O κορωνοϊός ήταν ένας πόλεμος μόλυνε την οικονομία, υποστηρίζει η Rabobank
Ο κορωνοϊός ήταν ένας πόλεμος υγείας και τώρα αρχίζει η μάχη για την οικονομία, υποστηρίζει με ανάλυσή της η ολλανδική τράπεζα Rabobank.
Με τις παγκόσμιες εφοδιαστικές αλυσίδες μπλοκαρισμένες, με τον μεγαλύτερο αγωγό πετρελαίου στις ΗΠΑ εκτός λειτουργίας λόγω της επίθεσης των χάκερ, με το αμερικανικό ναυτικό σε θερμό επεισόδιο στην Ερυθρά Θάλασσα, εύλογα η τιμή του σιδήρου έχει τριπλασιαστεί, όπως και του χαλκού, οι ημιαγωγοί παρουσιάζουν έλλειψη, ενώ οι τιμές των αγροτικών προϊόντων είναι στον θεό – και, φυσικά, ο πληθωρισμός χτυπά κόκκινο.
Στο μεταξύ, ο πληθωρισμός στην Κίνα είναι στο 0,9% έναντι προσδοκιών για 1% τον Μάρτιο.
Σε ετήσια βάση, δε, ανέρχεται σε 6,8% έναντι εκτίμησης για 6,5%.
Με άλλα λόγια, υπάρχει ακόμη περιθώριο για ανάπτυξη.
Παράλληλα, μεγαλώνει η πίεση στο γιουάν.
Η μεγάλη ώρα για τις ΗΠΑ
Την Τετάρτη 12 Μαΐου, είναι η σειρά των ΗΠΑ.
Σύμφωνα με τα μίντια, ο τεχνολογικός κλάδος υποχώρησε με το σκεπτικό ότι ο πληθωρισμός αποτελεί πρόβλημα, παρά το γεγονός ότι οι αμοιβές στις ΗΠΑ μόλις δήλωσαν το αντίθετο, και τόσο η Fed όσο και το Υπουργείο Οικονομικών δήλωσαν το ίδιο.
Απορίας άξιον ότι οι αμερικανικές εταιρείες τεχνολογίας που δεν δίνουν προσοχή σε απλά θέματα ισολογισμού και δίνουν μεγάλη σημασία στις αποδόσεις των ομολόγων.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να ανησυχούμε για τον πληθωρισμό.
Αποπληθωριστική κατάρρευση, λόγω πολέμου…
Σύμφωνα με τη Rabobank, η πανδημική κρίση ήταν σαν να γίνονται πόλεμοι.
Όταν τελειώνουν οι πόλεμοι, υπάρχει μια αποπληθωριστική κατάρρευση της ζήτησης - όχι μια έκρηξη.
Ωστόσο, αυτό δεν συμβαίνει σήμερα επειδή:
- Αυτός ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει.
- Οι παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού θα παραμείνουν διαταραγμένες για μεγάλο χρονικό διάστημα.
- Βιώνουμε έναν Ψυχρό Πόλεμο
- Πραγματοποιείται μια δημοσιονομική ανοικοδόμηση πριν τελειώσει ο πόλεμος.
Ωστόσο, κανένα από τα παραπάνω δεν σημαίνει ότι αποφύγαμε την μεταπολεμική ύφεση.
Μπορεί ένα βασικό προϊόν να τριπλασιαστεί όσον αφορά την τιμή του και μετά κανείς να μην πληρώσει περισσότερα για αυτό;
Μπορεί οι εισροές να διπλασιαστούν και κανείς να μην πληρώσει περισσότερα;
Το μόνο ερώτημα είναι ποιος πληρώνει, πού και πόσο σύντομα.
Εάν πρόκειται για καταναλωτές, τότε οι πραγματικοί μισθοί θα μειωθούν και θα ακολουθήσει η ζήτηση.
Εν ολίγοις, εάν βρισκόμαστε σε μια μεταπολεμική περίοδο, έχουμε μια πτώση και ένα σωρό χρέους για να πολεμήσουμε.
Προς το παρόν, όμως, βρισκόμαστε ακόμα στο αρχικό στάδιο, όπου αγωνιζόμαστε για τις αλυσίδες εφοδιασμού και τον αντίκτυπο του πληθωρισμού.
Το ζήτημα του χρέους μπορεί να περιμένει λίγο περισσότερο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών