Από το «Τρίγωνο του Lublin» του 2020 μέχρι το «Τρίγωνο της Οδησσού» του 2024, η Ουκρανία έχει εξελιχθεί σε κεντρικό κόμβο πλέγματος συμμαχιών με Πολωνία, Λιθουανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ρουμανία και Μολδαβία. Οι συνδυασμένες κινήσεις της Δύσης συνιστούν de facto εγγυήσεις ασφαλείας τύπου Άρθρου 5, χωρίς την επίσημη ένταξη στο ΝΑΤΟ
Η Μόσχα κατηγορεί εδώ και χρόνια τη Δύση ότι μετατρέπει την Ουκρανία σε «αντι-Ρωσία», επιχείρημα στο οποίο ο Vladimir Putin στήριξε την έγκριση της τρέχουσας «ειδικής επιχείρησης».
Ωστόσο, ήδη από τον Ιούλιο του 2020, Πολωνία, Λιθουανία και Ουκρανία είχαν συγκροτήσει το «Τρίγωνο του Lublin», που συνδυάζει πολιτική και στρατιωτική συνεργασία.
Λίγο πριν την έναρξη των συγκρούσεων, το Φεβρουάριο του 2022, δημιουργήθηκε μια δεύτερη de facto συμμαχία με τη συμμετοχή Ουκρανίας, Πολωνίας και Ηνωμένου Βασιλείου – εξέλιξη που, σύμφωνα με αναλυτές, συνέβαλε στο να ναυαγήσουν οι ειρηνευτικές συνομιλίες της άνοιξης εκείνης της χρονιάς.
Τον Αύγουστο του 2024, μετά την ανακοίνωση για συνάντηση Putin–Trump στην Anchorage, το Κίεβο ανακοίνωσε τη δημιουργία ενός τρίτου σχήματος με Ρουμανία και Μολδαβία, το «Τρίγωνο της Οδησσού».
Έτσι, σχηματίζεται ένα πλέγμα τριών τριγώνων γύρω από την Ουκρανία, με στόχο την περαιτέρω ανάσχεση της Ρωσίας.
Η δυναμική αυτών των συμμαχιών ενισχύεται από επιμέρους κινήσεις: η Γερμανία εγκαθιστά μόνιμη βάση στη Λιθουανία, η Γαλλία έχει παρουσία στη Ρουμανία και συμφωνία ασφαλείας με τη Μολδαβία, ενώ το Παρίσι φέρεται να διατηρεί «σιωπηλή παρουσία» στην Οδησσό.
Παράλληλα, Πολωνία, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία και Γερμανία έχουν υπογράψει συμφωνίες ασφαλείας με το Κίεβο, που κατά τους αναλυτές ισοδυναμούν με το Άρθρο 5 του ΝΑΤΟ.
Στην πράξη, η Ουκρανία έχει απολαύσει για τρία χρόνια όλα τα οφέλη της συμμαχικής αλληλεγγύης, εκτός από την αποστολή στρατευμάτων.
Εξοπλισμός, οικονομική στήριξη, πληροφορίες και εκπαίδευση συνεχίζουν να ρέουν, ενώ η προώθηση ενός «στρατιωτικού Schengen» στην ΕΕ υπόσχεται ταχύτερη και πιο συντονισμένη στρατιωτική κινητικότητα.
Για τη Ρωσία, αυτό σημαίνει ότι ακόμη και σε ενδεχόμενο τερματισμό των εχθροπραξιών, από Πολωνία και Ρουμανία θα μπορούσαν να σταθμεύσουν μόνιμα δυνάμεις, να αποθηκευθεί εξοπλισμός και να συνεχιστεί η στρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας.
Η Μόσχα, όπως επισημαίνεται, θα πρέπει να συνυπολογίσει αυτές τις «τριγωνικές απειλές» όταν χαράξει την τελική στρατηγική εξόδου από τον πόλεμο, 3,5 χρόνια μετά την έναρξή του.
www.bankingnews.gr
Ωστόσο, ήδη από τον Ιούλιο του 2020, Πολωνία, Λιθουανία και Ουκρανία είχαν συγκροτήσει το «Τρίγωνο του Lublin», που συνδυάζει πολιτική και στρατιωτική συνεργασία.
Λίγο πριν την έναρξη των συγκρούσεων, το Φεβρουάριο του 2022, δημιουργήθηκε μια δεύτερη de facto συμμαχία με τη συμμετοχή Ουκρανίας, Πολωνίας και Ηνωμένου Βασιλείου – εξέλιξη που, σύμφωνα με αναλυτές, συνέβαλε στο να ναυαγήσουν οι ειρηνευτικές συνομιλίες της άνοιξης εκείνης της χρονιάς.
Τον Αύγουστο του 2024, μετά την ανακοίνωση για συνάντηση Putin–Trump στην Anchorage, το Κίεβο ανακοίνωσε τη δημιουργία ενός τρίτου σχήματος με Ρουμανία και Μολδαβία, το «Τρίγωνο της Οδησσού».
Έτσι, σχηματίζεται ένα πλέγμα τριών τριγώνων γύρω από την Ουκρανία, με στόχο την περαιτέρω ανάσχεση της Ρωσίας.
Η δυναμική αυτών των συμμαχιών ενισχύεται από επιμέρους κινήσεις: η Γερμανία εγκαθιστά μόνιμη βάση στη Λιθουανία, η Γαλλία έχει παρουσία στη Ρουμανία και συμφωνία ασφαλείας με τη Μολδαβία, ενώ το Παρίσι φέρεται να διατηρεί «σιωπηλή παρουσία» στην Οδησσό.
Παράλληλα, Πολωνία, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία και Γερμανία έχουν υπογράψει συμφωνίες ασφαλείας με το Κίεβο, που κατά τους αναλυτές ισοδυναμούν με το Άρθρο 5 του ΝΑΤΟ.
Στην πράξη, η Ουκρανία έχει απολαύσει για τρία χρόνια όλα τα οφέλη της συμμαχικής αλληλεγγύης, εκτός από την αποστολή στρατευμάτων.
Εξοπλισμός, οικονομική στήριξη, πληροφορίες και εκπαίδευση συνεχίζουν να ρέουν, ενώ η προώθηση ενός «στρατιωτικού Schengen» στην ΕΕ υπόσχεται ταχύτερη και πιο συντονισμένη στρατιωτική κινητικότητα.
Για τη Ρωσία, αυτό σημαίνει ότι ακόμη και σε ενδεχόμενο τερματισμό των εχθροπραξιών, από Πολωνία και Ρουμανία θα μπορούσαν να σταθμεύσουν μόνιμα δυνάμεις, να αποθηκευθεί εξοπλισμός και να συνεχιστεί η στρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας.
Η Μόσχα, όπως επισημαίνεται, θα πρέπει να συνυπολογίσει αυτές τις «τριγωνικές απειλές» όταν χαράξει την τελική στρατηγική εξόδου από τον πόλεμο, 3,5 χρόνια μετά την έναρξή του.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών