Ο νόμος κάκιστα λησμονείται από πολλούς ακόμα και σήμερα
Τα τελευταία χρόνια, που χαρακτηρίζονται από οικονομικό μαρασμό, χιλιάδες συμπολίτες μας προσπάθησαν να ρυθμίσουν τις οφειλές τους μέσω της διαδικασίας του Ν. 3869/2010, που έμεινε στην νομική μας ιστορία με το προσωνύμιο «Νόμος Κατσέλη».
Ακόμη και σήμερα δεκάδες χιλιάδες αιτήσεις αναμένεται να εκδικαστούν σε πρώτο βαθμό χωρίς συζήτηση ενώπιον ακροατηρίου μετά από επαναπροσδιορισμό της δικασίμου μέσω ηλεκτρονικής διαδικασίας.
Σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ. 5 του Ν. 3869/2010 «Αναστολή της αναγκαστικής εκτέλεσης μπορεί να ζητηθεί και μετά την έκδοση της οριστικής απόφασης εφόσον έχει ασκηθεί εμπρόθεσμα έφεση από τον οφειλέτη. Η αναστολή χορηγείται εάν πιθανολογείται ότι από την εκτέλεση θα προκληθεί ουσιώδης βλάβη στα συμφέροντα του αιτούντος και ότι θα ευδοκιμήσει η αίτηση. Η χορήγηση της αναστολής επάγεται αυτοδικαίως την απαγόρευση διάθεσης των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη»
Τα ανωτέρω σε συνδυασμό με την κατάργηση του άρθρου 938 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας περί αναστολής της διαδικασίας εκτελέσεως οδηγούν στο συμπέρασμα ότι δανειολήπτες των οποίων απορρίφθηκε σε πρώτο βαθμό η αίτηση για υπαγωγή στις διατάξεις του Ν. 3869/2010, εφόσον ασκήσουν έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης, μπορούν εν συνεχεία σε περίπτωση επίσπευσης πλειστηριασμού να τον αναστείλουν καταθέτοντας την σχετική αίτηση αναστολής ενώπιον του αρμοδίου δικαστηρίου.
Υπενθυμίζεται ότι αυτή την στιγμή τα αλλοδαπά funds αναζητούν με ιδιαίτερη επιμέλεια υποθέσεις με απορριφθείσες αιτήσεις του Ν. 3869/2010 σε πρώτο βαθμό προκειμένου να επισπεύσουν αναγκαστική εκτέλεση σε βάρος δανειοληπτών.
Σε κάθε περίπτωση ο ενσυνείδητος δανειολήπτης δεν θα πρέπει να απογοητεύεται μετά την απόρριψη της αίτησής του για υπαγωγή στις διατάξεις του Ν. 3869/2010. Θα πρέπει να μεριμνήσει για την εμπρόθεσμη άσκηση έφεσης αφενός διότι πάντοτε υπάρχει πιθανότητα να δικαιωθεί σε δεύτερο βαθμό και αφετέρου διότι είναι ίσως για την περίπτωσή του ο μοναδικός τρόπος να αναστείλει πλειστηριασμό που επισπεύδεται σε βάρος του. Σημειωτέον τέλος ότι οι δανειστές, ιδίως μετά την ευδοκίμηση αιτήσεως αναστολής, συνήθως επιδιώκουν ρύθμιση με εξαιρετικά ευνοϊκούς όρους, προσδίδοντας ακόμη μεγαλύτερη σημασία στα προλεχθέντα, καθώς ο αγώνας για εξωδικαστική ρύθμιση δεν θα πρέπει να λαμβάνει τέλος ποτέ και θα πρέπει να διεξάγεται παράλληλα με τις κατάλληλες νομικές ενέργειες προς επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού.
www.bankingnews.gr
Ακόμη και σήμερα δεκάδες χιλιάδες αιτήσεις αναμένεται να εκδικαστούν σε πρώτο βαθμό χωρίς συζήτηση ενώπιον ακροατηρίου μετά από επαναπροσδιορισμό της δικασίμου μέσω ηλεκτρονικής διαδικασίας.
Σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ. 5 του Ν. 3869/2010 «Αναστολή της αναγκαστικής εκτέλεσης μπορεί να ζητηθεί και μετά την έκδοση της οριστικής απόφασης εφόσον έχει ασκηθεί εμπρόθεσμα έφεση από τον οφειλέτη. Η αναστολή χορηγείται εάν πιθανολογείται ότι από την εκτέλεση θα προκληθεί ουσιώδης βλάβη στα συμφέροντα του αιτούντος και ότι θα ευδοκιμήσει η αίτηση. Η χορήγηση της αναστολής επάγεται αυτοδικαίως την απαγόρευση διάθεσης των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη»
Τα ανωτέρω σε συνδυασμό με την κατάργηση του άρθρου 938 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας περί αναστολής της διαδικασίας εκτελέσεως οδηγούν στο συμπέρασμα ότι δανειολήπτες των οποίων απορρίφθηκε σε πρώτο βαθμό η αίτηση για υπαγωγή στις διατάξεις του Ν. 3869/2010, εφόσον ασκήσουν έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης, μπορούν εν συνεχεία σε περίπτωση επίσπευσης πλειστηριασμού να τον αναστείλουν καταθέτοντας την σχετική αίτηση αναστολής ενώπιον του αρμοδίου δικαστηρίου.
Υπενθυμίζεται ότι αυτή την στιγμή τα αλλοδαπά funds αναζητούν με ιδιαίτερη επιμέλεια υποθέσεις με απορριφθείσες αιτήσεις του Ν. 3869/2010 σε πρώτο βαθμό προκειμένου να επισπεύσουν αναγκαστική εκτέλεση σε βάρος δανειοληπτών.
Σε κάθε περίπτωση ο ενσυνείδητος δανειολήπτης δεν θα πρέπει να απογοητεύεται μετά την απόρριψη της αίτησής του για υπαγωγή στις διατάξεις του Ν. 3869/2010. Θα πρέπει να μεριμνήσει για την εμπρόθεσμη άσκηση έφεσης αφενός διότι πάντοτε υπάρχει πιθανότητα να δικαιωθεί σε δεύτερο βαθμό και αφετέρου διότι είναι ίσως για την περίπτωσή του ο μοναδικός τρόπος να αναστείλει πλειστηριασμό που επισπεύδεται σε βάρος του. Σημειωτέον τέλος ότι οι δανειστές, ιδίως μετά την ευδοκίμηση αιτήσεως αναστολής, συνήθως επιδιώκουν ρύθμιση με εξαιρετικά ευνοϊκούς όρους, προσδίδοντας ακόμη μεγαλύτερη σημασία στα προλεχθέντα, καθώς ο αγώνας για εξωδικαστική ρύθμιση δεν θα πρέπει να λαμβάνει τέλος ποτέ και θα πρέπει να διεξάγεται παράλληλα με τις κατάλληλες νομικές ενέργειες προς επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών