Στη μεγάλη οθόνη
Όσοι μεγάλωσαν στις δεκαετίες του 1980 και1990, έζησαν την εμπειρία των φουτουριστικών ταινιών δράσεις με πρωταγωνιστές “υπερήρωες”.
Σήμερα φαντάζουν αστείες, αλλά τότε οι έφηβοι έκαναν ουρές στους κινηματογράφους για να δουν τα “Robocop”, “Total Recall”, “Stargate”, “Running Man” και άλλες παρόμοιες παραγωγές.
Αλλά οι εντυπωσιακές περιπέτειες απαιτούν ασυνήθιστα όπλα και, τουλάχιστον όσον αφορά τα λειόκανα, η O.F Mossberg είχε τη λύση.
Από τον κυνηγότοπο… στο μέλλον
Το επαναληπτικό Mossberg 500 είναι ο ορισμός του αξιόπιστου, στιβαρού και οικονομικού κυνηγετικού όπλου. Παρουσιάστηκε το 1960 ως αναλλακτική απέναντι στα Remington 870 και Ithaca 37 και παραμένει το πλέον καλοπουλημένο τουφέκι της εταιρείας με πάνω από 11.000.000 αντίγραφα.
Από το αρχικό σχέδιο εξελίχθηκαν τα στρατιωτικών προδιαγραφών Μ590 (χρησιμοποιούνται από τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και εκατοντάδες αστυνομικές υπηρεσίες) και τα απλοποιημένα Maverick 88 (που αποτελούν τη φθηνότερη έκδοση). Όλα μοιράζονται τον ίδιο αλουμινένιο σκελετό και το σύστημα με τους διπλούς μοχλούς όπλισης που ενεργοποιούνται από τον ξυστό του όπλου. Σύροντας προς τα πίσω το μοχλό που είναι ταυτόχρονα και χειρολαβή, το κλείστρο ξεκλειδώνει και η θαλάμη αποκαλύπτεται. Η τροφοδοσία γίνεται από μια κυλινδρική αποθήκη που χωρά 5 ή 7 φυσίγγια, ανάλογα το μοντέλο. Η κάνη στηρίζεται πάνω στην αποθήκη με ένα κοχλία και υπάρχει πληθώρα εναλλακτικών μηκών και τύπων που καλύπτουν όλες τις χρήσεις από την αυτοάμυνα και το παπιοκυνήγι μέχρι την εκτόξευση… καμακιών και δακρυγόνων.
Σχεδόν όλα τα μοντέλα 500 μοιράζονται κοινή και συμβατική εργονομία. Τα κοντάκια κατασκευάζονται από καρυδιά στα ακριβότερα μοντέλα ή πλαστικό στα φθηνότερα και η ποιότητα φινιρίσματος ανήκει στην κατηγορία “τίμιο για τα λεφτά του”.
Στη δεκαετία του 1980 οι αστυνομίες διεθνώς αντιμετώπισαν πρωτόγνωρα φαινόμενα όπως η αστική τρομοκρατία και το βαρύ έγκλημα και αναζητούσαν ισχυρότερο οπλισμό μικρών διαστάσεων, ώστε να παραμένει εύχρηστος για επιχειρήσεις μέσα από περιπολικά και σε περιορισμένους χώρους. Η ιδέα της “ανάποδης” διάταξης Bullpup φάνταζε ελκυστική και ενισχυόταν από τη δημιουργία στρατιωτικών όπλων όπως τα Steyr AUG, FAMAS και SA-80.
Το 1985, στον κατάλογο της εταιρείας εμφανίστηκε ένα εντελώς αντισυμβατικό μοντέλο, το οποίο διέφερε ριζικά από οτιδήποτε άλλο. Προσφερόταν με δύο μήκη κανών 47cm και 51cm με χωρητικότητα 5 ή 7 φυσιγγίων cal. 12/70mm αντιστοίχως. Ζύγιζαν 4,3 ως 4,45 κιλά κενά και το συνολικό μήκος τους έφτανε μόλις τα 73 ή 79 εκατοστά (ανάλογα την κάνη). Το βάρος ήταν αρκετά αυξημένο, σε αντιστάθμισμα όμως το μήκος είχε ψαλιδιστεί
κατά 32 εκατοστά σε σχέση με τα “κανονικά” μοντέλα 500Α. Η δραστική μείωση διαστάσεων επιτεύχθηκε με εξάλειψη του συμβατικού κοντακίου και μεταφορά της σκανδαλοθήκης μπροστά από κλείστρο.
Βαρύτερο και πολυπλοκότερο
Παρά τη φουτουριστική του εμφάνιση το Bullpup δεν ήταν κάποιο νέο σχέδιο. Κάτω από ένα πολυμερικό κέλυφος κρυβόταν ένα επαναληπτικό Mossberg χωρίς το κοντάκιο.
Ο χυτός εξωσκελετός περίκλειε τον κορμό με το μηχανισμό και στερεωνόταν περιμετρικά με βίδες. Η κανονική σκανδάλη παραμένει λειτουργική, αλλά πλέον η κίνηση μεταφέρεται μέσω μιας μεταλλικής μπάρας που τη συνδέει με την νέα χειρολαβή στον εξωσκελετό. Μια “ασφάλεια λαβής” που αδρανοποιεί τη σκανδάλη όταν δεν πιέζεται (όπως στο πιστόλι Colt 1911) έχει προστεθεί και μια συμβατική ασφάλεια που μπλοκάρει την κίνηση της
σκανδάλης βρίσκεται στη δεξιά πλευρά του κορμού.
Ο μοχλός όπλισης έχει τραπεζοειδές σχήμα και δέχεται μια πρόσθια, κάθετη χειρολαβή για ευκολότερη όπλιση. Επειδή η κάνη βρίσκεται πλέον χαμηλά σε σχέση με τα μάτια του χειριστή, οι μηχανικοί εφάρμοσαν ένα πλαίσιο πάνω στην κάνη εμπνευσμένο από το Μ16.
Περιέχει ένα χονδροειδές και σχεδόν άχρηστο στόχαστρο.
Ο μοχλός ανοίγματος του κλείστρου στο Mossberg 500 βρίσκεται στη σκανδαλοθήκη, οπότε για να παραμείνει προσβάσιμος, μια οπή έχει ανοιχτεί στο αριστερό πλευρό του κέλυφους. Για να ενεργοποιηθεί, ο χειριστής πρέπει να κρατήσει το όπλο σε μία ασυνήθιστη γωνία και να βάλει ένα δάχτυλο στην εσοχή, αναζητώντας τον. Χωρίς κοντάκιο πλέον, η θυρίδα απόρριψης καλύκων βρίσκεται στο ύψος του προσώπου του χρήστη.
Οπότε όπως προειδοποιούν μεγάλα γράμματα πάνω στην επιφάνεια του κορμού, το όπλο προορίζεται για βολές: “Μόνο από τη δεξιά πλευρά”. Ένα ασπίδιο έχει προστεθεί, ώστε να προστατεύει το πρόσωπο του χειριστή από εκτόξευση καυτών αερίων ή κατάλοιπων πυρίτιδας.
Παραδόξως, απουσιάζουν βάσεις για αορτήρες, οπότε ο χειριστής αναγκάζεται να μεταφέρει το αυξημένου βάρους λειόκανο διαρκώς στα χέρια του.
Λιγόχρονη διαδρομή
Η Mossberg προσπάθησε να προωθήσει το Bullpup στις αστυνομικές αγορές που μέχρι τότε χρησιμοποιούσαν τα κλασικά μοντέλα της, αλλά αναμενόμενα δε βρήκε ανταπόκριση.
Η τελευταία φορά που το όπλο εμφανιζόταν στον κατάλογο της εταιρείας, ήταν το 1990.
Μετά από αυτό, η παραγωγή διακόπηκε. Δεν υπάρχουν ακριβή αρχεία παραγωγής (οι αριθμοί σειράς προέρχονταν από τα “κανονικά” Μ500) αλλά εκτιμάται ότι λιγότερα από 5.000 Bullpup βγήκαν από το εργοστάσιο του North Haven.
Θα αποτελούσαν μια “μικρή αποτυχία” στην εκατόχρονη πορεία της Mossberg, αν δεν υπήρχαν οι ταινίες δράσης. Παρόλο που οι τιμές δεν έχουν φτάσει στα αστρονομικά επίπεδα άλλων “κινηματογραφικών” όπλων, κάποιοι συνεχίζουν να συλλέγουν τα επιζώντα υποδείγματα. Γιατί είναι cool να υπάρχει ένα όπλο από το “Robocop”, κρεμασμένο στον οπλοβαστό.
www.bankingnews.gr
Σήμερα φαντάζουν αστείες, αλλά τότε οι έφηβοι έκαναν ουρές στους κινηματογράφους για να δουν τα “Robocop”, “Total Recall”, “Stargate”, “Running Man” και άλλες παρόμοιες παραγωγές.
Αλλά οι εντυπωσιακές περιπέτειες απαιτούν ασυνήθιστα όπλα και, τουλάχιστον όσον αφορά τα λειόκανα, η O.F Mossberg είχε τη λύση.
Από τον κυνηγότοπο… στο μέλλον
Το επαναληπτικό Mossberg 500 είναι ο ορισμός του αξιόπιστου, στιβαρού και οικονομικού κυνηγετικού όπλου. Παρουσιάστηκε το 1960 ως αναλλακτική απέναντι στα Remington 870 και Ithaca 37 και παραμένει το πλέον καλοπουλημένο τουφέκι της εταιρείας με πάνω από 11.000.000 αντίγραφα.
Από το αρχικό σχέδιο εξελίχθηκαν τα στρατιωτικών προδιαγραφών Μ590 (χρησιμοποιούνται από τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και εκατοντάδες αστυνομικές υπηρεσίες) και τα απλοποιημένα Maverick 88 (που αποτελούν τη φθηνότερη έκδοση). Όλα μοιράζονται τον ίδιο αλουμινένιο σκελετό και το σύστημα με τους διπλούς μοχλούς όπλισης που ενεργοποιούνται από τον ξυστό του όπλου. Σύροντας προς τα πίσω το μοχλό που είναι ταυτόχρονα και χειρολαβή, το κλείστρο ξεκλειδώνει και η θαλάμη αποκαλύπτεται. Η τροφοδοσία γίνεται από μια κυλινδρική αποθήκη που χωρά 5 ή 7 φυσίγγια, ανάλογα το μοντέλο. Η κάνη στηρίζεται πάνω στην αποθήκη με ένα κοχλία και υπάρχει πληθώρα εναλλακτικών μηκών και τύπων που καλύπτουν όλες τις χρήσεις από την αυτοάμυνα και το παπιοκυνήγι μέχρι την εκτόξευση… καμακιών και δακρυγόνων.
Σχεδόν όλα τα μοντέλα 500 μοιράζονται κοινή και συμβατική εργονομία. Τα κοντάκια κατασκευάζονται από καρυδιά στα ακριβότερα μοντέλα ή πλαστικό στα φθηνότερα και η ποιότητα φινιρίσματος ανήκει στην κατηγορία “τίμιο για τα λεφτά του”.
Στη δεκαετία του 1980 οι αστυνομίες διεθνώς αντιμετώπισαν πρωτόγνωρα φαινόμενα όπως η αστική τρομοκρατία και το βαρύ έγκλημα και αναζητούσαν ισχυρότερο οπλισμό μικρών διαστάσεων, ώστε να παραμένει εύχρηστος για επιχειρήσεις μέσα από περιπολικά και σε περιορισμένους χώρους. Η ιδέα της “ανάποδης” διάταξης Bullpup φάνταζε ελκυστική και ενισχυόταν από τη δημιουργία στρατιωτικών όπλων όπως τα Steyr AUG, FAMAS και SA-80.
Το 1985, στον κατάλογο της εταιρείας εμφανίστηκε ένα εντελώς αντισυμβατικό μοντέλο, το οποίο διέφερε ριζικά από οτιδήποτε άλλο. Προσφερόταν με δύο μήκη κανών 47cm και 51cm με χωρητικότητα 5 ή 7 φυσιγγίων cal. 12/70mm αντιστοίχως. Ζύγιζαν 4,3 ως 4,45 κιλά κενά και το συνολικό μήκος τους έφτανε μόλις τα 73 ή 79 εκατοστά (ανάλογα την κάνη). Το βάρος ήταν αρκετά αυξημένο, σε αντιστάθμισμα όμως το μήκος είχε ψαλιδιστεί
κατά 32 εκατοστά σε σχέση με τα “κανονικά” μοντέλα 500Α. Η δραστική μείωση διαστάσεων επιτεύχθηκε με εξάλειψη του συμβατικού κοντακίου και μεταφορά της σκανδαλοθήκης μπροστά από κλείστρο.
Βαρύτερο και πολυπλοκότερο
Παρά τη φουτουριστική του εμφάνιση το Bullpup δεν ήταν κάποιο νέο σχέδιο. Κάτω από ένα πολυμερικό κέλυφος κρυβόταν ένα επαναληπτικό Mossberg χωρίς το κοντάκιο.
Ο χυτός εξωσκελετός περίκλειε τον κορμό με το μηχανισμό και στερεωνόταν περιμετρικά με βίδες. Η κανονική σκανδάλη παραμένει λειτουργική, αλλά πλέον η κίνηση μεταφέρεται μέσω μιας μεταλλικής μπάρας που τη συνδέει με την νέα χειρολαβή στον εξωσκελετό. Μια “ασφάλεια λαβής” που αδρανοποιεί τη σκανδάλη όταν δεν πιέζεται (όπως στο πιστόλι Colt 1911) έχει προστεθεί και μια συμβατική ασφάλεια που μπλοκάρει την κίνηση της
σκανδάλης βρίσκεται στη δεξιά πλευρά του κορμού.
Ο μοχλός όπλισης έχει τραπεζοειδές σχήμα και δέχεται μια πρόσθια, κάθετη χειρολαβή για ευκολότερη όπλιση. Επειδή η κάνη βρίσκεται πλέον χαμηλά σε σχέση με τα μάτια του χειριστή, οι μηχανικοί εφάρμοσαν ένα πλαίσιο πάνω στην κάνη εμπνευσμένο από το Μ16.
Περιέχει ένα χονδροειδές και σχεδόν άχρηστο στόχαστρο.
Ο μοχλός ανοίγματος του κλείστρου στο Mossberg 500 βρίσκεται στη σκανδαλοθήκη, οπότε για να παραμείνει προσβάσιμος, μια οπή έχει ανοιχτεί στο αριστερό πλευρό του κέλυφους. Για να ενεργοποιηθεί, ο χειριστής πρέπει να κρατήσει το όπλο σε μία ασυνήθιστη γωνία και να βάλει ένα δάχτυλο στην εσοχή, αναζητώντας τον. Χωρίς κοντάκιο πλέον, η θυρίδα απόρριψης καλύκων βρίσκεται στο ύψος του προσώπου του χρήστη.
Οπότε όπως προειδοποιούν μεγάλα γράμματα πάνω στην επιφάνεια του κορμού, το όπλο προορίζεται για βολές: “Μόνο από τη δεξιά πλευρά”. Ένα ασπίδιο έχει προστεθεί, ώστε να προστατεύει το πρόσωπο του χειριστή από εκτόξευση καυτών αερίων ή κατάλοιπων πυρίτιδας.
Παραδόξως, απουσιάζουν βάσεις για αορτήρες, οπότε ο χειριστής αναγκάζεται να μεταφέρει το αυξημένου βάρους λειόκανο διαρκώς στα χέρια του.
Λιγόχρονη διαδρομή
Η Mossberg προσπάθησε να προωθήσει το Bullpup στις αστυνομικές αγορές που μέχρι τότε χρησιμοποιούσαν τα κλασικά μοντέλα της, αλλά αναμενόμενα δε βρήκε ανταπόκριση.
Η τελευταία φορά που το όπλο εμφανιζόταν στον κατάλογο της εταιρείας, ήταν το 1990.
Μετά από αυτό, η παραγωγή διακόπηκε. Δεν υπάρχουν ακριβή αρχεία παραγωγής (οι αριθμοί σειράς προέρχονταν από τα “κανονικά” Μ500) αλλά εκτιμάται ότι λιγότερα από 5.000 Bullpup βγήκαν από το εργοστάσιο του North Haven.
Θα αποτελούσαν μια “μικρή αποτυχία” στην εκατόχρονη πορεία της Mossberg, αν δεν υπήρχαν οι ταινίες δράσης. Παρόλο που οι τιμές δεν έχουν φτάσει στα αστρονομικά επίπεδα άλλων “κινηματογραφικών” όπλων, κάποιοι συνεχίζουν να συλλέγουν τα επιζώντα υποδείγματα. Γιατί είναι cool να υπάρχει ένα όπλο από το “Robocop”, κρεμασμένο στον οπλοβαστό.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών