Οι μεταρρυθμίσεις του Gerhard Schröder, η αμοιβαιοποίηση του χρέους στην ΕΕ και η δημοσιονομική πειθαρχία
Σχετικά Άρθρα
Γερμανία: Ανοίγουν την ψαλίδα οι Σοσιαλδημοκράτες με 26% - Στάσιμοι στο 20% οι Χριστιανοδημοκράτες - Τα
Γερμανία: Μεγάλη διαδήλωση για τις αυξήσεις ενοικίων στο Βερολίνο
Καθώς απέχουμε μόλις μια ανάσα από τις εκλογές στη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, η διεύρυνση του προβαδίσματος του SPD θα σημάνει την επιστροφή της Σοσιαλδημοκρατίας στη Γηραιά Ήπειρό;
Και εάν ναι, το θα σημάνει αυτό σε μια περίοδο κατά την οποία οι ευρωπαϊκές οικονομίες θα ανακάμπτουν με την ταυτόχρονη άρση των έκτακτων νομισματικών και δημοσιονομικών μέτρων στήριξης της οικονομίας – και δη σε μία περίοδο όπου έχει εκκινήσει η συζήτηση για μεταρρύθμιση των δημοσιονομικών κανόνων που περιλαμβάνονται στο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης.
Επίσης, τι θα συμβεί με την πολύκροτη συζήτηση για την αμοιβαιοποίηση του χρέους στην ΕΕ;
Ο σοσιαλδημοκράτης Olaf Scholz εμφανίζεται ως φαβορί για να διαδεχθεί την Angela Merkel στην καγκελαρία, αλλά σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις θα χρειαστεί έναν τρικομματικό συνασπισμό για να σχηματίσει την επόμενη κυβέρνηση της Γερμανίας.
Σύμφωνα με κορυφαίους πολιτικούς αναλυτές, όπως καταγράφονται από σχετική αρθογραφία της Die Welt, η στροφή στις προτιμήσεις των Γερμανών εκλογέων εν γένει ερμηνεύεται από την «ανιδιοτελή» στάση του SPD στις κυβερνητικές του συμμαχίες με το CDU υπό την Merkel.
Το τελευταίο, εμφανίζεται αδύναμο να απορροφήσει τους «κραδασμούς» από τις οικονομικές συνέπειες της πανδημίας και υπάρχει ο κίνδυνος επιρροής του «ακροδεξιού» λαϊκοσμού ενώ διακυβεύεται και σταθερή, προσανατολισμένη σε αξίες ευρωπαική στρατηγική της οικονομικής υπερδύναμης.
Επιπλέον, όπως επισημαίνεται, οι ψηφοφόροι δεν φαίνεται να ξεχνούν την περίφημη Agenda 15 του καγκελαρίου Gerhard Schröder: Πρόκειται για μια σειρά μεταρρυθμίσεων που απέτρεψαν τη μαζική φυγή από τη Γερμανία της παραγωγικής της βάσης στις χώρες της Ανατολής όπως συνέβη με τις ΗΠΑ, διατήρησε εν μέσω σημαντικών πιέσεων σχετικά σταθερό το εισόδημα των εργαζομένων και τα σημαντικά δίκτυα κοινωνικής συνοχή ενώ προετοίμασε τη χώρα για την είσοδο στην Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση, στο λυκόφως του 20ού αιώνα.
Τα εκλογικά σενάρια
Τελευταία σφυγμομέτρηση εμφανίζει σταθερά προηγούμενο το SPD που ετοιμάζεται να αναλάβει για πρώτη φορά εδώ και 16 χρόνια τα ηνία της μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης εκθρονίζοντας τους Συντηρητικούς, αλλά ο δρόμος προς τη συγκυβέρνηση με τους προτιμώμενους εταίρους, τους Πράσινους, είναι περίπλοκος και πιθανότατα θα χρειαστεί:
- είτε μια πιο κεντρώα συμμαχία μαζί με τους Φιλελεύθερους,
- είτε ένας συνασπισμός με το Αριστερό Die Linke,
Και αυτό καυθώς εμφανίζεται μάλλον απίθανο το σενάριο ενός μεγάλου συνασπισμού με τους Χριστιανοδημοκράτες και τους Φιλελεύθερους, σύμφωνα με αναλυτές, που επισημαίνουν πάντως ότι πολλά μπορούν να αλλάξουν μέχρι τις κάλπες της 26ης Σεπτεμβρίου 2021.
Ανάλογα με το ποιους εταίρους θα επιλέξει ο Scholz και το SPD, το Bloomberg σε δημοσίευμά του την Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 201 παρουσιάζει τις επιπτώσεις για την ατμομηχανή της Ευρωζώνης, αλλά και πιθανώς και την Ευρώπη, όταν θα ολοκληρωθούν οι πιθανώς πολύμηνες διαπραγματεύσεις.
Προϋπολογισμός – «Φρένο δανεισμού»
Οι Φιλελεύθεροι έχουν ήδη διαμηνύσει ότι θα ζητήσουν υψηλά ανταλλάγματα για να μετάσχει σε κυβερνητικό συνασπισμό υπό τον Scholz, ενδεχομένως μεταξύ άλλων και του υποργείο Οικονομικών
Σ’ ένα τέτοιο σενάριο οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Πράσινοι πιθανότατα θα πρέπει ξεχάσουν τα σχέδιά τους για αύξηση των κρατικών δαπανών και επέκταση του δανεισμού ώστε να χρηματοδοτηθεί η μετάβαση σε μια πιο φιλική προς το περιβάλλον και τεχνολογικά προηγμένη οικονομία καθώς το συνταγματικό «φρένο» στην αύξηση του δημόσιου χρέους θα ενερχοποιηθεί το 2023.
Οι Φιλελεύθεροι αποβλέπουν σε μείωση του δημοσίου χρέους στο 60% του ΑΕΠ το συντομότερο δυνατό και επαναφορά σε ισχύ των συνταγματικών περιορισμών για τον δανεισμό, που ήρθησαν στη διάρκεια της πανδημίας.
Το αριστερό Die Linke από την άλλη θέλει να καταργήσει το φρένο χρέους (δηλαδή τον ισοσκελισμένο προϋπολογισμό) και να αυξήσει τον δανεισμό για τη χρηματοδότηση επενδύσεων στην Παιδεία και την υγεία και για να βοηθηθούν οι βιομηχανίες να μειώσουν τις εκπομπές ρύπων.
Φορολογικά έσοδα
Το SPD και οι Πράσινοι θέλουν να αυξήσουν την φορολόγηση των πλουσίων, ενώ το πρόγραμμα του Αριστερού κόμματος προβλέπει μεγαλύτερη συνεισφορά από τους πλούσιους και τις μεγάλες εταιρείες στη χρηματοδότηση δημόσιων υπηρεσιών και φτηνότερων στεγαστικών προγραμμάτων.
Στον αντίποδα οι Φιλελεύθεροι αποβλέπουν σε μείωση των φόρων για εταιρείες και τα υψηλά εισοδήματα καθώς και μέτρα στήριξης κλυδωνιζόμενων επιχειρήσεων, ώστε να καλύψουν τις χρηματοδοτικές τους ανάγκες.
Oι Σοσιαλδημοκράτες, αν και δεν βλέπουν ευρύ περιθώριο για μειώσεις φόρων, έχουν δεσμευτεί ότι θα ανακουφιστούν από κάποια βάρη τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα.
Χρηματοπιστωτικός τομέας
Οι Σοσιαλδημοκράτες επιδιώκουν να διατηρήσουν τον ανταγωνισμό στον τραπεζικό κλάδο και να μεταρρυθμίσουν το ρυθμιστικό πλαίσιο, ώστε να μη χρειάζεται πλέον το κράτος να επεμβαίνει για τη διάσωση τραπεζών και να προστατεύονται οι φορολογούμενοι.
Σε ενίσχυση της εποπτείας για την αποτροπή απάτης και χειραγώγησης εστιάζουν και οι Πράσινοι.
Το αριστερό Die Linke επιρρίπτει στις τράπεζες την ευθύνη για πολλά από τα δεινά της Γερμανίας και θέλει «να απελευθερώσει την κοινωνία και τη δημοκρατία από το στραγγαλισμό των χρηματοπιστωτικών ινστιτούτων».
Από την άλλη πλευρά οι Φιλελεύθεροι σκοπεύει να προωθήσουν μια ισχυρή ευρωπαϊκή τραπεζική αγορά, που θα χαρακτηρίζεται από τον ανταγωνισμό και μια ευρεία ποικιλία επιχειρηματικών μοντέλων, ενώ θα πιέσει για να ξεφορτωθεί το κράτος το μερίδιό του στην Commerzbank.
Tι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι με τον Scholz καγκελάριο είναι μάλλον απίθανη μια σημαντική αναδιαμόρφωση του τραπεζικού κλάδου στη Γερμανία.
Κλιματική αλλαγή – Απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα
Οι Πράσινοι αποβλέπουν σε απεξάρτηση από τον άνθρακα της γερμανικής οικονομίας μέσα σε δύο δεκαετίες και δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν συμβιβασμούς όσον αφορά στην πολιτική τους για το κλίμα. Σύμφωνα με το πρόγραμμά τους μόνον οχήματα με μηδενικούς ρύπους θα καταχωρούνται από το 2030.
Οι Σοσιαλδημοκράτες επιδιώκουν την απεξάρτηση από τον άνθρακα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μέχρι το 2040, πέντε χρόνια νωρίτερα από τον ευρύτερο στόχο μηδενικών ρύπων, ενώ προτείνουν μέτρα για τη μείωση του αποτυπώματος άνθρακα της Γερμανίας σε συνδυασμό με δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης για όσους χάσουν τις δουλειές τους λόγω της ενεργειακής μετάβασης.
Η στρατηγική των Φιλελευθέρων από την άλλη βασίζεται στην προώθηση νέων τεχνολογιών, ενώ το Αριστερό Κόμμα ζητά να προστατευθεί ο μέσος πολίτης, ώστε να μην επωμιστεί το κόστος της μείωσης των ρύπων μέσω αυξημένων ενοικίων ή λογαριασμών ρεύματος, το οποίο θα πρέπει να επιβαρύνει τις ρυπογόνες εταιρείες.
Παράλληλα εισηγούνται δωρεάν χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς.
Δημοσιονομική πειθαρχία – Αμοιβαιοποίηση του χρέους
Απορρίπτοντας τη λιτότητα του παρελθόντος οι Σοσιαλδημοκράτες θέλουν να προχωρήσει μια κοινή πολιτική επενδύσεων της ΕΕ (και δη στο πεδίο της κλιματικής αλλαγής), χρηματοδοτούμενη μέσω διαδικασιών αμοιβαιοποίησης του χρέους, ενώ οι Πράσινοι θέλουν να μετατραπεί ο ΕΜΣ σε ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο που θα χορηγεί πιστώσεις χωρίς όρους.
Την ιδέα του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου στηρίζουν και οι Φιλελεύθεροι, αλλά με πλήρη επαναφορά σε ισχύ των μέτρων που ίσχυαν για τα χρέη των κρατών μελών και τα ελλείμματα πριν την πανδημία.
Το Αριστερό κόμμα από την πλευρά του δεσμεύεται να διοχετεύσει κονδύλια της ΕΕ σε κοινωνικά προγράμματα και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, ενώ απορρίπτει την επιστροφή σε αυστηρότερη δημοσιονομική πειθαρχία.
Κατώτατος μισθός
Μια από τις βασικές προεκλογικές δεσμεύσεις του SPD είναι η αύξηση του κατώτατου ωρομισθίου στα 12 ευρώ – από 9,60 τώρα και 10,45 από τον Ιούλιο του ερχόμενου έτους.
Οι Πράσινοι συμφωνούν, το Αριστερό κόμμα ζητά αύξηση στα 13 ευρώ, ενώ οι Φιλελεύθεροι αντιτίθενται σε οποιαδήποτε αύξηση του κατώτατου μισθού κι επιδιώκουν ελαστικοποίηση της χαμηλόμισθης εργασίας
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών