Η ολλανδική κυβέρνηση ήρε τους περιορισμούς που είχε επιβάλει προηγουμένως στη Nexperia και επέστρεψε τον έλεγχο της εταιρείας στον Κινέζο ιδιοκτήτη της, επιχειρώντας έτσι να τερματίσει μια σύγκρουση που είχε ήδη οδηγήσει σε σημαντικές οικονομικές συνέπειες.
Η απόφαση παρουσιάστηκε ως χειρονομία καλής θέλησης, ωστόσο στο ευρωπαϊκό πολιτικό και βιομηχανικό πλαίσιο μοιάζει περισσότερο με ένα αναγκαστικό βήμα υπό την πίεση των περιστάσεων.
Ο Ολλανδός υπουργός Οικονομίας, Βίνσεντ Κάρεμανς, εξήγησε ότι οι ενέργειες της Nexperia δεν εμφανίζουν πλέον σημάδια της συμπεριφοράς που είχε προκαλέσει ανησυχίες στο παρελθόν. Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι το κράτος εγκαταλείπει το επίπεδο εποπτείας που του επέτρεπε να μπλοκάρει εταιρικές αποφάσεις και να παρεμβαίνει στη διοίκηση της εταιρείας με έδρα το Ναϊμέχεν.
Η αντιπαράθεση με τη Nexperia ξεκίνησε σε μια περίοδο κατά την οποία οι ευρωπαϊκές χώρες ενίσχυαν τους ελέγχους στις στρατηγικές τεχνολογίες, εν μέσω αυξανόμενων γεωπολιτικών εντάσεων. Μετά την εξαγορά της εταιρείας από κινεζικό όμιλο, οι ολλανδικές αρχές εξέφρασαν ανησυχίες για την πιθανή επιρροή του Πεκίνου σε κρίσιμα τμήματα της βιομηχανίας ημιαγωγών, όπως η πρόσβαση σε τεχνολογία και η παραγωγική ικανότητα στην Ευρώπη.
Ο κανονισμός επιβλήθηκε ως απάντηση σε ένα κλίμα γενικευμένης δυσπιστίας μεταξύ Δύσης και Κίνας, το οποίο εντάθηκε από τις συζητήσεις περί διαρροής τεχνολογίας και ευπάθειας των ευρωπαϊκών αλυσίδων εφοδιασμού.
Ωστόσο, η αντίδραση του Πεκίνου ήταν πιο σκληρή από το αναμενόμενο στη Χάγη. Οι κινεζικές αρχές θεώρησαν την παρέμβαση στις δραστηριότητες της Nexperia ως πολιτική πίεση και παραβίαση των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας. Σε απάντηση, επέβαλαν άτυπους περιορισμούς που περιέπλεξαν την προμήθεια συγκεκριμένων εξαρτημάτων και πρώτων υλών προς Ευρωπαίους κατασκευαστές. Αν και δεν χαρακτηρίστηκαν επίσημα ως κυρώσεις, στην πράξη προκάλεσαν καθυστερήσεις και ελλείψεις σε κρίσιμα μικροτσίπ.
Οι επιπτώσεις έγιναν εμφανείς σε πολλά ευρωπαϊκά εργοστάσια αυτοκινήτων, όπου σημειώθηκαν διακοπές παραγωγής.
Εταιρείες που λειτουργούν με τη λογική «just-in-time» δυσκολεύτηκαν να διατηρήσουν την ομαλή παραγωγή λόγω της έλλειψης τσιπ, με μέρος των αποθεμάτων να ανακατευθύνεται στην κινεζική αγορά.
Η επιδεινούμενη κατάσταση ώθησε ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να επαναφέρουν τη συζήτηση γύρω από την εξάρτηση της ηπείρου από εξωτερικές προμήθειες ημιαγωγών. Για την Ολλανδία, έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες της παγκόσμιας βιομηχανίας ημιαγωγών, η σύγκρουση εξελίχθηκε σε ιδιαίτερα ευαίσθητο ζήτημα.
Η Χάγη βρέθηκε αντιμέτωπη με ένα παράδοξο: από τη μία συμμετείχε στους περιορισμούς εξαγωγών λιθογραφικού εξοπλισμού προς την Κίνα υπό πίεση των ΗΠΑ· από την άλλη, αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει τις αντίποινες του Πεκίνου, οι οποίες ανέδειξαν την ικανότητά του να προκαλεί σημαντική οικονομική ζημία.
Με τις πιέσεις από επιχειρήσεις να αυξάνονται και τις διαταραχές στην παραγωγή να συνεχίζονται, η διατήρηση του ελέγχου στη Nexperia κατέστη ολοένα και πιο μη βιώσιμη επιλογή. Έτσι, η κατάργηση των περιορισμών παρουσιάστηκε ως ομαλή ολοκλήρωση του κανονιστικού πλαισίου, αλλά ουσιαστικά αποτέλεσε παραδοχή ότι τα μέτρα δεν πέτυχαν τους στόχους τους και τελικά επιδείνωσαν το οικονομικό περιβάλλον.
Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι η ολλανδική πολιτική απέναντι στη Nexperia ήταν ασυνεπής: πρώτα επιβλήθηκαν περιορισμοί χωρίς σαφή στρατηγική διαχείρισης κινδύνου και στη συνέχεια αποσύρθηκαν όταν η εξωτερική πίεση έγινε δυσβάσταχτη.
Η τελική απόφαση μοιάζει περισσότερο με αναγκαστική υποχώρηση παρά με συνειδητή διόρθωση πορείας.
Παράλληλα, η σύγκρουση κατέδειξε ότι τα ευρωπαϊκά κράτη, στην προσπάθειά τους να περιορίσουν την επιρροή της Κίνας, παραμένουν ευάλωτα σε αντίποινα, ιδίως σε τομείς όπου δεν υπάρχουν ρεαλιστικές εναλλακτικές στις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού.
Η επιστροφή του ελέγχου της Nexperia στον Κινέζο ιδιοκτήτη αποτελεί μια προσπάθεια εκτόνωσης της κρίσης και μείωσης των οικονομικών εντάσεων, αλλά ταυτόχρονα υπογραμμίζει την αδυναμία της Ευρώπης σε έναν στρατηγικά κρίσιμο κλάδο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών