Ο απόλυτος στρατηγικός πόλεμος για την Καραϊβική και τη Λατινική Αμερική
Καθίσταται όλο και πιο προφανές ότι οι στρατιωτικές απειλές των ΗΠΑ προς τη Βενεζουέλα εξυπηρετούν ένα ευρύτερο σχέδιο.
Η στρατηγική τους στοχεύει σε αλλαγή καθεστώτος, όχι μόνο στη Βενεζουέλα, αλλά σε πολλές χώρες της λεκάνης της Καραϊβικής, αποσκοπώντας στον εκτοπισμό κυβερνήσεων που θεωρούνται ανεπιθύμητες για την Ουάσιγκτον.
Όπως επισημαίνει ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, John Mearsheimer, οι ΗΠΑ «δεν ανέχονται κυβερνήσεις που κλίνουν προς την Αριστερά... και μόλις δουν μια κυβέρνηση που θεωρείται αριστερότερη του κέντρου, προχωρούν σε αντικατάστασή της».
Στους Financial Times, ο Ryan Berg, επικεφαλής του προγράμματος Αμερικής στο think-tank CSIS, που χρηματοδοτείται σε μεγάλο βαθμό από εργολάβους του Πενταγώνου, δήλωσε ότι το όραμα του Trump είναι να καταστήσει τις ΗΠΑ «την αδιαμφισβήτητη, υπερέχουσα δύναμη στο δυτικό ημισφαίριο».
Η New York Times χαρακτήρισε τις φιλοδοξίες του Trump ως «Δόγμα Donroe».
Τι έπεται της Βενεζουέλας
Μετά τη Βενεζουέλα, η επόμενη χώρα στον στόχο των ΗΠΑ είναι η Ονδούρα.
Στις 30 Νοεμβρίου, η χώρα της Κεντρικής Αμερικής θα διεξάγει εκλογές, οι οποίες θα κρίνουν αν το αριστερό κόμμα Libre θα παραμείνει στην εξουσία ή αν η χώρα θα επιστρέψει στον νεοφιλελευθερισμό.
Η κρίση στην Καραϊβική, την οποία υποδαυλίζει η κυβέρνηση Trump, χρησιμοποιείται ενεργά για να αποσπάσει την προσοχή των Ονδουριανών από τα εσωτερικά προβλήματα κατά την ημέρα της ψηφοφορίας.
Τα κύρια ΜΜΕ της Ονδούρας επαναλαμβάνουν συνεχώς ότι η Ουάσιγκτον θα απειλήσει με στρατιωτική δράση αν το αποτέλεσμα των εκλογών δεν είναι «το σωστό».
Σε συνέντευξή του στην τηλεόραση, ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης, Salvador Nasralla, δήλωσε ότι «αυτά τα πλοία που πρόκειται να αναλάβουν τη Βενεζουέλα θα έρθουν και θα στοχεύσουν την Ονδούρα».
Για να ενισχύσουν αυτή την υποτιθέμενη απειλή, οι υποψήφιοι της αντιπολίτευσης έχουν αναρτήσει πινακίδες στους δρόμους, αυτοχαρακτηριζόμενοι «αντικομμουνιστές», σα να προσφέρεται ο κομμουνισμός στην εκλογική διαδικασία.
Οι πραγματικοί στόχοι της Βενεζουέλας
Σε ένα παράδοξο άρθρο, η Wall Street Journal υποστηρίζει ότι η Βενεζουέλα στοχεύει να «καταβροχθίσει την Ονδούρα».
Αντιστρέφοντας πρόσφατα ανησυχητικά στοιχεία για μια συνωμοσία των αντιπάλων του Libre να κλέψουν τις εκλογές, το άρθρο υποστηρίζει ότι η Βενεζουέλα διδάσκει το Libre πώς να εξαπατήσει τον λαό της Ονδούρας.
Αυτό το επιχείρημα επαναλαμβάνεται έντονα και στο Κογκρέσο των ΗΠΑ, από την María Elvira Salazar και άλλους.
Στις 12 Νοεμβρίου, ο Υφυπουργός Εξωτερικών, Christopher Landau, δήλωσε ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ «θα αντιδράσει γρήγορα και αποφασιστικά σε οποιαδήποτε επίθεση στην ακεραιότητα της εκλογικής διαδικασίας στην Ονδούρα».
Στην πραγματικότητα, οι ΗΠΑ συνεργάζονται με την αντιπολίτευση για να υπονομεύσουν τη λαϊκή εντολή.
Οξύτατη ειρωνεία υπάρχει εδώ. Η δικαιολόγηση της Ουάσιγκτον για την στρατιωτική της συγκέντρωση είναι υποτίθεται ότι έχει ως στόχο τον «ναρκωτρομοκρατισμό», αλλά μια ήττα του Libre θα διακινδύνευε να επαναφέρει την Ονδούρα στο καθεστώς του «ναρκοκράτους», στο οποίο είχε βυθιστεί την προηγούμενη δεκαετία υπό την αμερικανική προστασία πριν από τις προηγούμενες εκλογές το 2021.
Ο ρόλος της Κούβας
Αναπόφευκτα, η Κούβα είναι επίσης στη λίστα για αλλαγή καθεστώτος.
Η Daily Telegraph του Ηνωμένου Βασιλείου, που δεν είναι συνήθως γνωστή για την κάλυψη της Λατινικής Αμερικής, υποστηρίζει ότι η Κούβα είναι ο «πραγματικός στόχος» της καμπάνιας του Trump στη Βενεζουέλα.
Αφού απέτυχε να ανατρέψει την κουβανική επανάσταση μετά από περισσότερο από έξι δεκαετίες αποκλεισμού, ωθώντας τους πολίτες της σε έντονη δυστυχία και σπρώχνοντας το ένα δέκατο τους να μετανάστευσουν, ο Υπουργός Εξωτερικών Marco Rubio φαίνεται να βλέπει το «πραγματικό έπαθλο» της στρατιωτικής συγκέντρωσης των ΗΠΑ ως το μοιραίο πλήγμα στην κουβανική επανάσταση.
Η εγκατάσταση μιας φιλο-αμερικανικής κυβέρνησης στην Καράκας θα βοηθούσε την αντεπανάσταση, κόβοντας το πετρέλαιο και άλλες προμήθειες που στέλνει αυτή τη στιγμή στην Κούβα.
Ή οι προμήθειες μπορεί να σταματήσουν από το ίδιο το αμερικανικό ναυτικό, εντείνοντας την πίεση στη Αβάνα.
Επιπλέον, αν η Βενεζουελανή επανάσταση καταρρεύσει, θα ενθαρρυνθούν οι αμερικανικοί υποστηριζόμενοι διαφωνούντες στην Κούβα, οι οποίοι τρέφονται με την απογοήτευση που έχει προκληθεί από τις αμερικανικές κυρώσεις.
Αλλά ακόμη και η εφημερίδα Telegraph αμφιβάλλει αν ο στόχος του Rubio θα επιτευχθεί, δεδομένης της αξιοσημείωτης ανθεκτικότητας της Κούβας.
Η σημασία της Νικαράγουα
Ένα ακόμη κράτος στη «γραμμή πυρός» των ΗΠΑ είναι η Νικαράγουα.
Εδώ, επίσης, ο Rubio ηγείται της κίνησης. Ωστόσο, έχει πολλούς συμμάχους τόσο στη Γερουσία όσο και στη Βουλή.
Αν και δεν απειλείται άμεσα στρατιωτικά (τουλάχιστον προς το παρόν) από τις ΗΠΑ, έχει επιβληθεί νέες κυρώσεις σε επιχειρήσεις της Νικαράγουας, απειλούνται με επιβολή τελών 100% στις εξαγωγές της χώρας προς τις ΗΠΑ και ενδέχεται να προσπαθήσουν να την αποκλείσουν από τη περιφερειακή εμπορική συμφωνία CAFTA.
Ταυτόχρονα, οι αντιπολιτευόμενοι της Νικαράγουας ταυτίζονται με τους συναδέλφους τους στη Βενεζουέλα, ελπίζοντας ότι η αλλαγή καθεστώτος στην Καράκας θα ενθαρρύνει την Ουάσιγκτον να επιτεθεί περαιτέρω στην κυβέρνηση Σαντινίστας της Νικαράγουας.
Οι κυβερνήσεις της Κολομβίας και του Μεξικού
Δύο ακόμη αριστερές κυβερνήσεις στην Καραϊβική, η Κολομβία και το Μεξικό, έχουν υποστεί τις απειλές του Trump για στρατιωτικά πλήγματα.
Ο πρόεδρος της Κολομβίας, Gustavo Petro, έχει επιβληθεί κυρώσεις από την Ουάσιγκτον ως «εχθρικός ξένος ηγέτης».
Αντέδρασε καταδικάζοντας τις επιθέσεις των ΗΠΑ σε πλοία στην Καραϊβική ως «δολοφονία».
Ο Trump επανέλαβε πρόσφατα προηγούμενες απειλές να επιτεθεί στις μεξικανικές ναρκωτικές συμμορίες, λέγοντας ότι θα ήταν «περήφανος» να το κάνει.
Όταν ρωτήθηκε αν θα προχωρούσε σε στρατιωτική δράση στο Μεξικό μόνο αν είχε την άδεια της χώρας, αρνήθηκε να απαντήσει στην ερώτηση.
Η πρόεδρος του Μεξικού, Claudia Sheinbaum, είχε προηγουμένως απορρίψει την απειλή του Trump για στρατιωτική δράση ενάντια στις ναρκωτικές συμμορίες, λέγοντας στους δημοσιογράφους: «Δεν πρόκειται να συμβεί».
Ωστόσο, παρά τη συνεχιζόμενη δημοτικότητά της, στις 15 Νοεμβρίου η Sheinbaum αντιμετώπισε τις λεγόμενες διαδηλώσεις της Γενιάς Ζ, οι οποίες ξέσπασαν σε περισσότερες από 50 πόλεις.
Σύμφωνα με το The Grayzone, αυτές δεν ήταν ό,τι φαίνονταν: χρηματοδοτήθηκαν και συντονίστηκαν από ένα διεθνές δίκτυο ακροδεξιών και ενισχύθηκαν από δίκτυα ρομπότ.
Η χρονική στιγμή τους σε σχέση με την στρατιωτική συγκέντρωση στην Καραϊβική μπορεί να ήταν σκόπιμη.
Στο πλαίσιο αυτών των διαδηλώσεων, ο Trump δήλωσε: «Δεν είμαι χαρούμενος με το Μεξικό. Θα εκτοξεύαμε επιθέσεις στο Μεξικό για να σταματήσουμε τα ναρκωτικά;
Είμαι εντάξει με αυτό». Στοιχεία από το κίνημα MAGA τον πιέζουν να προχωρήσει παραπέρα, εξαπολύοντας μια στρατιωτική επέμβαση για να διασφαλίσει «μια μεταβατική κυβέρνηση».
Η παρέμβαση και στην Αργεντινή
Οι ΗΠΑ παρενέβησαν επιτυχώς στις πρόσφατες εκλογές στην Αργεντινή.
Η υποστήριξη των ΗΠΑ στην δεξιά νίκη στον Εκουαδόρ τον Απρίλιο ήταν κρίσιμη μετά από αμφιλεγόμενες εκλογές. Τον επόμενο μήνα διεξάγεται ο δεύτερος γύρος των εκλογών στη Χιλή.
Ο Trump ελπίζει σε μια δεξιά στροφή – με λίγη βοήθεια από τον ηγεμόνα – στις εκλογές αυτές, καθώς και στις εκλογές στην Κολομβία του χρόνου και το 2030 στο Μεξικό.
Ο πρώην αξιωματούχος των Μπους και Trump, Marshall Billingslea, λέει ότι ο τελικός στόχος της επίθεσης αλλαγής καθεστώτος από τις ΗΠΑ είναι όλη η αριστερά της Λατινικής Αμερικής, «από την Κούβα μέχρι τη Βραζιλία, το Μεξικό και τη Νικαράγουα».
Η στρατιωτική παρέμβαση που θα οδηγούσε στην πτώση της κυβέρνησης Maduro θα σταματούσε αυτό που ισχυρίζεται (χωρίς αποδείξεις) ότι είναι η ροή χρημάτων από την Καράκας, που έχει προκαλέσει την «σοσιαλιστική πανώλη» που εξαπλώθηκε στη Λατινική Αμερική.
Η αλλαγή καθεστώτος στη Βενεζουέλα, την Κούβα και τη Νικαράγουα – όπου η «σοσιαλιστική πανώλη» έχει ριζώσει βαθειά – είναι ένα διακομματικό σχέδιο.
Για άλλες προοδευτικές και αριστερές χώρες της Λατινικής Αμερικής – το Μεξικό, η Ονδούρα, η Κολομβία και ακόμη και η Χιλή – η συνταγή της Pax Americana σταματά πριν από την πλήρη αλλαγή καθεστώτος: χρησιμοποιούνται μέθοδοι διείσδυσης, εκφοβισμού και συνδιαλλαγής για να τις κρατήσουν υποταγμένες.
Ο ρόλος του Rubio
Για Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους εξίσου, η αυτοκρατορική προβολή των ΗΠΑ στην περιοχή είναι δεδομένη.
Ο Trump και ο σύντροφός του, Rubio, ηγούνται της επιχείρησης.
Αλλά το υποτιθέμενο κόμμα της αντιπολίτευσης στις ΗΠΑ προσφέρει αδύναμους περιορισμούς.
Με αυτούς τους σκοπούς, η αυτοκρατορία των ΗΠΑ, με τον Trump επικεφαλής, ζυγίζει το κόστος ευκαιρίας για την ανάπτυξη της πλήρους στρατιωτικής ισχύος στην Καραϊβική, το ένα πέμπτο της παγκόσμιας πυρηνικής ισχύος του Πολεμικού Ναυτικού της.
Αλλά οι νεοσυντηρητικοί σύμβουλοι του Trump φαίνεται να θέλουν να αρπάξουν την ευκαιρία και να προχωρήσουν σε πολιτική αλλαγή στην περιοχή, εκπληρώνοντας το «Δόγμα Donroe» του Trump.
Θα επικρατήσει η προσοχή ή θα συνεχίσουν οι ΗΠΑ να φέρνουν ανομία και χάος – όπως συνέβη με την Αϊτή, τη Λιβύη, τη Συρία, το Αφγανιστάν και αλλού – όχι μόνο στη Βενεζουέλα, αλλά ενδεχομένως και σε άλλες χώρες της περιοχής;
www.bankingnews.gr
Η στρατηγική τους στοχεύει σε αλλαγή καθεστώτος, όχι μόνο στη Βενεζουέλα, αλλά σε πολλές χώρες της λεκάνης της Καραϊβικής, αποσκοπώντας στον εκτοπισμό κυβερνήσεων που θεωρούνται ανεπιθύμητες για την Ουάσιγκτον.
Όπως επισημαίνει ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, John Mearsheimer, οι ΗΠΑ «δεν ανέχονται κυβερνήσεις που κλίνουν προς την Αριστερά... και μόλις δουν μια κυβέρνηση που θεωρείται αριστερότερη του κέντρου, προχωρούν σε αντικατάστασή της».
Στους Financial Times, ο Ryan Berg, επικεφαλής του προγράμματος Αμερικής στο think-tank CSIS, που χρηματοδοτείται σε μεγάλο βαθμό από εργολάβους του Πενταγώνου, δήλωσε ότι το όραμα του Trump είναι να καταστήσει τις ΗΠΑ «την αδιαμφισβήτητη, υπερέχουσα δύναμη στο δυτικό ημισφαίριο».
Η New York Times χαρακτήρισε τις φιλοδοξίες του Trump ως «Δόγμα Donroe».
Τι έπεται της Βενεζουέλας
Μετά τη Βενεζουέλα, η επόμενη χώρα στον στόχο των ΗΠΑ είναι η Ονδούρα.
Στις 30 Νοεμβρίου, η χώρα της Κεντρικής Αμερικής θα διεξάγει εκλογές, οι οποίες θα κρίνουν αν το αριστερό κόμμα Libre θα παραμείνει στην εξουσία ή αν η χώρα θα επιστρέψει στον νεοφιλελευθερισμό.
Η κρίση στην Καραϊβική, την οποία υποδαυλίζει η κυβέρνηση Trump, χρησιμοποιείται ενεργά για να αποσπάσει την προσοχή των Ονδουριανών από τα εσωτερικά προβλήματα κατά την ημέρα της ψηφοφορίας.
Τα κύρια ΜΜΕ της Ονδούρας επαναλαμβάνουν συνεχώς ότι η Ουάσιγκτον θα απειλήσει με στρατιωτική δράση αν το αποτέλεσμα των εκλογών δεν είναι «το σωστό».
Σε συνέντευξή του στην τηλεόραση, ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης, Salvador Nasralla, δήλωσε ότι «αυτά τα πλοία που πρόκειται να αναλάβουν τη Βενεζουέλα θα έρθουν και θα στοχεύσουν την Ονδούρα».
Για να ενισχύσουν αυτή την υποτιθέμενη απειλή, οι υποψήφιοι της αντιπολίτευσης έχουν αναρτήσει πινακίδες στους δρόμους, αυτοχαρακτηριζόμενοι «αντικομμουνιστές», σα να προσφέρεται ο κομμουνισμός στην εκλογική διαδικασία.
Οι πραγματικοί στόχοι της Βενεζουέλας
Σε ένα παράδοξο άρθρο, η Wall Street Journal υποστηρίζει ότι η Βενεζουέλα στοχεύει να «καταβροχθίσει την Ονδούρα».
Αντιστρέφοντας πρόσφατα ανησυχητικά στοιχεία για μια συνωμοσία των αντιπάλων του Libre να κλέψουν τις εκλογές, το άρθρο υποστηρίζει ότι η Βενεζουέλα διδάσκει το Libre πώς να εξαπατήσει τον λαό της Ονδούρας.
Αυτό το επιχείρημα επαναλαμβάνεται έντονα και στο Κογκρέσο των ΗΠΑ, από την María Elvira Salazar και άλλους.
Στις 12 Νοεμβρίου, ο Υφυπουργός Εξωτερικών, Christopher Landau, δήλωσε ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ «θα αντιδράσει γρήγορα και αποφασιστικά σε οποιαδήποτε επίθεση στην ακεραιότητα της εκλογικής διαδικασίας στην Ονδούρα».
Στην πραγματικότητα, οι ΗΠΑ συνεργάζονται με την αντιπολίτευση για να υπονομεύσουν τη λαϊκή εντολή.
Οξύτατη ειρωνεία υπάρχει εδώ. Η δικαιολόγηση της Ουάσιγκτον για την στρατιωτική της συγκέντρωση είναι υποτίθεται ότι έχει ως στόχο τον «ναρκωτρομοκρατισμό», αλλά μια ήττα του Libre θα διακινδύνευε να επαναφέρει την Ονδούρα στο καθεστώς του «ναρκοκράτους», στο οποίο είχε βυθιστεί την προηγούμενη δεκαετία υπό την αμερικανική προστασία πριν από τις προηγούμενες εκλογές το 2021.
Ο ρόλος της Κούβας
Αναπόφευκτα, η Κούβα είναι επίσης στη λίστα για αλλαγή καθεστώτος.
Η Daily Telegraph του Ηνωμένου Βασιλείου, που δεν είναι συνήθως γνωστή για την κάλυψη της Λατινικής Αμερικής, υποστηρίζει ότι η Κούβα είναι ο «πραγματικός στόχος» της καμπάνιας του Trump στη Βενεζουέλα.
Αφού απέτυχε να ανατρέψει την κουβανική επανάσταση μετά από περισσότερο από έξι δεκαετίες αποκλεισμού, ωθώντας τους πολίτες της σε έντονη δυστυχία και σπρώχνοντας το ένα δέκατο τους να μετανάστευσουν, ο Υπουργός Εξωτερικών Marco Rubio φαίνεται να βλέπει το «πραγματικό έπαθλο» της στρατιωτικής συγκέντρωσης των ΗΠΑ ως το μοιραίο πλήγμα στην κουβανική επανάσταση.
Η εγκατάσταση μιας φιλο-αμερικανικής κυβέρνησης στην Καράκας θα βοηθούσε την αντεπανάσταση, κόβοντας το πετρέλαιο και άλλες προμήθειες που στέλνει αυτή τη στιγμή στην Κούβα.
Ή οι προμήθειες μπορεί να σταματήσουν από το ίδιο το αμερικανικό ναυτικό, εντείνοντας την πίεση στη Αβάνα.
Επιπλέον, αν η Βενεζουελανή επανάσταση καταρρεύσει, θα ενθαρρυνθούν οι αμερικανικοί υποστηριζόμενοι διαφωνούντες στην Κούβα, οι οποίοι τρέφονται με την απογοήτευση που έχει προκληθεί από τις αμερικανικές κυρώσεις.
Αλλά ακόμη και η εφημερίδα Telegraph αμφιβάλλει αν ο στόχος του Rubio θα επιτευχθεί, δεδομένης της αξιοσημείωτης ανθεκτικότητας της Κούβας.
Η σημασία της Νικαράγουα
Ένα ακόμη κράτος στη «γραμμή πυρός» των ΗΠΑ είναι η Νικαράγουα.
Εδώ, επίσης, ο Rubio ηγείται της κίνησης. Ωστόσο, έχει πολλούς συμμάχους τόσο στη Γερουσία όσο και στη Βουλή.
Αν και δεν απειλείται άμεσα στρατιωτικά (τουλάχιστον προς το παρόν) από τις ΗΠΑ, έχει επιβληθεί νέες κυρώσεις σε επιχειρήσεις της Νικαράγουας, απειλούνται με επιβολή τελών 100% στις εξαγωγές της χώρας προς τις ΗΠΑ και ενδέχεται να προσπαθήσουν να την αποκλείσουν από τη περιφερειακή εμπορική συμφωνία CAFTA.
Ταυτόχρονα, οι αντιπολιτευόμενοι της Νικαράγουας ταυτίζονται με τους συναδέλφους τους στη Βενεζουέλα, ελπίζοντας ότι η αλλαγή καθεστώτος στην Καράκας θα ενθαρρύνει την Ουάσιγκτον να επιτεθεί περαιτέρω στην κυβέρνηση Σαντινίστας της Νικαράγουας.
Οι κυβερνήσεις της Κολομβίας και του Μεξικού
Δύο ακόμη αριστερές κυβερνήσεις στην Καραϊβική, η Κολομβία και το Μεξικό, έχουν υποστεί τις απειλές του Trump για στρατιωτικά πλήγματα.
Ο πρόεδρος της Κολομβίας, Gustavo Petro, έχει επιβληθεί κυρώσεις από την Ουάσιγκτον ως «εχθρικός ξένος ηγέτης».
Αντέδρασε καταδικάζοντας τις επιθέσεις των ΗΠΑ σε πλοία στην Καραϊβική ως «δολοφονία».
Ο Trump επανέλαβε πρόσφατα προηγούμενες απειλές να επιτεθεί στις μεξικανικές ναρκωτικές συμμορίες, λέγοντας ότι θα ήταν «περήφανος» να το κάνει.
Όταν ρωτήθηκε αν θα προχωρούσε σε στρατιωτική δράση στο Μεξικό μόνο αν είχε την άδεια της χώρας, αρνήθηκε να απαντήσει στην ερώτηση.
Η πρόεδρος του Μεξικού, Claudia Sheinbaum, είχε προηγουμένως απορρίψει την απειλή του Trump για στρατιωτική δράση ενάντια στις ναρκωτικές συμμορίες, λέγοντας στους δημοσιογράφους: «Δεν πρόκειται να συμβεί».
Ωστόσο, παρά τη συνεχιζόμενη δημοτικότητά της, στις 15 Νοεμβρίου η Sheinbaum αντιμετώπισε τις λεγόμενες διαδηλώσεις της Γενιάς Ζ, οι οποίες ξέσπασαν σε περισσότερες από 50 πόλεις.
Σύμφωνα με το The Grayzone, αυτές δεν ήταν ό,τι φαίνονταν: χρηματοδοτήθηκαν και συντονίστηκαν από ένα διεθνές δίκτυο ακροδεξιών και ενισχύθηκαν από δίκτυα ρομπότ.
Η χρονική στιγμή τους σε σχέση με την στρατιωτική συγκέντρωση στην Καραϊβική μπορεί να ήταν σκόπιμη.
Στο πλαίσιο αυτών των διαδηλώσεων, ο Trump δήλωσε: «Δεν είμαι χαρούμενος με το Μεξικό. Θα εκτοξεύαμε επιθέσεις στο Μεξικό για να σταματήσουμε τα ναρκωτικά;
Είμαι εντάξει με αυτό». Στοιχεία από το κίνημα MAGA τον πιέζουν να προχωρήσει παραπέρα, εξαπολύοντας μια στρατιωτική επέμβαση για να διασφαλίσει «μια μεταβατική κυβέρνηση».
Η παρέμβαση και στην Αργεντινή
Οι ΗΠΑ παρενέβησαν επιτυχώς στις πρόσφατες εκλογές στην Αργεντινή.
Η υποστήριξη των ΗΠΑ στην δεξιά νίκη στον Εκουαδόρ τον Απρίλιο ήταν κρίσιμη μετά από αμφιλεγόμενες εκλογές. Τον επόμενο μήνα διεξάγεται ο δεύτερος γύρος των εκλογών στη Χιλή.
Ο Trump ελπίζει σε μια δεξιά στροφή – με λίγη βοήθεια από τον ηγεμόνα – στις εκλογές αυτές, καθώς και στις εκλογές στην Κολομβία του χρόνου και το 2030 στο Μεξικό.
Ο πρώην αξιωματούχος των Μπους και Trump, Marshall Billingslea, λέει ότι ο τελικός στόχος της επίθεσης αλλαγής καθεστώτος από τις ΗΠΑ είναι όλη η αριστερά της Λατινικής Αμερικής, «από την Κούβα μέχρι τη Βραζιλία, το Μεξικό και τη Νικαράγουα».
Η στρατιωτική παρέμβαση που θα οδηγούσε στην πτώση της κυβέρνησης Maduro θα σταματούσε αυτό που ισχυρίζεται (χωρίς αποδείξεις) ότι είναι η ροή χρημάτων από την Καράκας, που έχει προκαλέσει την «σοσιαλιστική πανώλη» που εξαπλώθηκε στη Λατινική Αμερική.
Η αλλαγή καθεστώτος στη Βενεζουέλα, την Κούβα και τη Νικαράγουα – όπου η «σοσιαλιστική πανώλη» έχει ριζώσει βαθειά – είναι ένα διακομματικό σχέδιο.
Για άλλες προοδευτικές και αριστερές χώρες της Λατινικής Αμερικής – το Μεξικό, η Ονδούρα, η Κολομβία και ακόμη και η Χιλή – η συνταγή της Pax Americana σταματά πριν από την πλήρη αλλαγή καθεστώτος: χρησιμοποιούνται μέθοδοι διείσδυσης, εκφοβισμού και συνδιαλλαγής για να τις κρατήσουν υποταγμένες.
Ο ρόλος του Rubio
Για Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους εξίσου, η αυτοκρατορική προβολή των ΗΠΑ στην περιοχή είναι δεδομένη.
Ο Trump και ο σύντροφός του, Rubio, ηγούνται της επιχείρησης.
Αλλά το υποτιθέμενο κόμμα της αντιπολίτευσης στις ΗΠΑ προσφέρει αδύναμους περιορισμούς.
Με αυτούς τους σκοπούς, η αυτοκρατορία των ΗΠΑ, με τον Trump επικεφαλής, ζυγίζει το κόστος ευκαιρίας για την ανάπτυξη της πλήρους στρατιωτικής ισχύος στην Καραϊβική, το ένα πέμπτο της παγκόσμιας πυρηνικής ισχύος του Πολεμικού Ναυτικού της.
Αλλά οι νεοσυντηρητικοί σύμβουλοι του Trump φαίνεται να θέλουν να αρπάξουν την ευκαιρία και να προχωρήσουν σε πολιτική αλλαγή στην περιοχή, εκπληρώνοντας το «Δόγμα Donroe» του Trump.
Θα επικρατήσει η προσοχή ή θα συνεχίσουν οι ΗΠΑ να φέρνουν ανομία και χάος – όπως συνέβη με την Αϊτή, τη Λιβύη, τη Συρία, το Αφγανιστάν και αλλού – όχι μόνο στη Βενεζουέλα, αλλά ενδεχομένως και σε άλλες χώρες της περιοχής;
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών