Το ΝΑΤΟ μπορεί να καλωσόρισε την ελληνογαλλική συμμαχία, ωστόσο υπάρχουν ζητήματα που μπορεί να οδηγήσουν τη χώρα μας σε μη ελέγξιμες ατραπούς.
Το ερώτημα που τέθηκε στη Γαλλία μετά την ανακοίνωση της στρατηγικής συμφωνίας AUKUS, που πήρε το όνομά της από τη συντομογραφία των τριών συμμετεχουσών χωρών, της Αυστραλίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ, στις 15 Σεπτεμβρίου, είναι το εξής:
«Θα μπορούσε να αποχωρήσει η Γαλλία από το στρατιωτικό σκέλος του βορειοατλαντικού συμφώνου (ΝΑΤΟ);».
Υπενθυμίζεται ότι η Αυστραλία ακύρωσε σύμβαση με τη Γαλλία για την αγορά 12 υποβρυχίων από το Naval Group, με ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2030, την οποία υπέγραψε το 2016, και υπέγραψε άλλη συμφωνία, που προβλέπει την αγορά οκτώ αμερικανικών πυρηνοκίνητων υποβρυχίων.
Για τον Γάλλο Πρόεδρο Emmanuel Macron, ο οποίος αντέδρασε, εύλογα η AUKUS είναι συνώνυμο της «πισώπλατης μαχαιριάς».
Σημειώνεται πως η Γαλλία αντέδρασε όχι μόνο γιατί το Naval Group έχασε 13,6 δισεκατομμύρια δολάρια εξαιτίας της AUKUS, αλλά και επειδή αυτή η συμφωνία έριχνε στον κάλαθο των αχρήστων τα γαλλικά σχέδια για τη δημιουργία σφαίρας επιρροής στην περιοχή του Ινδικού και του Ειρηνικού Ωκεανού.
Όπως ανέφερε ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών Le Drian, «κάπως έτσι καταστράφηκε το γαλλικό όνειρο για να επιστρέψει η Γαλλία στο διεθνές γίγνεσθαι ως η παγκόσμια δύναμη που ήταν άλλοτε»
«Το ΝΑΤΟ είναι εγκεφαλικά νεκρό»
Πριν από δύο περίπου έτη, ο Γάλλος πρόεδρος Macron είχε πει στον Economist πως το ΝΑΤΟ, ως οντότητα, ήταν εγκεφαλικά νεκρό.
Προηγουμένως είχε απευθύνει κατηγορίες στην Τουρκία για τις επιχειρήσεις που διεξήγαγε τότε στη Συρία.
Φαίνεται λοιπόν ότι η Γαλλία στοχοποιεί το ΝΑΤΟ τα δύο τελευταία χρόνια επειδή δεν υποστηρίζει τα εθνικά της συμφέροντα σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Ωστόσο, πρέπει να παραδεχτούμε ότι το ΝΑΤΟ, πρώτα απ 'όλα, σημαίνει ΗΠΑ.
Όλα τα μέλη του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένων των πρώην παγκόσμιων δυνάμεων όπως η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, δεν πρέπει να ξεχνούν ότι τα αμερικανικά συμφέροντα είναι προτεραιότητα στη συμμαχία.
Όπως θα θυμόσαστε, ο πρώην πρόεδρος Charles De Gaulle είχε τονίσει σε συνέντευξη Τύπου στις 21 Φεβρουαρίου 1966 ότι το ΝΑΤΟ είχε καταστήσει την Ευρώπη αμερικανικό προτεκτοράτο.
Είχε δε τονίσει ότι η Γαλλία δεν θα μοιραζόταν την εθνική της κυριαρχία με κανέναν, συμπεριλαμβανομένων των μελών του ΝΑΤΟ.
Η Γαλλία, λοιπόν, τότε αποφάσισε να αποσυρθεί από τη στρατιωτική πτέρυγα του.
Η επιστροφή της έγινε την εποχή του πρώην προέδρου Nicolas Sarkozy, ο οποίος είχε υποστηρίξει ότι η Γαλλία θα συμμετέχει σε πολλές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ, οπότε θα πρέπει επίσης να συμπεριληφθεί στον μηχανισμό λήψης αποφάσεων.
Στρατηγική αυτονομία
Η ανάγνωση του De Gaulle είχαν διασώσει τη γαλλική εθνική κυριαρχία, ωστόσο ήταν σε αντίθεση με την ιεράρχηση των εθνικών συμφερόντων των ΗΠΑ στον δυτικό κόσμο από το 1945 και μετά.
Έτσι, ο De Gaulle στις 4 Απριλίου 1969 είχε απειλήσει με αποχώρηση βάσει του άρθρου 13 της Συμμαχίας.
Μάλιστα, αν δεν είχε χάσει το δημοψήφισμα για τη μεταρρύθμιση της Γερουσίας, η Γαλλία μπορεί να είχε ήδη εγκαταλείψει το βορειοατλαντικό σύμφωνο.
Σε κάθε περίπτωση, η Γαλλία πλέον επιδιώκει ξανά στρατηγική αυτονομία.
Η στρατηγική αυτονομίας προβλέπεται επίσης στις εκθέσεις του Ινστιτούτου Ανώτατων Σπουδών Εθνικής Άμυνας (IHEDN) για την υπεράσπιση της ΕΕ, και η Γαλλία θα προσπαθήσει να πείσει τα μέλη της ΕΕ για αυτή χρησιμοποιώντας διπλωματικά και πολιτικά εργαλεία.
Οι ειδήσεις που αντικατοπτρίζονται στα ΜΜΕ αποκαλύπτουν ότι υπάρχει συναίνεση σε αυτό το θέμα.
Ωστόσο, αποτελεί ερώτημα πώς μπορεί να συνυπάρξει με το ΝΑΤΟ μια ευρωπαϊκή αμυντική δύναμη.
Eν προκειμένω αξίζει να επισημανθούν και τρεις σοβαροί αντίλογοι για την ελληνογαλλική συμφωνία.
Δημιουργούνται μεγάλα ερωτήματα για το πώς 2 χώρες του ΝΑΤΟ θα παρέμβουν επιθετικά σε μία τρίτη χώρα, επίσης του ΝΑΤΟ;
Το άρθρο 5 της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας λέει ότι επίθεση σε μία συμβαλλόμενη χώρα θεωρείται επίθεση εναντίον όλων των μερών και θα πρέπει να απαντήσουν όλες οι συμβαλλόμενες χώρες.
Εν προκειμένω πρόβλημα αποτελεί το πώς ερμηνεύεται ο όρος «επίθεση», αφ' ης στιγμής δεν έχουν διευθετηθεί εκ μέρους της ελληνικής πλευράς τα ζητήματα που αφορούν την ΑΟΖ...
Και έπειτα δημιουργείται και το εξής ερώτημα:
Το ΝΑΤΟ πέρυσι με πρωτοβουλία Stoltenberg έσπευσε να φέρει Ελλάδα-Τουρκία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τα τεχνικά τους κλιμάκια προκειμένου να δημιουργηθεί ο μηχανισμός αποτροπής επεισοδίων μεταξύ χωρών-μελών του ΝΑΤΟ.
Τι θα γίνει τώρα αυτός ο μηχανισμός με την ελληνογαλλική συμφωνία;
Καρότο και μαστίγιο από ΗΠΑ
Στις 4 Οκτωβρίου, οι ΗΠΑ έστειλαν τον υπουργό Εξωτερικών Antony Blinken στο Παρίσι, όπου πέρασε 10 χρόνια ως παιδί, για να «χαλαρώσει» τις τεταμένες διμερείς σχέσεις λόγω AUKUS.
Το Elysee ανακοίνωσε ότι ο σκοπός της επίσκεψης ήταν να «αποκατασταθεί η ατμόσφαιρα εμπιστοσύνης με την Ουάσινγκτον».
Ο Μacron αναμένεται να συναντήσει τον πρόεδρο των ΗΠΑ Joe Biden αργότερα αυτόν τον μήνα.
Aπό την άλλη, ως αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης στις διμερείς σχέσεις, η αναπληρώτρια υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Karen Donfried, εξήγησε ότι δεν είναι προς το συμφέρον μόνο της ΕΕ αλλά και των ΗΠΑ να ενισχυθεί η αμυντική ικανότητα της Ευρώπης.
Σύμφωνα με τον Stoltenberg, υπάρχει κατανόηση για την απογοήτευση Macron αλλά η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού αμυντικού μηχανισμού παράλληλου με το ΝΑΤΟ, το 80% του προϋπολογισμού του οποίου θα καλύπτεται από χώρες εκτός ΕΕ, κινδυνεύει να αποδυναμώσει τη συμμαχία.
Ως αποτέλεσμα, είναι πιθανό ότι ο Macron και η Γαλλία δεν θα αποσυρθούν από τη στρατιωτική πτέρυγα του ΝΑΤΟ.
Ωστόσο, εάν η Le Pen ή - εάν ο υποψήφιος του κόμματος εκλεγεί στο συνέδριο του LR - ο Bertrand κερδίσει τις προεδρικές εκλογές, αυτή η αποχώρηση μπορεί να πραγματοποιηθεί - και μπορεί να συμπαρασύρει χώρες όπως η Ελλάδα, που έχουν προσδεθεί στο γαλλικό άρμα.
www.bankingnews.gr
Γιατί η πρόσδεση της Ελλάδας στο άρμα της Γαλλίας μπορεί να σημάνει αποχώρηση από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ
«Θα μπορούσε να αποχωρήσει η Γαλλία από το στρατιωτικό σκέλος του βορειοατλαντικού συμφώνου (ΝΑΤΟ);».
Σχόλια αναγνωστών