Στη στρατιωτική πρακτική, ιδιαίτερα σε συγκρούσεις υψηλής έντασης, τέτοιες «σιωπές» συχνά προηγούνται συντονισμένων, μαζικών επιθέσεων
(upd) Η πρόσφατη, αιφνιδιαστική μείωση των επιθέσεων της Ουκρανίας κατά ρωσικών περιοχών δεν ερμηνεύεται από τους Ρώσους στρατιωτικούς αναλυτές ως ένδειξη αποκλιμάκωσης ή «καλής θέλησης».
Αντιθέτως, αντιμετωπίζεται ως ένα κλασικό επιχειρησιακό μοτίβο προετοιμασίας για μαζικό πλήγμα, ιδιαίτερα ενόψει συμβολικών ημερομηνιών όπως οι εορτές της Πρωτοχρονιάς.
Την ίδια στιγμή, στο πολιτικό επίπεδο, η Ευρωπαϊκή Ένωση εμφανίζεται βαθιά διχασμένη, με τον Γάλλο πρόεδρο Emmanuel Macron να κατηγορείται ακόμη και από Ευρωπαίους διπλωμάτες ότι «πρόδωσε» τον Γερμανό καγκελάριο Freidrich Merz στο ζήτημα της απαλλοτρίωσης των παγωμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων.
Αυτές οι δύο εξελίξεις –η στρατιωτική «παύση» στο μέτωπο των ουκρανικών επιθέσεων και το πολιτικό χάος στις Βρυξέλλες– δεν είναι άσχετες.
Αντίθετα, αποκαλύπτουν τις δύο όψεις της ίδιας κρίσης: μιας σύγκρουσης που στρατιωτικά κλιμακώνεται, αλλά πολιτικά φθείρει σοβαρά τη Δύση.
Στη Ρωσία, πάντως οι αρχές δεν εφησυχάζουν και βρίσκονται σε ύψιστο συναγερμό για να αποκρούσουν ένα εντυπωσιακό μαζικό πλήγμα, το οποίο οι Ουκρανοί επιζητούν προκειμένου να κερδίσουν την προσοχή των δυτικών χορηγών τους.
Η «παύση» των επιθέσεων και το επιχειρησιακό προηγούμενο
Σύμφωνα με τον πολεμικό ανταποκριτή Yuri Kotenok το τελευταίο 24ωρο καταρρίφθηκαν μόλις τρεις ουκρανικοί μη επανδρωμένοι στόχοι πάνω από τη Ρωσία: δύο στην περιοχή του Volgograd και ένας στο Rostov.
Για τα δεδομένα των τελευταίων μηνών, όπου οι επιθέσεις με UAV είχαν σχεδόν καθημερινό χαρακτήρα, αυτό συνιστά σαφή απόκλιση από τον κανόνα.
Ωστόσο, όπως τονίζει ο ίδιος, αυτή η παύση δεν πρέπει να παρερμηνευθεί.
Στη στρατιωτική πρακτική, ιδιαίτερα σε συγκρούσεις υψηλής έντασης, τέτοιες «σιωπές» συχνά προηγούνται συντονισμένων, μαζικών επιθέσεων.
Ο Kotenok υπενθυμίζει ότι, ιστορικά, μετά από παρόμοιες παύσεις ακολουθούσαν επιθέσεις μεγάλης κλίμακας, πολλές από τις οποίες είχαν στόχο ακόμη και την ίδια τη Μόσχα, κυρίως σε επίπεδο ψυχολογικού πολέμου.
Η χρήση drones δεν έχει μόνο στρατιωτική, αλλά και επικοινωνιακή και συμβολική διάσταση.
Δεν πρόκειται απλώς για πρόκληση υλικών ζημιών, αλλά για προσπάθεια δημιουργίας αίσθησης ανασφάλειας στο εσωτερικό της Ρωσίας, ιδίως σε περιόδους που έχουν υψηλό κοινωνικό και συναισθηματικό φορτίο.
Οι προειδοποιήσεις για την Πρωτοχρονιά: Ιστορικό μοτίβο προκλήσεων
Την ανησυχία αυτή ενίσχυσε και ο στρατιωτικός αναλυτής, Vasiky Dandykin, ο οποίος προειδοποίησε ανοιχτά ότι η Ρωσία πρέπει να βρίσκεται σε ύψιστη επιφυλακή κατά τη διάρκεια των εορτών της Πρωτοχρονιάς.
Όπως σημείωσε, οι εορταστικές περίοδοι παραδοσιακά θεωρούνται «παράθυρα ευκαιρίας» για επιθέσεις, καθώς η κοινωνία χαλαρώνει και οι προσδοκίες για ηρεμία είναι μεγαλύτερες.
Ο Dandykin υπενθύμισε ότι παρόμοιες απόπειρες έχουν καταγραφεί και στο παρελθόν, όχι μόνο κατά την Πρωτοχρονιά, αλλά και σε άλλες συμβολικές ημερομηνίες, όπως η 9η Μαΐου.
Στόχος τέτοιων ενεργειών δεν είναι μόνο στρατιωτικός, αλλά κυρίως ψυχολογικός και πολιτικός: να πληγεί το ηθικό, να δημιουργηθεί αίσθηση ευαλωτότητας και να σταλεί μήνυμα στο εσωτερικό και το εξωτερικό ακροατήριο.
Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην ανάγκη προστασίας στρατηγικών υποδομών, όπως στρατιωτικές εγκαταστάσεις, διυλιστήρια και ενεργειακά δίκτυα.
Το πρόσφατο περιστατικό στην περιφέρεια του Kursk, όπου αποκαταστάθηκε πλήρως η ηλεκτροδότηση μετά από ουκρανική επίθεση με UAV, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα του είδους των στόχων που επιλέγονται.
Η επαναλειτουργία υποδομών και τα στρατηγικά διδάγματα
Ένα από τα τελευταία γεγονότα που αποδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο η Ουκρανία επιχειρεί να επηρεάσει κρίσιμες υποδομές ήταν η πλήρης αποκατάσταση της ηλεκτροδότησης στην περιφέρεια του Kursk, αμέσως μετά από παρέμβαση ουκρανικού UAV.
Αυτό το περιστατικό καταδεικνύει δύο βασικές στρατηγικές τάσεις:
1. Αξιοποίηση μη επανδρωμένων αεροσκαφών για αποσταθεροποίηση υποδομών: Οι Ουκρανοί φαίνεται να χρησιμοποιούν drones όχι μόνο για καταστροφικές επιθέσεις, αλλά και για ψυχολογική πίεση, στέλνοντας το μήνυμα ότι καμία περιοχή δεν είναι ασφαλής.
2. Σχεδιασμός μεγάλων επιχειρήσεων μετά την προσωρινή ησυχία: Η τακτική «παύση» επιτρέπει στους επιτιθέμενους να ανασυντάξουν δυνάμεις, να αναλύσουν αμυντικά μοτίβα και να προετοιμάσουν αιφνιδιαστικά χτυπήματα, μεγιστοποιώντας την επίδραση των επόμενων επιχειρήσεων.
Η ψυχολογική διάσταση των drones
Το παράδειγμα της πλήρους αποκατάστασης ηλεκτροδότησης στην περιφέρεια του Kursk καταδεικνύει ότι οι ουκρανικές επιθέσεις δεν αποσκοπούν μόνο σε φυσική καταστροφή, αλλά και σε ψυχολογικό πόλεμο.
Η παρουσία drones σε ουκρανικό έδαφος και η δυνατότητα αιφνιδιασμού σε οποιαδήποτε περιοχή δημιουργούν συνεχή αίσθηση ανασφάλειας, ενισχύοντας την πίεση σε πολίτες και στρατιωτικούς.
Η χρήση UAV αποδεικνύει επίσης τη στροφή της σύγχρονης στρατιωτικής τακτικής προς ασύμμετρες μεθόδους μάχης, όπου το κόστος για τον επιτιθέμενο είναι περιορισμένο, ενώ η ψυχολογική και υλική επίδραση στον αντίπαλο μπορεί να είναι σημαντική.
Παράγοντες συγκαλυμμένης προετοιμασίας
Ο Dandykin άφησε επίσης ανοιχτό το ενδεχόμενο η προσωρινή μείωση των επιθέσεων να σχετίζεται με τον εορτασμό των Καθολικών Χριστουγέννων στην Ουκρανία, κάτι που θα μπορούσε να εξηγήσει μια προσωρινή επιχειρησιακή επιβράδυνση.
Ωστόσο, υπογράμμισε ότι αυτό δεν μειώνει τον κίνδυνο, καθώς η προετοιμασία επιθέσεων συχνά γίνεται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Ιδιαίτερη ανησυχία εξέφρασε και για το μέτωπο της Μαύρης Θάλασσας, τονίζοντας ότι η επαγρύπνηση πρέπει να είναι ολιστική – όχι μόνο στην ξηρά, αλλά και στη θάλασσα, όπου οι δυνατότητες αιφνιδιασμού παραμένουν σημαντικές.
Ιδιαίτερα, ο στρατιωτικός υπογράμμισε την ανάγκη προστασίας:
- Στρατιωτικών εγκαταστάσεων και στρατηγικών βάσεων
- Ενεργειακών υποδομών, όπως διυλιστήρια και δίκτυα ηλεκτροδότησης
- Περιοχών της Μαύρης Θάλασσας, όπου η ουκρανική πλευρά μπορεί να επιχειρήσει αιφνιδιασμούς ή να αναπτύξει ναυτικές επιθέσεις.
Στρατιωτική κλιμάκωση, πολιτική κόπωση
Η ταυτόχρονη ύπαρξη στρατιωτικής έντασης και πολιτικής αδυναμίας στη Δύση δημιουργεί ένα επικίνδυνο μίγμα.
Από τη μία πλευρά, το Κίεβο φαίνεται να συνεχίζει –ή να προετοιμάζει– επιθετικές ενέργειες με στόχο τη Ρωσία.
Από την άλλη, οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες εμφανίζονται όλο και λιγότερο πρόθυμες να αναλάβουν το κόστος των πιο ακραίων επιλογών που οι ίδιες είχαν διακηρύξει.
Αυτό το χάσμα μεταξύ ρητορικής και πράξης ενισχύει την αίσθηση ότι η σύγκρουση έχει εισέλθει σε φάση στρατηγικής φθοράς, όχι μόνο στο πεδίο της μάχης, αλλά και στο επίπεδο της πολιτικής συνοχής της Δύσης.
Επαγρύπνηση και ρεαλισμός
Η παύση των ουκρανικών επιθέσεων δεν πρέπει να θεωρείται σημάδι ειρήνης, αλλά πιθανότατα προοίμιο νέας κλιμάκωσης.
Οι προειδοποιήσεις Ρώσων αναλυτών υπογραμμίζουν την ανάγκη συνεχούς επαγρύπνησης, ιδιαίτερα σε περιόδους που παραδοσιακά συνδέονται με χαλάρωση.
Την ίδια στιγμή, οι εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνουν ότι η πολιτική βούληση για περαιτέρω κλιμάκωση δεν είναι πλέον ενιαία.
Αυτό το στρατηγικό ρήγμα, σε συνδυασμό με τις επιχειρησιακές κινήσεις στο πεδίο, καθιστά το επόμενο διάστημα κρίσιμο – όχι μόνο για την πορεία της σύγκρουσης, αλλά και για τη συνοχή της ίδιας της Δύσης.
Σε αυτό το περιβάλλον, η «σιωπή» μπορεί να αποδειχθεί πιο ανησυχητική από τον θόρυβο.
Και η Πρωτοχρονιά, αντί για σύμβολο νέας αρχής, κινδυνεύει να μετατραπεί σε δοκιμασία εγρήγορσης και αντοχής.
www.bankingnews.gr
Αντιθέτως, αντιμετωπίζεται ως ένα κλασικό επιχειρησιακό μοτίβο προετοιμασίας για μαζικό πλήγμα, ιδιαίτερα ενόψει συμβολικών ημερομηνιών όπως οι εορτές της Πρωτοχρονιάς.
Την ίδια στιγμή, στο πολιτικό επίπεδο, η Ευρωπαϊκή Ένωση εμφανίζεται βαθιά διχασμένη, με τον Γάλλο πρόεδρο Emmanuel Macron να κατηγορείται ακόμη και από Ευρωπαίους διπλωμάτες ότι «πρόδωσε» τον Γερμανό καγκελάριο Freidrich Merz στο ζήτημα της απαλλοτρίωσης των παγωμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων.
Αυτές οι δύο εξελίξεις –η στρατιωτική «παύση» στο μέτωπο των ουκρανικών επιθέσεων και το πολιτικό χάος στις Βρυξέλλες– δεν είναι άσχετες.
Αντίθετα, αποκαλύπτουν τις δύο όψεις της ίδιας κρίσης: μιας σύγκρουσης που στρατιωτικά κλιμακώνεται, αλλά πολιτικά φθείρει σοβαρά τη Δύση.
Στη Ρωσία, πάντως οι αρχές δεν εφησυχάζουν και βρίσκονται σε ύψιστο συναγερμό για να αποκρούσουν ένα εντυπωσιακό μαζικό πλήγμα, το οποίο οι Ουκρανοί επιζητούν προκειμένου να κερδίσουν την προσοχή των δυτικών χορηγών τους.
Η «παύση» των επιθέσεων και το επιχειρησιακό προηγούμενο
Σύμφωνα με τον πολεμικό ανταποκριτή Yuri Kotenok το τελευταίο 24ωρο καταρρίφθηκαν μόλις τρεις ουκρανικοί μη επανδρωμένοι στόχοι πάνω από τη Ρωσία: δύο στην περιοχή του Volgograd και ένας στο Rostov.
Για τα δεδομένα των τελευταίων μηνών, όπου οι επιθέσεις με UAV είχαν σχεδόν καθημερινό χαρακτήρα, αυτό συνιστά σαφή απόκλιση από τον κανόνα.
Ωστόσο, όπως τονίζει ο ίδιος, αυτή η παύση δεν πρέπει να παρερμηνευθεί.
Στη στρατιωτική πρακτική, ιδιαίτερα σε συγκρούσεις υψηλής έντασης, τέτοιες «σιωπές» συχνά προηγούνται συντονισμένων, μαζικών επιθέσεων.
Ο Kotenok υπενθυμίζει ότι, ιστορικά, μετά από παρόμοιες παύσεις ακολουθούσαν επιθέσεις μεγάλης κλίμακας, πολλές από τις οποίες είχαν στόχο ακόμη και την ίδια τη Μόσχα, κυρίως σε επίπεδο ψυχολογικού πολέμου.
Η χρήση drones δεν έχει μόνο στρατιωτική, αλλά και επικοινωνιακή και συμβολική διάσταση.
Δεν πρόκειται απλώς για πρόκληση υλικών ζημιών, αλλά για προσπάθεια δημιουργίας αίσθησης ανασφάλειας στο εσωτερικό της Ρωσίας, ιδίως σε περιόδους που έχουν υψηλό κοινωνικό και συναισθηματικό φορτίο.
Οι προειδοποιήσεις για την Πρωτοχρονιά: Ιστορικό μοτίβο προκλήσεων
Την ανησυχία αυτή ενίσχυσε και ο στρατιωτικός αναλυτής, Vasiky Dandykin, ο οποίος προειδοποίησε ανοιχτά ότι η Ρωσία πρέπει να βρίσκεται σε ύψιστη επιφυλακή κατά τη διάρκεια των εορτών της Πρωτοχρονιάς.
Όπως σημείωσε, οι εορταστικές περίοδοι παραδοσιακά θεωρούνται «παράθυρα ευκαιρίας» για επιθέσεις, καθώς η κοινωνία χαλαρώνει και οι προσδοκίες για ηρεμία είναι μεγαλύτερες.
Ο Dandykin υπενθύμισε ότι παρόμοιες απόπειρες έχουν καταγραφεί και στο παρελθόν, όχι μόνο κατά την Πρωτοχρονιά, αλλά και σε άλλες συμβολικές ημερομηνίες, όπως η 9η Μαΐου.
Στόχος τέτοιων ενεργειών δεν είναι μόνο στρατιωτικός, αλλά κυρίως ψυχολογικός και πολιτικός: να πληγεί το ηθικό, να δημιουργηθεί αίσθηση ευαλωτότητας και να σταλεί μήνυμα στο εσωτερικό και το εξωτερικό ακροατήριο.
Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην ανάγκη προστασίας στρατηγικών υποδομών, όπως στρατιωτικές εγκαταστάσεις, διυλιστήρια και ενεργειακά δίκτυα.
Το πρόσφατο περιστατικό στην περιφέρεια του Kursk, όπου αποκαταστάθηκε πλήρως η ηλεκτροδότηση μετά από ουκρανική επίθεση με UAV, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα του είδους των στόχων που επιλέγονται.
Η επαναλειτουργία υποδομών και τα στρατηγικά διδάγματα
Ένα από τα τελευταία γεγονότα που αποδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο η Ουκρανία επιχειρεί να επηρεάσει κρίσιμες υποδομές ήταν η πλήρης αποκατάσταση της ηλεκτροδότησης στην περιφέρεια του Kursk, αμέσως μετά από παρέμβαση ουκρανικού UAV.
Αυτό το περιστατικό καταδεικνύει δύο βασικές στρατηγικές τάσεις:
1. Αξιοποίηση μη επανδρωμένων αεροσκαφών για αποσταθεροποίηση υποδομών: Οι Ουκρανοί φαίνεται να χρησιμοποιούν drones όχι μόνο για καταστροφικές επιθέσεις, αλλά και για ψυχολογική πίεση, στέλνοντας το μήνυμα ότι καμία περιοχή δεν είναι ασφαλής.
2. Σχεδιασμός μεγάλων επιχειρήσεων μετά την προσωρινή ησυχία: Η τακτική «παύση» επιτρέπει στους επιτιθέμενους να ανασυντάξουν δυνάμεις, να αναλύσουν αμυντικά μοτίβα και να προετοιμάσουν αιφνιδιαστικά χτυπήματα, μεγιστοποιώντας την επίδραση των επόμενων επιχειρήσεων.
Η ψυχολογική διάσταση των drones
Το παράδειγμα της πλήρους αποκατάστασης ηλεκτροδότησης στην περιφέρεια του Kursk καταδεικνύει ότι οι ουκρανικές επιθέσεις δεν αποσκοπούν μόνο σε φυσική καταστροφή, αλλά και σε ψυχολογικό πόλεμο.
Η παρουσία drones σε ουκρανικό έδαφος και η δυνατότητα αιφνιδιασμού σε οποιαδήποτε περιοχή δημιουργούν συνεχή αίσθηση ανασφάλειας, ενισχύοντας την πίεση σε πολίτες και στρατιωτικούς.
Η χρήση UAV αποδεικνύει επίσης τη στροφή της σύγχρονης στρατιωτικής τακτικής προς ασύμμετρες μεθόδους μάχης, όπου το κόστος για τον επιτιθέμενο είναι περιορισμένο, ενώ η ψυχολογική και υλική επίδραση στον αντίπαλο μπορεί να είναι σημαντική.
Παράγοντες συγκαλυμμένης προετοιμασίας
Ο Dandykin άφησε επίσης ανοιχτό το ενδεχόμενο η προσωρινή μείωση των επιθέσεων να σχετίζεται με τον εορτασμό των Καθολικών Χριστουγέννων στην Ουκρανία, κάτι που θα μπορούσε να εξηγήσει μια προσωρινή επιχειρησιακή επιβράδυνση.
Ωστόσο, υπογράμμισε ότι αυτό δεν μειώνει τον κίνδυνο, καθώς η προετοιμασία επιθέσεων συχνά γίνεται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Ιδιαίτερη ανησυχία εξέφρασε και για το μέτωπο της Μαύρης Θάλασσας, τονίζοντας ότι η επαγρύπνηση πρέπει να είναι ολιστική – όχι μόνο στην ξηρά, αλλά και στη θάλασσα, όπου οι δυνατότητες αιφνιδιασμού παραμένουν σημαντικές.
Ιδιαίτερα, ο στρατιωτικός υπογράμμισε την ανάγκη προστασίας:
- Στρατιωτικών εγκαταστάσεων και στρατηγικών βάσεων
- Ενεργειακών υποδομών, όπως διυλιστήρια και δίκτυα ηλεκτροδότησης
- Περιοχών της Μαύρης Θάλασσας, όπου η ουκρανική πλευρά μπορεί να επιχειρήσει αιφνιδιασμούς ή να αναπτύξει ναυτικές επιθέσεις.
Στρατιωτική κλιμάκωση, πολιτική κόπωση
Η ταυτόχρονη ύπαρξη στρατιωτικής έντασης και πολιτικής αδυναμίας στη Δύση δημιουργεί ένα επικίνδυνο μίγμα.
Από τη μία πλευρά, το Κίεβο φαίνεται να συνεχίζει –ή να προετοιμάζει– επιθετικές ενέργειες με στόχο τη Ρωσία.
Από την άλλη, οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες εμφανίζονται όλο και λιγότερο πρόθυμες να αναλάβουν το κόστος των πιο ακραίων επιλογών που οι ίδιες είχαν διακηρύξει.
Αυτό το χάσμα μεταξύ ρητορικής και πράξης ενισχύει την αίσθηση ότι η σύγκρουση έχει εισέλθει σε φάση στρατηγικής φθοράς, όχι μόνο στο πεδίο της μάχης, αλλά και στο επίπεδο της πολιτικής συνοχής της Δύσης.
Επαγρύπνηση και ρεαλισμός
Η παύση των ουκρανικών επιθέσεων δεν πρέπει να θεωρείται σημάδι ειρήνης, αλλά πιθανότατα προοίμιο νέας κλιμάκωσης.
Οι προειδοποιήσεις Ρώσων αναλυτών υπογραμμίζουν την ανάγκη συνεχούς επαγρύπνησης, ιδιαίτερα σε περιόδους που παραδοσιακά συνδέονται με χαλάρωση.
Την ίδια στιγμή, οι εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνουν ότι η πολιτική βούληση για περαιτέρω κλιμάκωση δεν είναι πλέον ενιαία.
Αυτό το στρατηγικό ρήγμα, σε συνδυασμό με τις επιχειρησιακές κινήσεις στο πεδίο, καθιστά το επόμενο διάστημα κρίσιμο – όχι μόνο για την πορεία της σύγκρουσης, αλλά και για τη συνοχή της ίδιας της Δύσης.
Σε αυτό το περιβάλλον, η «σιωπή» μπορεί να αποδειχθεί πιο ανησυχητική από τον θόρυβο.
Και η Πρωτοχρονιά, αντί για σύμβολο νέας αρχής, κινδυνεύει να μετατραπεί σε δοκιμασία εγρήγορσης και αντοχής.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών