Η Fed έχει δύο επιλογές ή θα υποστεί η αμερικανική οικονομία ύφεση ή θα συντηρήσει χρόνια πολύ υψηλού πληθωρισμού, αναφέρει σε ανάλυση της η Morgan Stanley.
Η Fed, ο πληθωρισμός και μερικά δυσάρεστα μαθηματικά
Στη συνέντευξη Τύπου της FOMC την περασμένη εβδομάδα, ο πρόεδρος Powell ήταν κατηγορηματικός σχετικά με τον επίμονα υψηλό πληθωρισμό.
Η Fed έχει προσανατολιστεί σε αυστηρότερη νομισματική πολιτική για το 2022.
Η μείωση του πληθωρισμού μέσω της νομισματικής πολιτικής σημαίνει πιο αργή ανάπτυξη, αλλά το βασικό ερώτημα είναι πόσο θα μειωθεί ο πληθωρισμός και πόσο θα μειωθεί η ανάπτυξη.
Ένα βρώμικο μικρό μυστικό είναι ότι δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τη διαδικασία δημιουργίας πληθωρισμού.
Η Fed και οι περισσότεροι οικονομολόγοι έχουν κατά νου μια εκδοχή μιας «καμπύλης Phillips επαυξημένης από τις προσδοκίες» για να περιγράψουν τον κυκλικό πληθωρισμό.
Ο πληθωρισμός καθοδηγείται από τις προσδοκίες για τον πληθωρισμό και από το εάν η οικονομία ανακάμπτει ή όχι.
Αυτή η κυκλική συνιστώσα αγνοεί άλλους βραχυπρόθεσμους παράγοντες, όπως οι διακυμάνσεις στις τιμές του πετρελαίου ή οι τρέχουσες τριβές στην αλυσίδα εφοδιασμού, που μπορούν προσωρινά να ωθήσουν τον πληθωρισμό προς τα πάνω ή προς τα κάτω.
Η διαμόρφωση του πληθωρισμού με αυτόν τον τρόπο έχει ορισμένα ακανθώδη ζητήματα, ιδιαίτερα εάν το μεγαλύτερο μέρος του τρέχοντος πληθωρισμού είναι κυκλικός και όχι προσωρινός.
Ο βασικός πληθωρισμός στις ΗΠΑ μόλις έφτασε περίπου στο 5%, ή περίπου 3 ποσοστιαίες μονάδες πάνω από τον στόχο της FED στο 2%.
Εάν ο επιπλέον πληθωρισμός δηλαδή η διαφορά του 3% είναι κυκλικός, η πολιτική δημοσιονομική και νομισματική θα πρέπει να επιβραδύνει την οικονομία ώστε να μειώσει τις δυνάμεις που επιδρούν στην δημιουργία του πληθωρισμού.
Εάν είναι ως επί το πλείστον λόγω Covid ο πληθωρισμός είναι προσωρινός και θα μειωθεί από μόνος του.
Η άποψη της Morgan Stanley είναι ότι η πλειονότητα του επιπλέον πληθωρισμού οφείλεται στον Covid, όχι σε κυκλικό πληθωρισμό, αλλά τι γίνεται αν κάνουμε λάθος;
Ας υποθέσουμε ότι τα δύο τρίτα του επιπλέον πληθωρισμού (από τις 3 ποσοστιαίες μονάδες οι 2 ποσοστιαίες μονάδες) είναι κυκλικός και μόνο το ένα τρίτο είναι προσωρινός πληθωρισμός.
Η βασική εκτίμηση της Fed για την καμπύλη Phillips έχει μια κλίση περίπου 0,1% δηλαδή, μια αύξηση 1 ποσοστιαίας μονάδας στο ποσοστό ανεργίας μειώνει τον βασικό πληθωρισμό PCE μόνο κατά 0,1%.
Η απλή αριθμητική λέει ότι απαιτείται αύξηση της ανεργίας κατά 20 ποσοστιαίες μονάδες για να μειωθεί ο πληθωρισμός κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες.
Αλλά ακόμα κι αν η σχέση είναι 5 φορές μεγαλύτερη, όπως μπορεί να συνέβαινε πριν από δεκαετίες, η Fed θα έπρεπε να ενορχηστρώσει μια αύξηση 4 ποσοστιαίων μονάδων στο ποσοστό ανεργίας για να σβήσει αυτές τις 2 ποσοστιαίες μονάδες του πληθωρισμού…
Όμως συνέβη και κάτι άλλο…
Κάθε φορά που η ανεργία αυξήθηκε κατά 0,50%, είχαμε ύφεση.
Φυσικά, η Fed δεν θέλει να προκαλέσει σκόπιμα ύφεση, οπότε κάτι θα έπρεπε να πράξει.
Το άλλο καταφύγιο, φυσικά, είναι οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό.
Εάν η Fed μπορεί να πείσει τους πάντες ότι ο πληθωρισμός θα επιστρέψει στο 2%, η ανταλλαγή είναι πολύ λιγότερο επώδυνη. Ωστόσο, ορισμένες μετρήσεις των προσδοκιών για τον πληθωρισμό είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες.
Το πραγματικό ερώτημα είναι εάν υπό τις τρέχουσες συνθήκες, οι σημαντικές προσδοκίες για τον πληθωρισμό θα κινηθούν απλώς και μόνο επειδή ενεργεί η Fed ή εάν ο πληθωρισμός πρέπει να πέσει πρώτα.
Αν ισχύει το δεύτερο, ακόμη έχουμε πρόβλημα.
Έτσι, εάν το μεγαλύτερο μέρος του τρέχοντος πληθωρισμού είναι κυκλικός οι επιλογές της FED είναι ύφεση ή χρόνια υψηλού πληθωρισμού.
Ο Chair Volcker επέλεξε την ύφεση, αλλά ο πληθωρισμός τη δεκαετία του 1970 ήταν πολύ, πολύ υψηλότερος.
Ο πρόεδρος Powell δεν θα δημιουργήσει εσκεμμένα μια ύφεση.
Η πρόκληση, φυσικά, είναι να γνωρίζουμε πόσο θα καταστεί αυστηρή η νομισματική πολιτική της FED.
Για να είμαστε σαφείς, η βασική μας άποψη, καταλήγει η Morgan Stanley είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος του πληθωρισμού θα αποδειχθεί προσωρινό, αλλά πάντα αξίζει να ρωτάμε «τι γίνεται αν κάνουμε λάθος;»
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών