παλαιστινίων. Αναλυτικό ρεπορτάζ για την επόμενη φάση γενοκτονίας και ανασυγκρότησης της περιοχής
Περίπου 18 χρόνια έχουν περάσει από τότε που ο Tony Blair, τότε απεσταλμένος για τη Μέση Ανατολή, παρουσίασε ένα έγγραφο 34 σελίδων που περιέγραφε έναν «διάδρομο για ειρήνη και ευημερία», εκτεινόμενο από την Ερυθρά Θάλασσα έως τα κατεχόμενα Υψίπεδα του Γκολάν.
Το σχέδιο Blair προέβλεπε τη δημιουργία ενός αγροβιομηχανικού πάρκου κοντά στην Ιεριχώ, στη κατεχόμενη Δυτική Όχθη, για να διευκολυνθεί η μεταφορά αγαθών προς τον Κόλπο μέσω της Ιορδανίας.
Ένα άλλο βιομηχανικό πάρκο, ή «έργο ταχείας επίδρασης», θα είχε δημιουργηθεί στην Tarqumiya στην Χεβρώνα, και ένα τρίτο στην Jalameh, βόρεια της Jenin.
Λίγα από αυτά ήταν νέα. Οι Συμφωνίες του Όσλο, υπογεγραμμένες το 1993 και το 1995, προέβλεπαν τη δημιουργία έως και εννέα βιομηχανικών ζωνών κατά μήκος της Πράσινης Γραμμής, από τη Jenin στο βορρά έως τη Rafah στη Γάζα.
Αλλά γεμάτος αισιοδοξία και με την υποστήριξη της Παλαιστινιακής Αρχής (PA), των Ηνωμένων Εθνών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της USAID και της Ιαπωνίας, ο «οραματιστής» Blair ανακοίνωσε: «Εάν το παραπάνω λειτουργήσει, τότε θα ακολουθήσουν και περαιτέρω παρόμοια πακέτα.
Με αυτόν τον τρόπο, με την πάροδο του χρόνου και προοδευτικά, το βάρος της κατοχής μπορεί να μειωθεί, αλλά με τρόπο που δεν θα θέσει σε κίνδυνο την ασφάλεια του Ισραήλ.»
Πρόσθεσε: «Είμαι πεπεισμένος ότι αυτά τα βήματα θα διευκολύνουν επίσης τις διαπραγματεύσεις μεταξύ των πλευρών, με στόχο την επίτευξη μιας βιώσιμης και διαρκούς ειρηνικής συμφωνίας μεταξύ δύο κρατών που ζουν δίπλα-δίπλα σε ειρήνη και ευημερία.»
Σήμερα, λίγα έχουν μείνει από το βιομηχανικό πάρκο του Blair στο πέρασμα Jalameh με το Ισραήλ.
Για χρόνια, ο περιφραγμένος χώρος παρέμενε άδειος, έως ότου η PA –με την υποστήριξη Τούρκων επενδυτών– προσπάθησε να δημιουργήσει μια «βιομηχανική πόλη» στην Jenin.
Τώρα, λίγοι δρόμοι και μερικές αποθήκες είναι ό,τι απέμεινε από εκείνα τα όνειρα.
Το 2008, ο Blair απέδωσε στον εαυτό του την επιτυχία μείωσης των σημείων ελέγχου στη Δυτική Όχθη, που τότε αριθμούσαν περίπου 600.
Σήμερα, υπάρχουν 898 στρατιωτικά σημεία ελέγχου, περιλαμβανομένων δεκάδων πυλών που κλείνουν παλαιστινιακές πόλεις και χωριά για το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας. Όλη η οικονομική ζωή πνίγεται.
Οι έποικοι περιφέρονται στην περιοχή, τρομοκρατώντας και εκδιώκοντας Παλαιστίνιους από τεράστιες εκτάσεις γης, τις οποίες διεκδικούν παράνομα, σε συντονισμό με τον Ισραηλινό Υπουργό Οικονομικών Bezalel Smotrich, που έχει αναλάβει τον έλεγχο της Πολιτικής Διοίκησης στη κατεχόμενη Δυτική Όχθη.
Προάγγελος προσάρτησης
Όλα αυτά θεωρούνται προάγγελος της ευρέως αναμενόμενης ανακοίνωσης της προσάρτησης της Περιοχής C από το Ισραήλ, που αποτελεί περίπου τα δύο τρίτα της Δυτικής Όχθης.
Πάνω από 40.000 Παλαιστίνιοι έχουν μείνει άστεγοι λόγω της κατεδάφισης προσφυγικών καταυλισμών στην Jenin, το Toulkarm και το Nour Sams, σε μια επιχείρηση του ισραηλινού στρατού με την ονομασία «Σιδηρούν Τείχος», που βρίσκεται πλέον στον όγδοο μήνα.
Το 2009, ο Blair είχε λάβει βραβείο για το αποτυχημένο σχέδιό του: ένα βραβείο 1 εκατομμυρίου δολαρίων για την «ηγεσία», το μεγαλύτερο μέρος του οποίου κατέληξε στο δικό του ίδρυμα «για θρησκευτική κατανόηση».
Σήμερα, μετά από 23 μήνες γενοκτονίας και κατεδαφίσεων στη Γάζα, ο Blair επιστρέφει δυναμικά, παρουσιάζοντας τον εαυτό του σχεδόν δύο δεκαετίες αργότερα ως έμπειρο γνώστη της Μέσης Ανατολής.
Σύμφωνα με αναφορές, έχει συμβουλεύσει τον Λευκό Οίκο και έχει συνομιλήσει με τον γαμπρό του Donald Trump, Jared Kushner, για το πιο πρόσφατο σχέδιο του Αμερικανού προέδρου για τη Γάζα.
Η στρατηγική, ή τουλάχιστον μία εκδοχή της, περιέχεται σε μια παρουσίαση 38 σελίδων που σκιαγραφεί ένα όραμα για τη μεταπολεμική Γάζα.
Από τον Οκτώβριο του 2023, η Γάζα έχει γίνει ένα εργαστήριο θανάτου του 21ου αιώνα – ένα φρικτό μάθημα για το πώς να ξαναγραφούν οι κανόνες του πολέμου• πώς να χρησιμοποιηθούν drones και ρομπότ για μέγιστη παράπλευρη ζημιά• πώς να αξιοποιηθεί η τεχνητή νοημοσύνη για τον εντοπισμό στόχων• πώς να χρησιμοποιηθεί η πείνα και τα σημεία διανομής βοήθειας για να σπάσει η θέληση ενός λαού να αντισταθεί• πώς να διαλυθούν τα συστήματα υγείας και εκπαίδευσης• και πώς να μείνει ένα ολόκληρο έθνος άστεγο.
Ο Josef Mengele, ο ναζιστής γιατρός που έκανε θανατηφόρα πειράματα σε κρατούμενους στο Άουσβιτς, θα αναγνώριζε πολλά από αυτά τα κριτήρια απόδοσης ως «επιτεύγματα».
Τώρα, ένα νέο ανθρώπινο πείραμα ετοιμάζεται να διεξαχθεί στους Παλαιστινίους της Γάζας, με επίκεντρο το πώς να οικοδομηθούν mega-projects αξίας 324 δισεκατομμυρίων δολαρίων «στυλ Ντουμπάι» πάνω στους τάφους τους.
Οι αυτοκράτορες της Γάζας
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να σημειωθεί για αυτό το σετ διαφανειών είναι η σκληρότητά του.
Δεν περιέχει καμία αναγνώριση της Γάζας ως παλαιστινιακής πατρίδας.
Σε αυτό, οι συντάκτες του έχουν υποχωρήσει στα ηθικά πρότυπα της τσαρικής Ρωσίας, και σε ό,τι συνέβη σε ένα πεδίο έξω από τη Μόσχα μόλις τέσσερις ημέρες μετά τη στέψη του Τσάρου Νικολάου Β’.
Μέχρι μισό εκατομμύριο Ρώσοι συγκεντρώθηκαν στην Κοδίνκα για δωρεάν φαγητό και δώρα από τον τσάρο, που φέρεται να περιλάμβαναν ψωμάκια, λουκάνικα, πρέτζελ, μελομακάρονα και αναμνηστικά κύπελλα.
Όταν κυκλοφόρησαν φήμες ότι δεν υπήρχε αρκετή μπίρα και πρέτζελ για όλους, και ότι τα κύπελλα περιείχαν χρυσά νομίσματα, ξέσπασε πανικός, με πάνω από 1.200 ανθρώπους να σκοτώνονται και έως 20.000 ακόμα να τραυματίζονται.
Δεν πειράζει. Ο τσάρος και η τσαρίνα προχώρησαν με τα σχέδιά τους.
Εμφανίστηκαν μπροστά στο πλήθος στο μπαλκόνι του περιπτέρου του τσάρου στο μέσο του πεδίου, όταν τα πτώματα είχαν ήδη απομακρυνθεί.
Αυτό ισοδυναμεί με τον τρόπο που οι σημερινοί αυτοκράτορες συμπεριφέρονται προς τον πεινασμένο και πεθαμένο πληθυσμό της Γάζας — μόνο που σήμερα, η κλίμακα της τραγωδίας καθιστά την αδιαφορία του Νικολάου Β’ απέναντι στη μοίρα του λαού του να φαίνεται συγκρατημένη.
Ο Trump σκοπεύει να χτίσει ένα θαύμα τύπου Ντουμπάι πάνω από τους φρέσκους τάφους 63.000 νεκρών (και συνεχώς αυξανόμενους).
Αυτή η έλλειψη ενσυναίσθησης εκτείνεται τόσο στους ζωντανούς όσο και στους νεκρούς: ο παράδεισος στον οποίο θα μετατρέψει τη Γάζα -από ένα «κατεστραμμένο ιρανικό προγεφύρωμα» σε έναν «ευημερούντα Αβρααμικό σύμμαχο»- δεν θα είναι μόνο «χωρίς Hamas», αλλά και χωρίς τους περισσότερους Παλαιστίνιους.
Στην πραγματικότητα, όσο περισσότεροι Παλαιστίνιοι φύγουν, τόσο φθηνότερο γίνεται το έργο.
Για κάθε Παλαιστίνιο που φεύγει, το σχέδιο γίνεται εξοικονόμηση $23.000• για κάθε 1% εκατό του πληθυσμού που μετακινείται, αυτό σημαίνει $500 εκατομμύρια εξοικονόμησης.
Για να πειστούν οι Παλαιστίνιοι της Γάζας να εγκαταλείψουν τη γη τους, το σχέδιο προτείνει να δίνεται σε κάθε άτομο $5.000 και να επιδοτείται το ενοίκιο σε άλλη χώρα για τέσσερα χρόνια, καθώς και τα τρόφιμά τους για ένα χρόνο.
Οι συντάκτες του σχεδίου θεωρούνται Ισραηλινοί. Η πρόταση φέρεται να ηγήθηκε από τον Michael Eisenberg, Ισραηλινο-Αμερικανό επιχειρηματία κεφαλαίων επιχειρηματικών συμμετοχών, και τον Liran Tadzman, Ισραηλινό τεχνολογικό επιχειρηματία και πρώην αξιωματικό στρατιωτικής πληροφοριών.
Τα αρχικά τους, «ME» και «LT», φαίνεται να εμφανίζονται στην πρώτη σελίδα του σετ, μαζί με ένα μυστηριώδες τρίτο σετ αρχικών, «TF».
Ο Eisenberg και ο Tadzman ήταν μέλη μιας ομάδας Ισραηλινών αξιωματούχων και επιχειρηματιών που σκέφτηκαν για πρώτη φορά το Gaza Humanitarian Foundation (GHF) στα τέλη του 2023, λίγες εβδομάδες μετά τις επιθέσεις υπό την ηγεσία της Hamas στο Ισραήλ, σύμφωνα με την εφημερίδα New York Times.
Ένα πρώτο σχέδιο του σχεδίου ανακατασκευής της Γάζας πιστεύεται ότι ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο και παρουσιάστηκε στη διοίκηση Trump.
Δεν είναι γνωστό αν αυτή η πρόταση συζητήθηκε κατά τη διάρκεια της πρόσφατης συνάντησης μεταξύ Kushner και Blair, οι οποίοι και οι δύο επεξεργάζονται παρόμοιες ιδέες.
Αλλά η κατεύθυνση είναι σαφής.
Καταδικασμένο σε αποτυχία
Ο Blair, για παράδειγμα, θα έπρεπε να συνειδητοποιήσει ότι οποιοδήποτε σχέδιο βασίζεται στο να κάνει τη Γάζα «χωρίς Hamas» είναι καταδικασμένο σε αποτυχία. Θα έπρεπε να ανακαλέσει τις μέρες του ως πρωθυπουργός και τις προσπάθειες της κυβέρνησής του να διαπραγματευτεί με τον Ιρλανδικό Δημοκρατικό Στρατό (IRA).
Φανταστείτε αν κάποιος είχε έρθει σε αυτόν με μια ιδέα να αποδημοκρατικοποιήσει το Short Strand, την έδρα του Irish National Liberation Army, ή ολόκληρο το Δυτικό Μπέλφαστ ως προϋπόθεση για την ειρήνη.
Ευτυχώς, η πορεία που ακολούθησαν τρεις Βρετανοί πρωθυπουργοί -η Margaret Thatcher, John Major και Tony Blair- στη διαδικασία ειρήνευσης ήταν ακριβώς η αντίθετη.
Η αναγνώριση ότι το Δουβλίνο είχε ρόλο στη Βόρεια Ιρλανδία ήταν επίτευγμα της Thatcher, ακολουθούμενο από άμεσες συνομιλίες με τον IRA υπό τον Mayjor, που έκανε το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς.
Αυτό περιλάμβανε μια σειρά συναντήσεων που πραγματοποιήθηκαν στο Ντέρρι μεταξύ του Michael Ankrum, τότε υπηρετούντος Βρετανού υπουργού στην κυβέρνηση Μέιτζορ, και του ηγέτη του IRA Martin McGuinness.
Πολλά χρόνια αργότερα, ο Ankrum μου περιέγραψε αυτές τις συναντήσεις με μεγάλη λεπτομέρεια και με πολύ χιούμορ.
Αλλά η ύπαρξή τους αμφισβήτησε πλήρως τη γραμμή της κυβέρνησης εκείνη την εποχή: ότι η Βρετανία δεν συνομιλεί με όσους χαρακτηρίζει τρομοκράτες.
Ο IRA ξεκίνησε τη διαδικασία αποστράτευσης μετά την υπόσχεση της Βρετανίας να απελευθερώσει τους φυλακισμένους Ρεπουμπλικάνους από τη φυλακή Maze και όταν δόθηκαν πολιτικές εγγυήσεις για συμμετοχή στη διακυβέρνηση του Stormont στο πλαίσιο της Συμφωνίας της Μεγάλης Παρασκευής.
Ο McGuinness και ο παλιός του αντίπαλος, Ian Paisley, τότε επικεφαλής του Δημοκρατικού Συντηρητικού Κόμματος, έγιναν σύμμαχοι.
Τόσο μεγάλη ήταν η αμοιβαία άνεσή τους, που έγιναν γνωστοί ως οι «Αδελφοί του Γέλιου».
Τώρα εφαρμόστε τον τύπο που έφερε την ειρήνη στη Βόρεια Ιρλανδία στη Γάζα και τη Hamas, που είναι απαγορευμένη ως τρομοκρατική οργάνωση στο Ηνωμένο Βασίλειο, και τι παίρνετε;
Άμεσες συνομιλίες με τη Hamas για απελευθέρωση ομήρων και μαζικών κρατουμένων, ακολουθούμενες από συνομιλίες με όλες τις ομάδες αντίστασης για μια τεχνοκρατική κυβέρνηση, παράλληλα με την αποκατάσταση όλων των οργανισμών βοήθειας του ΟΗΕ, το τέλος της πολιορκίας και μια τεράστια διεθνή ροή χρημάτων και τσιμέντου για ανασυγκρότηση.
Μακροπρόθεσμα, η Hamas θα μπορούσε να προσφέρει μια «hudna», ή αόριστη παύση στην ένοπλη σύγκρουση.
Αυτός είναι το ιρλανδικό μοντέλο εφαρμοσμένο στη Γάζα.
Αλλά η ακριβώς αντίθετη πορεία ακολουθείται τώρα για τη Γάζα, επειδή κάθε σκέψη για την Παλαιστίνη βλέπεται μέσα από το πρίσμα της ανάγκης υπεράσπισης και εξοπλισμού του συνεχώς επεκτεινόμενου ισραηλινού κράτους.
Ο αποκλεισμός της Hamas
Η ειρήνη στη Βόρεια Ιρλανδία δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί χωρίς την ενεργή συμμετοχή του Δουβλίνου και της Ουάσινγκτον.
Οι ΗΠΑ σήμερα, όπως εκπροσωπούνται από μια σειρά προέδρων, Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών, είναι ο κύριος υποστηρικτής του Μεγάλου Ισραήλ και το κύριο εμπόδιο σε μια βιώσιμη ειρήνη.
Η Hamas έχει εξαιρεθεί από τη ευρύτερη πολιτική διαδικασία από τότε που το κόμμα κέρδισε τις τελευταίες ελεύθερες εκλογές στην Παλαιστίνη το 2006.
Η αποστολή του Blair σε αυτό το ζήτημα έγινε πολύ πιο εύκολη από τη συμπεριφορά της Παλαιστινιακής Αρχής και των ηγετών κάθε αραβικής κυβέρνησης.
Δεν είναι μόνος στην προσπάθεια εφαρμογής μιας λύσης πάνω από τα κεφάλια και ενάντια στη θέληση του παλαιστινιακού λαού.
Πριν από δέκα χρόνια αποκάλυψα πώς ο Blair συνάντησε τον Khaled Meshal, τότε πολιτικό διευθυντή της Hamas.
Δύο από αυτές τις συναντήσεις έγιναν στην Doha όταν ο Blair ήταν ακόμα απεσταλμένος.
Αλλά οι συναντήσεις συνεχίστηκαν για κάποιο διάστημα μετά τη λήξη της θητείας του.
Ο Blair, συνοδευόμενος από την MI6, προσπάθησε να αποκτήσει αναγνώριση για ένα αναθεωρημένο θεμελιώδες έγγραφο της Hamas που αναγνώριζε τα σύνορα του Ισραήλ του 1967, προσφέροντας να πάρει το έγγραφο στην Ουάσινγκτον, σύμφωνα με παλαιστινιακές πηγές.
Η Hamas φυσικά αρνήθηκε την προσπάθεια του Blair να παρέμβει σε εσωτερικό ζήτημα.
Αλλά οι συναντήσεις θεωρήθηκαν εκείνη την εποχή ως αναγνώριση ότι η προσπάθεια να αποκλειστεί η Hamas από την κυβέρνηση και από τις συνομιλίες για το μέλλον της Παλαιστίνης είχε αποτύχει.
Τα τελευταία 23 μήνες, το Ισραήλ προσπαθεί να επιτύχει διά της βίας ό,τι 17 χρόνια ολοένα αυξανόμενης βίας και πολιορκίας απέτυχαν να επιτύχουν μέσω στέρησης και βομβαρδισμών.
Σήμερα, ο Blair έχει γίνει ακόμη ένας εξαιρετικά πλούσιος, μαυρισμένος άνδρας, άνετος στην παρέα άλλων πολυεκατομμυριούχων όπως ο Kushner.
Σήμερα, $1 εκατομμύριο δεν θα σήμαινε τίποτα για αυτόν.
Οι διαδοχικές αποτυχίες στη Μέση Ανατολή έχουν γίνει επικερδές επιχειρηματικό πεδίο για τον Blair, κάνοντας το σχέδιο πλουτισμού του πρώην πρωθυπουργού Boris Johnson να φαίνεται μικρό.
Αλλά μην έχετε αμφιβολία: αυτό το σχέδιο για τη Γάζα, ή οποιοδήποτε άλλο σχήμα σχεδιαστεί πάνω από τα κεφάλια του παλαιστινιακού λαού, θα γνωρίσει την ίδια μοίρα με όλα τα άλλα άτεκνα σχέδια.
Η Γάζα δεν μπορεί να καθαριστεί από τη Hamas, όπως δεν μπορεί η Αγγλία να καθαριστεί από τους Άγγλους ή η Γαλλία από τους Γάλλους.
Καμία κυβέρνηση μετά τον πόλεμο δεν θα λειτουργήσει στη Γάζα χωρίς τη συναίνεση της Hamas, ρητή ή σιωπηρή.
Αυτό είναι το μοναδικό γεγονός που έχει επιβεβαιωθεί από 23 μήνες αντίστασης.
Εκτός αυτού, σε όλα τα τετριμμένα ακρωνύμια, σε όλα τα σχέδια για λιμάνια, αεροδρόμια, πόλεις με επιβλητικούς ουρανοξύστες, ένα οδικό σύστημα γεμάτο αυτοκινητόδρομους Mohammed bin Salman Ring, λείπει μια μικρή λεπτομέρεια.
Ποιο μέρος θα υπήρχε στη Ριβιέρα της Γάζας του Trump για ένα μνημείο στους περισσότερους από 63.000 Παλαιστίνιους που έχουν σκοτωθεί και 160.000 τραυματιστεί στη γενοκτονία του Ισραήλ;
Και πώς θα το ονόμαζε ο Trump; Μνημείο για το Παλαιστινιακό Ολοκαύτωμα που δημιούργησε το καθεστώς Netanyahu;
www.bankingnews.gr
Το σχέδιο Blair προέβλεπε τη δημιουργία ενός αγροβιομηχανικού πάρκου κοντά στην Ιεριχώ, στη κατεχόμενη Δυτική Όχθη, για να διευκολυνθεί η μεταφορά αγαθών προς τον Κόλπο μέσω της Ιορδανίας.
Ένα άλλο βιομηχανικό πάρκο, ή «έργο ταχείας επίδρασης», θα είχε δημιουργηθεί στην Tarqumiya στην Χεβρώνα, και ένα τρίτο στην Jalameh, βόρεια της Jenin.
Λίγα από αυτά ήταν νέα. Οι Συμφωνίες του Όσλο, υπογεγραμμένες το 1993 και το 1995, προέβλεπαν τη δημιουργία έως και εννέα βιομηχανικών ζωνών κατά μήκος της Πράσινης Γραμμής, από τη Jenin στο βορρά έως τη Rafah στη Γάζα.
Αλλά γεμάτος αισιοδοξία και με την υποστήριξη της Παλαιστινιακής Αρχής (PA), των Ηνωμένων Εθνών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της USAID και της Ιαπωνίας, ο «οραματιστής» Blair ανακοίνωσε: «Εάν το παραπάνω λειτουργήσει, τότε θα ακολουθήσουν και περαιτέρω παρόμοια πακέτα.
Με αυτόν τον τρόπο, με την πάροδο του χρόνου και προοδευτικά, το βάρος της κατοχής μπορεί να μειωθεί, αλλά με τρόπο που δεν θα θέσει σε κίνδυνο την ασφάλεια του Ισραήλ.»
Πρόσθεσε: «Είμαι πεπεισμένος ότι αυτά τα βήματα θα διευκολύνουν επίσης τις διαπραγματεύσεις μεταξύ των πλευρών, με στόχο την επίτευξη μιας βιώσιμης και διαρκούς ειρηνικής συμφωνίας μεταξύ δύο κρατών που ζουν δίπλα-δίπλα σε ειρήνη και ευημερία.»
Σήμερα, λίγα έχουν μείνει από το βιομηχανικό πάρκο του Blair στο πέρασμα Jalameh με το Ισραήλ.
Για χρόνια, ο περιφραγμένος χώρος παρέμενε άδειος, έως ότου η PA –με την υποστήριξη Τούρκων επενδυτών– προσπάθησε να δημιουργήσει μια «βιομηχανική πόλη» στην Jenin.
Τώρα, λίγοι δρόμοι και μερικές αποθήκες είναι ό,τι απέμεινε από εκείνα τα όνειρα.
Το 2008, ο Blair απέδωσε στον εαυτό του την επιτυχία μείωσης των σημείων ελέγχου στη Δυτική Όχθη, που τότε αριθμούσαν περίπου 600.
Σήμερα, υπάρχουν 898 στρατιωτικά σημεία ελέγχου, περιλαμβανομένων δεκάδων πυλών που κλείνουν παλαιστινιακές πόλεις και χωριά για το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας. Όλη η οικονομική ζωή πνίγεται.
Οι έποικοι περιφέρονται στην περιοχή, τρομοκρατώντας και εκδιώκοντας Παλαιστίνιους από τεράστιες εκτάσεις γης, τις οποίες διεκδικούν παράνομα, σε συντονισμό με τον Ισραηλινό Υπουργό Οικονομικών Bezalel Smotrich, που έχει αναλάβει τον έλεγχο της Πολιτικής Διοίκησης στη κατεχόμενη Δυτική Όχθη.
Προάγγελος προσάρτησης
Όλα αυτά θεωρούνται προάγγελος της ευρέως αναμενόμενης ανακοίνωσης της προσάρτησης της Περιοχής C από το Ισραήλ, που αποτελεί περίπου τα δύο τρίτα της Δυτικής Όχθης.
Πάνω από 40.000 Παλαιστίνιοι έχουν μείνει άστεγοι λόγω της κατεδάφισης προσφυγικών καταυλισμών στην Jenin, το Toulkarm και το Nour Sams, σε μια επιχείρηση του ισραηλινού στρατού με την ονομασία «Σιδηρούν Τείχος», που βρίσκεται πλέον στον όγδοο μήνα.
Το 2009, ο Blair είχε λάβει βραβείο για το αποτυχημένο σχέδιό του: ένα βραβείο 1 εκατομμυρίου δολαρίων για την «ηγεσία», το μεγαλύτερο μέρος του οποίου κατέληξε στο δικό του ίδρυμα «για θρησκευτική κατανόηση».
Σήμερα, μετά από 23 μήνες γενοκτονίας και κατεδαφίσεων στη Γάζα, ο Blair επιστρέφει δυναμικά, παρουσιάζοντας τον εαυτό του σχεδόν δύο δεκαετίες αργότερα ως έμπειρο γνώστη της Μέσης Ανατολής.
Σύμφωνα με αναφορές, έχει συμβουλεύσει τον Λευκό Οίκο και έχει συνομιλήσει με τον γαμπρό του Donald Trump, Jared Kushner, για το πιο πρόσφατο σχέδιο του Αμερικανού προέδρου για τη Γάζα.
Η στρατηγική, ή τουλάχιστον μία εκδοχή της, περιέχεται σε μια παρουσίαση 38 σελίδων που σκιαγραφεί ένα όραμα για τη μεταπολεμική Γάζα.
Από τον Οκτώβριο του 2023, η Γάζα έχει γίνει ένα εργαστήριο θανάτου του 21ου αιώνα – ένα φρικτό μάθημα για το πώς να ξαναγραφούν οι κανόνες του πολέμου• πώς να χρησιμοποιηθούν drones και ρομπότ για μέγιστη παράπλευρη ζημιά• πώς να αξιοποιηθεί η τεχνητή νοημοσύνη για τον εντοπισμό στόχων• πώς να χρησιμοποιηθεί η πείνα και τα σημεία διανομής βοήθειας για να σπάσει η θέληση ενός λαού να αντισταθεί• πώς να διαλυθούν τα συστήματα υγείας και εκπαίδευσης• και πώς να μείνει ένα ολόκληρο έθνος άστεγο.
Ο Josef Mengele, ο ναζιστής γιατρός που έκανε θανατηφόρα πειράματα σε κρατούμενους στο Άουσβιτς, θα αναγνώριζε πολλά από αυτά τα κριτήρια απόδοσης ως «επιτεύγματα».
Τώρα, ένα νέο ανθρώπινο πείραμα ετοιμάζεται να διεξαχθεί στους Παλαιστινίους της Γάζας, με επίκεντρο το πώς να οικοδομηθούν mega-projects αξίας 324 δισεκατομμυρίων δολαρίων «στυλ Ντουμπάι» πάνω στους τάφους τους.
Οι αυτοκράτορες της Γάζας
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να σημειωθεί για αυτό το σετ διαφανειών είναι η σκληρότητά του.
Δεν περιέχει καμία αναγνώριση της Γάζας ως παλαιστινιακής πατρίδας.
Σε αυτό, οι συντάκτες του έχουν υποχωρήσει στα ηθικά πρότυπα της τσαρικής Ρωσίας, και σε ό,τι συνέβη σε ένα πεδίο έξω από τη Μόσχα μόλις τέσσερις ημέρες μετά τη στέψη του Τσάρου Νικολάου Β’.
Μέχρι μισό εκατομμύριο Ρώσοι συγκεντρώθηκαν στην Κοδίνκα για δωρεάν φαγητό και δώρα από τον τσάρο, που φέρεται να περιλάμβαναν ψωμάκια, λουκάνικα, πρέτζελ, μελομακάρονα και αναμνηστικά κύπελλα.
Όταν κυκλοφόρησαν φήμες ότι δεν υπήρχε αρκετή μπίρα και πρέτζελ για όλους, και ότι τα κύπελλα περιείχαν χρυσά νομίσματα, ξέσπασε πανικός, με πάνω από 1.200 ανθρώπους να σκοτώνονται και έως 20.000 ακόμα να τραυματίζονται.
Δεν πειράζει. Ο τσάρος και η τσαρίνα προχώρησαν με τα σχέδιά τους.
Εμφανίστηκαν μπροστά στο πλήθος στο μπαλκόνι του περιπτέρου του τσάρου στο μέσο του πεδίου, όταν τα πτώματα είχαν ήδη απομακρυνθεί.
Αυτό ισοδυναμεί με τον τρόπο που οι σημερινοί αυτοκράτορες συμπεριφέρονται προς τον πεινασμένο και πεθαμένο πληθυσμό της Γάζας — μόνο που σήμερα, η κλίμακα της τραγωδίας καθιστά την αδιαφορία του Νικολάου Β’ απέναντι στη μοίρα του λαού του να φαίνεται συγκρατημένη.
Ο Trump σκοπεύει να χτίσει ένα θαύμα τύπου Ντουμπάι πάνω από τους φρέσκους τάφους 63.000 νεκρών (και συνεχώς αυξανόμενους).
Αυτή η έλλειψη ενσυναίσθησης εκτείνεται τόσο στους ζωντανούς όσο και στους νεκρούς: ο παράδεισος στον οποίο θα μετατρέψει τη Γάζα -από ένα «κατεστραμμένο ιρανικό προγεφύρωμα» σε έναν «ευημερούντα Αβρααμικό σύμμαχο»- δεν θα είναι μόνο «χωρίς Hamas», αλλά και χωρίς τους περισσότερους Παλαιστίνιους.
Στην πραγματικότητα, όσο περισσότεροι Παλαιστίνιοι φύγουν, τόσο φθηνότερο γίνεται το έργο.
Για κάθε Παλαιστίνιο που φεύγει, το σχέδιο γίνεται εξοικονόμηση $23.000• για κάθε 1% εκατό του πληθυσμού που μετακινείται, αυτό σημαίνει $500 εκατομμύρια εξοικονόμησης.
Για να πειστούν οι Παλαιστίνιοι της Γάζας να εγκαταλείψουν τη γη τους, το σχέδιο προτείνει να δίνεται σε κάθε άτομο $5.000 και να επιδοτείται το ενοίκιο σε άλλη χώρα για τέσσερα χρόνια, καθώς και τα τρόφιμά τους για ένα χρόνο.
Οι συντάκτες του σχεδίου θεωρούνται Ισραηλινοί. Η πρόταση φέρεται να ηγήθηκε από τον Michael Eisenberg, Ισραηλινο-Αμερικανό επιχειρηματία κεφαλαίων επιχειρηματικών συμμετοχών, και τον Liran Tadzman, Ισραηλινό τεχνολογικό επιχειρηματία και πρώην αξιωματικό στρατιωτικής πληροφοριών.
Τα αρχικά τους, «ME» και «LT», φαίνεται να εμφανίζονται στην πρώτη σελίδα του σετ, μαζί με ένα μυστηριώδες τρίτο σετ αρχικών, «TF».
Ο Eisenberg και ο Tadzman ήταν μέλη μιας ομάδας Ισραηλινών αξιωματούχων και επιχειρηματιών που σκέφτηκαν για πρώτη φορά το Gaza Humanitarian Foundation (GHF) στα τέλη του 2023, λίγες εβδομάδες μετά τις επιθέσεις υπό την ηγεσία της Hamas στο Ισραήλ, σύμφωνα με την εφημερίδα New York Times.
Ένα πρώτο σχέδιο του σχεδίου ανακατασκευής της Γάζας πιστεύεται ότι ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο και παρουσιάστηκε στη διοίκηση Trump.
Δεν είναι γνωστό αν αυτή η πρόταση συζητήθηκε κατά τη διάρκεια της πρόσφατης συνάντησης μεταξύ Kushner και Blair, οι οποίοι και οι δύο επεξεργάζονται παρόμοιες ιδέες.
Αλλά η κατεύθυνση είναι σαφής.
Καταδικασμένο σε αποτυχία
Ο Blair, για παράδειγμα, θα έπρεπε να συνειδητοποιήσει ότι οποιοδήποτε σχέδιο βασίζεται στο να κάνει τη Γάζα «χωρίς Hamas» είναι καταδικασμένο σε αποτυχία. Θα έπρεπε να ανακαλέσει τις μέρες του ως πρωθυπουργός και τις προσπάθειες της κυβέρνησής του να διαπραγματευτεί με τον Ιρλανδικό Δημοκρατικό Στρατό (IRA).
Φανταστείτε αν κάποιος είχε έρθει σε αυτόν με μια ιδέα να αποδημοκρατικοποιήσει το Short Strand, την έδρα του Irish National Liberation Army, ή ολόκληρο το Δυτικό Μπέλφαστ ως προϋπόθεση για την ειρήνη.
Ευτυχώς, η πορεία που ακολούθησαν τρεις Βρετανοί πρωθυπουργοί -η Margaret Thatcher, John Major και Tony Blair- στη διαδικασία ειρήνευσης ήταν ακριβώς η αντίθετη.
Η αναγνώριση ότι το Δουβλίνο είχε ρόλο στη Βόρεια Ιρλανδία ήταν επίτευγμα της Thatcher, ακολουθούμενο από άμεσες συνομιλίες με τον IRA υπό τον Mayjor, που έκανε το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς.
Αυτό περιλάμβανε μια σειρά συναντήσεων που πραγματοποιήθηκαν στο Ντέρρι μεταξύ του Michael Ankrum, τότε υπηρετούντος Βρετανού υπουργού στην κυβέρνηση Μέιτζορ, και του ηγέτη του IRA Martin McGuinness.
Πολλά χρόνια αργότερα, ο Ankrum μου περιέγραψε αυτές τις συναντήσεις με μεγάλη λεπτομέρεια και με πολύ χιούμορ.
Αλλά η ύπαρξή τους αμφισβήτησε πλήρως τη γραμμή της κυβέρνησης εκείνη την εποχή: ότι η Βρετανία δεν συνομιλεί με όσους χαρακτηρίζει τρομοκράτες.
Ο IRA ξεκίνησε τη διαδικασία αποστράτευσης μετά την υπόσχεση της Βρετανίας να απελευθερώσει τους φυλακισμένους Ρεπουμπλικάνους από τη φυλακή Maze και όταν δόθηκαν πολιτικές εγγυήσεις για συμμετοχή στη διακυβέρνηση του Stormont στο πλαίσιο της Συμφωνίας της Μεγάλης Παρασκευής.
Ο McGuinness και ο παλιός του αντίπαλος, Ian Paisley, τότε επικεφαλής του Δημοκρατικού Συντηρητικού Κόμματος, έγιναν σύμμαχοι.
Τόσο μεγάλη ήταν η αμοιβαία άνεσή τους, που έγιναν γνωστοί ως οι «Αδελφοί του Γέλιου».
Τώρα εφαρμόστε τον τύπο που έφερε την ειρήνη στη Βόρεια Ιρλανδία στη Γάζα και τη Hamas, που είναι απαγορευμένη ως τρομοκρατική οργάνωση στο Ηνωμένο Βασίλειο, και τι παίρνετε;
Άμεσες συνομιλίες με τη Hamas για απελευθέρωση ομήρων και μαζικών κρατουμένων, ακολουθούμενες από συνομιλίες με όλες τις ομάδες αντίστασης για μια τεχνοκρατική κυβέρνηση, παράλληλα με την αποκατάσταση όλων των οργανισμών βοήθειας του ΟΗΕ, το τέλος της πολιορκίας και μια τεράστια διεθνή ροή χρημάτων και τσιμέντου για ανασυγκρότηση.
Μακροπρόθεσμα, η Hamas θα μπορούσε να προσφέρει μια «hudna», ή αόριστη παύση στην ένοπλη σύγκρουση.
Αυτός είναι το ιρλανδικό μοντέλο εφαρμοσμένο στη Γάζα.
Αλλά η ακριβώς αντίθετη πορεία ακολουθείται τώρα για τη Γάζα, επειδή κάθε σκέψη για την Παλαιστίνη βλέπεται μέσα από το πρίσμα της ανάγκης υπεράσπισης και εξοπλισμού του συνεχώς επεκτεινόμενου ισραηλινού κράτους.
Ο αποκλεισμός της Hamas
Η ειρήνη στη Βόρεια Ιρλανδία δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί χωρίς την ενεργή συμμετοχή του Δουβλίνου και της Ουάσινγκτον.
Οι ΗΠΑ σήμερα, όπως εκπροσωπούνται από μια σειρά προέδρων, Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών, είναι ο κύριος υποστηρικτής του Μεγάλου Ισραήλ και το κύριο εμπόδιο σε μια βιώσιμη ειρήνη.
Η Hamas έχει εξαιρεθεί από τη ευρύτερη πολιτική διαδικασία από τότε που το κόμμα κέρδισε τις τελευταίες ελεύθερες εκλογές στην Παλαιστίνη το 2006.
Η αποστολή του Blair σε αυτό το ζήτημα έγινε πολύ πιο εύκολη από τη συμπεριφορά της Παλαιστινιακής Αρχής και των ηγετών κάθε αραβικής κυβέρνησης.
Δεν είναι μόνος στην προσπάθεια εφαρμογής μιας λύσης πάνω από τα κεφάλια και ενάντια στη θέληση του παλαιστινιακού λαού.
Πριν από δέκα χρόνια αποκάλυψα πώς ο Blair συνάντησε τον Khaled Meshal, τότε πολιτικό διευθυντή της Hamas.
Δύο από αυτές τις συναντήσεις έγιναν στην Doha όταν ο Blair ήταν ακόμα απεσταλμένος.
Αλλά οι συναντήσεις συνεχίστηκαν για κάποιο διάστημα μετά τη λήξη της θητείας του.
Ο Blair, συνοδευόμενος από την MI6, προσπάθησε να αποκτήσει αναγνώριση για ένα αναθεωρημένο θεμελιώδες έγγραφο της Hamas που αναγνώριζε τα σύνορα του Ισραήλ του 1967, προσφέροντας να πάρει το έγγραφο στην Ουάσινγκτον, σύμφωνα με παλαιστινιακές πηγές.
Η Hamas φυσικά αρνήθηκε την προσπάθεια του Blair να παρέμβει σε εσωτερικό ζήτημα.
Αλλά οι συναντήσεις θεωρήθηκαν εκείνη την εποχή ως αναγνώριση ότι η προσπάθεια να αποκλειστεί η Hamas από την κυβέρνηση και από τις συνομιλίες για το μέλλον της Παλαιστίνης είχε αποτύχει.
Τα τελευταία 23 μήνες, το Ισραήλ προσπαθεί να επιτύχει διά της βίας ό,τι 17 χρόνια ολοένα αυξανόμενης βίας και πολιορκίας απέτυχαν να επιτύχουν μέσω στέρησης και βομβαρδισμών.
Σήμερα, ο Blair έχει γίνει ακόμη ένας εξαιρετικά πλούσιος, μαυρισμένος άνδρας, άνετος στην παρέα άλλων πολυεκατομμυριούχων όπως ο Kushner.
Σήμερα, $1 εκατομμύριο δεν θα σήμαινε τίποτα για αυτόν.
Οι διαδοχικές αποτυχίες στη Μέση Ανατολή έχουν γίνει επικερδές επιχειρηματικό πεδίο για τον Blair, κάνοντας το σχέδιο πλουτισμού του πρώην πρωθυπουργού Boris Johnson να φαίνεται μικρό.
Αλλά μην έχετε αμφιβολία: αυτό το σχέδιο για τη Γάζα, ή οποιοδήποτε άλλο σχήμα σχεδιαστεί πάνω από τα κεφάλια του παλαιστινιακού λαού, θα γνωρίσει την ίδια μοίρα με όλα τα άλλα άτεκνα σχέδια.
Η Γάζα δεν μπορεί να καθαριστεί από τη Hamas, όπως δεν μπορεί η Αγγλία να καθαριστεί από τους Άγγλους ή η Γαλλία από τους Γάλλους.
Καμία κυβέρνηση μετά τον πόλεμο δεν θα λειτουργήσει στη Γάζα χωρίς τη συναίνεση της Hamas, ρητή ή σιωπηρή.
Αυτό είναι το μοναδικό γεγονός που έχει επιβεβαιωθεί από 23 μήνες αντίστασης.
Εκτός αυτού, σε όλα τα τετριμμένα ακρωνύμια, σε όλα τα σχέδια για λιμάνια, αεροδρόμια, πόλεις με επιβλητικούς ουρανοξύστες, ένα οδικό σύστημα γεμάτο αυτοκινητόδρομους Mohammed bin Salman Ring, λείπει μια μικρή λεπτομέρεια.
Ποιο μέρος θα υπήρχε στη Ριβιέρα της Γάζας του Trump για ένα μνημείο στους περισσότερους από 63.000 Παλαιστίνιους που έχουν σκοτωθεί και 160.000 τραυματιστεί στη γενοκτονία του Ισραήλ;
Και πώς θα το ονόμαζε ο Trump; Μνημείο για το Παλαιστινιακό Ολοκαύτωμα που δημιούργησε το καθεστώς Netanyahu;
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών