Σχετικά Άρθρα
Ο Roubini προειδοποιεί: Προσεχώς νέα κρίση χρέους θα πνίξει οικονομίες και αγορές - Καταλύτης μια στιγμή Μinsky
Deutsche Bank: Η παράλλαξη Delta απειλεί άλλη μία θερινή σεζόν - Σημαντικές απώλειες στον Τουρισμό
BofA: Προ των πυλών η μετάλλαξη του στασιμοπληθωρισμού, η απόλυτη συνταγή της βαθιάς ύφεσης
Καθώς οι δυτικές οικονομίες ανακάμπτουν από την κρίση της COVID-19, οι τράπεζες και οι κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν ένα νέο πρόβλημα: πώς θα αντιμετωπίσουν στο εξής το νεκραναστημένο εταιρικό σύμπαν.
Ένα καινοτόμο σύστημα με επίκεντρο τον εργαζόμενο θα μπορούσε να προσφέρει μια πιθανή λύση, αναφέρει σε άρθρο του το Project Syndicate.
Τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι χρεοκοπίες μειώθηκαν κατά τη διάρκεια των 15 μηνών της πανδημίας, παρά τη σοβαρή ύφεση.
Αυτή η παρακμή είναι αποτέλεσμα των αποφάσεων των κυβερνήσεων των ανεπτυγμένων χωρών που άπλωσαν κάθε πιθανό δίχτυ ασφαλείας κάτω από τις επιχειρήσεις, οι οποίες ήδη ακροβατούσαν - αλλά αδιακρίτως.
Ως αποτέλεσμα, η διαδικασία φυσικής επιλογής του επιχειρηματικού τομέα έχει αποδυναμωθεί, με αποτέλεσμα τον ραγδαίο επιπολασμό των εταιρειών ζόμπι.
Αλλά οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει τώρα να αντιμετωπίσουν τον οικονομικό αντίκτυπο της διατήρησης μη βιώσιμων εταιρειών.
Φυσικά, οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να διακόψουν απότομα όλες τις επιδοτήσεις.
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, πολλές υγιείς εταιρείες συσσώρευσαν χρέος.
Συνεπώς, αν υπάρξει ξαφνικά πολλή πειθαρχία μοιραία θα προκληθεί τσουνάμι χρεοκοπιών.
Επιπλέον, ο οικονομικός και χρηματοοικονομικός αντίκτυπος μιας άμεσης διακοπής της στήριξης θα ήταν πολιτικά αυτοκτονικός για κάθε εκλεγμένη κυβέρνηση.
Το αρνητικό σοκ στο ΑΕΠ θα είχε σοβαρές επιπτώσεις τόσο στην ανεργία όσο και στα δημόσια οικονομικά ενώ οι απώλειες που θα επιβάλλει ένα κύμα πτωχεύσεων θα εξασθενήσουν περαιτέρω τον ισολογισμό των τραπεζών.
Το σχεδόν σίγουρο αποτέλεσμα θα ήταν η μαζική δυσαρέσκεια των ψηφοφόρων.
Ταυτόχρονα, όμως, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής δεν μπορούν να συνεχίσουν να βοηθούν άλλο τις εταιρείες ζόμπι.
Μια τέτοια άνευ όρων βοήθεια θα είχε μεγάλο δημοσιονομικό κόστος και θα αποτελούσε τροχοπέδη στην αύξηση της παραγωγικότητας που οι δυτικές κυβερνήσεις χρειάζονται απεγνωσμένα για να λύσουν πολλά από τα δημοσιονομικά και πολιτικά τους προβλήματα.
Οι αλλαγές που προέκυψαν από την πανδημία απαιτούν νέες και καινοτόμες εταιρείες.
Η ήρα από στάρι...
Ο διαχωρισμός αυτών που πρέπει να επιβιώσουν από τον ζωντανό νεκρό δεν είναι εύκολος ακόμη και σε κανονικές περιόδους:
Αυτό είναι το θέμα της τέχνης του τραπεζικού.
Η αλήθεια είναι ότι ο ιδιωτικός τομέας μπορεί τουλάχιστον να χρησιμοποιεί επιθετικά κίνητρα για τη συλλογή διάχυτων πληροφοριών.
Αυτό είναι απαγορευτικά δύσκολο για έναν κυβερνητικό οργανισμό, ειδικά εκείνο που δεν διαθέτει την απαραίτητη εμπειρία.
Όπως έδειξε ο Hayek, η κατανομή της γνώσης στην κοινωνία είναι διάχυτη και είναι δύσκολο για κάθε κυβέρνηση να τη συγκεντρώσει με αμερόληπτο τρόπο.
Υπάρχει όμως ένας πιθανός τρόπος για την επίλυση αυτής της δυσκολίας.
Εάν θέλετε να αξιολογήσετε την ποιότητα ενός φοιτητής, δεν υπάρχει κανένας πιο αποκαλυπτικός δείκτης από τους συμμαθητές του.
Αυτοί μπορούν να εκτιμήσουν καλύτερα το ταλέντο του.
Με τον ίδιο τρόπο, κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει την ποιότητα μιας εταιρείας καλύτερα από τους υπαλλήλους της.
Για να εξαλειφθούν οι εταιρείες ζόμπι, επομένως, οι κυβερνήσεις δεν πρέπει να δίνουν επιδοτήσεις, παρά μόνο με την έγκριση της πλειοψηφίας των εργαζομένων τους.
Το πρόβλημα είναι ότι, σε αντίθεση με τους συμμαθητές, οι εργαζόμενοι έχουν κίνητρο να πουν ψέματα.
Εάν η εταιρεία αποτύχει, θα χάσουν τις δουλειές τους.
Επειδή η έγκριση δεν τους κοστίζει τίποτα, οι περισσότεροι πιθανότατα θα υπερεκτιμούν τις μελλοντικές προοπτικές της.
Αλλά αυτό το πρόβλημα μπορεί εύκολα να ξεπεραστεί με κατάλληλα κίνητρα, π.χ. μακρόχρονο επίδομα ανεργίας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών