Κατά καιρούς έχουμε παρουσιάσει ενδιαφέροντα και εξωτικά όπλα που για τους περισσότερους αποτελούν αντικείμενα τέχνης αλλά και απρόσιτα “όνειρα”. Το σημερινό θέμα είναι ακριβώς το αντίθετο.
Στις τέσσερις δεκαετίες που υπάρχει, έχει κερδίσει τη φήμη του άθραυστου εργαλείου δουλειάς. Λανσαρίστηκε αρχικά ως ΙΖΗ 43 και κατόπιν ΜΡ 43 (μετά το 2008), αλλά για όλους παραμένει απλά το “Baikal”.
Σοβιετικός ρεαλισμός
Το πλαγιόκανο IZH 43 εμφανίστηκε το 1984 από το Izhmash (νυν Kalashnikov Group). Το υπό κομμουνιστικό κεντρικό έλεγχο εργοστάσιο, θέλησε να κατασκευάσει ένα γερό και προσιτό κυνηγετικό όπλο που θα μπορούσε να αποκτήσει κανείς με το αντίστοιχο 300 περίπου σημερινών Ευρώ. Θα έπρεπε να είναι λειτουργικό και να μην υστερεί σε αντοχή. Αυτός ο στόχος αντικατοπτρίζει την φιλοσοφία της σοβιετικής κοινωνίας.
Η σχεδίαση του τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο στην έκθεση της Λειψίας και αργότερα κατατάχτηκε ανάμεσα στα 100 καλύτερα προϊόντα της Ρωσίας. Εκατομμύρια κυριολεκτικά από αυτά τα απλά τουφέκια έχουν φτιαχτεί και εξαχθεί από τη χώρα και η παραγωγή συνεχίζεται αμείωτη. Έχουν χρησιμοποιηθεί σε κάθε γωνιά της γης, κερδίζοντας τη φήμη “άθραυστων” κυνηγετικών εργαλείων.
Τα δυνατά σημεία
Οι Ρώσοι σχεδιαστές είχαν μελετήσει τη γερμανική και αγγλική “σχολή” δικάνων. Όμως η παραγωγική βάση και τα υλικά που είχαν στη διάθεση τους δεν επέτρεπαν τη δημιουργία ενός “english best” χειροποίητου που θα απαιτούσε εκατοντάδες εργατώρες και θα κόστιζε πενταψήφια νούμερα. Δε θα δεί κανείς γυαλισμένα μέταλλα και σκαλίσματα σε ένα Baikal 43.
Διατηρώντας τη βασική μορφή του κλασικού πλαγιόκανου Boxlock (γνωστό στην Ελλάδα ως “μισές φωτιές”), έδωσαν έμφαση σε αυτό που διέθεταν. Καλή ποιότητα μετάλλων και μοντέρνες κατασκευαστικές λύσεις. Λέγεται ότι η αξία του Baikal βρίσκεται στο εσωτερικό του. Η ατσάλινη βάση είναι γερή και καλοσχεδιασμένη. Το εσωτερικό των κανών χρωμιώνεται για αντοχή στη διάβρωση και οι σκανδάλες έχουν καλή αίσθηση και λογικό βάρος έλξης. Αντί για ελάσματα τα ελατήρια είναι σπειροειδή, βελτιώνοντας την αντοχή και διευκολύνοντας πιθανή αντικατάσταση. Οι σκληρύνσεις των μετάλλων είναι σωστές και τα μικρά απάρτια του μηχανισμού δε φθείρονται.
Το αρχικό μοντέλο είχε ως κύριο γνώμονα την απλότητα. Δε διέθετε αυτόματους εξολκείς, είχε δύο μηχανικές σκανδάλες και η στένωση των κανών ήταν μόνιμη για να μην υπάρχουν βιδωτά τσοκ. Αυτό σήμαινε τεράστια αξιοπιστία ακόμη και σε σύγκριση με όπλα που κόστιζαν πολλαπλάσια χρήματα. Ακόμη και η αμερικανική Remington που αναζητούσε ένα οικονομικό και γερό όπλο χαμηλής τιμής, ήρθε σε συμφωνία με τους Ρώσους και το διέθετε ως Spartan (Σπαρτιάτικο) 210 και 220. Ήταν μεγάλη επιτυχία πριν οι οικονομικές κυρώσεις διακόψουν τις εξαγωγές.
Οι ελλείψεις
Κατ’ αρχήν το αισθητικό κομμάτι. Στα παλιότερα Baikal τα ξύλινα μέρη ήταν από οξιά ή σημύδα που θυμίζει... μαδέρια οικοδομής βαμένα με λαδομπογιά. Οι δε εφαρμογές στα σημεία επαφής μεταξύ μετάλλου και ξύλινων μερών (δηλαδή στο σασί της πάπιας και στο σημείο που η βάση δένει με το κοντάκι), θα χαρακτηρίζονταν “τυχαίες”. Το ταίριασμα ξύλου και μετάλλου ώστε να δίνουν μια αρμονική αίσθηση, είναι μια ακριβή διεργασία που απαιτεί εργατώρες από ειδικούς τεχνίτες και θα αύξανε το κόστος δυσανάλογα. Το χαμηλό ειδικό βάρος των ξύλων σε συνάρτηση με το αρκετά μεγάλο βάρος των καννών, έδιναν μια εμπροσθοβαρή αίσθηση στα όπλα. Το σημείο ισορροπίας συχνά βρίσκεται 3 εκατοστά μπροστά από τον πίρο σύνδεσης των κανών, παραβαίνοντας το “χρυσό κανόνα” των Αγγλων οπλοκατασκευαστών για το ιδανικό ζύγισμα.
Στην αίσθηση του εμπροσθοβαρούς ζυγίσματος συντελούσε και το μικρό μήκος του κοντακίου που φαίνεται να υπολείπεται περίπου 18-20mm σε σχέση με άλλων κατασκευαστών. Έτσι οι ψηλότεροι κυνηγοί δυσκολεύονται να το επωμίσουν ενστικτωδώς. Μία εντελώς αυθαίρετη θεωρία μας για την επιλογή κοντύτερων μέτρων είναι πως οφείλονται στις ρωσικές συνθήκες κυνηγίου και το ψύχος. Εκεί οι άνθρωποι φορούν χοντρά πανωφόρια και ένα μακρύτερο κοντάκιο θα εμπόδιζε στην επώμιση. Με αποτέλεσμα εμείς μεσογειακοί που επωμίζουμε φορώντας κοντομάνικα, να αισθανόμαστε τα μέτρα των κοντακιών “λανθασμένα”. Με βάρος μεταξύ 3,2 και 3,5 κιλών, το όπλο είναι μάλλον βαρύ για πλαγιόκανο, αλλά ταυτόχρονα απορροφά και την ανάκρουση από βαριές γομώσεις.
Οι βελτιώσεις
Από το αρχικό ΙΖΗ 43 της δεκαετίας του 1980 έχει ξεπηδήσει μια ολόκληρη σειρά μοντέλων για διαφορετικές ανάγκες.
Κατασκευάζεται σε διαμετρήματα cal. 12/70, 12/76(μάγκνουμ), 20/76 και 16/70. Πλέον υπάρχει επιλογή για μήκη κανών από 66 ως και 76cm και η δυνατότητα για σταθερά ή βιδωτά εσωτερικά τσοκ. Όσοι έχουν συνηθίσει τη χρήση μονής σκανδάλης και αυτόματων εξολκέων, θα βρούν αντίστοιχα μοντέλα.
Τα τελευταία χρόνια, η εικόνα ποιότητας έχει βελτιωθεί αρκετά και οι Ρώσοι έχουν καταβάλλει προσπάθειες αναβάθμισης. Η Kalashnikov – ιδιοκτήτρια του σήματος Baikal - παρουσιάζει σε βίντεο μιά νέα έκδοση με βελτιωμένα ξύλινα μέρη που διαθέτουν καλύτερες ψάθες και αντικραδασμικό πέλμα στο κοντάκι. Μέχρι στιγμής δεν έχουμε εντοπίσει κάποιο στην Ελλάδα για ενδελεχέστερη εξέταση. Περιλαμβάνονται αυτόματοι εξολκείς και μονή επιλεκτική σκανδάλη.Αυτές οι βελτιώσεις έχουν φέρει το κόστος του μέσου MP 43 κοντινότερα στα 500 ευρώ, αλλά σε αυτό το επίπεδο αποτελεί και πάλι φθηνή αγορά για όσα προσφέρει.
Το απόλυτο “value for money”
Με εδραιωμένη αξιοπιστία και χαμηλό κόστος, το Baikal είναι ιδανικό για κάποιον που επιλέγει πρώτο όπλο κυνηγίου ή που αναζητά ένα δευτερεύον τουφέκι “ρεζέρβα” χωρίς να θέλει να ξοδέψει υπερβολικά χρήματα.
Πολλοί οπλουργοί θα σημειώσουν ότι μέσα στο ΜΡ 43 “είναι κρυμμένο ένα πολύ καλύτερο τουφέκι από αυτό που φαίνεται με
την πρώτη ματιά”. Ο Έλληνας μάστορας Ντίνος Παπατσαρούχας το απέδειξε αυτό στη δεκαετία του 2000, όταν παρουσίασε το “Σκυθικόν”. Ήταν μία σπουδή πάνω στη βελτίωση του βασικού Baikal. Η θεμελιώδης ποιότητα του βασικού σχεδίου επέτρεψε την κατασκευή μοναδικών κομματιών που συναγωνίζονταν
φημισμένα ιταλικά ή και αγγλικά μοντέλα.
Το αδρό και λιτό σχήμα του ρωσικού δίκανου δεν εμπνέει τον κάτοχο του να καυχηθεί για τις κομψές γραμμές, την απαράμιλλη διακόσμηση ή το τέλειο φινίρισμα. Είναι όμως το τουφέκι που θα
κρατήσει με αυτοπεποίθηση στους πιο δύσκολους κυνηγότοπους και θα αναπολεί στιγμές παρατηρώντας τις γρατζουνιές και τα βαθουλώματα πάνω στο τραχύ ξύλο οξιάς και το μαύρο μέταλλο
των κανών. Γιατί θα αποτελούν μαρτυρίες εμπειριών.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών