Το τσεχικό κόμμα «Motorists for Themselves» από τοπικό κίνημα ενάντια στους ποδηλατόδρομους εξελίχθηκε σε ισχυρή πολιτική δύναμη, έτοιμη να εισέλθει στην κυβέρνηση. Εκφράζει την αυξανόμενη δυσαρέσκεια απέναντι στη Πράσινη Συμφωνία της ΕΕ, τον πληθωρισμό και την υπερρύθμιση των πάντων
Ένα πρόσφατο προεκλογικό βίντεο του τσεχικού κόμματος «Motorists for Themselves» ξεκινά σε ένα συνεργείο αυτοκινήτων. Μια οδηγός πετά τα κλειδιά της σε έναν γεροδεμένο μηχανικό, ο οποίος με ένα νεύμα καλεί την ομάδα του.
Πετάγονται σπίθες, αλλάζουν καρμπιρατέρ και ένα σκληρό ροκ ρυθμίζει τον τόνο, καθώς ο αρχιμηχανικός — τον οποίο υποδύεται ο λάτρης των αυτοκινήτων και επικεφαλής του κόμματος Filip Turek — απαριθμεί τις προτεραιότητες του κόμματος:
«Όχι στο Green Deal, ναι στην υποστήριξη της αυτοκινητοβιομηχανίας».
Ρυθμιστές του πολιτικού σκηνικού
Oι «Motorists» βρίσκονται ένα βήμα πριν από την εξουσία στην Πράγα, ως πιθανός εταίρος σε κυβερνητικό συνασπισμό υπό τον δισεκατομμυριούχο Andrej Babis, του οποίου η εκλογική νίκη την περασμένη εβδομάδα βασίστηκε στην οργή κατά της υπερρύθμισης, του πληθωρισμού και της ενεργειακής μετάβασης.
Με 13 έδρες, οι «Motorists» θα αποτελέσουν μικρότερο εταίρο έναντι των 80 εδρών του Babis και των 20 του ακροδεξιού SDP — ωστόσο η επιτυχία είναι εντυπωσιακή, αν αναλογιστεί κανείς πως το κόμμα ιδρύθηκε μόλις πριν από τρία χρόνια, ξεκινώντας ως τοπικό κίνημα ενάντια στη δημιουργία ποδηλατόδρομων στην Πράγα.
Το μήνυμά τους — «τέσσερις τροχοί, καλό πράγμα» — βρήκε απήχηση στη γη της Škoda, όπου τα ορυκτά καύσιμα εξακολουθούν να τροφοδοτούν την ενέργεια και την οικονομία.
Τα πατριωτικά κόμματα σε άνοδο
Οι αναλυτές αναφέρουν ότι η γεωγραφία έπαιξε επίσης ρόλο: οδηγοί από μικρές πόλεις και περιοχές χωρίς εύκολη πρόσβαση σε αυτοκινητοδρόμους ψήφισαν μαζικά τον Turek.
Οι προοδευτικοί, ωστόσο, αισθάνονται άβολα με συνθήματα όπως «αυτοκίνητο, άνθρακας και τσεχική κορώνα» και με την προοπτική μιας γενικότερης αντιφιλελεύθερης στροφής.
Το μάθημα, όμως, είναι σαφές: η υποτίμηση της «οργής των οδηγών» γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη για το κατεστημένο.
Η Γαλλία το έχει δει αυτό με το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων, που γεννήθηκε από την απελπισία των οδηγών και κατάφερε να ανατρέψει περιορισμούς ταχύτητας και φόρους καυσίμων.
Στις τελευταίες ευρωεκλογές, οι Πράσινοι έχασαν έδαφος έναντι των εθνικιστών που εκμεταλλεύτηκαν την αδυναμία των φιλελεύθερων και κεντρώων να αντιμετωπίσουν την κρίση στέγης και τον πληθωρισμό. Οι Motorists κέρδισαν δύο έδρες σε εκείνες τις εκλογές.
Αυτό ξεπερνά το απλό «είσαι ό,τι οδηγείς». Οι «Motorists» αποτελούν και ένδειξη ενός αυξανόμενου φύλου-πολιτικού χάσματος: συνδυάζουν αντι-οικολογικές και φιλο-αυτοκινητικές πολιτικές με στοιχεία ταυτότητας και πολιτισμικού πολέμου, σε ένα μετα-MAGA περιβάλλον.
Το κοινό τους είναι συντριπτικά ανδρικό, σύμφωνα με τον Martin Vokalek του think tank Europeum, αντικατοπτρίζοντας έρευνες που δείχνουν ότι οι νεαροί άνδρες στρέφονται μαζικά προς τα πατριωτικά κόμματα στην Ευρώπη.
Ο Turek, στο YouTube κανάλι του, γεμίζει τα βίντεό του με αγώνες ταχύτητας και κλασικά αυτοκίνητα, νοσταλγώντας μια εποχή όπου τα αυτοκίνητα ήταν «ποιοτικά και προσιτά».
Θυμίζει, σε κάποιον βαθμό, τον Nigel Farage στο Ηνωμένο Βασίλειο, του οποίου το κόμμα Reform προσελκύει επίσης απογοητευμένους νέους άνδρες.
Πανικός στις ελίτ
Για το παραδοσιακό πολιτικό σύστημα, αυτά είναι μεγάλα εμπόδια. Οι απόπειρες προσέγγισης της «οδηγικής βάσης» — όπως όταν ο πρώην πρωθυπουργός Rishi Sunak προσπάθησε να παρουσιαστεί ως «φιλο-οδηγός» με το παλιό Rover της Margaret Thatcher — απέτυχαν θεαματικά, καθώς οι Συντηρητικοί είχαν οι ίδιοι προωθήσει πολιτικές που τώρα παρουσιάζονταν ως «αντί-αυτοκίνητο».
Ωστόσο, η συζήτηση πρέπει να συνεχιστεί, λέει ο Jiri Pehe, πρώην σύμβουλος του αείμνηστου προέδρου Vaclav Havel.
Η αντίδραση απέναντι στη Πράσινη Συμφωνία της ΕΕ είναι δείκτης πως η πολιτική έχει ξεπεράσει την κοινωνία.
Αν και το σύμφωνο δύσκολα θα καταργηθεί, είναι σαφές ότι οι πολιτικοί δείχνουν πλέον προθυμία να κινηθούν πιο αργά. Το ουσιαστικό μάθημα, λέει ο Pehe, είναι απλό: οι κυβερνήσεις πρέπει να ακούν περισσότερο τους πολίτες τους — πριν ξεμείνουν στο δρόμο.
www.bankingnews.gr
Πετάγονται σπίθες, αλλάζουν καρμπιρατέρ και ένα σκληρό ροκ ρυθμίζει τον τόνο, καθώς ο αρχιμηχανικός — τον οποίο υποδύεται ο λάτρης των αυτοκινήτων και επικεφαλής του κόμματος Filip Turek — απαριθμεί τις προτεραιότητες του κόμματος:
«Όχι στο Green Deal, ναι στην υποστήριξη της αυτοκινητοβιομηχανίας».
Ρυθμιστές του πολιτικού σκηνικού
Oι «Motorists» βρίσκονται ένα βήμα πριν από την εξουσία στην Πράγα, ως πιθανός εταίρος σε κυβερνητικό συνασπισμό υπό τον δισεκατομμυριούχο Andrej Babis, του οποίου η εκλογική νίκη την περασμένη εβδομάδα βασίστηκε στην οργή κατά της υπερρύθμισης, του πληθωρισμού και της ενεργειακής μετάβασης.
Με 13 έδρες, οι «Motorists» θα αποτελέσουν μικρότερο εταίρο έναντι των 80 εδρών του Babis και των 20 του ακροδεξιού SDP — ωστόσο η επιτυχία είναι εντυπωσιακή, αν αναλογιστεί κανείς πως το κόμμα ιδρύθηκε μόλις πριν από τρία χρόνια, ξεκινώντας ως τοπικό κίνημα ενάντια στη δημιουργία ποδηλατόδρομων στην Πράγα.
Το μήνυμά τους — «τέσσερις τροχοί, καλό πράγμα» — βρήκε απήχηση στη γη της Škoda, όπου τα ορυκτά καύσιμα εξακολουθούν να τροφοδοτούν την ενέργεια και την οικονομία.
Τα πατριωτικά κόμματα σε άνοδο
Οι αναλυτές αναφέρουν ότι η γεωγραφία έπαιξε επίσης ρόλο: οδηγοί από μικρές πόλεις και περιοχές χωρίς εύκολη πρόσβαση σε αυτοκινητοδρόμους ψήφισαν μαζικά τον Turek.
Οι προοδευτικοί, ωστόσο, αισθάνονται άβολα με συνθήματα όπως «αυτοκίνητο, άνθρακας και τσεχική κορώνα» και με την προοπτική μιας γενικότερης αντιφιλελεύθερης στροφής.
Το μάθημα, όμως, είναι σαφές: η υποτίμηση της «οργής των οδηγών» γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη για το κατεστημένο.
Η Γαλλία το έχει δει αυτό με το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων, που γεννήθηκε από την απελπισία των οδηγών και κατάφερε να ανατρέψει περιορισμούς ταχύτητας και φόρους καυσίμων.
Στις τελευταίες ευρωεκλογές, οι Πράσινοι έχασαν έδαφος έναντι των εθνικιστών που εκμεταλλεύτηκαν την αδυναμία των φιλελεύθερων και κεντρώων να αντιμετωπίσουν την κρίση στέγης και τον πληθωρισμό. Οι Motorists κέρδισαν δύο έδρες σε εκείνες τις εκλογές.
Αυτό ξεπερνά το απλό «είσαι ό,τι οδηγείς». Οι «Motorists» αποτελούν και ένδειξη ενός αυξανόμενου φύλου-πολιτικού χάσματος: συνδυάζουν αντι-οικολογικές και φιλο-αυτοκινητικές πολιτικές με στοιχεία ταυτότητας και πολιτισμικού πολέμου, σε ένα μετα-MAGA περιβάλλον.
Το κοινό τους είναι συντριπτικά ανδρικό, σύμφωνα με τον Martin Vokalek του think tank Europeum, αντικατοπτρίζοντας έρευνες που δείχνουν ότι οι νεαροί άνδρες στρέφονται μαζικά προς τα πατριωτικά κόμματα στην Ευρώπη.
Ο Turek, στο YouTube κανάλι του, γεμίζει τα βίντεό του με αγώνες ταχύτητας και κλασικά αυτοκίνητα, νοσταλγώντας μια εποχή όπου τα αυτοκίνητα ήταν «ποιοτικά και προσιτά».
Θυμίζει, σε κάποιον βαθμό, τον Nigel Farage στο Ηνωμένο Βασίλειο, του οποίου το κόμμα Reform προσελκύει επίσης απογοητευμένους νέους άνδρες.
Πανικός στις ελίτ
Για το παραδοσιακό πολιτικό σύστημα, αυτά είναι μεγάλα εμπόδια. Οι απόπειρες προσέγγισης της «οδηγικής βάσης» — όπως όταν ο πρώην πρωθυπουργός Rishi Sunak προσπάθησε να παρουσιαστεί ως «φιλο-οδηγός» με το παλιό Rover της Margaret Thatcher — απέτυχαν θεαματικά, καθώς οι Συντηρητικοί είχαν οι ίδιοι προωθήσει πολιτικές που τώρα παρουσιάζονταν ως «αντί-αυτοκίνητο».
Ωστόσο, η συζήτηση πρέπει να συνεχιστεί, λέει ο Jiri Pehe, πρώην σύμβουλος του αείμνηστου προέδρου Vaclav Havel.
Η αντίδραση απέναντι στη Πράσινη Συμφωνία της ΕΕ είναι δείκτης πως η πολιτική έχει ξεπεράσει την κοινωνία.
Αν και το σύμφωνο δύσκολα θα καταργηθεί, είναι σαφές ότι οι πολιτικοί δείχνουν πλέον προθυμία να κινηθούν πιο αργά. Το ουσιαστικό μάθημα, λέει ο Pehe, είναι απλό: οι κυβερνήσεις πρέπει να ακούν περισσότερο τους πολίτες τους — πριν ξεμείνουν στο δρόμο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών