Σοβαρές είναι οι επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία από την έλλειψη παραγωγικότητας, σύμφωνα με ριπόρτ του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Η παραγωγή και η κατανάλωση περισσότερων αγαθών και υπηρεσιών χωρίς να υπάρξουν μεταβολές σε ό,τι αφορά τις παραγωγικές δυνάμεις είναι κάτι που ακούγεται πολύ καλό για να είναι αληθινό.
Ωστόσο, η υψηλή παραγωγικότητα είναι ένα από τα βασικά συστατικά της οικονομικής ανάπτυξης.
Και, φυσικά, σύμφωνα με το ΔΝΤ, εκ των ων ουκ άνευ είναι ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να γίνουν πιο παραγωγικοί.
Για πολλούς από εμάς η Covid 19 μετέβαλε τον τρόπο με τον οποία εργαζόμαστε αλλά και ξοδεύουμε.
Το ερώτημα λοιπόν είναι πώς αυτές οι αλλαγές επηρεάζουν την παραγωγικότητα.
Παρόλο που είναι δύσκολο να προβλεφθεί μακροπρόθεσμη παραγωγικότητα, ιδιαίτερα στο τρέχον περιβάλλον, υπάρχουν δύο βασικά κανάλια μέσω των οποίων η πανδημία μπορεί να την επηρεάσει:
Ταχεία ψηφιοποίηση και ανακατανομή εργαζομένων και κεφαλαίων
Παραγωγική ώθηση από τεχνολογία
Η πανδημία επιτάχυνε τη στροφή προς την ψηφιοποίηση και τον αυτοματισμό - και αυτές οι τάσεις φαίνεται απίθανο να αντιστραφούν.
Αυτές οι αλλαγές ενδέχεται να επηρεάσουν την παραγωγικότητα.
Οι πρόσφατες επενδύσεις σε ψηφιακά εργαλεία μπορούν να μας κάνουν πιο αποτελεσματικούς στη δουλειά μας.
Όπως φαίνεται στο παρακάτω διάγραμμα, μια αύξηση κατά 10% στις άυλες επενδύσεις κεφαλαίου σχετίζεται με αύξηση περίπου 4,5% στην παραγωγικότητα.
Αντίθετα, η αύξηση των παγίων κεφαλαίων (όπως κτίρια και μηχανήματα) συνδέεται με μια ελαφρώς μικρότερη αύξηση της παραγωγικότητας.
Ωστόσο, τα οφέλη πιθανότατα δεν θα κατανέμονται ομοιόμορφα σε όλους.
Επειδή οι άυλες επενδύσεις είναι ευαίσθητες στις πιστωτικές συνθήκες, ενδέχεται να επιβραδυνθούν εάν οι οικονομικές συνθήκες παρουσιάσουν σύσφιξη ή οι ισολογισμοί των επιχειρήσεων επιδεινωθούν ως αποτέλεσμα της κρίσης.
Ανακατανομή
Με πολλούς τομείς να επηρεάζονται πολύ διαφορετικά από την πανδημία, είναι πιθανό να πραγματοποιηθεί «ανακατανομή πόρων».
Αυτό συμβαίνει για τουλάχιστον δύο (ενδεχομένως σχετικούς) λόγους:
(i) Επιχειρήσεις εισέρχονται και εξέρχονται από την αγορά και
(ii) Αλλαγές στη ζήτηση
Πρώτον, οι τομείς με μεγαλύτερη ανακατανομή πόρων τείνουν να παρουσιάσουν σημαντικά μικρότερη μείωση της παραγωγικότητας κατά τη διάρκεια ύφεσης και να ανακάμψουν γρηγορότερα.
Οι πολιτικές επηρεάζουν την ανακατανομή πόρων, αλλά η κατεύθυνση είναι αβέβαιη.
Ο βαθμός στον οποίο αυτές οι δυνάμεις αντισταθμίζουν η μία την άλλη δεν είναι ακόμη γνωστός και εξαρτάται από τις ροές εργασίας και κεφαλαίου.
Δεύτερον, η μετατόπιση της ζήτησης τείνει να είναι σχετικά χαμηλή, κάτι που υποδηλώνει ότι η ανακατανομή πόρων σε διάφορους τομείς μπορεί να έχει αυξήσει τη συνολική παραγωγικότητα.
Ωστόσο, οι μακροχρόνιες επιπτώσεις όλων των αλλαγών που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια της πανδημίας είναι εξαιρετικά αβέβαιες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών