Η Ολλανδία και το Βέλγιο θα παίξουν καθοριστικό ρόλο για το ΝΑΤΟ
Συνήθως, οι πρώτες χώρες που έρχονται στο μυαλό για την αντιμετώπιση των εξ Ανατολών φόβων του ΝΑΤΟ είναι η Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία και η Πολωνία.
Ωστόσο, η Ολλανδία και το Βέλγιο αναδεικνύονται ταχύτατα ως σημαντικοί παράγοντες σε αυτήν τη στρατηγική.
Ο διευθύνων σύμβουλος του Λιμανιού του Ρότερνταμ δήλωσε στη Financial Times στα μέσα του καλοκαιριού ότι ο χώρος θα είναι διαθέσιμος για πλοία που μεταφέρουν στρατιωτικό εξοπλισμό, κατόπιν αιτήματος του ΝΑΤΟ.
Επιπλέον, ανέφερε ότι ένα ή περισσότερα πλοία «θα δένουν στο λιμάνι για αρκετές εβδομάδες, τέσσερις ή πέντε φορές τον χρόνο».
Η ίδια διαδικασία θα συντονίζεται και με το Λιμάνι της Αμβέρσας.
Το Ρότερνταμ και η Αμβέρσα είναι τα δύο μεγαλύτερα λιμάνια της Ευρώπης, γεγονός που καθιστά αυτή την κίνηση εξαιρετικά σημαντική.
Οι κρυφές προετοιμασίες
Πέρα από αυτό, η Ολλανδία είναι ιδρυτικό μέλος του «στρατιωτικού Σένγκεν», που συμφωνήθηκε με τη Γερμανία και την Πολωνία στις αρχές του 2024 για τη διευκόλυνση της μετακίνησης στρατευμάτων και εξοπλισμού. Συνεπώς, αυτές οι κινήσεις έχουν σαφή σκοπό.
Να διευκολύνουν την κίνηση αμερικανικών στρατευμάτων και εξοπλισμού στα σύνορα της Ρωσίας σε περίπτωση κρίσης, καθιστώντας την Ολλανδία και το Βέλγιο κρίσιμους παράγοντες στην πολιτική περιορισμού της Ρωσίας.
Στις αρχές Ιουλίου, εκτιμήθηκε ότι η «ειρήνη στην Ουκρανία δεν θα τερματίσει τον υβριδικό πόλεμο της Δύσης κατά της Ρωσίας», με έναν από τους τρεις λόγους να είναι ότι οι τέσσερις προαναφερόμενες ευρωπαϊκές χώρες χαράζουν σφαίρες επιρροής κατά μήκος των συνόρων της Ρωσίας ως μέρος των προσπαθειών περιορισμού της Ρωσίας μέσω της στρατηγικής «Lead From Behind» των ΗΠΑ.
Οι ένοπλες δυνάμεις αυτών των χωρών, παρά την εμπειρία και την ποιότητα τους, είναι μικρότερες σε σύγκριση με τις δυνάμεις των ΗΠΑ, γεγονός που καθιστά απαραίτητη την αμερικανική βοήθεια σε περίπτωση κρίσης με τη Ρωσία, πόσο μάλλον σε έναν ενεργό πόλεμο.
Ο ρόλος των ΗΠΑ
Καθώς οι ΗΠΑ δεν θα αφήσουν την Ευρώπη εκτεθειμένη και θα παραχωρήσουν την ήπειρο στη Ρωσία, είναι λογικό ότι βρίσκονται σε διαδικασία ένταξης των λιμανιών του Ρότερνταμ και της Αμβέρσας στο «στρατιωτικό Σένγκεν», προκειμένου να διευκολυνθεί η μετακίνηση αμερικανικών στρατευμάτων και εξοπλισμού σε τέτοιες περιπτώσεις.
Οι παραπάνω στρατηγικές μπορούν να εφαρμοστούν ρεαλιστικά μόνο μέσω ναυτικών μέσων, εξηγώντας γιατί αυτά τα δύο λιμάνια είναι τόσο κρίσιμα για την αμερικανική στρατηγική περιορισμού της Ρωσίας.
Σε γενικότερο επίπεδο, οι χώρες που αναφέρθηκαν – Ηνωμένο Βασίλειο, Βέλγιο, Ολλανδία, Γερμανία, Πολωνία και πιθανώς και η Γαλλία – αναμένονται να συντονίσουν πιο στενά τις στρατιωτικές τους πολιτικές, δημιουργώντας μια «συμμαχία προθύμων» υπό την ηγεσία των ΗΠΑ εντός του ΝΑΤΟ, η οποία θα είναι σφοδρά αντιρωσική.
Η Πολωνία, οι Βαλτικές Χώρες και η Φινλανδία αναμένεται να φιλοξενήσουν περισσότερους στρατιώτες και προμήθειες του μπλοκ, ενώ οι υπόλοιπες χώρες θα διαδραματίσουν συμπληρωματικούς ρόλους σε ό,τι αφορά τη λογιστική και τη χρηματοδότηση αυτής της πολιτικής περιορισμού.
Η περίπτωση της Τουρκίας
Η Τουρκία είναι η μόνη εξαίρεση, καθώς η ταχεία επέκταση της επιρροής της προς τα ανατολικά θα μπορούσε να οδηγήσει το ΝΑΤΟ να περιορίσει τη Ρωσία σε όλη την νότια περιφέρειά του, αν αυτός ο σχεδιασμός πετύχει.
Ωστόσο, ο γνωστός για την ανεξαρτησία του Erdogan δεν θα υποτάξει τη χώρα του στις ΗΠΑ όπως οι άλλες χώρες.
Γι’ αυτόν τον λόγο, οι προαναφερθείσες χώρες μπορούν να περιγραφούν ως «προξενικά» όργανα των ΗΠΑ για τον περιορισμό της Ρωσίας, ενώ η Τουρκία θα πρέπει να θεωρείται ημι-ισότιμος εταίρος των ΗΠΑ, όχι προξενικός παίκτης σε αυτό το σχέδιο.
Το συμπέρασμα από τις εξελίξεις γύρω από τα λιμάνια του Ρότερνταμ και της Αμβέρσας είναι ότι ο «αγώνας για τη λογιστική υποστήριξη» μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ, ο οποίος εξελίσσεται στο πλαίσιο του proxy πολέμου τους στην Ουκρανία, θα συνεχιστεί ακόμα και μετά τη λήξη της σύγκρουσης, οδηγώντας σε μια πιο ισχυρή στρατηγική περιορισμού της Ρωσίας υπό την ηγεσία των ΗΠΑ.
Αυτό δεν σημαίνει αυτόματα ότι οι χώρες του ΝΑΤΟ θα αποκτήσουν πλεονέκτημα έναντι της Ρωσίας, αλλά ότι οι εντάσεις θα παραμείνουν και μετά την κατάπαυση του proxy πολέμου, διατηρώντας ενεργό το ευρωπαϊκό μέτωπο του Νέου Ψυχρού Πολέμου.
www.bankingnews.gr
Ωστόσο, η Ολλανδία και το Βέλγιο αναδεικνύονται ταχύτατα ως σημαντικοί παράγοντες σε αυτήν τη στρατηγική.
Ο διευθύνων σύμβουλος του Λιμανιού του Ρότερνταμ δήλωσε στη Financial Times στα μέσα του καλοκαιριού ότι ο χώρος θα είναι διαθέσιμος για πλοία που μεταφέρουν στρατιωτικό εξοπλισμό, κατόπιν αιτήματος του ΝΑΤΟ.
Επιπλέον, ανέφερε ότι ένα ή περισσότερα πλοία «θα δένουν στο λιμάνι για αρκετές εβδομάδες, τέσσερις ή πέντε φορές τον χρόνο».
Η ίδια διαδικασία θα συντονίζεται και με το Λιμάνι της Αμβέρσας.
Το Ρότερνταμ και η Αμβέρσα είναι τα δύο μεγαλύτερα λιμάνια της Ευρώπης, γεγονός που καθιστά αυτή την κίνηση εξαιρετικά σημαντική.
Οι κρυφές προετοιμασίες
Πέρα από αυτό, η Ολλανδία είναι ιδρυτικό μέλος του «στρατιωτικού Σένγκεν», που συμφωνήθηκε με τη Γερμανία και την Πολωνία στις αρχές του 2024 για τη διευκόλυνση της μετακίνησης στρατευμάτων και εξοπλισμού. Συνεπώς, αυτές οι κινήσεις έχουν σαφή σκοπό.
Να διευκολύνουν την κίνηση αμερικανικών στρατευμάτων και εξοπλισμού στα σύνορα της Ρωσίας σε περίπτωση κρίσης, καθιστώντας την Ολλανδία και το Βέλγιο κρίσιμους παράγοντες στην πολιτική περιορισμού της Ρωσίας.
Στις αρχές Ιουλίου, εκτιμήθηκε ότι η «ειρήνη στην Ουκρανία δεν θα τερματίσει τον υβριδικό πόλεμο της Δύσης κατά της Ρωσίας», με έναν από τους τρεις λόγους να είναι ότι οι τέσσερις προαναφερόμενες ευρωπαϊκές χώρες χαράζουν σφαίρες επιρροής κατά μήκος των συνόρων της Ρωσίας ως μέρος των προσπαθειών περιορισμού της Ρωσίας μέσω της στρατηγικής «Lead From Behind» των ΗΠΑ.
Οι ένοπλες δυνάμεις αυτών των χωρών, παρά την εμπειρία και την ποιότητα τους, είναι μικρότερες σε σύγκριση με τις δυνάμεις των ΗΠΑ, γεγονός που καθιστά απαραίτητη την αμερικανική βοήθεια σε περίπτωση κρίσης με τη Ρωσία, πόσο μάλλον σε έναν ενεργό πόλεμο.
Ο ρόλος των ΗΠΑ
Καθώς οι ΗΠΑ δεν θα αφήσουν την Ευρώπη εκτεθειμένη και θα παραχωρήσουν την ήπειρο στη Ρωσία, είναι λογικό ότι βρίσκονται σε διαδικασία ένταξης των λιμανιών του Ρότερνταμ και της Αμβέρσας στο «στρατιωτικό Σένγκεν», προκειμένου να διευκολυνθεί η μετακίνηση αμερικανικών στρατευμάτων και εξοπλισμού σε τέτοιες περιπτώσεις.
Οι παραπάνω στρατηγικές μπορούν να εφαρμοστούν ρεαλιστικά μόνο μέσω ναυτικών μέσων, εξηγώντας γιατί αυτά τα δύο λιμάνια είναι τόσο κρίσιμα για την αμερικανική στρατηγική περιορισμού της Ρωσίας.
Σε γενικότερο επίπεδο, οι χώρες που αναφέρθηκαν – Ηνωμένο Βασίλειο, Βέλγιο, Ολλανδία, Γερμανία, Πολωνία και πιθανώς και η Γαλλία – αναμένονται να συντονίσουν πιο στενά τις στρατιωτικές τους πολιτικές, δημιουργώντας μια «συμμαχία προθύμων» υπό την ηγεσία των ΗΠΑ εντός του ΝΑΤΟ, η οποία θα είναι σφοδρά αντιρωσική.
Η Πολωνία, οι Βαλτικές Χώρες και η Φινλανδία αναμένεται να φιλοξενήσουν περισσότερους στρατιώτες και προμήθειες του μπλοκ, ενώ οι υπόλοιπες χώρες θα διαδραματίσουν συμπληρωματικούς ρόλους σε ό,τι αφορά τη λογιστική και τη χρηματοδότηση αυτής της πολιτικής περιορισμού.
Η περίπτωση της Τουρκίας
Η Τουρκία είναι η μόνη εξαίρεση, καθώς η ταχεία επέκταση της επιρροής της προς τα ανατολικά θα μπορούσε να οδηγήσει το ΝΑΤΟ να περιορίσει τη Ρωσία σε όλη την νότια περιφέρειά του, αν αυτός ο σχεδιασμός πετύχει.
Ωστόσο, ο γνωστός για την ανεξαρτησία του Erdogan δεν θα υποτάξει τη χώρα του στις ΗΠΑ όπως οι άλλες χώρες.
Γι’ αυτόν τον λόγο, οι προαναφερθείσες χώρες μπορούν να περιγραφούν ως «προξενικά» όργανα των ΗΠΑ για τον περιορισμό της Ρωσίας, ενώ η Τουρκία θα πρέπει να θεωρείται ημι-ισότιμος εταίρος των ΗΠΑ, όχι προξενικός παίκτης σε αυτό το σχέδιο.
Το συμπέρασμα από τις εξελίξεις γύρω από τα λιμάνια του Ρότερνταμ και της Αμβέρσας είναι ότι ο «αγώνας για τη λογιστική υποστήριξη» μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ, ο οποίος εξελίσσεται στο πλαίσιο του proxy πολέμου τους στην Ουκρανία, θα συνεχιστεί ακόμα και μετά τη λήξη της σύγκρουσης, οδηγώντας σε μια πιο ισχυρή στρατηγική περιορισμού της Ρωσίας υπό την ηγεσία των ΗΠΑ.
Αυτό δεν σημαίνει αυτόματα ότι οι χώρες του ΝΑΤΟ θα αποκτήσουν πλεονέκτημα έναντι της Ρωσίας, αλλά ότι οι εντάσεις θα παραμείνουν και μετά την κατάπαυση του proxy πολέμου, διατηρώντας ενεργό το ευρωπαϊκό μέτωπο του Νέου Ψυχρού Πολέμου.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών